De culturele en alledaagse tradities en gebruiken van Turkije zijn zeer divers, omdat dit multinationale land werd gevormd op basis van het machtige Ottomaanse rijk, dat meer dan 600 jaar bestond en delen van Europa, Azië en Afrika onderwierp. Pas op 24 juli 1923, toen het agressieve rijk instortte, begon de vorming van Turkije als een staat waarin in feite geen Turkse natie bestond.
Geschiedenis
De etnische samenstelling van de bevolking geërfd van het rijk had vertegenwoordigers van vele volkeren: Koerden, Circassians, Arabieren, Meskhetians, Syriërs, Lazes, Balkars, Adygs. Elk van hen streefde ernaar om hun religieuze, culturele en alledaagse tradities te behouden. En hoewel hun nakomelingen zichzelf nu als Turken beschouwen, blijven ze hun nationale canons behouden, wat aanleiding gaf tot de buitengewone diversiteit van Turkse gebruiken.
De populaire roman van de Turkse schrijver Güntekin "Kinglet - een zingende vogel", door hem geschreven in 1922, werd eind jaren 80 van de vorige eeuw algemeen bekend in ons land, evenals de gelijknamige film die erop gebaseerd was. Alle lagen van de Turkse samenleving, sociale ongelijkheid van de zeer rijken en de zeer armen worden weerspiegeld in het werk van liefde; onderdrukking en onderdrukking van Turkse vrouwen en natuurlijk volkstradities.
Nu is alles veranderd sinds het schrijven van de roman: er is geen opvallend sociaal contrast in de samenleving; in feite streven velen ernaar een goede opleiding te volgen, vreemde talen onder de knie te krijgen, het prestigieuze beroep van arts, advocaat, econoom, journalist te krijgen. De plattelandsbevolking wordt beschaafder en rijker dankzij moderne communicatie en verbindingen. Maar net als voorheen is iedereen verenigd door tradities en gebruiken die zijn ontwikkeld door voorouders en worden vereerd door moderne afstammelingen.
Huwelijksgebruiken
Het huwelijk is hier van groot belang, daarom zijn de tradities en gebruiken van de bruiloft heilig. Het is hier gebruikelijk om op vrij jonge leeftijd te trouwen en te trouwen, waarbij wordt gestreefd naar het principe van sociale gelijkheid: een arme man mag niet trouwen met een meisje uit een rijke familie, om in de toekomst geen inbreuk te maken op haar behoeften en haar financiële situatie verslechteren.
Al zijn er uitzonderingen: niet alle moderne jonge ondernemers en politici kiezen voor een financieel verzekerde levenspartner. De meest voorkomende familiebanden binnen religieuze en etnische groepen, maar ook interetnische zijn niet bij wet verboden.
Het familierecht is gebaseerd op het Zwitserse burgerlijk wetboek, dat voorziet in de wederzijdse instemming van de pasgetrouwden, het sluiten van een huwelijkscontract en het principe van monogamie.
Huwelijksceremonie rituelen
Familiediscussie wordt gehouden na de beslissing van de man en het meisje om te trouwen, wanneer elk van hen overlegt met hun familieleden en alle details van het aanstaande feest bespreekt.
Een bezoek van de naaste familieleden van de bruidegom aan de familie van de bruid om toestemming voor het huwelijk te verkrijgen.
Verloving, die bestaat uit het aanbieden van gouden sieraden aan de bruid: ringen, oorbellen, armbanden na het doorknippen van de rode draad die de ringen van de bruid en bruidegom in 2 delen verbindt.
Huwelijksvoorbereidingen
Henna Night is een soort vrijgezellenfeest dat twee dagen voor de bruiloft wordt gehouden en waaraan alleen vrouwen deelnemen. De traditionele kleding van de bruid op deze avond zou een lila fluwelen jurk moeten zijn, zij (de bruid) zit in het midden van de kamer, een bord henna, verdund met water, wordt geplaatst, waar een brandende kaars wordt geplaatst. De aanwezigen dansen rituele liederen om de bruid heen en ze huilt met haar moeder als teken van verdriet vanwege de naderende scheiding van het ouderlijk huis.
Huwelijksceremonie
De huwelijksceremonie, waar 200-300 gasten worden uitgenodigd, begint met een storm van plezier, begeleid door bravouremuziek en sierlijke dansen. Voor het einde van de viering is het de beurt aan het aanbieden van geschenken volgens de bijbehorende hiërarchie: eerst worden de dichtstbijzijnde gegeven, dan de verste, enzovoort in aflopende volgorde.
De huwelijksnacht
"Gerdek" - de eerste huwelijksnacht - is een zeer belangrijke en cruciale fase waarin de maagdelijke zuiverheid van de bruid wordt gecontroleerd, wat in Turkije nog steeds van groot belang is. Tot nu toe, 's morgens, moet de bruid aan iedereen op het blad de sporen van het verlies van onschuld laten zien. Met een wederzijds verlangen kunnen de jongeren de waakzaamheid van familieleden bedriegen als ze al voor de bruiloft intieme intimiteit hadden.
Tradities van etiquette
Gastvrijheidsregels
Turkse gastvrijheid is verwant aan Kaukasische gastvrijheid, de Turken nodigen graag gasten uit bij hen thuis, met behulp van een speciale reeks zinnen en zinnen die de wens van de gastheren benadrukken om de uitgenodigden te zien. De gasten die zijn gekomen, traditioneel op de grond op uitgevouwen kussens en matten, worden verondersteld het beste en lekkerste te krijgen. De maaltijden worden geserveerd op een mooi ruim dienblad, dat op een lage tafel wordt geplaatst. Maar nu wordt in de meeste stadshuizen het feest naar Europese maatstaven gevierd: aan een grote tafel, geserveerd met een volledige set etenswaren.
Tafeletiquette
Er moet aan worden herinnerd dat stukken van een gewoon gerecht alleen met de rechterhand mogen worden genomen; je kunt aan tafel praten met toestemming van de eigenaar. Het wordt als onfatsoenlijk beschouwd om snel en gulzig voedsel door te slikken, voor een lange tijd op een feestje te zijn, om te roken zonder toestemming; dansen en zingen worden aangemoedigd. De huizen van de Turken zijn verdeeld in een gast- en een gasthelft, zodat gasten alleen hun eigen helft kunnen betreden, hun schoenen uittrekken voordat ze naar binnen gaan.
In Turkse gezinnen is het niet gebruikelijk om alleen te eten; ze zorgen er strikt voor dat iedereen die in hetzelfde huis woont tijdens de maaltijden aan tafel aanwezig is. Turken eten veel groenten en groentesalades, die bij elk gerecht worden geserveerd; kunnen tijdens de lunch anijslikeur of bier drinken, die voor hen niet als alcoholische dranken worden beschouwd, hoewel het ten strengste verboden is om op openbare plaatsen te drinken. Varkensvlees wordt nooit gebruikt bij het koken, noch in huis- of openbare catering.
Algemene gebaren
Inwoners van Turkije gebruiken specifieke gebaren, die soms alleen voor hen begrijpelijk zijn: met de vingers zwaaien betekent goedkeuring; tongklik - integendeel, afkeuring of ontkenning. Misverstand wordt uitgedrukt door een snel heen en weer schudden van het hoofd of een verbaasd optrekken van de wenkbrauwen. Een teken van akkoord wordt aangegeven door het hoofd opzij te kantelen. Bij het omgaan met Turken moeten buitenlanders voorzichtiger zijn met hun gebaren, omdat ze door hen op een heel andere manier kunnen worden waargenomen.
Tradities dragen
De conservatieve inwoners van Turkije, zowel mannen als vrouwen, geven de voorkeur aan traditionele kleding, vooral in landelijke gebieden. Een verplicht kenmerk van Turkse nationale kleding is een wijde broek, die wordt gedragen door vertegenwoordigers van beide geslachten. Mannen worden genaaid van dichtere stoffen en vrouwen zijn gemaakt van dunne transparante stoffen, met ornamenten in de vorm van ingewikkelde patronen.
Over de wijde broeken dragen vrouwen lange jurken en gewaden van satijn, brokaat, tafzijde, mousseline en mannen - lange overhemden die in wijde broeken zijn gestopt. Tot nu toe dragen veel mannen een traditionele hoofdtooi - een fezu - een lage muts gemaakt van rode wol verweven met een blauw, zwart of blauw koord met een kwastje.
Vrouwen dragen heldere, mooie sjaals bovenop. De meeste zakenlieden dragen tegenwoordig Europese pakken, overhemden en stropdassen. Jonge stadsvrouwen zijn meer toegewijd aan traditionele jurken en vullen ze aan met moderne accessoires en schoenen, terwijl oudere vrouwen strikt de gebruiken van nationale kleding volgen.
Turken zijn intolerant voor buitenlandse toeristen die van het strand verschijnen in te onthullende kleding: korte shorts, sterk laag uitgesneden topjes of blouses.Als je naar een openbare plaats gaat, moet je je bescheidener kleden, een jurk of rok kiezen onder de knie en met een kleine halslijn; liefst met een hoed of een strak kapsel. Het bezoeken van moskeeën en tempels vereist grote voorzichtigheid van toeristen: mannen mogen daar niet in korte broeken verschijnen, vrouwen moeten een lange jurk dragen die hun armen en benen bedekt; en bedek je hoofd met een sjaal of sjaal.
Vruchtbare gebruiken
Alle naaste familieleden die de familie komen feliciteren met de geboorte van een kind, moeten de moeder gouden en zilveren sieraden en munten geven. De keuze van een naam wordt ook besproken door de familieclan, de goedgekeurde naam wordt drie keer hardop uitgesproken, een van de grootmoeders leest fluisterend een gebed in het oor van de pasgeborene. Op de veertigste dag van het leven van een pasgeborene worden ook gebeden voor zijn gezondheid voorgelezen, voor het baden wordt het lichaam van de baby ingewreven met zout zodat er in de toekomst geen slechte geur van hem komt.
Er wordt veel belang gehecht aan het uiterlijk van de eerste tand bij kinderen: verschillende objecten worden voor de baby neergelegd en, afhankelijk van wat het kind als eerste zal nemen, maken ze een veronderstelling wie hij (zij) zal worden.
Een belangrijke fase in de vorming van een jongen is de besnijdenisrite, waarop hij van jongs af aan wordt voorbereid. Dit is een prachtig feest, wanneer een jongen, gekleed als een koning, wordt bestuurd in een elegant versierde auto, begeleid door een colonne onder muzikale begeleiding. De jongen krijgt gouden munten als teken dat hij die dag een man is geworden en geld zou moeten hebben.
Familie relaties
In Turkse gezinnen zijn relaties gebaseerd op onvoorwaardelijke onderwerping aan mannen. Jongere zussen voldoen bijvoorbeeld aan de eisen van oudere zussen en alle broers, ongeacht hun leeftijd. Voor moeders en kinderen geniet de vader onbetwistbaar gezag, die het recht behoudt om een beslissende stem te hebben. Maar de moeder, vooral de bejaarde, is niet beledigd door de aandacht en genegenheid van haar kinderen en kleinkinderen. Over het algemeen behandelen jongeren in Turkije, evenals in de Kaukasus, de oudere generatie met eerbied en respect: ze wijken voor op openbare plaatsen en in het vervoer, staan op als oude mensen verschijnen. Het wordt als onfatsoenlijk beschouwd om te roken, obscene gesprekken te voeren, als er ouderen in de buurt zijn.
Aanbevolen literatuur Waar zijn de zandstranden in Turkije?
