Kazan is archaïsch en modern, brandende oosterse kruiden en kilte van het westerse type architectuur. De religie, cultuur en mentaliteit van zowel het Oosten als het Westen komen duidelijk tot uiting in het uiterlijk van deze onvoorspelbare stad, waarvan de geschiedenis te veel tragedies en overwinningen kende. De stad werd meer dan eens herbouwd door architecten van verschillende nationaliteiten, aangevuld en vernietigd. Wat te zien in Kazan in twee dagen? Laten we proberen het uit te zoeken.
1 dag
Kazanka verdeelt de stad in twee delen - aan de ene oever zijn er futuristische monumenten van moderniteit gemaakt van glas en beton, aan de andere - het Kremlin, dat in de twaalfde eeuw werd gebouwd, en de gebouwen die ermee gepaard gaan. Er zijn veel bezienswaardigheden op het grondgebied van het Kremlin. Het is de moeite waard om er een hele dag voor uit te trekken.
Kul Sharif-moskee
Een van de belangrijkste gebouwen op het grondgebied van het Kremlin van Kazan is de Kul-Sharif-moskee. Het sneeuwwitte gebouw, dat wordt bekroond met doordringende blauwe koepels, trekt meteen de aandacht.
De moskee heeft een ongewone vorm - twee vierkanten kruisen elkaar en vormen een van de meest herkenbare tekens van de moslimwereld - "de zegen van Allah". Dit architecturale complex heeft een heel lange geschiedenis.
De oorsprong van de bouw van de moskee is te vinden in de tijd van de verovering van de Kazan Khanate door Ivanov de Verschrikkelijke, toen de grootschalige ineenstorting van de voormalige moskee van de Khanate plaatsvond. Het was op zijn oude fundament dat vervolgens de Kul-Sharif-moskee werd gebouwd, die tegenwoordig een van de grootste moslimtempels in de Europese regio is.
Tegenwoordig is de moskee open voor toeristen. Het is de moeite waard om naar de observatiebalkons te gaan, die een prachtig uitzicht bieden op de historische Kazan in zijn authentieke sfeer.
Toren Syuyumbike
Het helderste symbool is de Syuyumbike-toren, die niet alleen een puur historische betekenis heeft, maar op de een of andere manier mythologisch - veel stedelijke legendes worden geassocieerd met de Syuyumbike-toren.
Er zijn te veel geheimen verzameld rond deze toren - zelfs de geschatte datum van de bouw van dit architecturale monument roept vragen op. En iedereen noemt iets nieuwers de reden voor de constructie: iemand zegt dat de prinses Syuyumbike het voor haar geliefde echtgenoot heeft gebouwd, iemand die Ivan de Verschrikkelijke het voor Syuyumbike heeft gebouwd, maar ze wierp zichzelf uit het raam op de zevende verdieping.
Bovendien behoort deze toren tot de zogenaamde scheve torens, die hun naam kregen vanwege de aanwezigheid van een vrij grote hellingshoek. Bovendien bevindt de Syuyumbike-toren zich op een heuvel en is het een uitstekend observatiedek - Kazanka en Volga liggen letterlijk onder de voeten van de toeschouwer.
Blagovesjtsjenski-kathedraal
De Annunciatiekathedraal maakt deel uit van het Kazan Kremlin-complex. Deze kathedraal heeft zowel historische als architectonische betekenis.
Hij behoort tot de zestiende eeuw en is de slimste vertegenwoordiger van zijn tijd. Bovendien werd het gebouwd in de geest van de architectenschool Pskov, hoewel het erg ver van het directe centrum ligt.
Helaas kon deze stijl niet in zijn puurste vorm behouden blijven, aangezien de kathedraal meer dan eens werd herbouwd. Op dit moment is de Annunciatiekathedraal misschien niet alleen interessant voor pelgrims, maar ook gewoon voor toeristen, omdat hier een grootschalige verzameling boeken bewaard is gebleven, gemaakt in de zeventiende en deels achttiende eeuw. Het herbergt ook een uniek relikwie - het beeld van de Verlosser die niet door handen is gemaakt, gemaakt in de zestiende eeuw.
Hermitage-Kazan
Deze tentoonstellingshal bevindt zich op het grondgebied van het Kremlin van Kazan. Aan het einde van de twintigste eeuw werd het het eerste representatieve kantoor van de Hermitage in St. Petersburg.
Aanvankelijk had het geen permanente tentoonstelling - tentoonstellingen van het hoofdmuseum werden gewoon in de zalen tentoongesteld, maar vandaag is het veranderd in een grootschalig, onafhankelijk museum met collecties grafische afbeeldingen, schilderijen, sieraden en historische artefacten.
Een van de meest waardevolle tentoongestelde voorwerpen is een uniek vat, dat qua vorm lijkt op de beruchte lamp van Aladdin. Dit schip dateert uit de negende eeuw. Naast de tentoonstellingszalen zijn hier collegezalen voor thematische seminars geopend. Bezoekers kunnen ook deelnemen aan historische re-enactments.
Aleksandrovski-passage
De echte versiering van de Kremlinstraat is de Aleksandrovsky-passage, genoemd naar de koopman die aan het einde van de negentiende eeuw voor de bouw ervan betaalde.
Dit monumentale pand heeft een breed hofstelsel met afgeronde hoeken met daarbovenop koepels. In elke hoek staat een klok. Volgens de legende vertraagden ze met het overlijden van de eerste eigenaar. Het ontwerp bevat elementen van classicisme, renaissance en barok.
Het was hier dat bijna voor het eerst glazen plafonds en elektrische kandelaars verschenen. Maar ondanks de onbetwistbare schoonheid en harmonie bleek het lot van dit gebouw niet zo rooskleurig: een drukkerij, een mislukt museum, een hotel, een bioscoop - een reeks eigenaren en een triest gordijn - het gebouw werd erkend als onrendabel . Op dit moment vindt de wederopbouw plaats.
Tsjernojarovsky-passage
Deze passage is een lichtend voorbeeld van de Art Nouveau-stijl die in het begin van de twintigste eeuw enorm populair werd. Dit gebouw weerspiegelt veel van zijn kenmerken, evenals elementen van eclecticisme. Dit gebouw wordt beschouwd als het tweede architecturale monument van dit type. Het is opmerkelijk dat de Chernoyarovsky-passage geen origineel gebouw is - het werd gebouwd op basis van twee bestaande gebouwen.
Ze moesten zich verenigen met behulp van een grootschalig volledig metalen balkon en trap, die helaas niet hebben overleefd. Mensen die geïnteresseerd zijn in maçonnieke leringen zijn verrast om heldere maçonnieke symbolen te vinden in het ontwerp, dat zich direct op de gevel bevindt.
Petrus- en Pauluskathedraal
Een van de belangrijkste architecturale dominanten van het historische centrum is de Petrus- en Pauluskathedraal, die aan het begin van de achttiende eeuw werd gebouwd na de komst van Peter de Grote in de stad. Het uiterlijk heeft de unieke kleur van de Naryshkin-barok behouden.
Dankzij de unieke ontwerpdetails herhaalt deze kathedraal geen enkel ander gebouw ter wereld. Opvallend is het delicate snijwerk dat de bijna vijfentwintig meter hoge iconostase van de kathedraal siert. Helaas zijn de namen van de architecten die aan deze parel van Kazan hebben gewerkt, verloren gegaan.
Park "Zwarte Meer"
De geschiedenis van het Zwarte Meer begon in de achttiende eeuw, toen uit de Kazanka-rivier geleidelijk een meertje verscheen, waarin de vissen prachtig ontsnapten. Buurtbewoners werden al snel verliefd op dit meer en al snel veranderde het in een klein recreatiegebied.
Een eeuw later werd het gebied aan het meer in de adelstand verheven. Een smeedijzeren hek en groene ruimtes verschenen. Helaas veranderde de geschiedenis van het meer al snel in een ander kanaal - het meer was zwaar vervuild en het stadsbestuur besloot het te vullen, wat zo snel mogelijk werd gedaan.
Vanaf het meer was er een perfect geramd platform, waarop een modern park was aangelegd, maar de historische naam van dit gebied is nog steeds bewaard gebleven.
Fonteinen, originele bogen en livemuziek - mensen van middelbare leeftijd en jongeren komen hier graag samen. Maslenitsa en Sabantuy worden hier jaarlijks gevierd; in de zomer komen hier liefhebbers van scheepsmodellen samen, in de winter liefhebbers van schaatsen.
Monument voor het rijtuig van Catherine II
In het tweede derde van de achttiende eeuw bezocht keizerin Catharina de Grote Kazan.Haar aankomst in de stad was met bijzondere pracht en praal ingericht - een gevolg van meer dan duizend mensen, een prachtige roeivloot, grote namen en titels.
De keizerin hield echt van Kazan - onmiddellijk na haar vertrek werd de architect Kaftyrev gestuurd, die begon met de eerste dergelijke grootschalige herstructurering van de stad, die de vector van zijn ontwikkeling voor de komende twee eeuwen bepaalde.
De keizerin gaf de stad nog een geschenk: ze stond de bouw van stenen moskeeën in de stad toe. Ter herinnering aan dit bezoek van Catharina de Grote is er een rijtuig waarin elke gast van de hoofdstad willekeurig een foto zou moeten maken, evenals een kombuis, maar deze heeft het niet overleefd.
Monument voor de Kazan-kat
Bauman Street - de lokale Arbat - staat bekend om zijn sculpturale composities. Een van de meest populaire onder toeristen is het drie meter hoge beeld van een kat, dat imposant in het tuinhuisje ligt, met een afgematte uitdrukking kijkend naar de muizen die de koepel beklimmen.
Aan deze sculptuur, die plaatsvond, is een historische episode verbonden. We hebben het over de jaren van het bewind van Elizabeth Petrovna, die opmerkte dat er praktisch geen muizen waren in Kazan, en een decreet uitvaardigde volgens welke dertig katten aan haar moesten worden afgeleverd in het Winterpaleis voor de uitroeiing van knaagdieren. De nakomelingen van die eerste dertig dienen echter nog steeds in de Hermitage.
Bulak Stadskanaal
De naam van dit kanaal komt van het Tataarse woord "bolak", wat niets meer betekent dan "riviertje".
Voorheen scheidde deze kleine rivier de bovenste en onderste delen van de stad. Deze natuurlijke waterweg werd niet onmiddellijk ontwikkeld - pas in de zestiende eeuw. Zes bruggen werden over Bulak gegooid. Helaas is het tot op heden niet mogelijk geweest om authentieke houten bruggen te behouden - in plaats daarvan zijn stenen bruggen met dezelfde naam over het kanaal gegooid.
De oudste is de Brug der Tranen, die verscheen in het eerste decennium van de twintigste eeuw. Tegenwoordig zijn er veel historische gebouwen langs het kanaal, evenals kantoren en commerciële organisaties. En op het kanaal zelf werd een systeem van fonteinen georganiseerd, waardoor het Bulak-kanaal in één klap een van de mooiste bezienswaardigheden van Kazan werd.
Millenniumpark (of "Millennium")
Het park ligt rond het Kabanmeer. De opening viel samen met de viering van het millennium sinds de oprichting van de stad. Het was deze duizendjarige mijlpaal die de belangrijkste ideologische constante van dit complex werd.
Zo is het park in traditionele stijl omheind. Zilants, de mythische bewakers van Kazan, houden de wacht bij de ingang. In het park vallen een aantal zones op die elk hun eigen symbolische betekenis hebben. Het centrale deel van het park is bijvoorbeeld ontworpen om de locatie van Kazan aan te tonen op de kruising van paden die Oost en West met elkaar verbinden.
In het midden van het park staat een fontein in de vorm van een gigantische ketel. Het is ook gerelateerd aan de legende van de stichting van de stad. Naar verluidt werd de stad gebouwd op de plaats waar een wonder gebeurde - de ketel die in de grond was gegraven, begon te koken.
Het parkproject is tot nu toe nog niet volledig uitgevoerd, maar het stadsbestuur is van plan het aan te vullen met een aantal conceptuele tuinen en bloemperken, waarmee het uiterlijk van het park compleet wordt.
"Inheems dorp" ("Tugan avylym")
Dit folklorecomplex werd ook gebouwd ter ere van het millennium van Kazan. Het is een kleine kopie van een etnisch Tataars dorp met houten huizen die echt gehuurd kunnen worden, waterputten, molens en een aantal uitgaansgelegenheden. De poorten van het dorp staan altijd open - de toegang is gratis. Het dorp is begraven in sappige lijsterbessen, die de nederzetting een feestelijke uitstraling geven.
Op het grondgebied van het dorp is er een kleine vijver, waarvan de oevers zijn omzoomd met grote stenen. Het dorp is trots op zijn talrijke lantaarns, elk met zijn eigen unieke stijl.
Hier zie je vaak niet alleen toeristen, maar ook lokale bewoners - vooral kinderen. Schoolkinderen komen hier vaak na de lessen om te spelen - hutten op kippenpoten, schommels, glijbanen en een kleine ijsbaan, die alleen in de winter opengaat, zijn voor hen gebouwd.
2e dag
De tweede dag is de moeite waard om monumenten en architecturale reservaten te bezoeken, die buiten de stadsgrenzen liggen, maar van grote culturele en architecturale betekenis zijn. Bovendien kun je op deze manier een beetje dichter bij het karakter van authentieke Kazan komen - zijn oorsprong.
Raifa-klooster
Het klooster werd gesticht aan het begin van de zeventiende eeuw. De stichting ervan wordt geassocieerd met de naam van de monnik Filaret, die zich aan de oevers van het Raifa-meer vestigde.
Al snel ontdekten de lokale bevolking hem en verspreidden ze het nieuws overal dat er een heilige man aan de kust woonde. De bouw van het klooster liet niet lang op zich wachten. Als gevolg hiervan was hij het die een van de eerste orthodoxe kloosters werd die in deze regio werden opgericht.
Tegenwoordig is dit indrukwekkende architecturale ensemble misschien wel het belangrijkste in de hele Midden-Wolga-regio. Een soortgelijk effect wordt niet alleen bereikt door de perfectie van het ensemble zelf, maar ook door de schoonheid van de omliggende landschappen - het donkergroen van het dennenbos, waarvan het grondgebied nu een beschermd gebied is, en het meer zelf, waarin de klooster weerspiegelt al meer dan vier eeuwen.
Eilandstad Sviyazhsk
Een van de iconische monumenten uit de oudheid van Tatarstan is Sviyazhsk, dat meteen een associatie oproept met het beeld van Buyan Island, ondergedompeld in turbulente stromen van water en groen. Het grootste deel van de bouw van het eiland vond plaats tijdens het bewind van Ivan de Verschrikkelijke.
Tijdens zijn bewind verschenen hier een aantal kloosters en kerken, waarvan er vele hun authentieke uitstraling hebben weten te behouden, terwijl sommige nog in restauratie zijn. Het is het beste om per boot naar het eiland te gaan - zo'n boottocht zal gegarandeerd veel levendige indrukken achterlaten.
