Het oude, vrijheidslievende, gastvrije Georgië heeft altijd aangetrokken met de buitengewone schoonheid van bergketens, oude tempels, hartelijkheid en onveranderlijk gevoel voor humor van zijn inwoners en speciale culinaire tradities. Het is geen toeval dat de naam van de hoofdstad "Tbilisi" wordt vertaald als "warm". Opgewarmd door de zon, is deze stad het hele jaar door goed te doen. Als je drie vrije dagen hebt, ga dan naar Tbilisi voor een positieve lading en nieuwe indrukken. Het is erg handig om gewoon door deze stad te lopen. Je kunt gaan waar je ook kijkt en de stad van een nieuwe, onverwachte kant ontdekken, of je kunt van tevoren een route plannen om niets te missen. We hebben een route voor je uitgestippeld langs de meest interessante plekken in de hoofdstad van Georgië. Laten we u dus vertellen wat u in 3 dagen in Tbilisi kunt zien.
De internationale luchthaven van Tbilisi ligt aan de oostkant van de stad. Er zijn verschillende manieren om van het naar het centrum te komen.
1 dag
De Georgische hoofdstad staat aan de oevers van de rivier de Kura. De stad is verrassend levendig, kleurrijk en veelzijdig, met een stabiele uitstraling van een plek waar Oost en West elkaar ooit kruisten. Je moet je kennismaking met de stad beginnen met zijn klassieke oude gedeelte.
Vrijheidsplein en Poesjkinplein
Het centrale plein van Tbilisi ligt op de kruising van drie stadsdistricten. Er waren eens tuinen van plaatselijke adel, maar in de 19e eeuw werden ze gekapt en werd een oud ravijn opgevuld. Het resulterende gebied heette toen Erivan. In een van de huizen die erop staan, woonde A.S. Pushkin in 1829 2 maanden, zijn naam draagt nu een plein in de buurt. Na de revolutie veranderde het plein verschillende keren van naam, droeg het de naam Lenin en Beria, en in onze tijd kreeg het zijn moderne naam - Vrijheidsplein.
Het plein werd het centrum van vele dramatische gebeurtenissen in de geschiedenis van het land. Tegenwoordig herbergt het administratieve overheidsgebouwen, de centrale tak van de nationale bank, hotels, winkels en tal van souvenirwinkels. In Pushkin Park kun je ontspannen op banken bij de fontein, boekverkopers komen hier vaak samen en er is een toeristisch informatiecentrum. Achter het park, op het plein, bevindt zich het Museum of Art. Ooit was in dit gebouw een theologisch seminarie gehuisvest waar I. Dzhugashvili studeerde.
Tbilisi kabelbaan
De kabelbaan in Tbilisi is niet alleen een voertuig waarmee je de berg Mtatsminda kunt beklimmen, maar ook een van de belangrijkste attracties van de stad. De beroemde "zoon van een Turks staatsburger" heeft er ooit op "gereden". Om met de kabelbaan te reizen, moet u een kaartje kopen, waarvan de kosten 2 GEL zijn, en na middernacht - 3. Het heeft 3 haltes. Als u bij de tweede uitstapt, komt u bij de kerk van St. David en het Pantheon, en de derde halte - de eindbestemming van zijn route - is het Mtatsminda-park.
Pantheon
Hier, op de berg Mtatsminda, in de buurt van de kerk van de Heilige Vader David, bevindt zich het Pantheon van Tbilisi. De kerk werd gebouwd op de plaats van de vernietiging van de rots van St. David. Volgens de legende woonde hier in de 5e eeuw een ascetische David in een grot, die alleen op donderdag van de berg naar de stad kwam. Een necropolis werd georganiseerd in de buurt van de muren van de tempel, die nu zijn naam draagt, waarin de meest prominente vertegenwoordigers van de Georgische cultuur en het sociale leven zijn begraven. Het ontleent zijn geschiedenis vanaf 1829, toen, op initiatief van prinses Nina Chavchavadze, haar echtgenoot, Russische dichter en publieke figuur Alexander Griboyedov hier werd begraven. Op de honderdste verjaardag van zijn dood, in 1929, werd hier het Pantheon geopend.
Er is ook het graf van Nina Alexandrovna Chavchavadze-Griboyedova, de grote Vazha Pshavela, Veriko Andjaparidze, Ilya Chavchavadze, Vakhtang Chabukiani en vele publieke en politieke figuren. In het Pantheon vind je een tablet met de naam Niko Pirosmani, maar zijn graf is hier niet, omdat de begraafplaats van de beroemde kunstenaar onbekend is. Er is een heilige bron in de buurt van het Pantheon in de spleet van de grot waarin St. David van Gareja woonde. Doe een wens, maak een kiezelsteen nat in water en bevestig deze aan de muur van de tempel. Als hij volhoudt, zal je wens zeker uitkomen.
Mtatsminda-park en observatiedek
In de 19e eeuw begonnen de inwoners van Tbilisi in de zomer te reizen naar de berg Mtatsminda (de naam vertaalt zich als "Heilige Berg") voor picknicks. Dus geleidelijk aan werd het een favoriete rustplaats voor de stedelingen. Veel restaurants en cafés zijn hier ontstaan. In de jaren '30 van de vorige eeuw werden de hellingen van de berg beplant met bomen. Tegenwoordig is er een groot park met attracties voor kinderen en volwassenen, een waterpark, een dinosauruspark en een groot reuzenrad. Klim naar het observatiedek voor een buitengewoon uitzicht over de stad. Vanaf hier kun je heel Tbilisi zien, vooral het oude gedeelte.
Poppentheater Rezo Gabriadze
Een van de belangrijkste attracties van de voetgangersstraat Shavteli is het Rezo Gabriadze-poppentheater dat zich eraan bevindt. Zijn optredens zijn tot ver buiten de grenzen van Georgië bekend. Om ze in de Georgische hoofdstad te bereiken, moeten vooraf kaartjes worden gekocht. Rezo Gabriadze is al praktisch eigendom van cultuur, niet alleen Georgische, maar ook wereldcultuur. Deze toneelschrijver, kunstenaar en beeldhouwer schiep zijn eigen bijzondere wereld, aangrijpend waardoor je met heel andere ogen naar het leven gaat kijken. Het theaterprogramma omvat slechts vier voorstellingen. Alle poppen zijn door de kunstenaar zelf gemaakt en ook de toneelstukken zijn door hem uitgevonden.
Het theatergebouw, opgericht in 1981, is niet te missen. Het is versierd met een klokkentoren. Elk uur gaat er een deur in open en een engel slaat met een hamer op een bel. En twee keer per dag - om 12.00 uur en 19.00 uur - wordt hier een mini-voorstelling "The Cycle of Life" gespeeld. Het torentje is versierd met tegels die door de kunstenaar zelf zijn beschilderd, en op het dak groeit een granaatappelboom.
Het motto van het leven van de kunstenaar is geschreven op het fronton van het theatergebouw: "Laten we alleen tranen van uien hebben." Naast het theater is er een café, waarvan het interieur door de kunstenaar is geschilderd. Ooit was het zo groot als een kleine kamer en heette het "Niet huilen!", Maar het groeide geleidelijk en heet nu gewoon "Gabriadze". Plots en frases uit beroemde films waarin de kunstenaar als scenarioschrijver voor Mimino, Kin-dza-dza en anderen meedeed, zijn op tafels en stoelen getekend.
Sjavteli straat
Nog een voetgangersstraat in de oude stad. Het is vernoemd naar de middeleeuwse Georgische dichter die leefde tijdens het bewind van koningin Tamara, Ioann Shavteli.Ooit was het het centrum van de stad, er was een koninklijk paleis en ervoor het belangrijkste paleisplein. Dit gebied was in die oudheid zeer prestigieus. Adellijke stedelingen en edelen bouwden hun huizen in de buurt van het Tsarskaya-plein. Zowel het plein als het paleis werden in 1795 volledig verwoest tijdens de invasie van de Perzische Khan Agha Muhammad.
Nu staan op deze plaats de gebouwen van het Georgische Patriarchaat, binnen is het het actieve klooster van de Allerheiligste Theotokos, tegenover de oude kerk van St. George, die sinds de 17e eeuw dienst deed als de belangrijkste hoftempel. Naast haar dateren alle gebouwen aan de straat uit de 19e eeuw, van de oude huizen, paleizen en kerken is bijna niets meer over. Hier, aan de Shavteli-straat, bevindt zich het beroemde poppentheater Rezo Gabriadze, en in het park tegenover de kerk van St. George staat een kleine fontein - een geschenk aan de stad van de Franse hoofdstad.
2e dag
De tweede dag moet enigszins nieuw leven worden ingeblazen met een vleugje moderniteit - u kunt een wandeling maken met de kabelbaan, ontspannen op de hete zwavelbronnen, waaraan de stad zijn naam ("Warm") heeft gekregen, en ook genieten van de natuurlijke rijkdom van de stad.
Kathedraal van de Heilige Drie-eenheid, of Tsminda Sameba
De kathedraal van de Georgisch-orthodoxe kerk is overal in de stad zichtbaar. Het staat op de heuvel van St. Elia aan de oevers van de Kura. Dit is de hoogste tempel in Georgië - de hoogte is 101 m. De geschiedenis van de kathedraal gaat terug tot 1989, toen werd besloten om het te bouwen in verband met de viering van de 2000e verjaardag van het christendom. Maar vanwege de moeilijke jaren daarna, met name de gebeurtenissen van de burgeroorlog in Georgië in 1992, werd de bouw uitgesteld en begon de bouw van de tempel pas in 1995.
De eerste kerkdienst vond hier plaats in 2002 op eerste kerstdag, hoewel de tempel nog niet voltooid was. Het werd ingewijd in 2005 na de voltooiing van de bouw. Het complex omvat 9 kapellen, waarvan de meeste ondergronds zijn gelegen, een klokkentoren, een theologische academie, de residentie van de Catholicos, zelfs een hotel en een café. Binnen de muren van de tempel zijn de meest interessante fresco's beschilderd; de beste kunstenaars van Georgië namen deel aan het ontwerp onder leiding van Amiran Goglidze.
Patriarch Ilia II schilderde zelf verschillende iconen voor de tempel. De kerk bevat het kruis van St. Nino, dat op de berg Mtscheta werd geïnstalleerd als teken van de doop van Georgië. Men zegt dat de tempel letterlijk op botten is gebouwd. Er was eens een oude Armeense begraafplaats. Ze begonnen het in de jaren 30 te vernietigen op initiatief van Beria. En tijdens de constructie werden de overgebleven overblijfselen niet herbegraven en verdwenen de platen en monumenten.
Metechi-tempel
De Metekhi-tempel (Geboorte van Onze-Lieve-Vrouw) is een van de belangrijkste symbolen van Tbilisi. Het werd in de 12e eeuw naast het koninklijk paleis gebouwd en heeft in zijn lange geschiedenis veel dramatische gebeurtenissen meegemaakt. Het werd meerdere keren verwoest en herbouwd. Hij overleefde de Mongoolse en Perzische invasies. In de 19e eeuw was er een Kozakkenregiment gehuisvest, en in 1921 - de martelkamers van de NKVD. In 1937 moest de tempel het lot van de meeste religieuze gebouwen delen - er werd een decreet aangenomen om het te slopen. Veel opgeleide mensen en publieke figuren waren echter tegen de sloop. Een van hen was de kunstenaar Dmitry Shevardnadze, zijn deelname aan de redding van het architecturale monument kostte hem zijn leven. Deze gebeurtenissen vormden de basis van T. Abduladze's film "Repentance".
Deze tempel is van groot belang voor de Georgische cultuur. Alleen hier zijn voorbeelden van artistieke steenhouwen die traditioneel zijn voor middeleeuwse Georgische architectuur van de 13e - 15e eeuw. Aan de noordelijke muur van de kerk is een unieke portiek bevestigd, versierd met houtsnijwerk met een ornament van een wijnstok. Niet ver van de tempel, al in 1967, werd een monument opgericht voor koning Vakhtang Gorgasali, de stichter van de stad.
Europaplein en Rike Park
Naast Europaplein ligt het gloednieuwe Rike Park. Het werd slechts een paar jaar geleden opgericht, maar is nu al een van de favoriete recreatieplaatsen voor de jeugd van Tbilisi geworden. Zowel 's middags als 's avonds is het goed om hier te komen. In het park kun je een vleugel in de struiken ontdekken, schaken op een gigantisch bord of op een bankje zitten met Ronald Reagan - de parksculptuur is zeer divers en niet verstoken van humor, zoals de lokale bevolking meestal onderscheidt. 's Avonds in het park gaan de lichten bij de dansende fonteinen aan en is de Vredesbrug fel verlicht (de mensen van Tbilisi noemden het "de pakking" vanwege de grote gelijkenis met dit hygiëneproduct).
De lichten op de brug gaan niet chaotisch aan. Zoals bedacht door de architecten, dragen de lichten, met behulp van morsecode, de namen over van alle chemische elementen die een integraal onderdeel van het menselijk lichaam zijn. Zo wilden de auteurs van het project het idee van de eenheid en gelijkheid van de hele mensheid overbrengen, dat alle mensen in wezen hetzelfde zijn. 's Avonds kan men vanuit het park het presidentiële paleis en de oude stad, gelegen aan de andere oever van de rivier de Kura, duidelijk zien fonkelen van de lichtjes.
Kabelbaan
Het dalstation van de kabelbaan ligt vlakbij het Rikepark, naast de Vredesbrug. In het centrum van de stad zul je zeker de kraampjes boven je hoofd zien vliegen. Voor inwoners van Tbilisi is dit hetzelfde openbaar vervoer als de metro en de bus, dus je kunt een gewone metrokaart gebruiken om je rit te betalen. Gelanceerd in 2012 is het een modern, zeer snel en veilig vervoermiddel.
Zeven capsulecabines met panoramische ramen bieden plaats aan 8 personen. Ze bewegen soepel en snel en pauzeren bij haltes. Er is een observatiedek op de hoogste, laatste halte van de kabelbaan. Vanaf hier kun je de stad bekijken en zelf een nieuwe route kiezen. Niet ver van de site is er een monument "Moeder Kartli" - een van de symbolen van de stad, en aan de andere kant ervan is het middeleeuwse fort Narikala.
Standbeeld "Moeder van Kartli"
Naast het observatiedek staat een 20 meter hoog beeld "Moeder van Kartli", of "Georgia-moeder". Ze is een symbool van de Georgische natie: in de ene hand houdt ze een beker wijn, die ze trakteert op iedereen die in vrede komt, en in de andere - een zwaard voor vijanden. Het beeld werd opgericht in 1958 en was oorspronkelijk gemaakt van hout. In 1963 werd deze vervangen door een aluminium exemplaar. In de jaren '90 werd het beeld ook enigszins gereconstrueerd; bovendien "trokken" de beeldhouwers een hoofddoek aan en maakten een iets langere jurk op het meisje.
[leveltravel country = ”GE” stad = ”Tbilisi”]Narikala-fort
De overblijfselen van een oude kerk, die in de 5e eeuw werd gebouwd, staat op de heuvel met dezelfde naam. Er zijn hier nooit koninklijke residenties of grote kerken geweest, zoals in andere stadsforten. Ze vervulde alleen een defensieve functie. Vaak probeerden ze het fort stormenderhand te veroveren, af te werken en weer op te bouwen. Ze leed zeer ernstig tijdens de grote aardbeving van 1827. In de 12e eeuw werd de kerk van St. Nicholas gebouwd in het fort, helaas is er niets overgebleven van de oude tempel, behalve de fundering.
In de jaren 90 van de vorige eeuw is de tempel herbouwd op de oude fundering. Van het fort zelf na de aardbeving hebben de poorten en fragmenten van de muren het overleefd. Daarop zie je het beroemde decor dat typerend is voor de Georgische architectuur van die tijd. De naam van het fort komt van de Iraanse (Perzische) wortels "nari" ("jonger") en "kala" (fort).
Zwavelbaden
Zwavelbaden maken deel uit van de Tbilisi-cultuur. Dit zijn gewone openbare baden, waarin water wordt aangevoerd uit zwavelbronnen, waarvan er veel zijn in de stad zelf en eromheen. Water verzadigd met waterstofsulfide heeft helende eigenschappen. Volgens de legende merkte zelfs koning Vakhtang dat de gewonde fazant water uit zo'n bron dronk en onmiddellijk herstelde. De tsaar beval om een stad te stichten op de plaats van deze bronnen, die "Warme stad" werd genoemd - Tbilisi. Sindsdien is de afbeelding van een fazant een van de symbolen van de stad.
Aanvankelijk werden zwavelbaden genomen in containers die in de rotsen waren uitgehouwen. Beetje bij beetje werden er huizen voor baden gebouwd. Tegenwoordig zijn er verschillende baden in Tbilisi, waar u een stoombad kunt nemen en een massage kunt bestellen.Het is het beste om ze 's avonds te bezoeken, na lange wandelingen in de stad. Er zijn veel badcomplexen die historisch zijn ontwikkeld in het Abanotubani-gebied; zoek naar modernere complexen met de beste service aan het Lisi-meer.
Canyon met Leghvtakhevi-waterval
De Legkhvtakhevi-waterval is imposant gelegen midden in het centrum van de stad achter de zwavelbaden. Om er te komen, moet je langs de kloof lopen. Op de hellingen staan kleine huisjes met gebeeldhouwde balkons. Bij het zien van deze woningen die in kleurrijke clusters hangen, begint het hart te bonzen. En dan opent het zicht op de waterval zelf - een majestueuze en heldere stroom water valt met een vreselijk gebrul op de grond. Hier ligt de oorsprong van de stad. Het is de moeite waard om het einde van de kloof te bereiken om jezelf in dit koninkrijk van eeuwige koelte te vinden.
Dag 3
De derde dag van uw verblijf in de stad kan worden besteed aan de bezienswaardigheden, geliefd bij de lokale bevolking. Bezoek bijvoorbeeld Turtle Lake of duik in de kleurrijke cyclus van de "Dry Bridge".
Schildpaddenmeer
Een van de favoriete rustplaatsen van de inwoners van Tbilisi is Turtle Lake. Er zijn twee versies van de oorsprong van de naam. Volgens de ene werden ooit schildpadden gevonden in het heldere water van het meer, en aan de andere kant - het reservoir van bovenaf heeft de vorm van een schildpad. Je kunt er komen met de tweede kabelbaan, de langste in Tbilisi. De laatste stop is "Turtle Lake". Onderweg kunt u het uitzicht op het park, de modieuze nieuwe wijken van de stad en het meer van bovenaf bewonderen. Rond het meer is een recreatiegebied ingericht, in het warme seizoen is het hier goed uitrusten. Er zijn attracties, trampolines en opblaasbare glijbanen voor kinderen. Je kunt er zitten in kleine gezellige cafés en restaurants, die vrij veel rond het meer liggen. Voor sportliefhebbers zijn er sportterreinen met fitnessapparatuur en loopbanden.
Het meer is ook populair bij bergwandelaars en wandelaars. Hier, door een middelgebergte, zijn er twee routes. Je kunt naar het meer komen en niet met de kabelbaan, maar omhoog klimmen vanuit het Vake Park, dat hieronder ligt. In de zomer worden er vaak concerten, optredens en clubfeesten aan de oever van het meer gehouden.
Rommelmarkt "Droge Brug"
Vanaf het Vrijheidsplein is het gemakkelijk om de beroemdste vlooienmarkt van Tbilisi op de Droge Brug te bereiken. Het ontstond spontaan in de jaren 90 van de twintigste eeuw, toen de verkoop van spullen van thuis uit voor veel mensen de enige manier was om de eindjes aan elkaar te knopen. Hier kunt u souvenirs kiezen om de reis voor elke smaak te onthouden. Direct in de open lucht verkopen ze handwerk, antiek en lokale kunstenaars verkopen hun schilderijen. Hier kun je oude boeken, keramiek, goederen uit het Sovjettijdperk, vinylplaten en camera's, handgemaakte (en niet helemaal) tapijten en scherpe wapens kopen. Het is de moeite waard om hier te komen voor de echte smaak van Tbilisi, om de sfeer van de stad te voelen, om te proberen tussen de nutteloze rommel iets te vinden dat je altijd aan deze geweldige stad zal herinneren.
Shardeni-straat
De meest muzikale voetgangersstraten van de oude stad lijken op het eerste gezicht op de pittoreske Parijse straten. En zelfs de naam klinkt niet voor niets als een Franse. De straat draagt de naam van de Franse schrijver en reiziger Jean Chardin, die in de 18e eeuw Georgië bezocht op een christelijke missie en er enthousiaste herinneringen aan achterliet in zijn aantekeningen. Nu is het een favoriete plek, niet alleen voor toeristen, maar ook voor stedelingen. Er zijn veel gezellige cafés, restaurants en interessante sculpturale composities - bijvoorbeeld het monument voor Sergei Parajanov tijdens de vlucht, de beroemde "Tamada" of de kleurrijke "Passenger" bij het Singer-restaurant.
Dit is een vakantiestraat, overspoeld met licht en muziek die hier klinkt, zo lijkt het, zelfs van onder je voeten. Het is geen toeval dat de hoofdactie van de jaarlijkse stadsdagviering - Tbilisoba - in deze straat plaatsvindt. Duik in de sfeer van echt Tbilisi-plezier en gastvrijheid, zit in een café, buig voor de nagedachtenis van de grote Sofiko Chiaureli - een monument voor haar en afbeeldingen van vier heldinnen die door haar worden gespeeld, staan hier ook in een klein park.
Maidan-plein
Het oudste Tbilisi-plein is de Tatar Maidan. Nu is het omgedoopt tot Vakhtang Gorgasala Square. Vroeger was het een marktplein. Caravans van kooplieden reden over het plein. In het tijdperk van de Perzische veroveringen was er een sjiitische moskee op de Maidan, en sommige van hun tradities, waaronder het beroemde ritueel "Shahsey-Wakhsey", overleefden tot het begin van de eeuw. De moskee werd gesloopt in opdracht van Beria. Het was mogelijk om slechts een paar tegels te redden waarmee het werd geconfronteerd.
Dit plein herdenkt veel geweldige mensen. Ze zeggen dat Niko Pirosmani melk verkocht in een winkel in een van de straten naast het plein. De beroemde dichter Sayat-Nova las hier zijn gedichten en later werkte de toekomstige People's Artist van Azerbeidzjan Movsul Sanani in de winkel. En vandaag zijn tradities en cultuur van verschillende naties met elkaar verweven op het plein: naast het plein is er een synagoge, de oudste orthodoxe kerk van Sioni, een Georgisch-Armeense kerk en de minaretten van de moskee zijn zichtbaar. De oude huizen aan smalle straatjes en kleine binnenplaatsen rond het plein hebben nog steeds de traditionele manier van leven en de sfeer van het oude Tbilisi.
In Tbilisi beveelt GuruTurizma de volgende hotels aan:
Tbilisi Inn
Tbilisi
Overdekt zwembad, gratis wifi, restaurant en bar
Goed gebaseerd op 492 beoordelingen
Museum Hotel Orbeliani
Tbilisi
Gelegen in het oude gedeelte van Tbilisi
Tiflis heuvelslis
Tbilisi
Het biedt een terras en een bar
