De oude stad van Rusland, gelegen aan de oevers van de Wolga, werd gesticht door Yuri Dolgoruky in 1152. Tegenwoordig is Kostroma een beroemde rivierhaven, regionaal centrum en een populaire toeristische attractie. Het kan een parel in de ketting van de Russische steden van de Gouden Ring worden genoemd. Hun eeuwenoude geschiedenis is onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van het land, Russische vorsten en tsaren. Het oude gedeelte van Kostroma is een openluchtmuseum. De bijzondere smaak van de handelsstad Wolga in het verleden fascineert. Oude kerken en tempels van Kostroma, gehuld in een waas van legendes en geheimen, fascineren door hun uiterlijk.
Holy Trinity Ipatiev-klooster
Het oudste klooster van Rusland ligt op een schilderachtige plek waar de rivier de Kostroma uitmondt in de Wolga. Er is een legende over de stichter van het mannenklooster die wordt geassocieerd met de naam van de Tataarse edelman Chet van de familie Godoenov. Tijdens een reis naar Moskou werd hij ziek en stopte bij de samenvloeiing van de rivieren Kostroma en Wolga. In een droom verschenen de Moeder van God, de grote martelaar Hypatius en de Apostel Philip aan hem, waarna Chet herstelde.
Later werd hij gedoopt in de orthodoxie onder de naam Zacharius en richtte op deze plaats het Ipatiev-klooster op, dat wordt beschouwd als de bakermat van de Russische tsaren. Na bloei, vergetelheid en verwoesting te hebben overleefd, is het heilige klooster tegenwoordig een actief mannenklooster. In feite is dit een kloostercomplex, bestaande uit een kloostergebied dat ontoegankelijk is voor bezoekers, en het kerkhistorisch en archeologisch museum. Voor iedereen is de Holy Trinity Cathedral open, waar het wonderbaarlijke icoon van de Tichvin-moeder van God wordt bewaard.
Om haar te aanbidden, komen hier pelgrims uit verschillende delen van de wereld. Onder de kloosterheiligdommen bevinden zich deeltjes van het kleed van de Heer, de relieken van Sint Hypatius in de icoon, het hoofd van de heilige dwaas Simon Yurevetsky, de executiesteen van het Ipatiev-huis. Men kan niet anders dan het prachtige uitzicht op de kloostergebouwen bewonderen, het prachtige goed verzorgde grondgebied van het klooster.
Kerk van Elia de Profeet
Het oude stenen kerkgebouw uit de 17e eeuw is lange tijd gepositioneerd als een tempel van het leger. Er is geen informatie over de bouwers van het hoofdgebouw en de hoge klokkentoren met 3 verdiepingen werd in 1829 gebouwd op kosten van de koopman Malyshev. Anders wordt de kerk met 3 koepels de Kozakken-Ilyinsky-tempel genoemd, waar actieve soldaten, gepensioneerden, Afghaanse veteranen en deelnemers aan de gevechten in Tsjetsjenië komen.
De klokkentoren is onlangs herbouwd, waarop een spits met een kruis is opgetrokken. Dit werd gedaan met vrijwillige donaties van het leger en acteurs, waaronder Boris Galkin. Verdere reconstructie van het oude heiligdom is gepland. Het is de bedoeling om een vierhoek van de tempel te herbouwen, op de plaats van de voormalige controlepost van het hoofdpostkantoor. Het papierwerk is al in volle gang, de voorbereidingen zijn in volle gang en er zullen opgravingen worden uitgevoerd. De kerk heeft 3 tronen: Elia de Profeet, de Moeder van God en St. Alexei, 3 Heilige Hiërarchen Universum.
De viering ter ere van het beeld van de Moeder Gods vindt plaats op 1 september. Traditioneel wordt aan de vooravond van het nieuwe schooljaar in de kerk een gebedsdienst gehouden voor scholieren en studenten. Na de gebedsdienst worden ze gezegend om te studeren, besprenkeld met wijwater.
Kerk van de opstanding van Christus op Debra
Als je langs de Nizhnyaya Debrya-straat loopt, kun je niet langs het mooiste gebouw dat erop staat. Dit is de opstandingskerk, boeiend door de uiterlijke schoonheid van zijn vormen en kleuren. Het is de enige van de overgebleven religieuze plaatsen in de township uit de 17e eeuw. De naam van de straat komt van het dichte struikgewas aan de kust - wildernis. En ook de plek waar de prachtige kerk staat was bedekt met ondoordringbare vegetatie.
Volgens de legende werd de stenen tempel gebouwd op kosten van de rijke koopman Isakov (1645-1652), wiens as wordt begraven in de kelder van het gebouwde heiligdom. De stenen structuur is gebouwd op een hoge fundering. De 5 hoofdstukken rusten op massieve trommels, de patroontorens zijn versierd met koepels met kruisen. De beste tradities van de Russisch-orthodoxe architectuur zijn belichaamd in het uiterlijk van de kerk van de opstanding van Christus.
De Heilige Poort bij de hoofdingang kan worden beschouwd als een artistiek meesterwerk van stenen architectuur. Boven de gewelfde openingen zijn drie sierlijke gefacetteerde tenten gekroond met koepels. Ze zijn rijkelijk versierd met veelkleurige tegels. Op de muren van de poort zijn symbolen van de opstanding geplaatst - beeldjes van een eenhoorn, leeuw, uil, adelaar en sirene gemaakt van witte steen. Binnen valt de schoonheid van de 5-tier iconostase (Trekhsvyatsky zijaltaar) op - een onschatbaar monument van de toegepaste kunst van Rusland.
Het dunne houtsnijwerk bedekt met vergulding en verf verbaast. Er zijn verschillende oude iconen en fresco's - echte meesterwerken van de 17e-eeuwse iconenschilderkunst. Momenteel worden er regelmatig verschillende diensten gehouden in de Opstandingskerk.
Kerk van de apostel en evangelist Johannes de theoloog
Naast het Ipatiev-klooster, in de voormalige theologische wijk, is er nog een oude religieuze plaats - de kerk van de apostel en evangelist Johannes de theoloog. Vandaag is het een cultureel en historisch monument17 van federale betekenis. Elke nieuwe eeuw bracht veranderingen aan in het uiterlijk van de tempel. In de 18e eeuw werd een zuidelijk portiek toegevoegd, aan 3 zijden omheind met een bakstenen muur met 2 poorten.
In de 19e eeuw werd vanuit het westen een omheining toegevoegd en een refter gebouwd. Reconstructies voortgezet tijdens de Sovjet-jaren. Hoe het opengewerkte traliewerk in barokstijl, ronde koepels, slanke klokkentoren niet te bewonderen. Alles is hier werkelijk prachtig. Het interieur is een lust voor het oog met wandfresco's uit de 18e eeuw, waaraan werd gewerkt door de beste iconografen van de stad. Na cosmetische restauratie hebben de muurschilderingen hun oorspronkelijke uiterlijk behouden.
De muurschilderingen verbeelden 4 verhaallijnen: De Passie van Christus, Christologie, Akathist van de Moeder Gods, de daden van de Apostel Johannes de Theoloog. De schilderijen op de noordelijke muur zijn opgedragen aan Nicolaas de Wonderwerker. De fresco's van de zuidelijke veranda (eind 19e eeuw) illustreren het leven van de theologen en apocalyptische taferelen. De vorm van de 19e-eeuwse iconostase is bewaard gebleven en er zijn veel originelen tussen de iconen. De kerk van St. Johannes de Theoloog is een treffend voorbeeld van 17e-eeuwse Kostroma-architectuur en 18e-eeuwse kunstschilderijen.
Epiphany-Anastasiin-klooster
Dit klooster wordt al eeuwenlang geciteerd als een wonderbaarlijke plek onder de bevolking. Het belangrijkste heiligdom van het Epiphany-klooster, het icoon van de Feodorovskaya-moeder van God, heeft een gunstig effect op de parochianen. In de 15e eeuw werd op deze plek een houten klooster gebouwd. De bouw stond onder toezicht van de leerling van Sergius van Radonezh, de monnik Nikita. Een eeuw later werden houten gebouwen vervangen door stenen, en 2 vrouwelijke werden toegevoegd aan het mannelijke klooster - Anastasiin en Holy Cross (1863).
Na ontberingen en ontberingen te hebben doorgemaakt, begon het verenigde klooster in 1990 te herleven. Van de 3 oude kathedralen van het klooster is de Driekoningenkathedraal bewaard gebleven, herbouwd in 1869. Een ongewoon mooie structuur die toeristen verrukt, schittert met vergulde koepels. Het belangrijkste heiligdom van het klooster wordt hier bewaard - het wonderbaarlijke icoon van de Feodorovskaya-moeder van God, hierheen overgebracht in 1991.
Naast haar zijn er nog andere mirre-stromende iconen in het klooster: Sergius van Radonezh, Nicholas the Wonderworker, de Kazan Mother of God, enz. De relieken van de heiligen worden bewaard, waaronder delen van de mantel van Christus. Tegenwoordig zijn er 4 actieve kerken in het klooster. Naast de Driekoningenkathedraal zijn er de Smolensk-kerk, de Driekoningenkathedraal en de klokkentoren op het grondgebied.
Kerk van Alexy, de man van God
Omdat je in het centrum van de stad bent, let je onwillekeurig op de nette stenen structuur met een hoge klokkentoren op de top. De ongewone architecturale vorm met barokke elementen, de delicate kleuring van de muren, de vergulde kroon bovenop zorgen ervoor dat je er dichtbij stopt. Dit is de kerk van Alexy, de goddelijke man, die hier in de 18e eeuw verscheen.
In de 17e eeuw was er in dit gebied Gasheevskaya Sloboda (de bewoners hebben uitgedoofde kalk), gelegen aan de noordelijke rand. Aanvankelijk was het gebouw met 1 verdieping, genoemd naar St. Alexis, gemaakt van hout. In plaats daarvan werd een stenen kerk met 2 verdiepingen en een klokkentoren gebouwd. Later werd het omringd door een hek van metalen rooster met vierkante halve kolommen.
De kroon op de top van de klokkentoren getuigt van nauwe verbondenheid met de koninklijke familie. Na de geboorte van Alexei's zoon, tsaar Mikhail Romanov, behield het nieuwe gebouw zijn oude naam. De kerk heeft 3 tronen ter ere van de heiligen: Basilius de Grote, Demetrius (Metropoliet van Rostov), de monnik Alexy, de man van God.
Johannes Chrysostomuskerk
De 18e-eeuwse kerk betovert de gasten van de stad met zijn heldere, kleurrijke uiterlijk, klokkentoren met patronen en helmvormige koepels. Het heette John Chrysosto en dient al 250 jaar mensen. Tot 1751 stond op deze plek een tempel van hout. Volgens documenten werd de constructie gesponsord door de eerste tsaar van de Romanov-familie.
Vervolgens werd in plaats van een houten kerk een stenen kerk gebouwd, in de architectuur waarvan kenmerken van het pre-Petrine-tijdperk, barok en classicisme met elkaar verweven waren. Al de jaren van zijn bestaan hielden de diensten hier niet op, de deuren stonden open voor parochianen, zelfs tijdens de jaren van vervolging. De prachtige kerk verscheen dankzij de financiële steun van een rijke koopman Aravin.
Aanvankelijk werden kerkdiensten alleen in het warme seizoen gehouden en in de winter bezochten parochianen de oude kerk met verwarming. Aan het einde van de 18e eeuw werd het nieuwe heiligdom uitgebreid met 2 verwarmde kapellen gewijd aan de grote martelaren Florus en Laurus, de icoon van Onze Lieve Vrouw van Tichvin en Dmitry Salunsky.
St. Serafijnenkerk
Vrij recent verscheen er een nieuw religieus object in het Malyshkovo-metrogebied. De kerk St. Seraphim, gebouwd in Romeinse stijl, werd in 1994 ontworpen door de architect. Toen werd de eerste steen gelegd, maar de bouw begon pas in 2003. De parochianen bezochten de oude kerk, gevestigd in de voormalige zemstvo-school - een historisch monument in 1907.
Na de brand in 2008 brandde het houten gebouw af. Pas toen vorderde de bouw en in januari 2015 vond de inwijding van de nieuwe kerk plaats. De architect Vasiliev, die het object ontwierp, maakte het in de Romeinse stijl. Het majestueuze gebouw met 5 hoofdstukken, in beige tinten, ziet er zeer pittoresk uit, omringd door gekrulde groene berken.
De klokkentoren met een helmvormige koepel en een kruis is aan de zijgevel bevestigd en vormt één geheel. Ervaren ambachtslieden en kunstenaars namen deel aan de interieurschilderijen, die erin slaagden om driedimensionale afbeeldingen te creëren met een spirituele betekenis. De thema's van de fresco's zijn zeer divers: engelen, gezichten van apostelen, heiligen, sacramenten, Russische prinsen, enz.
Kerk van de Heilige Martelaren Alexander en Antonina in Selishche
Deze religieuze plaats is uniek omdat het de enige ter wereld is die is gewijd aan de heiligen Alexander en Antonina van Rome. Er is een interessant verhaal over zijn verschijning in het dorp Selishche, dat in 1932 de stadsgrenzen binnenging. De kerkkroniek (1870-1917) beschrijft een oud geloof over hoe ze tijdens de reis van een eminente edelman met een zwangere vrouw, op deze plek bevallen van een tweeling.
Dit evenement vond plaats op 23 juni (nieuwe stijl), de dag van de Romeinse heiligen. De zoon kreeg de naam Alexander en de dochter - Antonina. De dankbare vader (wat Zachari betekent) bouwde hier een houten kerk ter ere van de heiligen als blijk van dankbaarheid. Tegenwoordig ziet de blauw-witte kerk er geweldig uit. Een stenen gebouw in plaats van een houten gebouw in Selishche werd gebouwd in 1779-86.
Elk jaar werd het wonderbaarlijke Feodorovskaya-pictogram hier op Alexanders dag gebracht. Tijdens de periode van vervolging tegen de Russische Orthodoxie was de kerk niet gesloten, dankzij de tussenkomst van de parochianen. In de jaren 90 van de 20e eeuw kreeg de Alexander-Antoninsky-kerk een nieuwe ontwikkeling. Ze installeerden een nieuwe klok met een gewicht van 16 pond, brachten 12 kleinere klokken mee en openden een zondagsschool.
Tegenwoordig bevat het heiligdom het beeld van Nicholas the Wonderworker, deeltjes van de relieken van St. Clement, Panteleimon, F. Ushakov en Valeriaan. De hieromonk van Turijn presenteerde het belangrijkste relikwie aan de tempel - een stuk van de relieken van Alexander.
Kerk van de Heilige Apostelen Peter en Paul
De moderne wijk Panovo werd in 2003 versierd met een nieuw gebouw van een religieuze cultus, toen het in januari werd ingewijd. De bouw van de Petrovo-Pavlovsky-kerk begon in 2001 met de financiële steun van de drukkerij en de uitgeverij "Kostroma" op initiatief van het hoofd PN Rusinov. De kleine inwijding van het object, uitgevoerd door aartsbisschop Alexander van Kostroma, vond plaats in een plechtige sfeer.
Nadat in 2012 de klokkentoren met belfort in gebruik was genomen, vond de Grote Inwijding van het kerkgebouw plaats. De apostelen Petrus en Paulus worden door gelovigen vereerd als de meest ijverige discipelen van Christus, die actief het evangelie prediken. De nieuwe kerk werd ter ere van hen genoemd, maar afgezien van hen worden hier de monniken Adrianus en Theodosius van Munzensky en Therapont vereerd.
De remake-tempel is erg mooi, heeft een ongewone architectuur en trekt met zijn originaliteit ieders aandacht. De zijgevels van de 1e verdieping hebben ronde vormen met een halfrond dak. De muren van de tweede verdieping eindigen met een dak dat typerend is voor de oude koninklijke kamers. De roze-terracotta kleur van de muren maakt het gebouw vrolijk en vrolijk.
Kerk van de Verlosser in Ryady
Bezoekers van Gostiny Dvor (Ryadov) spreken altijd enthousiast over de oude kerk op het aangrenzende grondgebied. De sneeuwwitte schoonheid, sprankelend met groene koepels en vergulde kruisen, trekt de aandacht. Men kan niet anders dan de sierlijke structuur bewonderen - de klokkentoren met 3 verdiepingen.
De aandacht wordt gevestigd op de kenmerken van de oude Russische religieuze architectuur: zijaltaren, hoofdstuk 5, mazen in de wet. Hoewel het gebouw werd gebouwd tijdens het bewind van Catharina II, hebben de bouwers de architecturale elementen van de 17e eeuw behouden. Aan het begin van de 17e eeuw stond hier, op een handelsplaats, vlakbij het Kremlin, een houten kerk van de Verlosser.
Het stenen gebouw werd gebouwd in het midden van de 18e eeuw met donaties van de adellijke koopman S.S.Belov. Aanvankelijk werd de kerk ingewijd ter ere van het levengevende kruis van de Heer, maar de parochianen bleven het Spasskaya noemen. De oude naam is er tot op de dag van vandaag aan gehecht. Een lieve oude man, gevangen in de kerk van de Verlosser, behaagt de ziel.
Kerk van het icoon van de moeder van God van het teken
In 1993 werd het Znamensky-vrouwenklooster in de stad geopend, inclusief 2 oude cultusvoorwerpen: de Znamenskaya- en de opstandingskerken. Beide structuren kenden een moeilijk lot, waren lange tijd gesloten en functioneerden niet. De kerk van het teken is het belangrijkste heiligdom van het klooster. De eerste vermelding ervan dateert uit de 17e eeuw. zoals de kerk van St. George.
Vermoedelijk werd het gebouwd vóór 1628. Maar in 1799-1802, na de reconstructie, werd het ingewijd ter ere van de Icoon van de Moeder Gods van het Teken. Hier worden zeldzame iconen bewaard van de Moeder Gods van het Teken, Cosmas en Damian en Procopius van Ustyuzhansky. De klokkentoren met meerdere verdiepingen werd in de jaren '30 grondig verwoest. Het is bekend dat de koninklijke familie van Nicolaas II er in 1913 op klom en de Wolga-landschappen bewonderde. De restauratie van de religieuze plaats begon in 2001.
Met charitatieve financiële steun werd de hoge klokkentoren herbouwd en fascineerde anderen met zijn slanke gratie. De structuur die het grondgebied van het klooster siert, is echt prachtig. Na renovatiewerken kreeg de kerk haar oorspronkelijke uiterlijk terug.
Transfiguratiekerk
Een onweerstaanbare indruk op iedereen maakt het sneeuwwitte kerkgebouw, de sierlijke klokkentoren met de kegelvormige klokkentoren van de Transfiguratiekerk. Het gebouw ziet er vooral in de zomer mooi uit tussen het krullende groen tegen de achtergrond van de blauwe lucht. De kerk van de Transfiguratie van de Verlosser werd aan het begin van de 18e eeuw gebouwd om de oude houten kerk te vervangen door openbare donaties.
Toen de oudgelovigen die tijdens het schisma de grenzen van centraal Rusland verlieten, aan het einde van de 20e eeuw mochten terugkeren naar Kostroma, kregen ze dit object.Sinds 1998 is de Kerk van de Transfiguratie van de Verlosser de kathedraal van de plaatselijke oudgelovigen geworden. Dankzij de tekst op de funderingsplaat kon de tempel zijn oorspronkelijke uiterlijk terugkrijgen. De vierkante vierhoek van het hoofdgebouw met 3 apsissen heeft 5 hoofdstukken.
De hoeken zijn versierd met kleine decoratieve koepels en het midden wordt bekroond met een massievere koepel. Over de ramen zijn oude kokoshniks gebeeldhouwd. Op de muur van het toegangsportaal staat een betegelde afbeelding van St. George de Overwinnaar die een slang doorboort. Binnen schijnen gerestaureerde fresco's onder het plafond.
Kerk van de Verlosser op Zaprudna
Bijna elke religieuze plaats in de stad is gehuld in legendes die verband houden met de namen van heiligen. Een sprekend voorbeeld is de Kerk van de Verlosser op de Dam. Er is een populair geloof over de geschiedenis van zijn verschijning over het Feodorovskaya-pictogram van de Moeder Gods. Haar afbeelding verscheen in het midden van de 13e eeuw aan de oevers van de rivier aan prins Vasily Yaroslavich (jongere broer van A. Nevsky). Dam. Hier werden een kerk en een klooster gebouwd, later werden de houten gebouwen vervangen door stenen.
Vertegenwoordigers van de adellijke families van Kostroma liggen begraven op de begraafplaats naast het heiligdom. Het grondgebied van de Spaso-Zaprudnensky-kerk is omgeven door een bakstenen hek met hoektorens en gebogen poorten. Veel relikwieën worden binnen bewaard: relieken van de heiligen: Agapit, de dokter van de grotten; gezegende Augustinus en anderen Het belangrijkste symbool van aanbidding is het icoon van de Verlosser die niet door handen is gemaakt.
CIAM
Een unieke organisatie - CIAM (Church Historical and Archaeological Museum) - een instelling opgericht door het bisdom van de Russisch-orthodoxe kerk. Het bevindt zich in het Ipatiev-klooster. De oprichting van de museuminstelling begon in de 19e eeuw, toen portretten van 24 personen van de koninklijke familie werden opgehangen in het "Mikhail Romanov-paleis". Met hen begon een omvangrijke verzameling van het toekomstige museum. Aan de vooravond van de viering van de 300ste verjaardag van de Romanovs (1912), werd de kerk-historische vereniging georganiseerd in Kostroma, opererend in het Ipatiev-klooster.
Religieuze zeldzaamheden werden verzameld in de oude bewaarplaats die hier werd gecreëerd: iconen, rituele accessoires, monumenten van oud Russisch schrift en naaiwerk. Het huidige CIAM kreeg in 2004 de status van museum. Er zitten meer dan drieduizend werkelijk unieke stukken in haar fonds. De meeste van hen zijn items die toebehoorden aan de tsaristische dynastieën van de Godunovs en Romanovs. Daaronder bevinden zich liturgische boeken in luxe banden, zowel handgeschreven als gedrukt.
Voorwerpen van religieuze beeldhouwkunst en schilderkunst, oude munten, medailles en tekens, kerkartikelen, enz. Hier worden regelmatig thematentoonstellingen gehouden, die het culturele en artistieke erfgoed van de Russisch-orthodoxe kerk demonstreren. De kunst van antieke juweliers, iconenschilders, giet- en beeldhouwers is er ruim vertegenwoordigd. Onder de items bevinden zich echte meesterwerken.
