Adres: Rusland, regio Pskov, district Pushkinogorsk, dorp Mikhailovskoe
Oprichtingsdatum: 1742 jaar
Hoofd attracties: huis-museum van A.S. Pushkin met een museumexpositie, huis van Pushkin's oppas - Arina Rodionovna, boomgaard en park
Coördinaten: 57 ° 03'39.1 "N 28 ° 55'09.9" E
Cultureel erfgoed van de Russische Federatie
Inhoud:
De eerste keer dat Pushkin naar het landgoed van jonge mannen kwam, na zijn afstuderen aan het Tsarskoye Selo Lyceum. Daarna keerde hij hier vele malen terug en bracht zelfs twee hele jaren ballingschap door in het Hannibals-nest. Onder de prachtige natuur kon de dichter zich terugtrekken uit het staatsbedrijf Petersburg, veel schrijven en zich nergens zorgen over maken. Mikhailovskoye werd de plaats waar hij ongeveer 200 gedichten maakte.
Huismuseum van A.S. Poesjkin
Geschiedenis van het oude landgoed
Het omliggende land behoorde toe aan de voorouders van Poesjkin. In 1742 droeg de Russische keizerin Elizabeth ze over aan de overgrootvader van de dichter, Abram Hannibal. Toen de eerste eigenaar van het landgoed stierf, begon een van zijn zonen, Osip, het te beheren. Onder hem werd op het landgoed een herenhuis herbouwd en een prachtig park aangelegd. En in 1818 werd de moeder van de jonge dichter, Nadezhda Osipovna, een volwaardige minnares.
De dichter kwam voor het eerst op het landgoed op 18-jarige leeftijd. Hier bracht hij halverwege de jaren 1820 een ballingschap van twee jaar door, en bezocht deze plaats daarna vele malen, omdat hij van Mikhailovskoye hield en inspiratie putte uit deze plaatsen. Op het landgoed kon de dichter de beroemde roman in vers "Eugene Onegin" afmaken, "Boris Godunov" en nog ongeveer tweehonderd gedichten creëren.
De zuidelijke gevel van het huismuseum van A.S. Poesjkin
Na de dood van zijn moeder in 1936 was hij samen met zijn zus Olga en broer Lev korte tijd eigenaar van het landgoed. Een jaar later was de dichter zelf weg, het landgoed werd gekocht voor zijn kinderen, maar meer dan twee decennia stond het zonder eigenaar. Eindelijk, in de jaren 1860, begon de zoon van Alexander Sergejevitsj, Grigory, op het landgoed te wonen. De grote schuur die onder hem is gebouwd, is vandaag de dag te zien.
In het jaar van de honderdste geboortedag van de dichter werd het landgoed aangekocht door de staat. Het duurde echter maar een paar jaar en alle gebouwen brandden af. Het herdenkingshuis werd herbouwd en in 1911 werd hier een kolonie gesticht, waar oudere schrijvers woonden, en werd het eerste museum opgericht. Toen veranderde het lot van Rusland dramatisch en verdwenen veel voormalige waarden naar de achtergrond. In 1918 werd het landgoed afgebrand, alleen een klein huisje bleef intact, waar de oppas van de dichter woonde.
Kern Alley
In 1937, voor de honderdste sterfdag van de dichter, werd zijn herdenkingshuis opnieuw gerestaureerd. Maar dit gebouw, evenals het huis van de oppas, hebben het niet overleefd tijdens de Duitse bezetting, waaraan de regio Pskov werd onderworpen tijdens de Grote Patriottische Oorlog. Daarom moet worden toegegeven dat er niets is overgebleven van de gebouwen die Poesjkin op het landgoed heeft gevonden.
De gebouwen die toeristen die naar Mikhailovskoe komen, kunnen zien, zijn gebouwd dankzij het jarenlange werk van regisseur Semyon Geychenko, die van 1945 tot 1993 in deze functie werkte. Opnieuw werd het huismuseum van de dichter in 1949 op zijn oude plek gerestaureerd. Later, dankzij de inspanningen van de Poesjkin-geleerde Geychenko, werd de rest van het landgoed-museumcomplex opnieuw gecreëerd. Sommigen van hen hebben geen historische basis, maar reproduceren, zoals de bank van Onegin, beroemde literaire afbeeldingen. De laatste restauratie hier vond plaats ter gelegenheid van de 200ste verjaardag van de dichter, in 1999.
sparren steegje
Het patrimonium van Poesjkin vandaag
Tegenwoordig heeft het landgoed de status van museumreservaat. Op het grondgebied van het Svyatogorsk Holy Dormition-klooster bevinden zich het graf van de dichter en het voorouderlijk graf van zijn voorouders. En op het landgoed zelf was plaats voor een museumhuis, een kindermeisjeshuis, een beheerderswoning en kantoor, een stenen schuur en een kolonie schrijvers.
Het Geychenko-huis met de verzameling Russische samovars die hij verzamelde, werd onderdeel van Mikhailovsky. In het nieuw herbouwde bijgebouw, dat de menselijke keuken voorstelt, zie je de oude huishoudelijke gebruiksvoorwerpen: bekkens voor het maken van jam, pollepels, potten en houten schoppen. Het belangrijkste dat onveranderd is gebleven sinds de tijd van Poesjkin en zijn voorouders, is de schilderachtige natuur van de Pskov-landen en de prachtige Centraal-Russische landschappen rondom het landgoed.
Huis-museum
Authentieke spullen die de dichter bezat, zijn te zien in zijn huismuseum. Dit is een icoon dat de vader van Pushkin zegende om met Natasha Goncharova te trouwen, evenals een metalen wandelstok met een gewicht van 4 kg. Met haar wandelde de dichter graag door de buurt.
Afzondering eiland
De allereerste kamer waar gasten van het landgoed terechtkomen, is gewijd aan de geschiedenis ervan. De meisjeskamer toont vakkundige borduursels gemaakt door lokale ambachtslieden. In de kamer waar de ouders woonden, kan men meer te weten komen over de geschiedenis van het gezin en portretten van de voorouders van de dichter bekijken. De woonkamer en eetkamer vertellen over de tijd die Poesjkin op het landgoed doorbracht.
In de studeerkamer worden de meest waardevolle gedenkstukken tentoongesteld. Dit is een mahoniehouten bureau, een inktpotje van de nalatenschap van de familieleden van de vrouw - de Goncharovs, een voetstuk en een zilveren kandelaar.
Het park
Het is onmogelijk om de ziel van het oude landgoed te voelen zonder een wandeling in het pittoreske park te maken. Vanaf de plek waar alle reizigers komen, gaat de weg naar het centrum van het landgoed door een open plek en langs een vijver. De omgeving is duidelijk zichtbaar vanuit het huismuseum zelf - de beboste uiterwaarden van Soroti, het meer Petrovskoe en Savkina Gorka.
landhuis brug
Het park in de buurt van het huis werd ontwikkeld aan het einde van de 18e - het begin van de 19e eeuw, en op zijn grondgebied zijn er oude grafheuvels, die historici beschouwen als de begrafenissen van de Slaven die in de 5e-10e eeuw leefden. Sinds de Hannibal-tijden staat hier een enorme eik en de bomen bij het huis in 1899 werden geplant door Grigory Alexandrovich Pushkin.
De lindelaan wordt beschouwd als het herdenkingsgedeelte van het park, waar Alexander Pushkin en Anna Kern in de zomer van 1825 liepen. Linden zijn zo oud dat het niet meer mogelijk is om er onderdoor te lopen, omdat de oude takken elk moment kunnen afbreken en vallen.
Van de Kernsteeg naar het "Eiland van Eenzaamheid" door de Mikhailovsky Appelboomgaard is een wandelpad aangelegd. Hier is de favoriete plek van de gasten van het landgoed - de jonge bronzen Poesjkin "ligt" op de grond.
Naast de Kern Alley is er nog een steeg - een spar, die leidt naar de kapel van de aartsengel Michaël. Vanaf hier kunt u via een wandelroute bij de Zwarte Vijver komen. Tegenwoordig wordt deze plek gekozen om te nestelen door grijze reigers, en in het warme seizoen broeden ze hun kuikens op de vijver.
Monument voor A.S. Poesjkin
Werkuren
Het landhuiscomplex ontvangt gasten elke dag, behalve op maandag, van 9.00 tot 17.00 uur. Ticketbureaus stoppen een half uur eerder met werken. Het gebied is gesloten in april, november en elke laatste dinsdag van de maand.
Hoe daar te komen
Mikhailovskoye ligt in de regio Pushkinogorsk, 670 km van Moskou en 400 km van St. Petersburg. Er rijden regelmatig bussen van Pskov naar het dorp Pushkinskie Gory. Met de auto vanuit Pskov moet je via Ostrov en Novgorodka (afstand 110 km).
