Aan de oever van het riviertje Zaprudnya stond ooit een klooster, waarvan de geschiedenis verband houdt met de verschijning van een van de meest gerespecteerde orthodoxe heiligdommen - het Fedorov-icoon van de Moeder Gods. Het klooster werd meer dan 800 jaar geleden gebouwd in de dichte bossen van Kostroma. Tegenwoordig blijft er een prachtige tempel met witte muren ter nagedachtenis aan haar, waarin verschillende stadia van de ontwikkeling van de Kostroma-architectuur worden weerspiegeld.
Geschiedenis van het Spaso-Zaprudnenskaya-klooster
De Kostroma-prins Vasily Yaroslavovich, de jongere broer van Alexander Nevsky, had de bijnaam Mizinny, omdat hij de jongste in het gezin was. Volgens een oude legende werd hem ooit een icoon van de Moeder van God in het bos geopenbaard. De prins bracht het wonderbaarlijke beeld plechtig over naar de belangrijkste kathedraal van Kostroma en op de plaats waar het werd gevonden, beval hij de oprichting van een klooster. Het gebeurde in het midden van de XIII eeuw. Daarom geloven historici dat het gecreëerde klooster het eerste mannelijke klooster op het land van Kostroma was.
Het klooster was lange tijd klein en alle gebouwen waren van hout. De allereerste kloosterkerk, gebouwd door Vasily Yaroslavovich, was gewijd aan het beeld van Jezus Christus, niet met de hand gemaakt. Pas in 1754 verscheen hier de eerste stenen kerk. En alle parochianen zamelden geld in voor de bouw ervan. Volgens de legende werd het tempelaltaar opgericht op de plaats van een dennenstronk, waar de Kostroma-prins voor het eerst het wonderbaarlijke pictogram zag.
Na 6 jaar werd het Kostroma Theological Seminary overgebracht naar het grondgebied van het klooster. Met de komst van seminaristen veranderde het leven in het klooster. Voor de behoeften van studenten en docenten werden verschillende houten gebouwen en een prachtige Vvedenskaya-kerk gebouwd. En de eerste verdieping van de stenen kerk werd gegeven voor klassikale studies en een bibliotheek.
Maar al snel (1764) werd het klooster opgeheven en begon het seminarie alle kloostergebouwen in gebruik te nemen. Het bestond iets meer dan een halve eeuw in het klooster - tot de brand die uitbrak in de winter van 1813. De brand verwoestte het onderwijsgebouw van hout en de seminaristen moesten worden overgebracht naar het Epiphany-klooster.
Tijdens zijn bestaan in Zaprudna heeft het seminarie een merkbaar stempel gedrukt en zijn veel opgeleide geestelijken afgestudeerd, waaronder Mikhail Diev, die de grootste kerkhistoricus van de regio Kostroma werd, en Fyodor Golubinsky, die vervolgens de functie van professor in de theologische Academie in de hoofdstad. Het lot van de priesters van hun Ostrovsky-familie is ook nauw verweven met het seminarie. Het werd voltooid door de grootvader van de beroemde Russische schrijver A.N. Ostrovsky, de auteur van het verhaal van het Sneeuwmeisje.
De geschiedenis van de tempel na de sluiting van het klooster
Na de afschaffing van het klooster werd de kerk van de Verlosser-Zaprudnenskaya een parochiekerk. In 1806 werd met het geld dat was toegewezen door de lokale koopman van het eerste gilde, Vasily Ivanovich Strigalev, een refter van één verdieping met afgeronde hoeken en een klokkentoren met twee verdiepingen eraan bevestigd. Sinds het midden van de 19e eeuw is het rustige en afgemeten leven aan de stadsrand veranderd. Kostroma werd, net als andere Russische steden, meegesleept door de industriële revolutie. In de buurt van de tempel, waar onlangs nog vee werd geweid, begonnen ze fabrieksgebouwen te bouwen. En de naburige nederzettingen werden bewoond door boeren die kwamen om geld te verdienen, die het aantal parochianen aanvulden.
Tot het einde van de 19e eeuw en aan het begin van de 20e eeuw werd deze kerk beschouwd als het centrum van het christelijk leven in Kostroma. Onder haar was er een school voor vrouwen, voor vier jaar studie waarin Kostroma-bewoners werden opgeleid in ambachten en handwerken waar toen veel vraag naar was. Elk jaar, op 16 augustus, kwam een drukke processie vanuit de Maria-Hemelvaartkathedraal naar de kerk om het feest van het wonderbaarlijke beeld van de Fedorov-moeder van God te vieren.
Aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw werden ingrijpende wijzigingen aangebracht in het kerkgebouw. De meeste ramen werden uitgehouwen, een deel van het decor van de raamopeningen op de tweede verdieping werd veranderd en er werd een veranda toegevoegd aan de klokkentoren vanuit het westen. Bovendien werd de oude houten Vvedensky-tempel ontmanteld vanwege zijn verval.
De begraafplaats bij de kerk werd de begraafplaats van de beroemdste inwoners van Kostroma - twee gouverneurs-generaal, familieleden van rijke koopmansfamilies en beroemde Kostroma-fabrikanten. De kooplieden Durygins, Kashins, Solodovnikovs, Strigalevs, Zotovs en Mikhins werden hier begraven, van wie velen tijdens hun leven vele malen hebben geschonken voor kerkelijke behoeften. Volgens zijn testament heeft de oprichter van de Big Linen Manufactory N.K. Kashin, de oprichter van de vlasspin Mikhinsky-fabriek I.S. Mikhin en de eigenaren van de vlasspinproductie van het "Partnerschap van de gebroeders Zotov" A.A. Zotov en V.A. Zotov. Deze laatsten zijn sinds het einde van de 19e eeuw de belangrijkste beheerders van de kerk.
Na de revolutionaire gebeurtenissen die in 1917 plaatsvonden, bleef de Zaprudnensky-kerk in bedrijf. De autoriteiten stonden echter geen religieuze processies meer toe. Tweemaal liet de regionale partijkrant de bewoners weten dat de kerk was geliquideerd. De klokken werden eruit gehaald en veel van de grafstenen op het kerkhof werden vernietigd. Maar het is zo gebeurd dat De Zaprudnensky-tempel werd een van de drie in Kostroma, die tijdens de jaren van de Sovjetmacht niet zo gesloten waren, en de diensten hier werden niet onderbroken, zelfs niet tijdens de actieve strijd van de staat met religie. En sinds 1990 is de jaarlijkse traditie van de processie vernieuwd.
Architectonische kenmerken en interieurdecoratie van de kerk van de Verlosser-Zaprudnenskaya
De twee verdiepingen tellende kerk met één koepel werd in het midden van de 18e eeuw op het kloosterterrein gebouwd. En de kapel, die daarvandaan naar het oosten staat, dateert volgens deskundigen uit het tweede kwart van de 19e eeuw. Sinds het midden van de 19e eeuw is het tempelgebied omgeven door een hek, waarin zich de Heilige Poorten en vier hoektorens aan de westkant bevinden. Het hekwerk op het kerkterrein heeft een rechthoekige vorm en een ronde muur vanuit het oosten.
Van een afstand valt op dat het hoofdgebouw van de tempel zich onderscheidt door zijn stilistische diversiteit. Dit was het resultaat van veranderingen en restauraties die gedurende een lange periode werden uitgevoerd. De tempel "achthoek op een viervoudige" is gemaakt in de Naryshkin-barokstijl en een later gebouw - een klokkentoren werd gebouwd in de traditie van het classicisme. Bovendien kregen de kerkgevels van het onderste deel van de kerk en de refter tijdens de verbouwing eclectische kenmerken.
Het is opmerkelijk dat het onderste deel van de tempel een zeer ongebruikelijke structuur heeft. De hoofdmuur verdeelt de ruimten voor aanbidders en de apsis van het altaar in ongelijke breedten. En de noordelijke en zuidelijke gangpaden die door een dergelijke lay-out worden gevormd, hebben doosachtige gewelven. Een enkele trap leidt naar de tweede verdieping van de kerk.
Het interieur is, net als de tempel zelf, zeer divers in stijl, aangezien de inrichting van het pand op verschillende tijdstippen is gedaan. De muurschilderingen op de tweede verdieping en de refter werden in het midden van de 19e eeuw uitgevoerd in olieverf en werden later vele malen gerenoveerd. De kunstenaars die ze maakten werkten academisch en schilderden fresco's op iconografische basis.
De belangrijkste iconostase lijkt qua vorm op het silhouet van een kerk met drie koepels. De basis is blauw en de decorelementen zijn verguld. De iconostase werd aan het einde van de 19e eeuw gesneden door Kostroma-ambachtslieden. De iconen die voor hem zijn geschilderd, zijn tegelijkertijd gedateerd. Alleen de "Verlosser niet door handen gemaakt" heeft een eerdere brief en is verhuisd naar de stenen kerk van een oude houten kerk - het allereerste kloostergebouw.
Huidige staat en bezoekregeling
Spaso-Zaprudnenskaya-kerk - actief. Het witgekalkte gebouw ziet er zeer pittoresk uit op de hoge oever van de Zaprudnya en is een historisch en cultureel monument van federale betekenis. Hier worden diensten gehouden om 8.00 en 17.00 uur. De kerk heeft een zondagsschool en een bibliotheek voor parochianen.
De tempel heeft vijf kapellen en viert verschillende patronale feestdagen: 25 januari, 24 februari, 28 juli, 29 augustus, 8 september en 20 oktober.De belangrijkste kerktroon is gewijd aan het beeld van de Heer Jezus Christus, niet met de hand gemaakt. Bijzonder vereerde heiligdommen van deze kerk zijn het wonderbaarlijke icoon van de Verlosser die niet door handen is gemaakt, de begraafplaats van de gezegende Daryushka, evenals deeltjes van de relieken van christelijke heiligen. Elk jaar op 29 augustus komen hier veel pelgrims voor een grote vakantie gewijd aan het wonderbaarlijke icoon van de Fedorov Moeder Gods, en vindt er een grote processie plaats.
Hoe de Spaso-Zaprudnenskaya-kerk te bereiken
De tempel bevindt zich in Kostroma, aan de straat. Zaprudnja, 2.
Met de auto. De weg van de hoofdstad naar Kostroma duurt 4,5-5 uur (346 km) en loopt langs de snelweg Yaroslavl en de snelweg M8 (Kholmogory). Steek in Kostroma de verkeersbrug over naar de linkeroever van de Wolga. De tempel ligt in het noordwestelijke deel van Kostroma. En na de Volzhsky-brug ligt het pad ernaartoe langs de straten van Podlipayev, Ivan Susanin, Kalinovskaya en Rabochy Prospekt.
Met de trein of bus. Van het Yaroslavsky treinstation naar Moskou treinen bereiken Kostroma in 6.04-6.35 uur. Bovendien kunt u vanaf het centrale busstation van de hoofdstad, gelegen nabij het metrostation Shchelkovskaya, met regelmatige bussen naar Kostroma reizen (7 ritten per dag). Deze reis duurt 6,50 uur. Het busstation Kostroma ligt op 1 km afstand van het treinstation. Stadsbussen en minibussen nr. 1, 2, 23, 47, 50, 55, 58, 66, 83 gaan naar de kerk. Je moet naar de halte "Fabriek van de Oktoberrevolutie" gaan.
Attractiebeoordeling:
