Adres: Republiek Wit-Rusland, Brest
Start bouw: 1833 jaar
Voltooiing van de bouw: 1915 jaar
Hoofd attracties: sculpturale compositie "Dorst", het belangrijkste monument, bajonet-obelisk, St. Nicholas garnizoenstempel, Kholmsk-poort, een monument voor de helden van de grens
Coördinaten: 52 ° 04'57.5 "N 23 ° 39'21.7" E
Inhoud:
Korte beschrijving
Het oude Brest werd in de 11e eeuw gesticht op een kaap gevormd door de rivieren Western Bug en Mukhavets. "The Tale of Bygone Years" noemt deze nederzetting Berestye en noemt het in verband met de strijd van Svyatopolk Vladimirovich en Yaroslav de Wijze om de troon van de groothertog.
De hoofdingang van het fort
Berestye, dat een strategische positie inneemt op de kruising van twee handelsroutes, is een belangrijk handelscentrum geworden. Een van de routes liep langs de Western Bug naar Polen, de Baltische staten en West-Europa; en de tweede - langs de rivieren Mukhovets, Pripyat en Dnjepr, verbond de stad met het Zwarte Zeegebied en het Midden-Oosten.
Border Brest werd een voorwerp van strijd tussen de machten. Gedurende 800 jaar van haar geschiedenis stond de stad onder het bewind van het Turov-vorstendom, het Groothertogdom Litouwen en Polen, en pas in 1795, als gevolg van de derde opdeling van het Pools-Litouwse Gemenebest, werd het bij Rusland geannexeerd. .
Ceremonieel Plein, Hoofdmonument, Bajonet Obelisk
Tijdens de oorlog met Napoleon heroverden Russische troepen Brest dat door de Fransen was ingenomen en brachten de cavalerie-eenheden van de vijand een zware slag toe. Na de overwinning te hebben gevierd, besloot de tsaristische regering een machtige citadel in Brest te bouwen. Zoals Bobruisk, middeleeuws Brest werd gesloopt en op de plaats van de oude nederzetting gedurende 6 jaar - van 1836 tot 1842 - werd een moderne buitenpost gebouwd... De brand van 1835, die 300 gebouwen verwoestte, versnelde de ontruiming van het gebied.
Hoofdmonument
De slachtoffers van de brand ontvingen geldelijke compensatie, leningen met geld en hout en herbouwden een nieuwe stad 2 km ten oosten van het fort. Op 26 april 1842 vulde het fort van Brest het systeem van eersteklas burchten aan die de westelijke grenzen van het Russische rijk bewaakten.
Het apparaat van het fort van Brest in de 19e eeuw
Het belangrijkste fort van de citadel, staande op een eiland tussen de rivieren Bug en Mukhavets, bestond uit twee kazernes van twee verdiepingen met muren van ongeveer 2 meter dik.
Sculpturale compositie "Dorst"
De 500 kazematten konden 12.000 soldaten huisvesten met de nodige wapens, munitie en proviand. Door de schietgaten die in de nissen van de muren waren uitgesneden, werd de vijand beschoten met kanonnen en geweren. Vier uitstekende halfronde torens bedekten de belangrijkste citadel tegen vuur en lieten flankerend vuur van het gooien van geweren toe. Een systeem van ophaalbruggen verbond de hoofdvesting met drie kunstmatige eilanden gevormd door Mukhavets en grachten.
Monument voor de helden van de grens
Er waren bastionforten met ravelijnen op de eilanden. Buiten was het fort van Brest omgeven door een aarden wal van 10 meter lang, in de dikte waarvan stenen kazematten waren. Vanuit de ringkazerne was de citadel toegankelijk via vier poorten; tot op heden hebben drie van hen het overleefd - Kholmsky, Terespolsky en Northern.
Tempels werden herbouwd voor de behoeften van het garnizoen. Zo werd het Basilian klooster, later bekend als het Witte Paleis, gebruikt voor officiersvergaderingen. In 1864 - 1888 versterkte ingenieur-generaal E. I. Totleben het fort met een ring van 9 forten, die elk een garnizoen van 250 mensen en 20 kanonnen konden huisvesten.
Cholmsk poort
Fort van Brest in de Eerste Wereldoorlog
Sinds 1913 is er intensief gewerkt om het fort voor te bereiden op verdediging met de betrokkenheid van boeren uit de omliggende dorpen en artels die afkomstig zijn uit de provincies Kaluga en Ryazan. In 1915 was de bouw van 14 forten, 5 verdedigingskazernes en 21 verdedigingspunten voltooid. De vestingwerken van Brest waren goed voorbereid, maar aan de vooravond van de oorlog brak de militaire hervorming van generaal Gurko uit, waarbij alle infanteriedivisies werden ontbonden. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog had de citadel geen efficiënt garnizoen (het bestond alleen uit milities), dus besloot het opperbevel te evacueren.
Ruïnes van het Witte Paleis
Het Russische leger trok zich terug en verbrandde gedeeltelijk de modernste forten. En drie jaar later werd het fort van Brest beroemd in heel Europa - het was hier, binnen de muren van het Witte Paleis, dat het vredesverdrag van Brest werd gesloten.
Brest Hero Fortress - een symbool van patriottisme en moed
Op 22 juni 1941, om 4 uur 's morgens, viel Duitsland plotseling en zonder de oorlog te verklaren Sovjet-Rusland aan. Om 4.15 uur openden de nazi-indringers artillerievuur op het grensfort van Brest, terwijl de mannen van het Rode Leger nog sliepen.
Terespolskie-poorten
Kazernes en pakhuizen begonnen in te storten, het watervoorzieningssysteem viel uit, de communicatie werd onderbroken. Het verraste garnizoen werd opgesplitst in afzonderlijke zakken en werd afgesneden van de hoofdtroepen van het Rode Leger. De Duitsers omsingelden het fort in een dichte ring en bestookten het met zware granaten. 3500 Russische jagers, in een acuut tekort aan munitie, proviand en water, hielden de aanval van de vijand meer dan een maand tegen. Op 8 mei 1965 werd voor de heroïsche verdediging van de citadel in Brest de titel van heldenfort toegekend.
Uitzicht op de kazerne vanaf de Terespolskie-poorten
In 1971 werd een herdenkingscomplex "Brest Fortress-Hero" opgericht ter nagedachtenis aan de heldhaftige daad van het Rode Leger. In het midden van het complex staat een enorm beeldhouwwerk "Courage" met het hoofd van een krijger en een spandoek. Het monument omvat ook het ceremoniële plein, grafstenen boven de graven van helden, de ruïnes van de citadel, het beeld "Thirst" en de bajonet-obelisk. "Dorst", gemaakt in de vorm van de figuur van een soldaat die naar het water kruipt, herinnert eraan hoeveel soldaten stierven toen ze probeerden kostbare druppels te krijgen. De vijand wist van het gebrek aan water en vuurde op de toegangen tot de rivier.
De ruïnes van het hoofdkwartier van de verdediging van de citadel
De Eeuwige Vlam brandt bij het Hoofdmonument. Misschien zijn de beste woorden over de heldhaftige daad van de verdedigers van de schrijver B. Vasiliev: "Het fort van Brest viel niet: het bloedde gewoon leeg." De Duitsers hoopten het fort in 8 uur in te nemen en de hele Sovjet-Unie in 6 weken te veroveren, maar de verdedigers van Brest verijdelden alle plannen van Hitler voor een blitzkrieg.
