Roemenië is een prachtig land met zijn eigen wonderlijke en magische wereld, met prachtige en pittoreske plaatsen, een aantal bezienswaardigheden die de moeite waard zijn en die erg populair zijn bij toeristen van over de hele wereld. Het trekt aan met zijn eeuwenoude cultuur en prachtige natuur. Elke toerist zal veel interessante dingen voor zichzelf vinden: prachtig uitzicht op de Zwarte Zee, de Karpaten, schone lucht, prachtige bergbronnen, de beroemde rivier de Donau van onbeschrijfelijke schoonheid, historische architecturale structuren. De bezienswaardigheden van Roemenië zijn overal in het land te vinden. Elk van hen heeft zijn eigen geschiedenis en zelfs een legende. Veel daarvan zijn natuurgebieden.
Kasteel van Peles
Op de weg van Transsylvanië naar Walachije werd in opdracht van koning Karol I het Peles-paleis gebouwd, dat gewoonlijk het kasteel wordt genoemd. Het ligt op 135 km van Boekarest. De bouw begon op 22 augustus 1873 onder leiding van de Duitse architect Johann Schulz. Het was oorspronkelijk bedoeld als zomerverblijf voor de koning en jachtgebied. De centrale ingang is versierd met een beeldhouwwerk van koning Karol I, die zijn paleis beschouwde als 'de bakermat van de dynastie, de bakermat van de natie'.
Hier werden twee Roemeense koningen geboren: Karol II (in 1893) en Mihai (in 1921). Het beeldhouwwerk van zijn vrouw Elizabeth, afgebeeld achter het borduurwerk, bevindt zich in een afgelegen hoek van de tuin. Het kasteel heeft een oppervlakte van 3200 m² en is ontworpen in neorenaissancestijl. Dit gebouw werd het eerste kasteel ter wereld dat van elektriciteit werd voorzien. Hiervoor werd op het grondgebied een elektriciteitscentrale gebouwd. Stallen, huizen voor bewakers en jacht zijn ingericht. De 66 meter hoge toren werd bekroond met een klok.
Het interieur is ingericht in barokstijl. In totaal heeft het kasteel 160 kamers, 30 badkamers, een theater voor 60 toeschouwers. Hier is een lift gebouwd, een airconditioning systeem met schuifplafond glas-in-loodramen. Arbeiders uit verschillende landen werkten aan de bouw van het kasteel. Volgens schattingen van koningin Elizabeth spraken ze 14 talen. In 1947 werd koning Mihai gedwongen af te treden en werd het kasteel in beslag genomen. Het ontving toeristen en in 1958 werd een museum opgericht.
Tijdens het bewind van N. Ceausescu stond het kasteel onder bescherming, de toegang werd stopgezet. De heropening van het museum was van korte duur. In 2006 werd het teruggegeven aan de rechtmatige eigenaar van de Roemeense koning Mihai. De overheid betaalde hem 30 miljoen euro, en het kasteel was weer beschikbaar voor bezoeken. Momenteel herbergt het kasteel het Historisch Museum, waarvan de collectie schilderijen en beeldhouwwerken uit Oost- en Midden-Europa, voorwerpen van zilver, goud, ivoor, Sevres en Meissen-porselein omvat.
Opvallend is de verzamelde collectie middeleeuwse wapens en wapenrustingen. Het bevat meer dan 4.000 exposities. Tapijten voor het decoreren van het interieur van het kasteel werden geweven in Boekarest, Mosul, Isparta en Smyrna. Lederwaren werden geleverd vanuit Spanje (Cordoba). De met de hand beschilderde glas-in-loodramen kwamen uit Zwitserland. Het parkensemble bestaat uit zeven terrassen gebouwd in Italiaanse stijl. Ze zijn versierd met een groot aantal figuren gemaakt van Carrara-marmer door de Italiaanse beeldhouwer Rafaello Romanelli, fonteinen, trappen. Open voor toeristen van 9u tot 17u (woensdag-zondag). Ook in november werkt het niet. Het kan worden bezocht als onderdeel van een excursiegroep, ze worden verzameld op basis van het taalkundige principe.
Kasteel Bran Bran
Gebouwd aan het einde van de 14e eeuw, was het bedoeld voor verdediging en werd het door de bewoners zelf gebouwd. Het is gelegen op een klif op 30 km van de stad Brasov en heeft een oppervlakte van 8 hectare. Binnenin heeft het een complex trappensysteem waarmee je tussen vier niveaus kunt bewegen. Er is een waterput op de binnenplaats, die volgens de legende naar ondergrondse kamers leidt. Voor de bouw van dit verdedigingsfort waren de lokale bewoners eeuwenlang vrijgesteld van het betalen van belasting aan de schatkist. Tijdens zijn bestaan is het fort herhaaldelijk van eigenaar gewisseld. Maar het kasteel van Dracula kreeg zijn naam, omdat de heerser Vlad de Spietser hier de nacht doorbracht tijdens de campagnes en favoriete jacht.
Er is een legende dat de Turkse veroveraars hem martelden in de kelders van het kasteel. In 1918 schonken de stedelingen het kasteel aan de Roemeense koningin Maria. Vanaf dat moment werd het gebruikt als koninklijke residentie. In 1920-26 werd een grandioze restauratie uitgevoerd, waarbij een park met fonteinen, steegjes en een privémeer op het grondgebied van het landgoed werd verspreid. In 1948 verliet de koninklijke familie het paleis en raakte het in verval. Maar al in 1956 werd op basis daarvan het Museum voor Geschiedenis en Feodale Kunst geopend.
In 2006 werd in Roemenië een wet aangenomen over de teruggave van eigendom aan de vorige eigenaren en werd het kasteel teruggegeven aan de erfgenamen van de koningin. Maar daarvoor was al het historische meubilair eruit gehaald. Daarom viel het aan haar kleinzoon Dominic om het interieur opnieuw te creëren en de juiste meubels te kopen. Lokale winkels verkopen graag souvenirs die verband houden met graaf Dracula. Bovendien staat de stad Bran bekend om zijn lokale kazen, waarvan de recepten in het grootste geheim van generatie op generatie zijn doorgegeven. Bran is populair bij filmmakers over de hele wereld. Dus in 1994 werd de film "Interview with the Vampire" uitgebracht, gefilmd op het grondgebied van het fort.
Corvin Castlevin
Het ligt in de buurt van de stad Hunedoara en werd door de Hongaarse koning Sigismund geschonken voor uitstekende diensten aan de Roemeense militaire en politieke leider Janos Hunyadi. Hij besloot het te herbouwen en er een familielandgoed van te maken. De restauratie werd in twee fasen uitgevoerd. Tijdens 1441-1446 werden zeven torens gebouwd, in 1446-1453 - een kapel, zalen en bijkeuken in de zuidelijke vleugel. De erfgenaam van het kasteel was de zoon van Janos - Matthias Korvin, die de bouwwerkzaamheden in de kapel en in de noordelijke vleugel voortzette.
De bouwstijl van het kasteel omvat gotische elementen gecombineerd met fragmenten van het Quattrocento (vroege Renaissance). Volgens de legende werd de Transsylvanische graaf Vlad Tepes zeven jaar vastgehouden in de kerkers van het kasteel na de omverwerping. Sinds 1508 wisselde het kasteel verschillende keren van eigenaar totdat het in handen kwam van Gabor Betlen, die de anti-Habsburgse beweging leidde in het Koninkrijk Hongarije. Hij reconstrueerde het in het licht van de laatste vereisten voor vestingwerken.
Maar in de 18e eeuw begonnen de Habsburgers het nog steeds te bezitten. Tijdens hun regeerperiode, in 1854, brak er een brand uit in het kasteel, waarbij het binnenhoutwerk werd vernietigd. In de jaren 1868-74 werd hier verbouwd, waardoor het dak werd bedekt met pannen. Tijdens het communistische bewind werd het kasteel ook gerenoveerd en opengesteld voor bezoekers.
Poenari
Het is gelegen in Arefu (rum. Arefu), een paar kilometer van het meer van Vidraru. Vermoedelijk werd het gebouwd door Radu Negru, bijgenaamd de Zwarte Krijgsheer. Dit is de semi-legendarische oprichter van de staat Vlach. In die tijd was er slechts één toren en een klein wachtgarnizoen. In de 15e eeuw was het eigendom van de beroemde heerser Vlad Tepes, die er veel aan deed om het te versterken.
Hij bouwde nog vier torens, breidde de kasteelgebouwen uit. Legenden zeggen dat het in hem was dat Dracula zijn tegenstanders martelde. Na zijn dood begon het gebied in een verwoesting te vervallen, wat nog werd verergerd door de aardbeving van 1888. De laatste restauratie werd in 1972 uitgevoerd. In die tijd werden de muren versterkt en werden er loopbruggen met leuningen gebouwd voor het gemak van toeristen.
Archeologische opgravingen maakten het mogelijk om te beweren dat het fort in de bedding van de rivier de Arjesh al sinds onheuglijke tijden bestaat. Het gaf de controle over het gebied tussen Transsylvanië en Walachije. Om bij de ruïnes te komen, moet je 1480 treden beklimmen van een steile trap die naar de top van de berg Chetetsuya leidt.Er is een platform waarop, volgens de legende, de vrouw van graaf Tepes, Elena, de kloof in rende.
Roemeens Atheneum
In 1865 werd de Atheneum Society opgericht in Roemenië, en in 1888 begon de bouw van het gebouw met geld van de Walachijse jongensfamilie van Vacarescu. Bovendien werd voor de bouw ook het geld van het volk gebruikt, ingezameld onder het motto "Doneer een lei aan het Atheneum!" Het is een concertzaal in de hoofdstad van het land, Boekarest. De auteur van het project was de Franse architect Albert Galleron. Het is gebouwd in een neoklassieke stijl met romantische accenten.
Op de eerste verdieping is er een vergaderruimte en op de tweede verdieping is er een auditorium met 600 zitplaatsen (52 extra zitplaatsen bevinden zich in de boxen). Het interieur van het auditorium is versierd met een fresco van de kunstenaar Kostin Petrescu die belangrijke gebeurtenissen in de Roemeense geschiedenis uitbeeldt. Het schilderij werd gedurende 6 jaar uitgevoerd, te beginnen in 1933. Op 22 april 1939 werd een concert gegeven ter ere van de bouw van een concertorgel.
Orgelmuziek uitgevoerd door Franz Schütz, directeur van de Weense Academie voor Muziek en Podiumkunsten. Er is een klein park voor het Athenaeum-gebouw, waarin een monument voor de klassieker van de Roemeense poëzie Mihai Eminescu is opgericht. Momenteel wordt het concertgebouw beschouwd als een symbool van de Roemeense cultuur en staat het op de lijst van Europees cultureel erfgoed.
Rasnov-fort
Het fort in de stad Rasnov werd in 1215 gesticht door de Duitse ridders. Het diende om de lokale bevolking te beschermen tegen talloze veroveraars en was zo versterkt dat het in zijn hele geschiedenis slechts één keer in 1612 werd veroverd door de Transsylvanische prins Gabriel Bathory. In het midden is een waterput. Een verschrikkelijke legende is met hem verbonden. Tijdens het Ottomaanse beleg hadden de inwoners niet genoeg drinkwater. Daarna dwongen ze twee gevangengenomen Turken om nog een put van 62 meter diep te graven.
Hun werd vrijheid beloofd, maar aan het einde van het werk, dat zeventien jaar duurde, werden de gevangenen gedood. Tijdens de restauratie werden inderdaad twee menselijke skeletten gevonden op de bodem van de put. Momenteel wordt het gebied vrijelijk bezocht door toeristen. Van de vesting bleef een vestingmuur met torens en het fundament van de kerk. Het observatiedek biedt een panoramisch uitzicht over de stad met twee verdiepingen en de prachtige omgeving. Vanaf hier kun je ook Bran Castle zien.
Vrolijke begraafplaats
Er is een originele begraafplaats in het dorp Sepyntsa in het graafschap Maramures. Zijn grafstenen zijn gemaakt in felle kleuren en hebben originele inscripties in versvorm. Ze weerspiegelen het leven van de begraven dorpelingen. Dit idee voor een begraafplaats is van Stan Jon Patras, een lokale houtsnijder. Hij was de eerste die in 1935 een kruis sneed en installeerde met een vrolijk opschrift. In de loop van zijn bestaan zijn er meer dan 800 van dergelijke kruizen op het kerkhof geplaatst en het is zelf een museum geworden dat toeristen graag plaatsen. Er is een inscriptie op het graf van Stan zelf. Er staat: "In mijn hele leven heb ik niemand pijn gedaan ...".
Moddervulkanen
Het natuurreservaat Vulcanii Noroiosi werd in de jaren 1920 opgericht in de buurt van de stad Buzau, op ongeveer 100 km van Boekarest. Ze ontstonden op het grondgebied van een verlaten mijn. In 1977 trof een aardbeving Roemenië en begon een speciale activiteit van vulkanen te verschijnen. Als gevolg van de ontsnappende gassen worden modder en zout water op het oppervlak geworpen. Ze bevriezen onder de zon en vormen pieken die op kraters lijken.
Momenteel zijn vier van dergelijke vulkanen constant actief, en twaalf - periodiek. De groene heuvels rondom het reservaat geven originaliteit aan het paar. Er zijn bevroren stromen tussen de kraters. Hun scheuren op het oppervlak van de kleigrond bereiken 5 cm.Je kunt vrij naar het grondgebied van het reservaat gaan en meerdere dagen doorbrengen in een tentenkamp of als onderdeel van een excursiegroep.
Grot van Scarisoara
Het Bihor-gebergte ligt op 134 kilometer van de stad Cluj-Napoca. Ze vonden een 1 kilometer lange grot die zo'n 3500 jaar geleden als gevolg van gletsjers werd gevormd. Skarisoara werd voor het eerst genoemd in 1863. Toen maakte de Oostenrijkse geograaf Arnold Schmidl er een kaart van. In een grot in de ondergrondse bergen is een gletsjer ontdekt, die door smelten geleidelijk aan het verdwijnen is. De stalagmieten in de zalen lijken op kerkkaarsen.
Daarom is de grot voorwaardelijk verdeeld in zalen genaamd de Grote Zaal, Kerk, Kathedraal. Momenteel is de grot uitgerust met metalen en houten trappen, die gratis toegang geven. Binnenin verlicht met carbide lampen. Een deel van de grot wordt door wetenschappers bestudeerd. De temperatuur in de grot nadert nul. Bij een bezoek aan een attractie dient u daarom warme kleding mee te nemen.
Kasteel van Pelisor
Dit is een klein deel van het Pelisch-complex, gebouwd in 1899-1903. Het was bedoeld als zomerresidentie van de erfgenaam van de Roemeense troon, Ferdinand. De auteur van het Jugendstil-kasteel was de Tsjechische architect Karel Liman. De vrouw van Ferdinand, prinses Mary, die een zeer delicate smaak had, nam rechtstreeks deel aan het ontwerp van het kasteel. Ze combineerde met succes elementen van de Art Nouveau-stijl met Byzantijnse en Keltische symbolen.
Er zijn 99 kamers in het kasteel. Ze zijn ingericht met meubels ontworpen door de Weense ontwerper Bernard Ludwig. Daarnaast ontwierp hij samen met Queen Mary de interieurs. Daarom hebben ze een speciale verfijning. Om het kasteel veel licht te geven, zijn de grote ramen en het plafond van de Grote Zaal, drie verdiepingen hoog, versierd met glas-in-loodramen. Het is afgewerkt met eikenhouten panelen en is versierd met portretten van de eigenaren van het kasteel en hun kinderen.
Maria ontwikkelde zelf schetsen van meubels voor de "Golden Bedroom". Het werd gemaakt in 1909 in de werkplaats van de stad Sinaï. In het kantoor van de koningin staan meubels met lelies en een Keltisch kruis, symbolen van een prinses uit Schotland. Het kabinet van koning Ferdinand ertegenover wordt gedragen in strikte Duitse neorenaissance. Het kasteel bevat een unieke collectie werken van moderne meesters van de Art Nouveau, waaronder de ontwerpers Galle, de gebroeders Daum, Goffman, Tiffany, Gurschner.
Sucevitsa-klooster
Het is gelegen in Boekovina, in het noordoosten van het land. De dichtstbijzijnde stad Radauci ligt op 18 kilometer afstand. In 1585 werd het gebouwd door broers uit de Walachijse familie Tomb Jeremia en Simon. Het vierkante klooster is omgeven door muren van zes meter hoog. Ter versteviging werden in de hoeken torens gebouwd. De architectuur bevat zowel Byzantijnse als gotische elementen. De structuur binnen en buiten is volledig bedekt met unieke schilderijen gebaseerd op het Oude en Nieuwe Testament.
Ze werden gemaakt door Moldavische ambachtslieden, de broers Ion en Sophronius, met de hulp van een groot aantal onbekende ambachtslieden. Het unieke interne schilderij dient het idee van iemands spirituele vernieuwing door geloof en vrome daden. In 2010 werd het klooster opgenomen op de Werelderfgoedlijst. Momenteel wordt een van de muren gebruikt voor het museum, dat een grote tentoonstelling van historische voorwerpen herbergt.
Mogosoaya-paleis
In 1698-1702 bouwde de Walachijse heerser Constantin Brankovinu een paleis- en parkcomplex op 16 km van Boekarest als zomerverblijf voor zijn gezin. Constantijn was de grondlegger van een nationale bouwstijl die Venetiaanse, Dalmatische en Ottomaanse elementen combineerde. Het bevat tal van houtsnijwerk en decoratieve schilderijen. In 1714 executeerden de Ottomanen Brancovianu en werd er een hotel in zijn paleis opgericht.
Nadat ze het tijdens de Russisch-Turkse oorlog hadden teruggewonnen, richtten de Russen in 1853 opslagfaciliteiten voor wapens in. De prinsen van Bibescu, die de nieuwe eigenaren van het paleiscomplex werden, begonnen het in 1860-1880 te restaureren. Ze slaagden erin het paleis dat ze tot de Tweede Wereldoorlog bezaten, te herscheppen en te versieren. In de jaren twintig was het eigendom van de weduwe Martha Bibescu, die veel moeite heeft gedaan om het te restaureren en er een salon in heeft geopend.
Het werd bezocht door vele beroemde mensen uit de eerste helft van de 20e eeuw, waaronder Antoine Saint-Exupery. Het was haar naam die het paleis- en parkensemble begon te dragen. In de kerk van het park vonden vertegenwoordigers van de prinselijke familie van Bibescu rust. Ondanks de ingrijpende herstructurering van de 20e eeuw, heeft het paleis de basiselementen van de nationale stijl. In 1957 werd hier het Brankovets Art Museum geopend, met antieke meubels en huishoudelijke artikelen uit de 17e-19e eeuw, historische documenten, iconen en kunstwerken.
Troonfort
Het fort van de 14e eeuw diende als de plaats van de kroning van de Moldavische heersers. Gelegen in de stad Suceava, is het momenteel in puin. De restauratie van de overblijfselen van een ooit machtig fort begon in 1961 en is nog steeds aan de gang. Bijna een vierkant fort van 40x36 meter had vierkante torens. Er werd een gracht omheen gegraven. De diepte bereikte 10 meter. Het fort werd gesticht door Peter I Mushat, maar was van het grootste belang onder Stephen III de Grote (Stefan cel Mare).
Hij versterkte muren van twee meter lang gemaakt van massief steen, bouwde een extra verdedigingssysteem van 10 meter hoge muren, dat 20-25 meter naar voren werd verplaatst. Binnen werden extra zalen gebouwd voor zijn familieleden. De belegering door Ottomaanse troepen was niet succesvol totdat de zelfverklaarde heerser Stephen VII Tomsha er in 1563 zijn toevlucht in zocht. De huurlingen verraadden hem en gaven de citadel over aan de Turken. Daarna werd het verbrand, van hand tot hand doorgegeven door de handlangers van de Turkse sultan.
In 1675 werd het in opdracht van Dumitras Cantacuzin opgeblazen. De overblijfselen werden vernietigd door een aardbeving. De heropleving van het fort begon na het archeologisch onderzoek van de Oostenrijkse architect Karl Romstorfer aan het begin van de 20e eeuw. Maar de wederopbouw begon pas in de jaren 60. Tegenwoordig zijn de overblijfselen van het fort tegen betaling te bezoeken.
Nyametskaya-fort
Tijdens het bewind van Peter I Mushat werd ook het Nyametskaya-fort gebouwd. Het is gelegen nabij de stad Targu Neamt. Volgens legendes waren de Teutoonse ridders de eersten die deze plaats versterkten. Ze eigenden zich grote gebieden in Transsylvanië toe en koloniseerden Semigradie. De naam Tyrgu-Neamt wordt vertaald als "Duits onderhandelen". Stefan de Grote, die zich voorbereidde om tegen de Turken te vechten, versterkte de ring van forten, waaronder de Nyametskaya.
Op zijn bevel werden de muren met 20 meter verhoogd en werd een buitenste binnenplaats gebouwd, waar artilleriestukken werden geïnstalleerd. Een enorme brug werd over de gracht gegooid, die doet denken aan een Romeins aquaduct en tegelijkertijd aan bruggen uit de 20e eeuw. Op de binnenplaats werd een put gegraven om in geval van een belegering van drinkwater te voorzien. Maar noch de Ottomanen, noch de Poolse commandant Jan Sobieski konden het aan.
De Turken kwamen alleen in het fort dankzij de verovering van Moldavië, maar vernietigden het niet. Links als observatiepost. Momenteel herbergt het fort een kleine museumexpositie. Het presenteert huishoudelijke artikelen van de citadelverdedigers. In 2007-09 begon de wederopbouw. Dankzij haar is er een betrouwbare weg ontstaan voor toeristen die deze plek plaatsen, is de infrastructuur verbeterd, is de architectuur vernieuwd.
Bikaz-kloof
In de oostelijke Karpaten zijn er de rotsen van de Bikaz-kloof. Het strekte zich uit tussen Moldavië en Transsylvanië en diende als de enige natuurlijke weg. Bicaz is de diepste en langste kloof op het grondgebied van Roemenië, de oevers worden gescheiden door de rivier met dezelfde naam. Momenteel is het een beschermd gebied met bijna steile kliffen over een 8 km lange snelweg.
In bepaalde gebieden is fotograferen toegestaan. Degenen die langs de snelweg rijden zijn verrukt van de omringende schoonheid van de natuur, het is adembenemend. In 1961 werd bij de uitgang van de kloof een hydro-elektrische dam met een reservoir gebouwd. Het wordt erkend als het grootste Roemeense meer. Rivierforel wordt gevonden in de wateren van de Bikaz-rivier, en roodvleugelige muurklimmers, beschouwd als zeldzame vogels, leven op de rotsen.
Chahlau
Een van de bekendste bergketens ligt in de oostelijke Karpaten. Het is gelegen in de buurt van Spring Lake Mountain in Neamt County. De hoogste punten zijn Toaka (1904 m) en Okolashul-Mare (1907 m). Het massief wordt omringd door de rivieren Bistritsa en Bikaz, in het oosten - het meer van Bikaz. De Transfiguratie-skete bevindt zich in het nationale park en de Chahleu-berg wordt erkend als de tweede christelijke berg na Athos. Veel pelgrims komen hier samen om de monniken te bezoeken die hun toevlucht hebben gezocht op de top.
Een mooie legende wordt geassocieerd met de vorming van de bergen. Volgens haar had Decebalus, de heerser van de Daciërs, een mooie dochter, Dokia. Na de verovering van Dacia door de Romeinse keizer Trajanus, ging ze naar het Chahlau-gebergte om het niet te krijgen. Hier graasde ze geiten en bevroor. Volgens één versie veranderde de Maagd Maria haar in een beek en de schapen in prachtige bloemen rondom. Aan de andere kant veranderde het meisje in rotsen. Volgens een andere legende gaf keizer Trajanus opdracht om een berg te bouwen om het pad te blokkeren van de barbaren die vanuit het oosten aanvielen.
Lacu - Rosu
In de buurt van de Bikaz-kloof is er een meer gevormd in 1837 op een hoogte van 978 meter. Een van de rotsen werd weggespoeld door hevige stortregens. De gevallen stenen vormden een dam in de vorm van de letter "L" op de plaats van de voormalige weilanden. De kustlijn van het meer is 2830 meter en de diepte bereikt 10,5 meter. Aan hem wordt een prachtig sprookje verbonden. Vlakbij woonde een meisje genaamd Esther, wiens geliefde was opgeroepen voor het leger.
Ze was erg verdrietig en huilde vaak alleen in de buurt van een bergbeek. Hier ontmoette een overvaller haar en stal haar. Het meisje smeekte de bergen om haar te redden, en de natuur kreeg medelijden. De bergen trilden, de aardbeving doodde iedereen, inclusief de onschuldige herders. De ingestorte rotsen vormden een meer met boomstammen die uit het water staken en verborg de ongelukkige Esther in hun wateren.
Canyon 7 trappen
De kloof kreeg zijn naam in de jaren '20 van de twintigste eeuw, toen hier de oversteekplaatsen voor de lokale bevolking werden aangelegd. Ze strekken zich uit over 230 meter met een hoogteverschil van 55-60 meter. Het wordt gehouden in groepen zonder speciale apparatuur. Van tijd tot tijd zijn er op de route kleine watervallen die toeristen bovendien met water besproeien.
Wetenschappers schrijven de vorming van de kloof toe aan de Jura-periode. Er wordt aangenomen dat de bodem de basis is van de oude zee, langs de oevers waarvan dinosaurussen leefden. Naast de wonderlijke natuur schrijven legendes wonderen toe aan de kloof. Jongeren nodigden de meisjes uit voor een wandeling langs de bodem van de canyon om hun toekomstige vrouw op de proef te stellen. Dus ze ontdekten haar uithoudingsvermogen. Toen werd de meisjes gevraagd om bij hem te overnachten, zeven trappen op.
Als de jonge stellen tijdens de test geen ruzie maakten, maar elkaar hielpen, zouden ze een lang en gelukkig leven hebben. En in onze tijd zijn er waaghalzen die de instructies van de oude traditie herhalen. De atmosfeer van de kloof is gevuld met sterk geozoniseerde lucht, die alle denkbare infecties doodt en zo bijdraagt aan een sterk genezend effect.
Nationaal park Retezat
Het is het eerste nationale park in Roemenië, opgericht in 1935. De belangrijkste reden voor de vorming van het beschermde gebied was de wens om de unieke alpenvegetatie te behouden. Op een oppervlakte van 381 km², gelegen op een hoogte van 2000 meter boven zeeniveau, zijn sporen van gletsjermeren bewaard gebleven. Hier ligt het diepste Roemeense meer, het Zanoagameer. De top van de berg Peleaga ligt op een hoogte van 2509 meter.
Het park bevat 1190 soorten flora, waarvan 90 endemisch. Hier groeien elzen, rododendrons, kruimels, bluegrass, havik. Het reservaat herbergt veel wilde dieren. Onder hen zijn bruine beer, boskat, lynx, wolven. Het is de thuisbasis van een groot aantal vogels: gehoornde leeuwerik, bruine gier, zeldzame steenarend, wittandlijster en vele anderen. Vanwege hen werd het nationale reservaat uitgeroepen tot speciaal beschermd gebied.
Nationaal park Piatra Craiului
Een andere interessante hoek van Roemenië ligt 200 kilometer ten noorden van Boekarest op het grondgebied van de Zuidelijke Karpaten. De datum van de vorming van het beschermde gebied wordt beschouwd als 1938, dat in 1990 een nationaal park werd.De totale oppervlakte van het reservaat is 14 781 hectare. Het karstlandschap met kalkstenen ontsluitingen wordt gekenmerkt door een verscheidenheid aan flora en fauna. Onder de 1170 soorten vegetatie zijn er dennen en wilgen, els, haagbeuken, eiken.
Er groeien 48 soorten vertegenwoordigers van de orchideeënfamilie. Onder de vertegenwoordigers van de levende wereld van sommige vogels zijn er 11 soorten. Dit zijn lijster, koekoek, wielewaal, kayuki, steenarend en vele anderen. Maar er zijn maar 3 soorten vissen: barbeel, beekprik en sculpin. Voor elke lichamelijke conditie worden wandelroutes georganiseerd. Ze laten je naar hartenlust de schoonheid van de Roemeense natuur bewonderen: bergkloven, valleien en gletsjermeren.
Rodna-gebergte
Nog een Roemeense bergketen in de buurt van de Oekraïense grens. Het wordt gevormd door graniet en kristallijne rotsen. Hier zijn afzettingen van pyriet ontdekt. Op het grondgebied van het massief ligt het Rodna National Park met een oppervlakte van 46599 hectare. Het werd opgericht in 2000 en is een uniek gebied van gletsjerspleten en grotten, valleien, bossen en bergweiden. Sommige bewoners van het park zijn wettelijk beschermd. Veel voorkomende zoogdieren zijn de bruine beer, wolven, lynxen, auerhoen en adelaar.
Sarmisegetuza
Het grondgebied van Dacia lag in het zuidwesten van Transsylvanië. De residentie en het belangrijkste militaire en politieke centrum was Sarmisegetuza, gelegen op de heuvel Gradishta-Munchelui. Het kreeg zo'n interessante naam ter ere van het sluiten van een wapenstilstand tussen de Sarmic- en Getae-stammen. De laatste Dacische heerser, Decebalus, nam het op in zijn verdedigingssysteem. Het werd vernietigd door de Romeinse troepen tijdens de veroveringscampagnes. In 1999 werden de overblijfselen van Sarmisegetuza opgenomen in de UNESCO Werelderfgoedlijst.
Het fort bevond zich op een hoogte van 1200 meter boven de zeespiegel, had een vierhoekige vorm en besloeg 30.000 m². Naast zijn defensieve betekenis was het ook een religieus centrum, omdat het heiligdommen bevatte die belangrijk waren voor de Daciërs. Er wordt aangenomen dat de grot op de berg Kogayonon, hier gelegen, diende als schuilplaats voor de god Zalmoxis. Op de top werden verschillende heilige heiligdommen ontdekt, de weg ernaartoe is geplaveid met strak aangebrachte parallellepipedum-stenen. In de huizen op de terrassen van de bergen werden keramische buizen geïnstalleerd waardoor water werd aangevoerd. Dit maakte het mogelijk om een conclusie te trekken over de hoge levenscultuur van de Dacische stammen.
Vidraru-dam
In 1961-66 werd een dam gebouwd in de rivier de Arjesh, waardoor het dorp Arjesh Arefu onder water kwam te staan. De oppervlakte van het stuwmeer is 870 hectare. Dit is de hoogste dam in Roemenië. Het heeft een vorm die lijkt op een boog tot 167 meter hoog en 305 meter lang. Bij de ingebruikname in de jaren 60 van de twintigste eeuw werd de dam beschouwd als de negende grootste ter wereld en de vijfde in Europa. Momenteel ondergaat de dam uitgebreide reparatie- en restauratiewerkzaamheden om de bestaande capaciteiten te moderniseren en te versterken. Naast de dam werd een observatiedek gebouwd met een ijzeren figuur van Prometheus, waar voorheen een stenen trap op mocht.
Momenteel werkt de beveiliging rond de dam, omdat er grote hoeveelheden explosieven op de hellingen van de bergen liggen voor het geval er water doorbreekt. In dit geval zal het gemakkelijker zijn om een kunstmatige barrière te creëren om een ongeval zo snel mogelijk te voorkomen. Langs het stuwmeer worden boottochten en bungeejumpen georganiseerd, die doen denken aan een bungee.
Bucegi Sphinx
In het Bucegi-gebergte, gelegen in het midden van het land, op een hoogte van 2216 meter, bevindt zich een interessante natuurlijke formatie. Het lijkt erg op de Egyptische sfinx. Als gevolg van de verwering van zandsteen en kalkhoudende rotsen van de rots door de wind, werd zo'n wonder gevormd in de Zuid-Karpaten. Er wordt aangenomen dat in dit gebied een van de centra van Atlantis was, waar de landingsplaatsen van een buitenaardse beschaving zich bevonden. In de stad Iasi is er een helderziende die beweert dat er onder de Sfinx een labyrint is dat schatten verbergt met de kennis van een oude beschaving, die aan de mensheid zal worden onthuld wanneer deze er klaar voor is. Bucegi Sphinx is opgenomen in de lijst van zeven natuurlijke wonderen van het land.
Kurtya-Veche
De oude binnenplaats (Rum. Curtea Veche - Old Yard), of het prinselijke hof (Rum. Curtea Domnească din Bucureşti) is een complex van gebouwen ontworpen om de Walachijse heersers te dienen. Het werd gebouwd in de tweede helft van de 14e eeuw door de heerser Mircea Sarym. Het werd niet gebruikt na zijn dood. In de 15e eeuw besloot Vlad Tepes om het fort Dymbovitsa op zijn ruïnes te vestigen.
Het fort dat op 20 september 1459 uit steen werd gesticht, wordt beschouwd als het fundament van Boedapest. Na hem werd speciale aandacht besteed aan de vesting na 1545 onder Mircea Chobanul, die de tempel van St. Anton (hramul Sf Anton) en de Annunciatie (de Buna Vestire) legde. Later werden daar de kroningen van de Roemeense heersers gehouden. Het is momenteel het oudste gebouw in Boekarest.
De branden en natuurrampen die plaatsvonden leidden tot de verwoesting van het paleis en de verplaatsing van de regeringsresidentie naar een andere plaats, en dit fort kreeg de naam van het oude hof. Tegenwoordig is het een openluchtmuseum dat vertelt over het verleden van de Roemeense hoofdstad. Hier ziet u de overblijfselen van het watervoorzieningssysteem, muurschilderingen en versieringen van het gebouw, fragmenten van verdedigingswerken en de galerij van het Hof, evenals een Turks bad gebouwd op zijn grondgebied.
