Een klein land in het zuidoosten van de kust van de Zwarte Zee in de taal van de inheemse bevolking - het Abchazische heet Apsny. Dit woord wordt vertaald als 'het land van de ziel'. Het is moeilijk om met zo'n naam te discussiëren. Dit wordt bevestigd door de talrijke tempels van Abchazië. Een verblijf tegen de achtergrond van de verbazingwekkende schoonheid van de natuur, ontspanning op kiezelstranden is een vakantie voor de ziel.
Het is onmogelijk om niet de pittoreske bergen te bewonderen die 70% van het grondgebied beslaan. Het beroemde Ritsameer, de Nieuwe Athos-grot, de Dombai-Ugleya-berg en andere zijn over de hele wereld bekend. Niet voor niets bestaat er een legende over de oorsprong van het land: God gaf de Abchazen de plaats die hij verliet voor zichzelf. De onmisbare objecten van bezoek door toeristen zijn de oude tempels van Abchazië.
Pitsunda-tempel
De kathedraal van St. Andreas de Eerstgenoemde, gelegen op het grondgebied van het Great Pitiunt-reservaat in het centrum van Pitsunda, is het helderste monument van het christendom. Het werd gebouwd in de 4e eeuw na Christus. NS. ter ere van de heilige apostel die het geloof van Christus predikte in de 1e eeuw na Christus. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de Abchazische Kerk samen met Simon Kananit. Hun relikwieën rusten in het graf van de kathedraal.
De Patriarchale Kathedraal (de andere naam) kreeg zijn huidige uiterlijk in de 10e eeuw. Het prachtige bouwwerk maakt indruk met zijn machtige architectuur, die doet denken aan een fort. De dikke muren, gebouwd van wilde steen en baksteen, zijn indrukwekkend in kracht. Aan de onderkant van het gebouw is er een tombe beschilderd met verbazingwekkende fresco's.
In 1975 werd de kathedraal omgebouwd tot concertzaal. Iconen, mozaïeken, kruisen werden naar het Tbilisi Museum gebracht. Een zeldzaam orgel van Duitse makelij met een uniek geluid werd in de kamer geïnstalleerd. Massa's mensen komen hier om de kathedraal, de ruïnes van andere oude gebouwen te zien en naar orgelmuziek te luisteren. In het heiligdom zijn middeleeuwse schilderijen bewaard gebleven; de koepel is versierd met een fresco met het gezicht van Christus.
Bezoekers klimmen omhoog, zittend op kleine balkons, van waaruit het podium met het orgel duidelijk zichtbaar is. Het geluid is zo sterk dat de trillingen verf van de fresco's afbrokkelen. Nu wordt besloten om het instrument naar een andere plaats over te brengen om de waardevolle schilderijen te behouden.
Kerk van de Hemelvaart van de Heilige Maagd Maria
Een erkend meesterwerk van architectuur dat de christelijke religie belichaamt. De enige in het land die zijn authentieke uitstraling heeft behouden. In het dorp staat een uniek gebouw uit de 10e eeuw. Lykhny, in de Lykhnashty-open plek. Het afgelopen millennium heeft de kerk praktisch niet aangetast, maar om schade te voorkomen is het religieuze monument nu beschermd tegen de regen door een baldakijn.
Het is waardevol als voorbeeld van de Noord-Kaukasische kerk, die in opdracht van de bisschoppen door Abchazische architecten werd gebouwd. In het tijdperk van planten in het land van het heidendom, bleef hij orthodox en stond hij onder de bescherming van de prinsen Shervashidze. Een van de zonen van de prins is begraven in de kerk. Na 10 jaar van vergetelheid (1820-30), toen het Russische leger het dorp binnentrok, begon de kerk weer te functioneren.
De architectuur van het kerkgebouw is interessant. Het ziet eruit als een kathedraal met een kruiskoepel, maar in tegenstelling tot andere constructies van dit type, heeft het een kleine diameter van de koepel, een smal olie- en transept. Ook ongebruikelijk zijn 2 bijgebouwen, vanuit het westen en vanuit het zuiden, een soort synthese van een vestibule en een portiek. Tegenwoordig wordt dit object actief bezocht door toeristen en inwoners van de republiek.
Je kunt niet anders dan versteld staan van de duizendjarige muren die er al 1000 jaar staan. Ze zijn bekleed met uitgehouwen kalksteen en bakstenen. Het rijke schilderij (14e eeuw) dat de binnenmuren bedekt, is verbluffend. Het beeld van de Moeder Gods met de baby in haar armen is expressief, omringd door 2 engelen (in het midden van de adder). Engelen en heiligen, Jezus Christus, Abraham, Johannes de Doper, enz. zijn getalenteerd afgebeeld.
Nieuw Athos Simon-Kananietklooster
De wereldberoemde bezienswaardigheid, het religieuze complex en het bedevaartsoord - het klooster bevindt zich op de berg Athos. Het werd in 1875 gemaakt door Griekse monniken en vernoemd naar de apostel Simon de Kanaänitische. Hij werd gedood als prediker van het christendom in de 1e eeuw. N. Romeinse legionairs. De plaats waar Simon in een kleine grot woonde, wordt vereerd als een heilige.
De bouw van het klooster was aan het begin van de 20e eeuw volledig voltooid. In de loop der jaren is er een heel complex van religieuze gebouwen met een goed uitgerust gebied gecreëerd. Verharde trottoirs, een pier, parksteegjes zijn verschenen, toegangswegen en ingangen van het object zijn versierd.
In totaal zijn hier 6 kerken gebouwd, waaronder de Panteleimon kathedraal domineert. Het is een waar architectonisch juweeltje onder andere heiligdommen. Gebouwd in 1900 ter ere van Sint Panteleimon, is het gemaakt in de neo-Byzantijnse stijl. De 5 koepels rijzen trots op, de hoogste (40 m) is de centrale.
Het pad van de zondaars leidt naar de kathedraal, langs welke men van zonden is verlost. Het interieur is buitengewoon mooi: fresco's, iconen zijn echte kunstwerken. Langs de omtrek van de vierhoek zijn er 5 andere kerken: de Hemelvaart van de Heer, Andreas de Eerstgenoemde, de Martelaar Hiëronymus, de monniksvaders van Athos en de Moeder van God de Verlosser.
Blagovesjtsjenski-kathedraal
De architectonische decoratie van het centrum van Sukhum - de Annunciatiekathedraal trekt de aandacht met zijn sierlijke lijnen en schoonheid. De glanzende koepel met een kruis is duidelijk zichtbaar vanaf de zee. Het werd in 1909 opgericht door Griekse monniken ter ere van St. Nicolaas. Later werd het bekend als Blagoveshchensky en kreeg het de status van de kathedraal van het Sukhum-Abchazische bisdom.
Abchazische metropolen verblijven hier vandaag, geestelijken worden gewijd. Gebouwd in neo-Byzantijnse stijl, ziet het witte gebouw er na de renovatie in 2010 geweldig uit. Er werd een nieuwe koepel geïnstalleerd met behulp van de modernste technologieën.
De cellen van de koepel zijn gemaakt van roestvrij staal bedekt met een nitrotitaniumlaag die vergulding imiteert. Binnen worden unieke orthodoxe heiligdommen bewaard. Parochianen aanbidden iconisch geschilderde afbeeldingen van heiligen, waaronder Andreas de Eerstgenoemde, John Chrysostomus en anderen.
Er is hier een echte zeldzaamheid - de icoon van Panteleimon met de relieken van de heilige genezer. Tot 1990 werd de as van Johannes Chrysostomus bewaard in de kathedraal, die later werd overgebracht naar de Kaman-tempel. De parochianen vereren vooral de met iconen beschilderde gezichten van St. Simon de Kanaänitische, de Iberische Moeder Gods. Ter herdenking van Nicholas the Wonderworker worden diensten gehouden in de naar hem vernoemde kapel. Er is een zondagsschool in de kathedraal.
Abaata
Een populaire toeristische site bevindt zich in Gagra, op het grondgebied van het kustpark. Dit is het oude Abaata-fort (4-5 c), gebouwd door de Abchazen als verdedigingsstructuur. Het werd herhaaldelijk beschadigd en herbouwd. Twee eeuwen (14-15 c) was het fort eigendom van de Genuezen, die de handelspost Kakara (Gagra) stichtten.
Momenteel blijft het middeleeuwse monument in verval. De muur met uitzicht op zee is bijna volledig verwoest door stormen. Het gebied wordt tegenwoordig gebruikt door zakenmensen om toeristen aan te trekken. Een hotel, winkels, een restaurant zijn hier gebouwd.
De goed bewaarde christelijke kerk van de voorbede van de Allerheiligste Theotokos (Abaata) is het middelpunt van de aandacht voor toeristen en de lokale bevolking. Het is een van de oudste monumenten in het land en staat onder het beschermheerschap van de niet-canonieke orthodoxie. Alle kerkdiensten en ceremonies vinden hier plaats.
Uiterlijk oogt het gebouw ingetogen en eenvoudig, de architectuur is vrij van alle excessen. Het Bolnisi-kruis, een symbool van de Georgische stijl uit de 5e eeuw, is uitgehouwen in de westelijke façade van kalksteenplaten. Er zijn geen rijke schilderijen en versieringen binnen, maar dit doet niets af aan de waardigheid van een authentiek monument.
Tempel van Simon de Kanaäniet
De grote belangstelling van toeristen in Nieuw Athos (Anakopia in de oudheid) is een monument van kerkarchitectuur uit de 10e eeuw - de kerk van Simon de Kanaänitische. Het was hier dat de prediker van het christendom zich vestigde na omzwervingen in het midden van de 1e eeuw, hier werd hij geëxecuteerd door de Romeinen.Op de plaats van zijn begrafenis, bewaard ter nagedachtenis van de gelovigen, werd later een tempel ter ere van hem gebouwd.
Na de officiële erkenning van de orthodoxie werd de kerk van Simon de Kanaänitische het religieuze centrum van het Anakopische bisdom. De constructie van het Griekse type, gemaakt van wilde steen, werd meer dan eens verwoest en herbouwd. In 1875-1882. de kerk onderging een grondige restauratie door de monniken.
De laatste reconstructie van het gebouw na de periode van vergetelheid vond plaats in 1956. De muurfresco's werden gedeeltelijk gerestaureerd. Het is momenteel open voor bezoekers. Er vinden kerkdiensten, bruiloften, doopdiensten plaats. Simon de Kananiet staat bekend als de patroonheilige van gezinsgeluk en huwelijk. Honderden pelgrims haasten zich onder de gewelven op 23 mei (de verjaardag van de heilige).
Ze nemen deel aan de processie, vragen om welzijn en liefde in het gezin. Op de muren van het heiligdom zijn 2 Griekse inscripties bewaard gebleven - één boven de zuidelijke portiek, de tweede op de oostelijke gevel. Ze worden vermeld als etnografische monumenten. Sierlijke steunen, bogen, gewelven, expressieve kunststof van de muren geven de kerk een prachtig uitzicht.
Tsandripshsky-tempel
Een uniek monument uit de oudheid (5-6 c) - een van de eerste heiligdommen bevindt zich in het dorp. Tsandripsh. In de Byzantijnse tijd was dit dorp de hoofdstad van Sanigia, een staat die later bij Abchazië werd gevoegd. De structuur, verborgen in dicht struikgewas, is van groot belang voor specialisten en liefhebbers van de oudheid. De complexe architectuur van de basiliek met veel bogen, zijbeuken en een apsis laat ons niet toe om de stijl nauwkeurig te definiëren en zijn analogie te vinden.
Dicht struikgewas van palmen, cipressen, struiken omringen de grijze ruïnes. Ondanks talrijke verwoestingen maken de machtige gewelfde muren een onuitwisbare indruk. De apsis, de altaarnis, de zuidmuur en de kapel zijn hier goed bewaard gebleven. Van het halfronde gewelf zijn slechts fragmenten overgebleven. De overblijfselen van de ooit machtige zuilen zijn zichtbaar voor de centrale ingang.
Het centrale element van de 3-delige apsis ziet er goed uit. De fragmenten van het noordelijke zijaltaar kunnen worden gebruikt om het volledige zicht te reconstrueren. Restanten van de binnenmuren tonen de pracht van het interieur. Tegenwoordig wordt het altaar gescheiden door een houten scheidingswand voor conservering. Hier worden af en toe diensten gehouden. De majestueuze overblijfselen van een zeldzaam gebouw schreeuwen gewoon om restauratie.
Ilor tempel
Een populaire religieuze plaats onder gelovigen bevindt zich in Ilora, een klein dorp. Gebouwd in de XI eeuw. en draagt de naam van George de Overwinnaar. Vanaf het moment van de bouw stond het bekend als een voorbeeld van rijke interieurdecoratie. In een luxueuze sacristie werden containers voor de liturgie van goud en zilver bewaard, een gouden troonkom, een zilveren vouwzwaard, gesmede iconen met zilveren lijsten.
Een van de zilveren iconen met de afbeelding van George van Ilor wordt als wonderbaarlijk beschouwd. Pelgrims en missionarissen uit verschillende landen kwamen hier om haar te aanbidden. Volgens de parochianen heeft ook de icoon van Eustathius van Apsilsky, die werd gemarteld in de Arabische stad Haran (738), een wonderbaarlijke kracht.
In de 19e eeuw werd een ijzeren dak gemaakt in een vervallen kerk, de muren werden bedekt met een laag pleisterwerk. De ambachtslieden hebben alle bas-reliëfs en inscripties op de gevelmuren bewaard en het authentieke geplaveide hek nagebouwd. Na de Sovjet-periode van sluiting kreeg de kerk haar vroegere grootsheid terug en genoot ze van de buitengewone populariteit van gelovigen en toeristen.
Elk jaar wordt hier op Sint-Jorisdag (21 oktober) met een grote menigte mensen een plechtige liturgie georganiseerd. De uiterlijke schoonheid van het sneeuwwitte gebouw kan niet anders dan verbazen.
Anakopia tempel
Iedereen die de Iverskaya-berg minstens één keer bezoekt, kan de oude geschiedenis aanraken, de adem van het verre verleden in het heden voelen. Het is gelegen in de buurt van Nieuw Athos. Maar de berg zelf is niet zo interessant voor reizigers, maar het oude fort van Anakopia is het eerste centrum van het christendom in het land.
De citadel werd in de 4e eeuw op de top van de berg gebouwd op een hoogte van 345 m boven de zeespiegel en kreeg de naam Anakopia. Achter de machtige stenen muren stonden 2 torens, een belegeringsbron en een Anakopia-tempel. Het was opgedragen aan de grote martelaar Theodore Tiron. Ooit was hij beroemd om het wonderbaarlijke beeld van de Allerheiligste Theotokos. Er is een legende over de icoon, die vertelt over zijn wonderbaarlijke verschijning in het fort.
De religieuze plaats is gebouwd op een verhoging in het midden van het gebied. Het is samengesteld uit kalksteenblokken en grote kiezelstenen, afgewisseld met bakstenen. Met dat laatste worden raamnissen afgewerkt. Door herhaalde verbouwingen heeft de kerk haar oorspronkelijke uiterlijk bijna volledig verloren. De altaarnis in de vorm van een brede apsis is goed bewaard gebleven.
Hier worden kalkstenen platen bewaard met Griekse inscripties en afbeeldingen van cipressen, vissen, kruisen, die het vroege christendom symboliseren. Deze fragmenten zijn van de muren van het gebouw verwijderd. De feiten vastgelegd in middeleeuwse manuscripten getuigen van de wonderen van genezing die door het beeld van de Allerheiligste Theotokos werden gegeven. Tegenwoordig komen hier veel bezoekers om de adellijke ruïnes te inspecteren.
Kathedraal van Bedia
Het kleine dorpje Agu-Bedia is niet alleen in heel Abchazië algemeen bekend, maar ook buiten de grenzen. De oude Bedia-tempel gebouwd tijdens het bewind van de Abchazische koning Bagrat III (999) maakte het beroemd. De plaats die hij tussen de bergen koos, maakte de kathedraal en de omliggende gebouwen tot een betrouwbare citadel. Op de dag van de opening van het heiligdom overhandigden de koning en de koningin-moeder een gouden beker (kelk) aan de tempel.
Tegenwoordig worden een waardevol schip en een prachtig sieraad bewaard in het Tbilisi Art Museum. De koepelvormige structuur werd ingewijd ter ere van het Blakherna-icoon van de Moeder Gods (tegenwoordig het noordwesten van Istanbul). Momenteel wordt het beeld van de patrones van de Byzantijnse keizers bewaard in de Maria-Hemelvaartkathedraal in Moskou.
De kathedraal van Bedia werd gebouwd in de Byzantijnse stijl, de architectuur belichaamde de kenmerken van andere monumenten van het christendom uit die tijd. De massieve muren zijn gemaakt van ruwe grijze steen. De interne ruimte is verdeeld in 3 kamers: de centrale hal en 2 zijruimten, daarvan gescheiden door een gewelfde zuilengalerij. Van de muurschilderingen zijn slechts enkele fragmenten overgebleven.
De westelijke muur is versierd met de afbeelding van de Byzantijnse keizer Constantijn als beschermer van de christenen. De kathedraal van Bedia was in gebruik tot de Ottomaanse invasie in het begin van de 17e eeuw. Bijna 2 eeuwen lang werd het verlaten en aan het einde van de 18e eeuw gerestaureerd. De gevels en de koepel werden vernieuwd. In de buurt van het religieuze monument kunt u de ruïnes van het bisschoppelijk paleis zien - een object van sightseeing door toeristen.
