Adres: Rusland, Yaroslavl-gebied, Yaroslavl, st. Pervomayskaya, 19a
Oprichtingsdatum: 1610 jaar
Hoofd attracties: Kathedraal van de Kazan Icoon van de Moeder van God, de Kerk van de voorbede van de Allerheiligste Theotokos, de Kerk van de Opdracht van de Heer
heiligdommen: het wonderbaarlijke beeld van het Kazan-icoon van de Moeder Gods, de relikwieën van de priester Agafangel, Metropoliet van Yaroslavl
Coördinaten: 57 ° 37'40.9 "N 39 ° 53'13.5" E
Cultureel erfgoed van de Russische Federatie
Inhoud:
Kloosters van Yaroslavl
De geschiedenis van het klooster begint direct na de Time of Troubles, vanaf 1610 en duurt al meer dan vier eeuwen. Gedurende deze tijd is het vrouwenklooster ontwikkeld, herbouwd, afgeschaft en is het nu weer aan het herleven. Ter nagedachtenis aan het talent van Yaroslavl-architecten, blijven er drie prachtige tempels over, waaronder de majestueuze Kazan-kathedraal een speciale plaats inneemt - een levendig voorbeeld van een cultgebouw uit het late classicistische tijdperk.
Geschiedenis van het Kazan-klooster
In 1609 belegerden Pools-Litouwse troepen Yaroslavl gedurende drie en een halve week, wat de stad veel problemen bezorgde. Toen geloofden de Yaroslavl-mensen dat ze alleen konden overleven dankzij de voorspraak van het wonderbaarlijke beeld van de Kazan-moeder van God. Als dank voor dit icoon bouwden de stedelingen een houten kerk in de buurt van de defensieve aarden wal. En al snel werden naast haar cellen gebouwd voor 72 nonnen van het Geboorteklooster, die de Polen wisten te verbranden. Zo werd het Kazan Vrouwenklooster geboren.
Kathedraal van het Kazan-icoon van de Moeder Gods
De eerste gebouwen en muren waren van hout. En de eerste bakstenen kerk werd pas in 1649 gebouwd. Dit werd gedaan door de inspanningen van de kloosterpriester Ermil Mikhailov en met de zegen van de metropoliet van Rostov - Varlaam. Maar 9 jaar later, tijdens een enorme brand die door de stad raasde, brandden alle houten gebouwen tot de grond toe af en werd de stenen tempel zwaar beschadigd. En het moest worden herbouwd. De hoofdkapel van de kerk werd ingewijd ter ere van het beroemde Kazan-pictogram, en het altaar in de kapel was opgedragen aan de Eerwaarde Paraskeva van Servië. Al onder metropoliet Ion Sysoevich werd het interieur van de kerk geschilderd en in 1817 werd dit schilderij vernieuwd.
Ze hoorden over het klooster in Moskou en ze had het beschermheerschap van de tsaar. In de dankbrief, ondertekend door tsaar Alexei Mikhailovich, wordt een bevel gegeven om het onderhoud voor elke oude vrouw die in het klooster woont vast te stellen voor een bedrag van één roebel per jaar. Het is bekend dat in 1659, kort na de brand, 112 nonnen in het klooster woonden, en na een halve eeuw - 132. Elk van hen leefde op haar eigen manier, dat wil zeggen dat het klooster aanvankelijk niet was, zoals gebruikelijk was om te zeggen, een gemeenschap. Het handvest voor mede-eigendom werd pas in 1802 door de nonnen aangenomen.
Rijke giften uit Moskou en rijke families van Yaroslavl stelden het klooster in staat het gebied te reconstrueren, dure liturgische gebruiksvoorwerpen te kopen en gebouwen te repareren. Maar tot de jaren 60 van de 18e eeuw bleven de meeste gebouwen in het klooster van hout.
Het leven van het kloosterklooster verliep jaar na jaar in traditionele beroepen. Haar nonnen hielden het huis en baden. Elk jaar vond een processie met het kruis plaats, die veel mensen trok, waarbij het wonderbaarlijke beeld van de Kazan Moeder Gods werd gedragen. Aanvankelijk bereikten gelovigen de stad Romanov, en vanaf het begin van de 19e eeuw - al naar Rybinsk. De abten werden traditioneel begraven onder het altaar van de belangrijkste kathedraal van het klooster; in 1770 begonnen ze gewone nonnen buiten de kloostermuren te begraven, waarbij ze een plaats voor hun graven toekenden op het kerkhof, dat toebehoorde aan het Tolgsky-klooster. Dit gebeurde bij decreet ondertekend door tsarina Catharina II.
Van de jaren 1770 tot de jaren 1850 vonden er uitgebreide bouwwerkzaamheden plaats in het klooster. De meeste fondsen voor hen werden toegewezen door Catherine II. In de loop der jaren werden oude houten en vervallen stenen gebouwen, inclusief de muur, vervangen door nieuwe. Er werden nieuwe kerken gebouwd van bakstenen, een gebouw van drie verdiepingen en twee gebouwen van twee verdiepingen voor nonnen, evenals een kloostermuur met torens op de hoeken. Alle bouwwerkzaamheden stonden onder toezicht van de abdis van het klooster Margarita (Smagina) en de provinciale architect Pjotr Yakovlevich Pankov van Yaroslavl.
Kerk van de Opdracht van de Heer
In het midden van de jaren '30 van de 19e eeuw werden ze volledig herbouwd en in 1845 werd de hoofdtempel van het klooster ingewijd. Daarvoor werd de kerk geschilderd door een artel van ambachtslieden onder leiding van de beroemde iconograaf Timofey Medvedev, en Yaroslavl-beeldhouwers maakten er een vergulde iconostase van drie niveaus voor.
Het klooster besloeg een hele stadswijk, aan verschillende kanten begrensd door de straten Varvarinskaya en Kazanskaya, evenals het Teatralnaya-plein. Het klooster werd voortdurend verbeterd. Daarom waren er aan het begin van de 20e eeuw 10 gebouwen voor nonnen (9 stenen en 1 houten) op zijn grondgebied, waarin 300 nonnen woonden. De salarissen van abdis, nonnen en geestelijken werden betaald door de stadskas. Volgens de overgebleven documenten is het bekend dat door de geschiedenis heen zowel individuele nonnen als hele groepen nonnen van de Transfiguratiekerk van de stad Romanov en het afgeschafte Trinity-klooster van het bisdom Yaroslavl naar het klooster kwamen.
In het klooster was een werkplaats voor de vervaardiging van iconen en de productie van goudborduurwerk. Bovendien was de kwaliteit van het werk van de borduursters zeer hoog. De items die ze maakten werden tentoongesteld op de Wereldtentoonstelling in Parijs in 1900, en deze items werden bekroond met speciale onderscheidingen. Daarnaast stond het klooster bekend om zijn grote kerkkoor van tweehonderd mensen en een parochieschool.
In 1910 vierde het klooster plechtig en prachtig 300 jaar van zijn geschiedenis. De belangrijkste kerkdiensten in het jubileumjaar werden geleid door aartsbisschop Tichon van Yaroslavl en Rostov, die later de Russische patriarch werd.
Het Sovjettijdperk werd een moeilijke test voor het klooster. Nadat de Witte Garde-opstand tegen de nieuwe regering (1918) plaatsvond in Yaroslavl, werd deze afgeschaft. Tijdens de hevige stadsgevechten werden alle kloostergebouwen zwaar beschadigd, vooral de klokkentoren en drie kerken. En de celgebouwen brandden af tijdens de brand die begon. Toen werden alle waardevolle monastieke eigendommen, inclusief het Kazan-pictogram, in beslag genomen en werden de nonnen met de abdis Theodotia naar het Tolgsky-klooster gestuurd.
Kerk van de voorbede van de Heilige Maagd
In het klooster werkte tot 1922 een concentratiekamp. Na 6 jaar werd het streekarchief in de kathedraalkerk geplaatst. Toen werden de gebouwen bezet door veel verschillende kantoren en instellingen - een kazerne, een boerenhuis, gemeenschappelijke appartementen, pakhuizen met iconen en gebruiksvoorwerpen die in beslag waren genomen uit andere Yaroslavl-tempels, een stadsbibliotheek, een planetarium en een universiteit. Tegelijkertijd werd het interieur van de tempels voortdurend herbouwd. Helaas waren er enkele verliezen. In de jaren 20-30 van de vorige eeuw werden de klokkentoren en drie kapellen gesloopt.
In 1997 begon de overdracht van gebouwen aan gelovigen en de Kazankathedraal werd aanvankelijk een parochiekerk. Een jaar later werd het vrouwenklooster heropend en werden de gebouwen voor nonnen en de Sretenskaya-kerk eraan overgedragen. Een paar jaar later hervatten gelovigen de traditie van het houden van processies met het beeld van Onze Lieve Vrouw van Kazan naar de stad Tutaev (voorheen Romanov). Grote restauratiewerkzaamheden werden uitgevoerd in de Kazankerk en in 2007 verscheen het in zijn ongerepte schoonheid. Naast deze kathedraal werd een prachtig houten belfort gebouwd.
Architectonische monumenten op het kloostergebied
De belangrijkste tempel van het klooster - de Kazankathedraal werd van 1835 tot 1845 gebouwd door de architect en rector van de keizerlijke kunstacademie Avraham Ivanovich Melnikov. Het massieve gebouw is gebouwd in de traditie van het laat-classicisme. Volgens hen zijn aan drie zijden strikte portieken met kolommen aan de vierhoek bevestigd.En het hoofdvolume wordt gecompleteerd door vijf lichte vaten met grote uienkoepels. In 1828 werd bij de kathedraal een hoge klokkentoren gebouwd, die tijdens het Sovjettijdperk werd afgebroken.
De warme Voorbedekerk werd gebouwd in 1820-1830. Het is bekend dat de stenen voor de fundering werden gelegd door de abdis van het klooster Margaretha en aartsbisschop Abraham in aanwezigheid van een grote groep gelovigen op de dag van de processie. De tempel heeft twee gangpaden.
De Sretenskaya-kerk werd eind jaren 70 - begin jaren 80 van de 19e eeuw gebouwd met geld van de abdis van het klooster Theophania en diende vroeger als huiskerk voor de abdis van het klooster. En nu is het een huiskerk voor een orthodox gymnasium.
Houten belfort
De huidige staat en het regime van een bezoek aan het Kazan-klooster
Tegenwoordig wonen nonnen in het klooster en het grondgebied staat elke dag open voor pelgrims en toeristen. Maar tot nu toe is het klooster niet onafhankelijk, maar toegeschreven aan het Tolga-klooster. Het is het centrum van spiritueel onderwijs in de stad. Sinds 2006 is hier een orthodoxe gymzaal geopend, die in het voormalige gebouw van de abdis was gehuisvest. De regentschapsschool van het klooster leidt geestelijken op voor de orthodoxe kerken van het plaatselijke bisdom.
Er zijn grote bouw- en restauratiewerken gepland in het klooster om de verloren klokkentoren te recreëren.De nonnen willen een granieten kruis plaatsen in plaats van een houten kruis - een gedenkteken ter nagedachtenis aan de inwoners van de stad die in 1918 stierven. Het is ook noodzakelijk om het grondgebied te verbeteren en de restauratie van de Kazan-tempel te voltooien.
Hoe kom je bij het Kazan-klooster
Het klooster is gelegen aan de Pervomayskaya-straat, 19A of aan de Trefoleva-straat, 20, aangezien het het gebied tussen deze twee straten beslaat.
Met de auto. De federale snelweg M8 leidt van Moskou naar Yaroslavl. Binnen de stadsgrenzen heet het Moskovsky Prospekt. Daarop moet je de Korotosl-rivier over de brug oversteken, het grondgebied van het klooster ligt aan de rechterkant langs de weg, 0,8 km van de brug.
Met de trein. Van Moskou naar Yaroslavl bereiken sneltreinen in 3 uur en 16 minuten. De reis met de reguliere trein duurt 4 tot 5,5 uur. Vanaf het Moskovsky-treinstation in Yaroslavl is de afstand tot het Kazansky-klooster 3,4 km. Ze zijn beloopbaar, maar ook per bus of taxi te nemen.
