Grodno staat op de grens met Polen aan de oevers van de Neman. De stad staat sinds de 10e eeuw bekend als een centrum van ambachten, handel en kunst. Het eerste dat hier opvalt, is het ongelooflijke aantal tempels dat 300-400 jaar geleden is gebouwd. Onder hen zijn er katholieke kerken, orthodoxe kerken, een lutherse kerk en een synagoge. Er zijn veel kloosters in Grodno, wat erop wijst dat er een zeer actief religieus leven in de stad was.
Civiele gebouwen zijn ook van groot belang - herenhuizen van staatslieden uit de tijd van het Pools-Litouwse Gemenebest, forten, kastelen en stadsgebouwen. Aan de ene kant hebben de straten en pleinen van Grodno een typische uitstraling en architectuur voor Oost-Europa, aan de andere kant zien ze er behoorlijk verzorgd en modern uit, alsof ze speciaal zijn schoongemaakt en gerestaureerd voor de komst van toeristen.
De beste hotels en hotels tegen betaalbare prijzen.
vanaf 500 roebel / dag
Wat te zien en waar te gaan in Grodno?
De meest interessante en mooiste plekken om te wandelen. Foto's en een korte beschrijving.
Park vernoemd naar Zhilibert
In de 18e eeuw lag op de plek van het park de grootste botanische tuin van Europa, aangelegd door de Franse bioloog J.E. Zhilibert. De wetenschapper arriveerde op uitnodiging van de burgemeester in Grodno en opende een medische academie. Het was de eerste instelling voor hoger onderwijs in Wit-Rusland. Zo begon de geschiedenis van het park met een kleine farmaceutische tuin, die uitgroeide tot een volwaardige tuin met honderden planten uit verschillende landen van de wereld.
Sovjet straat
Een van de oudste straten in het historische centrum van Grodno, ongeveer 500 meter lang. De gebouwen uit de 19e - begin 20e eeuw zijn hier bijna volledig bewaard gebleven, er zijn zelfs eerdere gebouwen uit de 15e - 17e eeuw. Er zijn ook veel uitgaans- en culturele instellingen op straat. Wandelen langs de kasseien van de Sovetskaya-straat is een verplicht onderdeel van de toeristische route in Grodno.
Dierentuin van Grodno
Lange tijd de grootste dierentuin in Wit-Rusland - de enige in het land. Het werd in 1927 opgericht als een zoölogische afdeling op initiatief van de liefhebbers van de plaatselijke vereniging van natuurliefhebbers. In 1936 was het aantal dieren toegenomen tot 400, waaronder grote exotische roofdieren. Tijdens de Tweede Wereldoorlog stierven veel inwoners, de rest werd naar Königsberg gebracht. De restauratie begon in 1945 met een paar ezels, een hert en een pauw.
Oud slot
Een verdedigingsstructuur uit de 11e eeuw, gebouwd in de tijd dat Grodno deel ging uitmaken van het Groothertogdom Litouwen. De overblijfselen van een 14e-eeuws fort, gebouwd tijdens het bewind van prins Vitovt, die het militaire bastion in een kasteelresidentie veranderde, zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven. In de 17e eeuw werd het complex verwoest door Russische troepen, in de 18e eeuw door de Zweden. Beide keren werd het kasteel gerestaureerd, maar desondanks slaagde het er niet in zijn oorspronkelijke architectonische uitstraling te behouden.
Nieuw kasteel
Het koninklijk paleis uit de 18e eeuw, dat diende als zomerresidentie van de Litouwse en Poolse koningen. Het werd gebouwd volgens het project van K.F.Peppelman in de stijl van neoclassicisme met elementen van rococo. Het was hier dat de historische overeenkomst over de verdeling van het Pools-Litouwse Gemenebest tussen Rusland en Pruisen werd ondertekend, waarna deze staat ophield te bestaan. Het oorspronkelijke gebouw brandde in 1944 af en werd in 1952 herbouwd.
Kathedraal van Sint Franciscus Xavier
Katholieke kathedraal met de status van een kleine basiliek. Het gebouw werd in de 17e eeuw gebouwd als onderdeel van een jezuïetenklooster - een van de rijkste kloosters in het Gemenebest van die tijd. De overheersende bouwstijl van het gebouw is barok; plastic, schilderkunst en beeldhouwkunst werden royaal gebruikt in de interieurdecoratie. Veel decoratieve elementen van het interieur zijn van grote artistieke waarde.
Bernardijnse kerk en klooster
Basiliek uit de XVI-XVII eeuw, die als gevolg van talrijke reconstructies kenmerken van verschillende stijlen kreeg: barok, gotiek en renaissance. Het kerkinterieur heeft driehonderd jaar geleden zijn unieke uitstraling behouden; het orgel uit de 17e eeuw is van bijzondere waarde. De structuur is perfect bewaard gebleven, ondanks het feit dat het tijdens het Sovjettijdperk in een of andere verlatenheid verviel. Op dit moment is de kerk actief.
Kerk en klooster van de Brigits
Het ensemble wordt beschouwd als een architectonisch monument van de vroege barok. Het werd gebouwd in de eerste helft van de 17e eeuw op kosten van K. Veselovsky, een staatsman van het Groothertogdom Litouwen. Het verval van het klooster begon in de 19e eeuw, waardoor tegen het begin van de 20e eeuw bijna alle nonnen het verlieten. In de Sovjettijd was hier een medische faciliteit gevestigd; in 1990 werd het complex teruggegeven aan de katholieken.
Kerk van de Maagd Maria van de Engel
Actief katholiek klooster, gesticht in 1635. Aanvankelijk waren alle gebouwen van hout, in 1660 begon de bouw van een stenen tempel op barokke wijze. In de periode 1863-1919 werd het klooster gebruikt als gevangenis voor Poolse geestelijken, later fungeerde het als Franciscaans klooster. Op dit moment is het complex in bedrijf - er wonen novicen en monniken.
Geboorte van het Theotokos-klooster
Orthodox klooster, dat tot het midden van de 19e eeuw (vóór de overgang van Grodno onder het protectoraat van het Russische rijk) katholiek was. Om het kloosterleven te organiseren, verhuisden de abdis en novicen van het Orsha-klooster hierheen. De instelling bestond tot de jaren zestig, waarna ze werd gesloten. In de jaren negentig werd het kloosterleven hervat, terwijl vervallen gebouwen werden hersteld.
Borisoglebskaya-kerk
De tempel ligt aan de oevers van de Neman. Het is een zeldzaam monument uit de periode van het oude Rus, bewaard op het grondgebied van West-Wit-Rusland. Vermoedelijk werd het gebouw in de twaalfde eeuw gebouwd en ingewijd ter ere van de prinsen Boris en Gleb. Tegen de 16e eeuw raakte de kerk in verval als gevolg van de frequente invallen van de kruisvaarders en de toetreding van de katholieke tak van het christendom in het gebied. Momenteel functioneert de tempel ondanks de noodtoestand.
Geweldige koorsynagoge
De eerste Joodse tempel in Grodno werd gebouwd in de 16e eeuw volgens het project van S. Gucci, maar het gebouw brandde in 1617 af. Hetzelfde lot trof het volgende gebouw. De moderne en de derde synagoge werd gebouwd volgens het project van I. Frunkin in 1905 op een eclectische manier met overwegend Moorse elementen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het rijke interieur zwaar beschadigd, dat in de jaren negentig actief werd gerestaureerd.
Kathedraal van de voorbede
Orthodoxe kerk uit het begin van de twintigste eeuw, gebouwd in retrospectieve Russische stijl volgens het project van M.M.Prozorov. De kathedraal werd opgedragen ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de Slag bij Tsushima en de Slag bij Port Arthur. In tegenstelling tot andere religieuze instellingen werkte het continu tijdens de jaren van de Duitse bezetting en tijdens de vervolging van religie tijdens de Sovjetperiode. In de jaren 2000, aan de vooravond van het 100-jarig bestaan, werd het complex onder handen genomen.
Lutherse kerk
De enige protestantse kerk in Grodno die momenteel in bedrijf is. Het werd gebouwd op kosten van de rijke Duitse gemeenschap in het midden van de 19e eeuw. In 1912 werd de eerste reconstructie uitgevoerd. Nadat, als gevolg van de twee wereldoorlogen, de meeste Duitsers Grodno verlieten, stond de kerk er verlaten bij totdat de autoriteiten het als pakhuis aanpasten. In 1995 werd het gebouw overgedragen aan de herrijzende lutherse gemeenschap.
Grodno Drama Theater
De bouw van het dramatische podium is een origineel architectonisch monument dat meteen geïnteresseerde blikken trekt. Het werd gebouwd in de jaren 80 van gewapend beton en bakstenen. De structuur lijkt qua vorm op een omgekeerde kroon. Nergens in Grodno en de omliggende steden zijn soortgelijke gebouwen te vinden. G.Mochulski.
Regionaal Poppentheater van Grodno
Het poppentheater is het oudste podium in Wit-Rusland. Het is gevestigd in een 18e-eeuws gebouw en wordt omgeven door het Gilibert-park. Het gebouw is sinds het begin van de 19e eeuw in gebruik als theaterpodium. In de daaropvolgende decennia werd het verschillende keren verbouwd om er optredens te kunnen bieden en voldoende toeschouwers te huisvesten. Sinds de jaren 80 is hier het poppentheater gevestigd.
Museum van de godsdienstgeschiedenis
De collectie werd opgericht in 1977, maar heette toen het Republikeinse Museum van Atheïsme en de Geschiedenis van Religie. Aanvankelijk was de expositie gehuisvest in een klooster, maar na de terugkeer van het kerkgebouw werden de exposities verplaatst naar het paleis van Karol Khreptovich - een barok herenhuis uit het midden van de 18e eeuw. In de zalen van het museum zie je een historisch overzicht van alle religies die op het grondgebied van Wit-Rusland bestonden.
Grodno rariteitenkabinet
De Kunstkamera in Grodno opende in 2012 en werd bijna gedurende de hele twintigste eeuw tentoongesteld. Vandaag de dag zou dit onmogelijk zijn, gezien het huidige ontwikkelingsniveau van de geneeskunde. De collectie is gehuisvest in een 18e-eeuws gebouw dat ooit de galerij van koning Augustus II huisvestte. De expositie bevindt zich in twee zalen: normale en pathologische anatomie. Voorbeelden van exposities: rokerslongen, alcoholische lever, embryo's met pathologieën.
Apotheekmuseum
De oudste apotheek in Wit-Rusland, geopend in 1709 in een jezuïetenklooster en met succes actief tot de jaren vijftig. Er is een versie die de instelling sinds 1687 in gebruik heeft. De museumexpositie bevindt zich in drie zalen, waar u meer te weten kunt komen over de geschiedenis van de ontwikkeling van de farmaceutische industrie gedurende honderden jaren. Maar niettemin behoren de meeste items tot de XIX-XX eeuw.
Maxim Bogdanovich-museum
MA Bogdanovich is een Wit-Russische klassieke dichter. Hij werd geboren in Minsk en woonde in de periode 1892-1896 met zijn ouders in Grodno. Het museum op het grondgebied van het Bogdanovich-huis werd in 1986 georganiseerd. Aan de opening van de expositie ging nauwgezet werk vooraf: de reconstructie van de interieurs, de verzameling van de spullen van de familie en archiefstukken. In 1995 telde de collectie meer dan 13 duizend items.
Huismuseum van Eliza Ozheshko
De Wit-Russische schrijfster Eliza Ozheshko is niet alleen in haar eigen land populair geworden - haar werk wordt zeer gewaardeerd in Polen. Het naar haar vernoemde museum bevindt zich in het huis, dat een exacte kopie is van het gebouw waar Eliza tot haar dood in 1910 heeft gewoond. In 1958 werd het museum geopend, in 1976 werd besloten het vervallen gebouw volledig te slopen en een nieuw te bouwen.
Brandweerkazerne toren
De brandweerkazerne en toren werden aan het einde van de 19e eeuw gebouwd na een verwoestende brand waarbij 600 huizen omkwamen. Na de tragedie besloten de bewoners dat het beter was om één keer geld uit te geven dan in de toekomst last te hebben van mogelijke branden. De toren is een bakstenen structuur met zes lagen. Het grenst aan het rechthoekige depotgebouw. De laatste verdieping van de toren doet dienst als uitkijkpost, waar een wenteltrap naar toe leidt.
Watertorens "Kasia" en "Basia"
Twee torens van 20 meter hoog, monumenten van industriële architectuur van de XIX - begin XX eeuw. In onze tijd zijn er kunstateliers in gevestigd. Er zijn vergelijkbare structuren in veel steden van Rusland en Wit-Rusland, maar in Grodno bevinden zich twee torens in de buurt, wat te wijten was aan de eigenaardigheden van het watervoorzieningssysteem. Tijdens de verbouwing is de ene toren opnieuw geschilderd in zachtroze, de andere in beige.
Grodno fort
Het systeem van verdedigingsstructuren dat vorm kreeg tijdens de XII - XX eeuw. Op verschillende momenten behoorde het tot het Duitse en Russische rijk, evenals tot de Poolse Republiek. Pas aan het einde van de Tweede Wereldoorlog verloor het fort zijn militaire betekenis, waardoor het zwaar beschadigd raakte. Verschillende forten, kelders en observatieposten zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.
Augustow-kanaal
Een scheepvaartkanaal met een lengte van meer dan 100 km, die de Wisla verbindt met de Neman en gelegen op het grondgebied van Wit-Rusland en Polen. Het is gelegen in een speciaal beschermd gebied, onder de bescherming van UNESCO geplaatst, en is een monument van technische architectuur. Het werd gebruikt voor toeristische doeleinden vanaf de jaren 1920 tot het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Aan het einde van de 20e eeuw ontstond er een hernieuwde belangstelling voor deze plek.
