STAATSMUSEUM VAN A.S. PUSHKIN

Send

Moskovieten kennen en houden van het gebouw in het centrum, niet ver van de kathedraal van Christus de Verlosser. Mensen komen hier om de unieke collecties te bewonderen. Veel kinderen beginnen hier voor het eerst met beeldhouwen. Toekomstige kunstenaars en beeldhouwers voelen zich er thuis. Het is niet verwonderlijk: tegenwoordig wordt het Staatsmuseum van A. Pushkin met recht beschouwd als een van de beroemdste musea ter wereld. Zijn collectie doet qua belang niet onder voor de collecties van het Metropolitan Centre en het Louvre. Excursies naar Pushkin zijn opgenomen in het culturele programma van elke gast van de hoofdstad.

Geschiedenis

Elke bezoeker van de hoofdstad kent het gebouw in het centrum. Er waren eens de stallen van het oprichnina-leger, toen - de Kolymazhny-werf, waar paarden vrij konden rijden. Daarna werd het pand omgebouwd tot gevangenis. Al snel raakte het in verval en werd gesloopt. Er was enige tijd een woestenij in het centrum van de stad.

Door de inspanningen van professor Ivan Tsvetaev van de Universiteit van Moskou aan het einde van de 19e eeuw werd de site overgedragen aan de universiteit. Het was Tsvetaev die op het idee kwam om het Museum voor Schone Kunsten te creëren. Er werd besloten om een prijsvraag uit te schrijven voor de bouw van het gebouw. De regels zijn ontwikkeld door dezelfde Tsvetaev. 15 architecten reageerden. 7 projecten kregen hoge cijfers van de jury.

De commissie bestond uit bekende kunstenaars:

Benoït
Bryullova
Tomishko
Sultanova
Belemisheva

Kleins project won en ingenieur Rerber werd aangesteld om toezicht te houden op het werk. Klein kreeg een voorschot van de universiteit. Met dit geld zou hij naar Europa moeten reizen om bouwstijlen te bestuderen.
In 1898 begon het werk. Ze werden betaald via een abonnement. In 1904 brandde de bouwplaats echter af. Een deel van de exposities is verloren gegaan. De mecenassen hebben hun verplichtingen opgegeven. Verder werk werd uitgevoerd ten koste van Nechaev-Maltsov.

De staatsgreep van oktober droeg bij tot de ergernis van de directeur van het museum. Gedurende een aantal jaren werd er geen brandhout toegewezen voor de verwarming van het gebouw. De exposities waren vochtig en sommige kregen schimmel. Tijdens de Grote Vaderlandse Oorlog in 1941 werd het glazen gewelf tijdens het bombardement verwoest. Tot het einde van de wederopbouw (in 1945) stond het gebouw zonder koepel.

Buurt met een enorm buitenzwembad Moskou heeft niet toegevoegd aan de gezondheidstentoonstellingen. De directie van het centrum heeft herhaaldelijk een beroep gedaan op de Moskouse gemeenteraad met berichten over de alarmerende staat van schilderijen en sculpturen. Maar de beslissing om het reservoir te ontmantelen werd pas in de jaren na de perestrojka genomen.

Architectuur

De bijzondere waarde van het gebouw is dat het het laatste in de stad is, gemaakt in de traditie van de neo-Griekse stijl. Het gebouw lijkt op de Atheense Akropolis en de portiek is gekopieerd van de Erechtheion-tempel. De bouwmaterialen werden bijna uitsluitend betaald door Nechaev-Maltsov. En dat bleek best lastig.

Het volstaat te vermelden dat het marmer dat in de Oeral werd gewonnen, in Noorwegen werd verwerkt en van daaruit naar Moskou ging. Ik moest eerst de zee overwinnen en daarna de rivierdelen van de route. Voor de centrale trap werd marmer vervoerd vanuit Oostenrijk-Hongarije. In eerste instantie werd besloten om exposities alleen overdag te openen. Om de artefacten te verlichten, werd een enorm convex glazen dak aangebracht.

Het werd apart ontworpen en berekend door de beroemde Shukhov. De gevel was versierd met sculpturen van Zaleman. Vervolgens werd het centrum voorzien van ventilatie en kunstlicht. De interne lay-out nam de locatie aan van de tentoonstelling van oude en oude Griekse kunst in de zalen van de tweede verdieping. De zalen van de eerste verdieping waren gewijd aan de kunst van de Renaissance, Assyrië, Egypte. Er is ook een eigen bibliotheek van het centrum. Je kon er binnenkomen via een aparte ingang vanaf Kolymazhny Lane.

Hal decoraties

De interieurs moesten worden ontworpen in overeenstemming met het thema van de expositie:

De motieven van de Hermitage trap werden gebruikt om de lobby te versieren. Er werden echter ook de motieven van het oude Griekenland en Egypte toegevoegd. Je kunt afbeeldingen van Slaven en verhalen uit de mythen van het oude Griekenland zien. Afbeeldingen van rode vazen zijn gemakkelijk te herkennen. Stepanov en Nivinsky werkten op het terrein.
Om het interieur van de Witte Zaal te creëren, werd Vasnetsov uitgenodigd. Maar zijn visie op de decoratie was in tegenspraak met de mening van de ontwerpers. Vasnetsov gaf zijn principes niet op. Daarom schilderde een andere kunstenaar het plafond. Hij schilderde een versie van de Griekse tempel van Niki Apteros.
De panelen voor de zalen waar het de bedoeling was om tentoonstellingen te plaatsen die aan het oude Griekenland waren gewijd, zouden door Aivazovsky worden geschilderd. De dood verhinderde dat het project werd gerealiseerd. Besloten werd Polenov, Korovin en Golovin bij de uitvoering van het plan te betrekken. Ze gingen naar Griekenland om het vakgebied te bestuderen. Maar Nechaev-Maltsov beschuldigde de kunstenaars van decadentie en verwijderde hen van het werk. Hij gaf weinig bekende schilders de opdracht om het plafond te schilderen.

Momenteel wordt de reconstructie van het centrum verwacht. Volgens het project zullen de oude en nieuwe gebouwen worden verbonden door een ondergrondse passage. Er komt een museumstad. De expositie wordt uitgebreid.

Permanente tentoonstellingen

Gasten krijgen collecties voorwerpen uit verschillende historische perioden te zien. Hier zie je gipsafgietsels van onschatbare voorwerpen:

Het oude Griekenland
Egypte
Middeleeuwen

Maar ook de originelen worden in het centrum tentoongesteld. De zalen hebben:

De schat van Priamus ontdekt tijdens de opgravingen van Schliemann
schilderijen van Rubens, El Greco, Watteau, Botticelli, Rembrandt, Poussin

Het is opmerkelijk dat elke kamer een interieur heeft dat overeenkomt met het thema. De expositie van de kunst van de landen van Europa en Amerika van de 19e-20e eeuw wordt afzonderlijk belicht. De collectie van het centrum was gebaseerd op privécollecties van Russische mecenassen Shchukin en Morozov.

Dankzij hen kunnen gasten nu de creaties zien:

Monet
Renoir
Van Gogh
Gauguin
Cézanne
Picasso
Matisse

In de zalen worden alle kunstgebieden van de 19e-20e eeuw gepresenteerd. Bezoekers zien werken van aanhangers van de romantiek, symboliek, abstractionisme, academisme en realisme uit de periode rond de eeuwwisseling.

Takken

Het Pushkin Museum heeft verschillende vestigingen:

Het herdenkingsappartement van Alexander Sergejevitsj Pushkin bevindt zich in Moskou aan de Arbatstraat 53. De tentoonstelling ontving zijn eerste gasten in 1986. Dat jaar werd de 155e huwelijksverjaardag van de dichter en Natalia Goncharova gevierd. In een klein herenhuis van Khitrovo gingen de eerste maanden van het gezinsleven van de zon van de Russische poëzie voorbij. Het huis is een cultureel monument.
Er is nog een filiaal in Moskou, geassocieerd met de naam van de Poesjkins. De oom van de grote dichter, Vasily Lvovich, woonde op 36 op Staraya Basmannaya Street. Vasily Lvovich was een schrijver, hij was het hoofd van de Arzamas-maatschappij.
Het Museum van Ivan Sergejevitsj Toergenjev bevindt zich aan de Ostozhenka-straat 37 in Moskou. De moeder van de schrijver woonde in een klein herenhuis van hout. Hetzelfde huis wordt beschreven in het verhaal van Mumu. Het prachtig bewaard gebleven gebouw is een monument van regionale betekenis. In 2007 werd besloten een permanente tentoonstelling aan de schrijver te wijden. Na de verbouwing van het landhuis en de omgeving ontving de expositie in 2018 gasten.
Het huismuseum van Andrei Bely bevindt zich op 55 aan de Arbat. De toekomstige dichter, filosoof, schrijver, een van de grondleggers van de symbolistische beweging is hier geboren en getogen. Daarna wisselde Bely vaak van adres. Maar alleen het huis aan de Arbat werd als zijn thuisland beschouwd. Het was hier dat de dichter zijn eerste helderste emoties ervoer.

Interessante feiten

Nu is het moeilijk voor te stellen welke ontberingen de organisatoren van de beroemde expositie moesten doorstaan:

Het centrum is niet gemaakt voor het grote publiek, maar voor de studenten van de Universiteit van Moskou die beeldhouwkunst wilden studeren. De oprichtingscommissie omvatte de volledige leiding van de instelling. De professoren werkten met hetzelfde enthousiasme, hun werk werd niet betaald.
De bouw werd gefinancierd door particulieren. Ivan Tsvetaev was persoonlijk op zoek naar beschermheren van de kunsten.Aanvankelijk wendde hij zich tot de kooplieden van het Eerste Gilde. Maar hij ontmoette traagheid en onwil om geld uit te geven aan kunst. De financiering werd uitgevoerd door één persoon - de fokker en diplomaat Nechaev-Maltsov. Hij was zelfs niet bang voor een brand die aan het begin van de 20e eeuw op een bouwplaats plaatsvond.
Kunstlicht was niet gepland tijdens het ontwerp. Men geloofde dat alleen in natuurlijk licht sculpturen er realistisch uitzien. Om ervoor te zorgen dat er voldoende licht was, ontwierp Shukhov een enorme glazen koepel.
Architect Klein verloor de door Tsvetaev aangekondigde wedstrijd. Maar het was Tsvetaev die erop stond Kleins project te accepteren. Na voltooiing van het werk ontving de architect de titel van academicus.
Er werd aangenomen dat dit geen apart gebouw zou zijn, maar een hele stad. Hier aangekomen konden bezoekers de hele dag in het centrum vertoeven.
In 1941 vertrokken de exposities naar Novosibirsk en Solikamsk. Ze keerden pas in 1944 terug, maar de tentoonstelling ging niet open voor het publiek: het huis stond zonder dak. De eerste bezoekers kwamen pas in 1946.
Van 1946 tot 1953 herbergde het gebouw een tentoonstelling van geschenken die aan de vader der naties werden geschonken. Permanente eenheden zijn verhuisd naar opslag.
De schilderijen werden pas na de staatsgreep van oktober tentoongesteld. Daarvoor bood het centrum bezoekers uitsluitend sculpturen te bewonderen. Sommige doeken, zonder welke het Pushkin Museum onmogelijk is voor te stellen, kwamen uit privécollecties. ze waren eenvoudig van de ondergang gered.
Het centrum bezit unieke schatten, waarvan de belangrijkste de schat van de Trojaanse koning Priamus is. Hij kwam hier in 1945 vanuit Duitsland. Het grote publiek zag de door Schliemann gevonden schatten pas in 1996.
Voor het honderdjarig bestaan heeft het centrum een luxe cadeau gekregen. Het ministerie van Cultuur betaalde de aankoop van Van Balen en Brueghels schilderij De doop van Christus. 20.000.000 roebel uitgegeven.

Excursies

Het personeel van het centrum organiseert excursies voor mensen van alle leeftijden:

Kinderen die nog niet naar school gaan, worden uitgenodigd om te spelen. Op Prechistenka 12/2 maken ze een fascinerende reis naar het land van sprookjes geschreven door Poesjkin, een gesprek met de Kattenwetenschapper, een wandeling door het Dertig Koninkrijk. Om kennis te maken met de kleurrijke stad wordt aangeboden op het filiaal, op Arbat, 53.
Schoolkinderen krijgen zowel excursies in traditioneel formaat als originele speurtochten aangeboden. Kinderen zullen de werken van de grote schrijver vanuit een onverwacht oogpunt kunnen bekijken. De evenementen zullen een geweldige aanvulling zijn op het leerboekmateriaal. Rondleidingen vinden zowel op Prechistenka 2/2 als in filialen plaats.
Wat is er spannender dan een detective? In zo'n les worden studenten uitgenodigd om zich als onderzoekers te voelen, om te vinden wat er tussen de regels in de werken staat. Zo'n evenement is interessant en nuttig: de op school bestudeerde werken worden van een onverwachte kant onthuld.
Op 1 september is er een vakantie voorbereid voor leerlingen in de klassen 1-4 - Hallo, school! De heren gaan 3 leuke lessen volgen, een masterclass in de theaterstudio. De dag wordt afgesloten met een optreden.
De keuze aan excursies voor volwassenen is groot. Zowel sightseeing als speciale evenementen worden aangeboden. Een ervaren gids vertelt je over de zeldzaamheden die te zien zijn en beantwoordt vragen. Voor degenen die liever alleen door de gangen dwalen, is er een audiogids.

Evenementen worden zowel in het hoofdgebouw van het centrum, op 12/2 Prechistenka Street, als in filialen gehouden.

Bezoekregels

Voordat u het centrum bezoekt, dient u zich vertrouwd te maken met de basisregels:

U kunt zowel als groep als alleen kennis maken met de expositie
bij het betreden van het grondgebied, moet u uw koffers laten zien voor inspectie
grote items moeten worden overgedragen aan de opslagruimte the
om het centrum te betreden, moet je speciale schoenen dragen die in de kledingkast zijn uitgegeven
bovenkleding moet worden teruggebracht naar de garderobe
tijdens de excursie is amateurfoto- en video-opnamen toegestaan (zonder gebruik van statief en flitser)
op het grondgebied van het centrum is het verboden te schreeuwen, lawaai te maken, luid te spreken
het is verboden om achter de hekken te gaan, de tentoongestelde voorwerpen aan te raken
het is verboden om te eten en te drinken

Bezoekers die de vastgestelde regels overtreden, kunnen uit het centrum worden verwijderd.

Werkuren

Hoofdgebouw en vestigingen van GMP:

Doordeweeks en in het weekend (behalve do en ma) - van 22u tot 18u (tickets zijn te koop via het loket tot 17.30u)
Do - van 13u tot 21u (tickets worden verkocht via de kassa tot 20:30)
De vrije dag is maandag.

Prijzen van de tickets

Burgers kunnen tegen de volgende prijzen kaartjes kopen voor het Hoofdgebouw en filialen van de GMP:

Volwassenen - 250 roebel.
Studenten en gepensioneerden - 150 roebel.
Entree voor kinderen onder de 17 jaar is gratis

Gratis toegangsdagen: 6 juni (Pushkin Day in Rusland) en 10 februari (A.S. Pushkin Memorial Day).

Hoe daar te komen

Het complex is gelegen aan de st. Volkhonka, 12. Om met de metro bij het museum te komen, moet u uitstappen bij station Kropotkinskaya en 100 meter lopen. Het museumcomplex ligt tegenover de kathedraal van Christus de Verlosser. Dezelfde looproute (looptoegankelijkheid) is vereist als u vanaf het Rode Plein en vanaf het Kremlin naar het museum moet.

Als je vanaf het metrostation Belorusskaya gaat, kun je het beste trolleybus #1 nemen en uitstappen bij de dertiende halte. Maar het is absoluut noodzakelijk om er zeker van te zijn dat de trolleybus richting het Taganskaya-station gaat.

Wil je vanaf de Lenin Bibliotheek naar het museum lopen, dan duurt de wandeling niet langer dan 10 minuten, maar vanaf het station Park Kultury moet je je voorbereiden op een wandeling van 20 minuten. Vanaf het station "Marksistskaya" ben je met de trolleybus N 16 in een kwartier tot twintig minuten bij het museum. In dezelfde periode kun je hier vanaf de oude Arbat lopen - de wandeling duurt ongeveer 20 minuten.

Afstand tot treinstations. Het verste is het treinstation van Koersk. De route vanaf daar duurt minimaal een half uur. De treinstations Kazansky, Yaroslavsky en Leningradsky bevinden zich op een kwartier met de metro van het museum. Het dichtstbijzijnde station bij het museum is Kievsky. De reis van het naar het museum duurt ongeveer tien minuten

De exposities van het museum - sculpturen, kunstfoto's, schilderijen en grafiek - tellen meer dan 560 duizend items. Daarom neemt het Pushkin Museum in Moskou met recht een leidende plaats in op de ranglijst van de beste bezienswaardigheden van de hoofdstad.