Adres: Frankrijk, stad Carcassonne, rechteroever van de rivier de Aude
Aantal torens: 52
De lengte van de vestingmuren: ongeveer 3 kilometer.
Hoofd attracties: Narbonne-poort, kasteel Comtal, Inquisitiemuseum, Basiliek van de Heiligen Nazarius en Celsius
Coördinaten: 43 ° 12′24 ″ N, 2 ° 21′49 ″ E
Inhoud:
Korte beschrijving
Een reiziger die naar Frankrijk komt om een groot aantal attracties van dit verbazingwekkende en werkelijk prachtige land te zien en op een foto vast te leggen, moet volgens ervaren toeristen zeker het fort van Carcassonne zien.
De kleine gemeente Carcassonne met zijn majestueuze vestingwerk met dezelfde naam ligt op slechts 80 kilometer van Toulouse en is niet alleen opgenomen in de legendarische UNESCO-werelderfgoedlijst, maar wordt ook erkend als een van de meest bezochte attracties in Frankrijk.
Carcassonne-fort vanuit vogelperspectief
Trouwens, in veel reisgidsen en toeristische brochures wordt Carcassonne vermeld als een kasteel. Om heel eerlijk te zijn, lijkt het gigantische kasteel van Carcassonne alleen uiterlijk op, en zelfs dan slechts enkele delen van deze structuur. Wat de touroperators ook schrijven, het architecturale ensemble, dat van buiten op een middeleeuwse stad lijkt, is in de eerste plaats een onneembare vesting, verspreid aan een van de oevers van de pittoreske rivier genaamd Aude. Alleen de lengte van de vestingmuren, die de inwoners van Carcassonne betrouwbaar beschermden, is meer dan drie (!) kilometer. Natuurlijk is dit niet de Grote Muur van China, maar de lengte van de hoge muren van drie kilometer dwong de vijanden om alles te overdenken en alles te wegen, en vervolgens te besluiten Carcassonne te bestormen.
Tal van toeristen die naar de Franse gemeente in het departement Aude kwamen, zijn te vinden aan de rand van het fort zelf. Op verschillende plekken kom je voortdurend kleine groepjes tegen, waarin zeker vertegenwoordigers uit het Land van de Rijzende Zon aanwezig zijn. Het is geen geheim dat de Japanners, ondanks hun interessante geschiedenis en een groot aantal attracties, zonder uitzondering kenners zijn van alle kastelen van de Oude Wereld. Waarom precies de Japanse kastelen in Frankrijk, Duitsland en Zwitserland zo verrukt zijn, blijft tot nu toe een raadsel.
Panoramisch uitzicht op het fort van Carcassonne
Natuurlijk is het fort van Carcassonne en zijn omgeving een favoriete plek, niet alleen voor Japanse burgers; het trekt bijna iedereen aan die naar Frankrijk kwam, niet alleen voor nieuwe modeartikelen of hoogwaardige parfums en cosmetica, maar ook om kennis te maken met zijn architecturale en historische monumenten.
Waarom komen de groepen bij elkaar op twee en soms drie of vier kilometer van het fort van Carcassonne? Het feit is dat het van deze afstand is dat de meest verbazingwekkende foto's van het fort worden verkregen, waarbij het vaak lijkt alsof ze geen echte architecturale structuur vastleggen, maar een hele spookstad uit het verleden. Dit zijn helemaal geen pompeuze scheldwoorden, tegen de achtergrond van dit Franse fort worden vaak veel historische films gefilmd, omdat zo'n realistisch middeleeuws 'landschap' vrij moeilijk ergens anders in Europa te vinden is. Toegegeven, het middeleeuwse fort van Carcassonne kan alleen maar een stuk worden genoemd, omdat de eerste gebouwen hier lang voor de komst van Jezus Christus in onze wereld verschenen. Dit is echter al een verhaal, dat zeker in de bijbehorende subsectie moet worden besproken.
Oostpoort met twee torens van het kasteel Comtal (binnenkasteel) in Carcassonne
Carcassonne - de geschiedenis en constructie van de ommuurde stad
Volgens historische documenten die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven en dankzij archeologische opgravingen, kan met vertrouwen worden beweerd dat de verdedigingsstructuur en de hele stad, betrouwbaar verborgen achter haar muren, in de 2e eeuw voor Christus werden gebouwd. Trouwens, een van de expedities, waaronder de meest gerespecteerde archeologen, bewees dat op de plaats van het fort van Carcassonne, was er ook een eerder gebouw, dat werd gebouwd door oude mensen... Er zijn aanwijzingen dat de Kelten op het grondgebied van de versterkte stad woonden die in een bepaalde periode door de Romeinen werd gebouwd, die daar hun mysterieuze magische riten uitvoerden.
Veel toeristen die Carcassonne komen bezoeken, zijn geïnteresseerd in de oorsprong van de naam van het fort. Helaas zijn er op dit moment geen officiële gegevens gevonden die licht werpen op de naam van het machtige fort. Gidsen die rondleidingen door het fort geven, vertellen slechts een paar legendes die verband houden met de naam "Carcassonne", waarvan er twee er het meest geloofwaardig uitzien.
Van links naar rechts: oostelijke poort met twee torens, kazernetoren, commandantentoren van kasteel Komtal
In een van de documenten van het Romeinse Rijk werd het fort in het 20e jaar voor Christus vermeld als "Kolonie die toebehoorde aan Julius Carcasso." Een andere legende zegt dat alleen de vrouw van een moslimheerser, Balaak genaamd, het fort kon behoeden voor de invasie van het grote leger van Karel de Grote. De commandant trok zich terug en de vrouw begon op de trompet te spelen, waarmee ze de keizer haar moed en de ontoegankelijkheid van het fort liet zien. De keizer hoorde deze muziek en zijn hovelingen fluisterden: "In Carcassonne juichen ze en zijn blij!" Sindsdien, volgens de legende, die geen officiële bevestiging heeft, werd het fort Carcassonne genoemd. Trouwens, de vrouw die Karel de Grote wist te verslaan, is vereeuwigd in een sculptuur, die vandaag nog steeds te bewonderen is voor de ophaalbrug.
Het Romeinse rijk viel en de vestingstad werd na een lange aanval ingenomen door de Visigoten. De indringers begrepen het belang van dit versterkte punt perfect en in de kortst mogelijke tijd herstelden ze het vernietigde fort zelf gedeeltelijk.
Barbican
De Visigoten konden de stad niet lang vasthouden en slechts een paar jaar later veroverde Karel de Grote Carcassonne. Na de dood van de keizer en de grote bevelhebber werden het fort, de stad en de aangrenzende gebieden in die tijd het privé-eigendom van de grote Trancavel-dynastie. Het waren de vertegenwoordigers van deze familie die een enorme bijdrage leverden aan de uitbreiding van de stad en haar verdedigingswerken. In de middeleeuwen werd de stad Carcassonne vaak "de stad van de rijken" genoemd. Bijna elke bewoner ervan had een enorm fortuin. De welvaart van Carcassonne werd niet geassocieerd met militaire campagnes en de inbeslagname van nabijgelegen landen, maar met actieve handel, die werd gevoerd door lokale kooplieden met het Oosten..
De Romeinen, die zien hoe de stad bloeit en zich uitbreidt, besluiten hoe dan ook de macht over haar terug te krijgen. Paus Innocentius III hield een vurige toespraak tot de ridders en organiseerde een kruistocht naar Carcassonne. "Voor het ware geloof!" - met zo'n motto trok de armada van soldaten naar het fort.
Narbonne-poort
Raymond Roger van de Tranquel-dynastie slaagde er echter met slechts een klein detachement in om het fort een tijdje te verdedigen, praktisch de prestatie van de vrouw van de moslimkoning herhalend. Het verraad van mensen die dicht bij hem stonden, evenals een nijpend tekort aan drinkbaar water, deden hun werk: Raymond-Roger Tranquevel gaf zijn geliefde vestingstad over aan de genade van de indringers.
Sinds die tijd probeerden de afstammelingen van de legendarische dynastie Carcassonne onder hun invloed terug te geven, maar Lodewijk de Sint met zijn grote leger vocht tegen hun troepen vanuit het fort. Na de slag besluit de vorst het fort te versterken en beveelt hij een nieuwe muur rond de oude te bouwen. Nu, als de vijand de eerste muur stormenderhand veroverde, dan bevond hij zich in een dodelijke val.De afstand tussen de twee fortmuren was klein, en om de indringers te vernietigen in deze "greppel des doods", zoals Lodewijk de Sint het noemde, was net zo eenvoudig als het beschieten van peren naar de soldaten van de vijand en het gieten van hete hars over hen.
Uitzicht op het kasteel van Comtal in Carcassonne
Echter, de zoon van Louis Saint, en dit leek niet genoeg: hij voert een hele reeks werken uit en maakt van Carcassonne een van de meest onneembare forten van Europa. Zoals bekend is uit de kronieken, ging de zoon van Saint Louis de geschiedenis in onder de naam Filips de Stoute. Tijdens de "Honderdjarige Oorlog" probeerden de Britten herhaaldelijk de vestingstad te veroveren, maar telkens faalden ze.
Het is zelfs onmogelijk om bij benadering te berekenen hoeveel soldaten tussen twee fortmuren afscheid hebben genomen van het leven. Vreemd genoeg was het na de "Honderdjarige Oorlog" dat Carcassonne in verval raakte en vergeten werd door machtige heersers. De stad, vestingmuren en torens worden geleidelijk vernietigd als gevolg van het onverbiddelijke verstrijken van de tijd.
Fort Carcassonne - een nieuw verhaal
Carcassonne stortte geleidelijk in tot het begin van de 19e eeuw, er woonde niemand meer in de stad. Bovendien verwijderde een speciale commissie in 1806 het majestueuze en onneembare architecturale ensemble van de lijst, waaronder vestingsteden.
Van links naar rechts: Tower de la Marquière, Rode Pass, Samson Tower en Avar Mill Tower
De beroemde journalist en historicus Jean-Pierre Cro-Mayerville leverde in de 19e eeuw een onschatbare bijdrage aan het behoud van het fort en de stad en om ze hun oorspronkelijke uiterlijk te geven. Hij was het die een open brief aan de autoriteiten richtte, waarin werd gesproken over de noodzaak om restauratiewerkzaamheden op het grondgebied van Carcassonne te starten.
Als we het hebben over de geschiedenis van Carcassonne, kan men niet anders dan de populaire schrijver Prosper Mérimée noemen, die het geluk had om de stoel te bekleden van de inspecteur-generaal die verantwoordelijk was voor het behoud van de bezienswaardigheden van Frankrijk in de jaren 1800. De ruïnes van Carcassonne en omgeving maakten een sterke indruk op de schrijver. Hij diende onmiddellijk een rapport in bij de relevante dienst over het begin van de restauratiewerkzaamheden op het grondgebied van het vestingcomplex van Carcassonne.
De werkzaamheden duurden precies tien jaar: zoals in die tijd bekend was er in Frankrijk na de revoluties en oorlogen voortdurend een begrotingstekort en werd de restauratie wegens geldgebrek stopgezet.
Vestingmuren
Dat is waar, niet voor lang: Jean-Pierre Cro-Mayerville vestigt opnieuw de publieke aandacht in een aantal artikelen op een architectonisch en historisch monument, en in 1853 vaardigde Napoleon III zelf een decreet uit over de volledige restauratie van Carcassonne. In zijn oorspronkelijke vorm werd de vestingstad hersteld dankzij de inspanningen van de getalenteerde architect Eugene Viollet-le-Duc... Trouwens, de sculpturen van zowel Eugene Viollet-le-Duc als Jean-Pierre Cro-Mayerville staan momenteel op het grondgebied van het fort: zo besloten de dankbare Fransen om de herinnering aan de persoonlijkheden te bestendigen waardoor het fort van Carcassonne is nog steeds toegankelijk voor toeristen uit alle hoeken van de wereld.
Fort Carcassonne - toeristische informatie
Tegenwoordig is het fort en de stad Carcassonne een werkend openluchtmuseum. Toeristen kunnen met eigen ogen de "greppel van de dood" zien en zich voorstellen wat de soldaten hebben meegemaakt toen ze in zo'n vreselijke val terechtkwamen. Speciale aandacht moet worden besteed aan ... toiletten uit de middeleeuwen. Ze vertegenwoordigen openingen op verschillende niveaus van het gebouw: hoogstwaarschijnlijk moesten degenen die op de lagere verdiepingen woonden vaak onverwachte "verrassingen" ontvangen van hun bovenburen.
Amfitheater
Nadat u de muren van het fort van Carcassonne bent gepasseerd, kunt u de oude huizen van de stad zien en zelfs verschillende musea bezoeken. Deze kleine musea bevinden zich voor het grootste deel in het kasteel. Er zijn verbazingwekkende tentoonstellingen te zien: een maquette van het hele fort, volgens welke je "vanuit een vogelperspectief" de ontoegankelijkheid kunt beoordelen; het model van het kasteel en zelfs de pijp waarop Dama Karkas speelde. Op de vraag: "Is de Ladies Karkas pijp origineel of is het een remake die toeristen aantrekt?", worden de bezoekers zelf uitgenodigd om te antwoorden.
Veel toeristen bewonderen enkele van de decoratieve elementen van de interieurdecoratie van het kasteel, voor het grootste deel zijn deze allemaal hetzelfde Japans. Trouwens, het interieur van het kasteel van Carcassonne is sober te noemen: weinig fonteinen, zeldzaam stucwerk, een klein aantal religieuze voorwerpen, waterspuwer sculpturen en glas-in-loodramen in de tempel - dat is alles wat middeleeuwse stedelingen (vrij rijk) nodig hadden .
Zoals hierboven vermeld, ligt de hele stad achter de vestingmuren van Carcassonne. Het behoort tot de Middeleeuwen, wat het functioneren van tal van moderne restaurants, bars en souvenirwinkels daar niet verhindert.
Basiliek van de Heiligen Nazarius en Celsius
Overigens worden sommige souvenirs direct bij de plaatselijke smederij gemaakt. Voordat u een duur metalen souvenir "ter herinnering" koopt, moet u meerdere keren nadenken over hoeveel moeite het kost om het te vervoeren: het gewicht van dergelijke items, evenals hun prijs, is vrij groot.
Men moet er echter niet van uitgaan dat het onmogelijk is om andere souvenirs voor familieleden en vrienden op het grondgebied van Carcassonne te kopen: naast vervalste producten worden ze in winkels gepresenteerd in een enorm assortiment. Voor Franse "souvenirs" - de Eiffeltoren gemaakt van papier-maché, koelkastmagneten en vele anderen, de prijzen in Carcassonne zijn zeer redelijk. In de ommuurde stad verkopen sommige winkels de originele versie van het bordspel "Carcassonne", die ooit aan populariteit won over de hele wereld. Helaas zijn de spelregels en de kaart alleen beschikbaar in het Frans en Engels. Om deze reden moet u meer contant geld meenemen naar het fort, de ingang over de middeleeuwse brug naar zijn grondgebied is trouwens betaald. Het bedrag is symbolisch - slechts 9 euro.
Toren Saint-Nazaire met poort
Het is niet nodig om speciale gidsen voor het fort te kopen, behalve misschien als souvenir: de huizen die in de middeleeuwen zijn gebouwd en waarin rijke kooplieden woonden, hebben nu bordjes met bordjes. Het is bijna onmogelijk om te verdwalen, zelfs op zo'n enorm gebied; alleen een toerist die geen enkel woord Engels kent, kan verdwalen tussen huizen, restaurants, een kasteel en winkels. Er zijn elke dag veel mensen in het fort van Carcassonne: volgens de statistieken is dit een fort, de stad en het kasteel zijn opgenomen in een van de meest populaire toeristische routes. Dit blijkt duidelijk uit het budget van de regio Languedoc-Roussillon, dat voor 10% (!) bestaat uit financiën die zijn achtergelaten door gasten in Carcassonne.
