Hampton Court in Londen

Ondanks het feit dat de prelaten van de rooms-katholieke kerk een gelofte van materiële armoede aflegden, bouwde kardinaal Thomas Wolsey de residentie Hamton Court in Londen uitdagend luxueus. Het paleis deed op geen enkele manier onder voor de koninklijke kastelen. Het gebouw is perfect bewaard gebleven en tegenwoordig kunnen toeristen genieten van de schoonheid van het complex.

Bouwgeschiedenis

Het paleis werd in het begin van de 16e eeuw gebouwd door de aartsbisschop van York Thomas Wolsey. In 1514 kocht de prelaat een stuk grond aan de oevers van de Theems van de Orde van de Hospitaalridders. De bouw begon in 1515 en eindigde in 1525. Het ensemble is gemaakt door architecten uit Italië, ook zij kozen voor de stijl: een combinatie van gotiek en renaissance. Het doel van het complex is de persoonlijke woning van de kardinaal. Maar al snel werd Wolsey gedwongen het paleis te schenken aan de tweede koning van de Tudor-dynastie - Henry VIII. Dit is een geschenk met betekenis: de aartsbisschop hoopte de betrekkingen met de autoriteiten te verbeteren.

Maar de poging was tevergeefs: op bevel van de koning werd Wolsey gearresteerd en spoedig stierf hij in de gevangenis. De residentie bleef in het bezit van de Engelse kroon. Henry VIII verhuisde onmiddellijk zijn woonplaats naar Hampton Court. Daar bleef ze tot de 18e eeuw. De koning verbeterde de inrichting van het pand: hij voegde de collectie wandtapijten van de aartsbisschop toe van 600 stuks tot 2000. De kamers van het kasteel werden opnieuw ontworpen in opdracht van de nieuwe eigenaar: de hoofdwachtkamer werd geplaatst voor de privé kamers. Hier had een bewaker dienst, de indieners wachtten op de afgesproken audiëntie. Maar de bouwstijlen zijn bewaard gebleven.

In de 17e eeuw beleefde het complex een wedergeboorte: Willem III van Oranje en zijn vrouw Maria II werden de eigenaren. Tijdens hun regeerperiode werd het tweede deel van het ensemble herbouwd. De architect Christopher Wren werd uitgenodigd om het werk uit te voeren. Dit deel van het complex wordt gekenmerkt door de barokke stijl. Wilhelm en Maria wilden het ensemble aan de oevers van de Theems omtoveren tot een soort Versailles. Ze hebben een gewoon park aangelegd, een doolhof gemaakt. Het interieur van het paleis werd gerenoveerd. Maar in 1694 stierf koningin Mary. Bedroefd verloor Wilhelm zijn interesse in het complex en stopte met werken.

De laatste monarch die een residentie had in Hampton Court was George II. Hij renoveerde het interieur van het paleis en voltooide de inrichting van het park. Na zijn dood in 1760 raakte het ensemble in verval. In de 19e eeuw werd het complex in opdracht van koningin Victoria gerestaureerd en opengesteld voor het publiek. Het werd geleid door de Britse regering. De Stichting Historische Koninklijke Paleizen is van 1998 tot heden verantwoordelijk voor het onderhoud van het ensemble.

Hendrik VIII en zijn gezin

Henry VIII is de tweede koning van de nieuwe Tudor-dynastie. Het werd gesticht na het einde van de Oorlog van de Scarlet and White Roses door Henry VII (een aanhanger van de Scarlet Rose-dynastie) en Elizabeth van York (een vertegenwoordiger van de White Rose-dynastie). De dynastieke bloem van de Tudors was de scharlaken roos, die een witte kern heeft.

Tweede koning Tudor

Henry VIII begon het land te regeren op 18-jarige leeftijd. Hij had een onmatig karakter, dat werd gecombineerd met liefde. Engeland was in die tijd een katholiek land. Maar zo'n religie stond de koning niet toe om te scheiden van zijn vermoeide vrouw, Catharina van Aragon. Bisschop Wolsey had kunnen helpen (echtscheidingen in koninklijke families kwamen in die tijd samen), maar hij wilde de paus niet lastig vallen over deze delicate kwestie.

Daarmee kwam een ​​einde aan de ooit warme relatie tussen de prelaat en de vorst. Wolsey werd gearresteerd, Henry stichtte een nieuwe kerk (Anglicaanse), en benoemde zichzelf tot hoofd. Zo'n demarche zou niet mogelijk zijn geweest als de onvrede met Rome zich niet had opgehoopt in de toenmalige samenleving. Maar uiteindelijk geloofde Henry dat hij boven de macht van de hemel stond. Zo'n straffeloosheid ging niet zonder een spoor over: zijn ondeugden bloeiden op in een prachtige kleur.

De vrouwen van Blauwbaard

Koning Blauwbaard heeft de trieste gewoonte gekregen om te trouwen:

1. Na de scheiding trouwde hij meteen met Anne Boleyn. Het huwelijk bleek van korte duur: na 3 jaar was Henry zijn vrouw beu. Hij beschuldigde haar van ontrouw, en voor de duidelijkheid, hij executeerde. Bovendien werd hij al meegesleept door Anna's favoriet, Jane Seymour. Uit een kort huwelijk bleef een dochter over, die later koningin Elizabeth 1 werd.
2. Blauwbaard was niet lang alleen. Een andere vrouw, Jane Seymour, schonk hem een ​​zoon (de latere koning Edward VI). Maar de koningin stierf in het kraambed.
3. De weduwnaar kreeg een portret van Anna Klevskaya te zien. De koning vond het beeld mooi en hij besloot opnieuw te trouwen. Maar het origineel stelde Henry teleur, en terecht. De hofkunstenaar ontmoette Anna niet persoonlijk, hij gebruikte het reeds bestaande ceremoniële portret. Hoogstwaarschijnlijk hebben beide schilders het origineel verfraaid. Om politieke redenen moest ik toch trouwen. En als de vrouw niet aardig is, dan kun je scheiden. De voorzichtige Anna stemde ermee in het huwelijk te ontbinden en had gelijk: ze kreeg de levenslange titel "geliefde zus van de koning" en toestemming om alle officiële evenementen bij te wonen. De dame bleef een rijke bruid: als beloning voor haar volgzame aard ontving ze landgoederen en genadige toestemming om naar believen te hertrouwen. Anna heeft van dit recht geen gebruik gemaakt.
4. Niet alle vrouwen van Blauwbaard waren zo verstandig. Catherine Howard stond zichzelf toe om geliefden te blijven hebben na haar huwelijk met de koning. Natuurlijk wachtte het schavot al snel op haar.
5. De laatste vrouw van de tweede Tudor slaagde erin twee keer te trouwen en twee keer weduwe. Catherine Parr en de koning overleefden en hertrouwden voor de vierde keer.

Drie kinderen uit 6 huwelijken van Henry beklommen ooit de koninklijke troon: Mary I, Elizabeth I en Edward VI. Mary kreeg de bijnaam Bloody Mary vanwege het ontembare karakter van haar vader dat door haar werd geërfd. Het levensverhaal van de eerste gekroonde eigenaar van Hampton Court is geschilderd in karmozijnrode tinten. Het is niet verwonderlijk dat de geesten van Blauwbaards vrouwen door de galerijen en kamers van het kasteel zwerven.

Het interieur van het paleis

Bij de restauratie zijn de belangrijkste interieurs van het kasteel bewaard gebleven. Toeristen worden uitgenodigd om te zien:

1. Koninklijke keuken. Deze kamer valt op door zijn grootte. Dit is echter niet verwonderlijk: het hele leger van huishoudens en gasten moest koken. Tijdens de restauratie is het roet bewaard gebleven, dat door de enorme kachel de muur tot aan het plafond bedekt. Keukengerei, borden, modellen van taarten en brood bevinden zich op tafels en planken. De tweede helft van de keuken is functioneel. Hier bereiden verklede koks gerechten uit de tijd van Henry Tudor en delen de recepten met wie dat wil.



2. Grote hal. Bisschop Wolsey had de aanwezigheid van deze kamer niet voorzien. De hal werd voor zijn eigen behoeften herbouwd door de nieuwe eigenaar - de koning. De vorst zelf en zijn familieleden met zijn gevolg en gasten aten daar. Toeristen komen niet langs een erker met gekleurde glas-in-loodramen. De gebeeldhouwde houten vloeren, die van tijd tot tijd donkerder werden, zijn bewaard gebleven. Het interieur wordt aangevuld met wandtapijten en jachttrofeeën.
3. Galerijen en overgangen. Dit is een kenmerk van middeleeuwse gebouwen: op deze manier kon je in elk deel van het kasteel komen. De Ritual Pass-galerij is opmerkelijk. Het dankt zijn naam aan het feit dat Henry Tudor op zondag vanuit zijn privékamers naar de kapel ging om te bidden (ritus). Catherine Howard, veroordeeld voor verraad, rende langs dezelfde galerij naar de koning en wilde zichzelf rechtvaardigen. Maar ze rende niet weg: ze werd onderschept door de bewakers. En in de smalle doorgang naar de Grote Zaal rechts van de ingang is het Tudor-wapen uit steen gehouwen - een roos, en links - granaatappels, het embleem van Catharina van Aragon.



4. Koninklijke appartementen. Ze bevatten een uitstekende collectie wandtapijten, porselein, schilderijen van Raphael, Brueghel, zilveren schalen.
5. Wapenkamer. De muren zijn versierd met ingewikkeld met elkaar verweven bladen.
6. De hoofdwachtkamer. Deze plek is voor bewakers. Maar de hovelingen en ambassadeurs wachtten daar de afgesproken audiëntie op. De kamer is door wandtapijten in kleine sectoren verdeeld: het was gemakkelijker om op deze manier warm te blijven.

Het paleis is gemaakt van rode baksteen, aangevuld met witte steen. Tijdens de restauratie zijn er geen nieuwe decoratieve elementen toegevoegd.

Coca-Cola London Eye Ticket - £ 24,30
Tower of London en Royal Treasure Exhibition Ticket - £ 26,80
Tower Bridge-ticket - £ 9,80
Westminster Abbey toegangsticket en audiogids - £ 20
Madame Tussauds-ticket - £ 29
St Paul's Cathedral Fast Track Ticket - £ 16
Wolkenkrabber "Shard" - toegangsticket en champagne - £ 24,95

Sculpturale groep "Royal beasts"

Het is beter om uw inspectie van het Hampton Court vanaf de hoofdingang te beginnen. En om ze binnen te gaan, moet je de brug oversteken, aan de zijkanten waarvan er een interessante beeldengroep "Royal Beasts" is. Deze compositie werd gebouwd tijdens het bewind van Henry Tudor en koningin Jane (de derde vrouw van Blauwbaard). Dieren vertonen symbolen van koninklijke macht, evenals persoonlijke wapenschilden van de eigenaren: sculpturen houden ze in hun voorpoten. Je kunt naar de standbeelden kijken en je de genealogie van de eigenaren van het kasteel voorstellen:

1. Het symbool van het Engelse koninkrijk - Lion
2. Nog een leeuw, maar nu al van het Seymour-type
3. Koninkrijkssymbool - Draak
4. Clarence Black Bull
5. Weer stier, maar nu al van het type Beaufort
6. Weer leeuw, Mortimer totem
7. Sierlijke witte windhond van het geslacht Richmond
8. Aanmatigend Draak - Tudor wapenschild
9. Slanke Panter van de Seymour-clan
10. De mythische eenhoorn is ook een soort Seymour.

De dieren zijn gemaakt van witte steen. Deze kleur onderscheidt de sculpturen perfect tegen de algemene achtergrond van rode baksteen, waaruit het complex is gebouwd. De compositie wordt aangevuld met inzetstukken en weefsels op de reling van de brug.

Interessant: de Bank of Great Britain gaf zilveren munten uit, waarbij de sculpturale compositie "Royal Beasts" werd herhaald. Tot nu toe zijn de volgende in omloop gebracht: De Leeuw van Engeland, de Eenhoorn van Schotland, de Rode Draak van Wales, de Zwarte Stier van Clarence.

Vanaf de brug zijn de schoorstenen van rode baksteen goed zichtbaar. De bakstenen zijn nogal bizar gelegd: sierlijke verweving en ornamenten werden verkregen uit zo'n ongeschikt bouwmateriaal. Er zijn veel leidingen: dit is niet verwonderlijk, want het is best moeilijk om een ​​enorme kamer te verwarmen. Elk van hen is speciaal, niet zoals de anderen.

Clock Yard en astronomische klok

Deze binnenplaats werd gebouwd tijdens het bewind van Henry Tudor. Het horloge is een multifunctioneel mechanisme. Met zijn hulp kunt u erachter komen:

1. Uur van de dag. De buitenste cirkel is vast en verdeeld in 24 sectoren, waarbij de Romeinse cijfers van 1 tot 12 tweemaal worden herhaald.
2. De tweede cirkel is mobiel. Hiermee kun je de dag, de maand en het teken van de dierenriem achterhalen. Een volledige omzet vindt plaats in een jaar.
3. De volgende cirkel beweegt weer: een complete omwenteling in een uur. Het is verdeeld in 12 sectoren. De minuten worden erdoor bepaald.
4. De kleinste cirkel geeft de stand van de maan aan. Het duurt een maand om een ​​omzet te voltooien.

Voorheen werd het uur ook herkend door het uur waarop het niveau van de Theems begon te stijgen. Toegegeven, er werd een interessant mechanisme gecreëerd op basis van het toen geaccepteerde beeld van de wereld: de aarde is het centrum van het heelal en de zon draait eromheen.

Tuinen

De eerste eigenaar van het kasteel, kardinaal Wolsey, begon het park te plannen. Maar Heinrich Tudor creëerde een nieuw, auteursconcept. Hij verdeelde het hele grondgebied in zones, die elk een speciaal doel hadden:

1. Het noordelijke deel is voor entertainment
2. In het oosten was het verplicht om te jagen
3. Op het zuiden is er een gezellig eigen park. Daarin rustten de koningen van hun arbeid

Maar nu is er niets meer over van wat Heinrich heeft geregeld. Willem van Oranje veranderde alles in de barokstijl. De paden zijn nu omzoomd met sinaasappelbomen die in kuipen zijn geplant. Citrus is het symbool van deze monarch. Tegenwoordig lopen acteurs gekleed in middeleeuwse kostuums in een privétuin om toeristen aan te trekken. Heinrich Tudor gaf opdracht om twee vijvertuinen te organiseren om vissen op tafel te zetten. Maar na verloop van tijd stopten ze met het bewaken van de reservoirs, ze begonnen in moerassen te veranderen. Koningin Mary II was verontwaardigd over de onaangename geur, beval de vijvers te vullen en gazons aan te leggen.

Een in 1768 aangeplante druivenstruik groeit in een aparte kas. De lengte van de hoofdrank is 36 meter. Maar voor toeristen is de toegang tot de kas verboden. Piramidale cipressen zijn uniek. Ze zijn ongewoon lang. Dit gebeurde omdat er al jaren niet meer voor de bomen werd gezorgd. Toen begonnen de volwassenen hun haar te knippen. Tegenwoordig wordt in de tuinen de jaarlijkse bloemenshow van Hampton Court gehouden. Professionele ontwerpers presenteren composities van auteurs op alle bloembedden.

Hoe kom je uit het doolhof?

Deze vraag baarde drie vrienden zorgen die met een hond in dezelfde boot reisden. Zoals je weet, zijn ze er niet in geslaagd om op eigen kracht uit het labyrint te komen, ondanks het feit dat een van hen alle richtingen van de wereld perfect definieerde. Ik moest hulp zoeken bij een hond. Kijkend naar een foto van nette taxusgalerijen, wordt het onbegrijpelijk: wat is eigenlijk de moeilijkheid? De steegjes zijn transparant en goed verlicht. Bij de ingang wordt een gedetailleerde plattegrond van het labyrint aangeboden. Kijk en navigeer gewoon door het terrein.

Maar zo eenvoudig is het niet. Sommige toeristen raden aan om volgens de regel langs de steegjes te gaan: aan de linkerkant, om de beurt naar rechts en aan de rechterkant - naar links. Dan is er een mogelijkheid om naar het midden van het labyrint te gaan en terug te keren door een enkele doodlopende weg in te gaan. Er doet zich een moeilijkheid voor: hoe bepaal je, na een aantal perfecte bochten, in welk deel (links of rechts) de reiziger nu staat?

Zonder een speciaal palet en kompas blijkt de taak onoplosbaar. Dit betekent dat de held van Jerome gelijk had, die beweerde dat het belangrijkste is om de kardinale punten te bepalen. Als een toerist toevallig een meester was in sport in oriëntatielopen op het terrein en vermoedde dat hij alle attributen mee zou nemen, dan zou een reis door het beroemde labyrint kinderspel zijn. Maar zulke mensen zijn er maar weinig.

Een bezoeker van de steegjes, die er lang ronddwaalde, gaf een gedegen advies: het loont de moeite om vast te houden aan de gekozen bewegingsrichting en voor eens en altijd te keren, en dan, vroeg of laat, zal de weg terug worden gevonden!

Openingstijden en ticketprijzen

Van april tot oktober is het museum open van 10 tot 18 uur. Van november tot maart kunnen toeristen het complex bezoeken van 10.00 tot 17.30 uur. Aan de kassa koop je een kaartje voor volwassenen voor € 25,-. Dit bedrag is inclusief een vrijwillige donatie (10% van de prijs). Maar als je geld wilt besparen, kun je een kaartje kopen zonder 10% toeslag. Aan de kassa zullen ze eerst een duur kaartje aanbieden en vragen of ze willen doneren.

Met dit ticket kun je de hele dag door het kasteel lopen en alle exposities bekijken. Voor de jongste bezoeker is de prijs de helft: £ 12,5. Je kunt apart een kaartje kopen om het labyrint te betreden. De prijs is £ 4. Maar hij geeft niet het recht om het hoofdgebied te bezoeken. Een andere manier om geld te besparen is door online een kaartje te kopen. Het is £ 21,2 voor een volwassene en £ 10,6 voor een kind.

Waar is het en hoe kom je er

Hamton Court is gemakkelijk bereikbaar met de bus. Maar het is interessanter om er te komen met de trein, die vertrekt vanaf het station van Waterloo. Hoe verder te gaan:

1. Koop een retourticket naar Hampton Court aan de kassa, dat wil zeggen, retour. Belangrijk om te onthouden: als je op weekdagen (tijdens de daluren) na half tien 's ochtends een kaartje koopt, kost het minder: 12 pond sterling. Het ticket is ook tijdens de spits geldig, u hoeft niet extra te betalen. Voor een bezoek aan het complex hebben zaterdag en zondag de voorkeur: tegenwoordig buiten de spits altijd.
2. Wachten op de trein is geen probleem: treinen naar Hampton Court vertrekken 2 keer per uur.
3. Ga naar het centrale bord en kijk vanaf welk perron de trein vertrekt. Voor vertrek zal het bord informatie weergeven via welke tourniquet (van de 18 beschikbaar) het platform moet worden betreden.
4. Het is verplicht om het gekochte ticket te valideren. Je moet ook het retourticket bewaren.Bij terugkeer in Waterloo moet het opnieuw worden geslagen en door het tourniquet worden verlaten.
5. De reistijd zal iets meer dan 30 minuten bedragen. Hampton Cross is de laatste halte van de trein. Bij het verlaten van het station hoeft u uw retourticket niet te punchen.
6. Om de terugkomsttijd nauwkeurig te berekenen, moet u een gratis treinschema nemen aan het loket.
7. Naast de uitgang staat een bord: Hampton Court. Je moet aan de rechterkant bewegen. Achter de brug over de Theems ligt een complex.

Opvallend is de toegangspoort: deze is omgeven door gouden linten. Dit is een eerbetoon aan het 500-jarig bestaan ​​van het kasteel.

Hampton Court op de kaart