WAT TE ZIEN IN ANTWERPEN IN 1 DAG ALLEEN - ROUTE, FOTO, BESCHRIJVING, KAART

Send

Wat te zien in Antwerpen in 1 dag alleen - maar weinig. Dit is de redenering van een onervaren toerist bij sightseeingtours. En een ervaren reiziger zal een route plannen waarmee u de belangrijkste bezienswaardigheden kunt zien. Tegelijkertijd zullen de bewegingen niet uitputtend en uitputtend zijn. Snacks in de restaurants en cafés die het dichtst bij de inspectiepunten liggen, laten u kennismaken met de lokale keuken. De eerste kennismaking met de geweldige stad Europa duurt maar één dag!

Centraal Station

Kijkend naar deze majestueuze structuur, ervaart de reiziger het gevoel van Deja Vu. Het lijkt erop dat ik al geweest ben en heb gezien. Ja, dat deed ik, maar in de films. Dit gebouw is in veel films en televisieseries verfilmd, dus het is onmogelijk om het niet te herkennen. Aan het einde van de 19e eeuw werd besloten om het station te bouwen op de plaats van een oud houten gebouw. Er was geld in het land: het kwam uit de koloniën. Maar het stadsbestuur besloot dat het gebouw mooier moest zijn dan het station van Brussel.

Louis Delasenzeri voltooide een eclectisch project en voegde de neogotiek toe. Hij probeerde het Pantheon en het treinstation in Zwitserland met elkaar te verbinden. En in 1905 werd het gebouw ingehuldigd. Maar het station beviel niet lang van pracht: in het midden van de twintigste eeuw raakte het in verval en eiste een gedeeltelijke restauratie. Maar het werk was pas tegen het einde van de twintigste eeuw volledig uitgevoerd, waarbij restauratie en reconstructie werden gecombineerd.

Het huidige treinstation is een architectonisch monument en een vervoersknooppunt. Alles is voorzien voor het comfort van de passagiers:

gezellige cafés en restaurants
souvenirwinkels
wachtkamer
juweliers

De reiziger zal nuttig tijd doorbrengen tijdens het wachten op de trein, vooral omdat alle kamers zijn beschermd tegen regen en sneeuw.

Dierentuin

U hoeft niet ver te lopen om de dierentuin te bezoeken: deze ligt op 100-200 meter van het treinstation. Nu zijn er uitstekende collecties reptielen, pooldieren - het Vrieslandpark, tropische vlinders. Er zijn speelplaatsen voor kinderen - Kinderzoo. En het ticket (indien gekocht op de officiële website) is beschikbaar voor de bezoeker met het laagste inkomen.

Maar ooit was alles anders:

De eerste tentoonstelling bood aan om verschillende geiten, paarden en de taxidermiecollectie van de directeur van de dierentuin te bekijken.
Het ticket kostte meer dan de werknemer in een maand verdiende.
Het grondgebied van de dierentuin was 1,5 hectare.

En niet alles ging van een leien dakje:

Een Bengaalse tijger ontsnapte en werd gedood.
Hij ontsnapte uit de omheining en viel de neushoornwacht aan.
Door nalatigheid is het apenverblijf afgebrand.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de verzameling reptielen volledig vernietigd. Hoefdieren werden gevangen en opgegeten door omwonenden.

Na het einde van de oorlog begon een langzaam herstel. Maar tegelijkertijd werd de expositie uitgebreid en aangevuld: dit wordt verklaard door de verandering in de houding van de mens ten opzichte van het milieu. In de jaren 80 van de vorige eeuw werd de dierentuin erkend als monument. Aan het begin van de 21e eeuw begon de wederopbouw.

Diamantmuseum

Net achter de dierentuin, aan het Koningin Astridplein 19-23, bevindt zich het Diamantmuseum. Waarom is het de moeite waard om deze bijzondere expositie te bezoeken? Want al meer dan 5 eeuwen snijden de juweliers van deze stad edelstenen voor adellijke personen en koninklijke families van Europa.

Dingen om naar te kijken:

Producten van edelstenen. Er zijn gepersonaliseerde diamanten (Rubens' broche, Marilyn Monroe sieraden). Ze worden aangetrokken door niet-standaard oplossingen: jeans gemaakt van diamanten.
Replica's van unieke diamanten. De gidsen zijn trots op de imitatie van de Kohinoor-diamant, het origineel is van de Britse koninklijke familie.
Gereedschappen die juweliers hebben gebruikt en gebruiken bij het werken met stenen.

De makers van het museum negeerden de fans van interactieve excursies niet. Ze krijgen virtuele reizen aangeboden voor perfecte diamanten. Toeristen kunnen een film bekijken over de ontwikkeling van sieraden. Soms nemen toeristen deel aan shows waar juweliers het proces van het snijden van edelstenen demonstreren. Dit is een prachtige lichtshow. Opmerkelijk is dat er speciale excursies zijn ontwikkeld voor toeristen met gehoor- en zichtproblemen.

Huis van Rubens

Rubens kocht in 1611 een stuk grond en in 1620 stond op deze plek al een huis met werkplaats. De bouw wekte interesse bij omwonenden en verrukking bij bezoekers. Het gastvrije huis werd bezocht door adellijke personen: Maria de Medici, Isabella, aartshertogin der Nederlanden, Engelse hertog Buckingham. Rubens ontmoette graag mensen van kunst.

Na de dood van de schilder wisselde het huis van verschillende eigenaren en werd het ingrijpend verbouwd: ooit was er een manege voor koningshuizen. Het stadsbestuur wilde het gebouw verwerven en er een Rubensmuseum in vestigen. Maar het was pas in 1936 mogelijk om het plan uit te voeren. Na een langdurige restauratie kwam het huis beschikbaar voor bezichtiging. Het gebouw maakt wettelijk deel uit van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen. Tegenwoordig maken toeristen op de tweede verdieping kennis met de inrichting van de woonkamers van de kunstenaar.

Bezoekers gaan via de galerij naar de werkplaats. De belangrijkste attractie is de zwartmarmeren open haard. De deur is erg hoog: dit is nodig zodat het gemakkelijk is om de schilderijen uit te voeren. Ook de tuin is gerestaureerd. Bewaarde beelden van Bacchus en Hercules, die het decoreren. Maar het standbeeld van Ceres is verloren. Maar in de tuin kun je een oud fragment van de muur van het bedrijf van haakbusschutters bewonderen. Ooit waren de grondposities aangrenzend. De hele tentoonstelling is erop gericht duidelijk te maken dat de grote kunstenaar rationeel en rationeel leefde.

Botanische tuin

Het jaar van de oprichting van de Botanische Tuin wordt beschouwd als 1825, hoewel het werk aan de teelt van geneeskrachtige planten hier in 1804 begon. Een plaatselijke apotheker legde een kleine tuin aan waar hij nuttige kruiden kweekte voor geneeskundestudenten. Velen van hen konden de winterkou niet verdragen, dus werden ze opgegraven en in de kelder bewaard. In 1826 werden een kas, die nog steeds bestaat, en een alpenhuis, waar tegenwoordig een bar werkt, opgenomen in de Botanische Tuin. De kas bevat een rijke collectie tropische planten. Helaas is het niet mogelijk om het te bezoeken.

De moderne tuin wordt aangevuld met een visvijver. Ze zeggen dat eerder in het reservoir geneeskrachtige bloedzuigers werden gefokt, die werden gebruikt om de zieken te laten bloeden. Het complex is opgedeeld in zones. Een ervan heet de Tuin der Dichters. Hier worden literaire lezingen en bijeenkomsten gehouden. De Botanische Tuin is een herkenningspunt van de stad. Het is beschermd en verbeterd. De lokale bevolking vindt het heerlijk om hier in het weekend en overdag te ontspannen.

Monument voor Peter I

Keizer Peter ging naar Antwerpen om scheepsbouw te studeren. Hij noemde zichzelf Peter Alekseev. De Nederlanders werden onderworpen door het harde werk van de jonge tsaar en zijn bescheidenheid. Toen hij werd herkend en uitgenodigd voor een receptie ter ere van hem, kwam Peter en verbaasde iedereen met zijn kennis van de hofetiquette. Daarom werd een uitzondering gemaakt voor een buitenlander: meestal worden monumenten alleen voor Nederlanders opgericht. Het monument werd opgericht in 1998, toen de dagen van Peter de Grote in het land werden gehouden.

De auteur van het project is Georgy Frangulyan. Hij nam het werk zeer serieus, omdat hij gelooft dat alles belangrijk is bij het vereeuwigen van een historisch personage: van de algemene compositie en omgeving van het plein tot de manier waarop de zon weerkaatst op de laars van de sculptuur. Zelfs het soort mensen dat langs het monument zou kunnen komen, werd door de beeldhouwer in aanmerking genomen. Het monument is gemaakt van brons. De Russische tsaar staat aan de rand van de schijf en bekijkt de geografische kaart van de engelen. Naast het beeld staat de abdij van St. Michael.

Modemuseum

Niet voor niets is hier het Modemuseum gevestigd: de stad heeft immers de oudste mode-universiteit. Het werd afgewerkt door vele beroemde couturiers.Mode is een wispelturig fenomeen, dus twee keer per jaar toont MoMu een wissel. Opmerkelijk is dat de tentoonstelling niet alleen kleding en accessoires presenteert, maar ook de gereedschappen waarmee de collectie tot stand is gekomen. Door naar de exposities te kijken, leren bezoekers de geschiedenis van iets zonder welke het onmogelijk is om het moderne leven zonder mode voor te stellen.

Elke couturier droomt ervan om zijn collectie in het MoMu te presenteren, maar vooral studenten van de Koninklijke Academie willen dat graag. Een keer per jaar biedt het Museum zo'n kans aan de beste luisteraar. De door de aanvrager gecreëerde collectie is 4 maanden open voor bezichtiging. De winnaar wordt dan beloond. Voor een jonge couturier is dit een geweldige reclame. De voorraden van MoMu bevatten kostuums uit de 16e eeuw en later. Soms stelt de administratie ze ter inzage voor bezoekers. Zelfs als de bezoeker helemaal niet geïnteresseerd is in mode, is hij geïnteresseerd in het bestuderen van de geschiedenis van de wereld vanuit de geschiedenis van het kostuum.

Museum Plantin-Moretus

In de 16e eeuw was de drukkerij Plantin-Moretus de grootste van Europa. Het werd opgericht door de verlichte uitgevers van die tijd. Geografische kaarten, atlassen, de Bijbel, wetenschappelijke werken, boeken met religieuze inhoud werden hier gedrukt. Auteurs konden een vertaling van hun werk bestellen. Nu toont het museum lettertypen en drukpersen uit de 16e eeuw, unieke edities, een verzameling wandtapijten. Opmerkelijk is dat de expositie zich in dezelfde ruimte bevindt waar in de 16e eeuw boeken werden gedrukt. Het museum is opgenomen in de UNESCO-catalogus.

Sint-Annatunnel

Deze plek is vooral aantrekkelijk voor toeristen. Hoewel de tunnel uitsluitend om praktische redenen is aangelegd: de Schelde is over de gehele lengte bevaarbaar en om de scheepvaart ononderbroken te laten varen, is een ondergrondse en geen luchtovergang gemaakt.

De diepte van de metro is 31 m, je moet hier met de lift naar beneden. Maar dan ervaren toeristen ongewone indrukken:

koud maar het is vrij voorspelbaar
te lawaaierig, wat maar weinig mensen verwachten

De tunnel is wat smal, gelegen in het centrale deel, dus het verkeer erlangs is te intens. Borden vereisen het afstappen van fietsen, scooters en rolschaatsen. Maar weinig mensen volgen deze regel. Aan geluidsabsorberende panelen hebben de bouwers niet gedacht: de wanden en het plafond zijn bekleed met beton, dat resoneert met geluid. Er is dus een aanzienlijke belasting van het trommelvlies voor bezoekers. Maar na het verlaten van de tunnel hebben toeristen een uitstekend panorama van de Scheldedijk.

Onze-Lieve-Vrouwekathedraal van Antwerpen

Het is een majestueuze en hoge structuur, dus het zal niet mogelijk zijn om het van dichtbij te zien. Het gebouw is omgeven door latere gebouwen. Maar de kathedraal moet je zeker bezoeken: in ieder geval om kennis te maken met de geschiedenis.

Het gebouw is gedurende vele decennia geleidelijk opgebouwd:

Tot 1481 werden de overblijfselen van de bouw van een romaanse tempel bewaard op de plaats van de kathedraal.
Het schip en het koor werden gebouwd van 1352 tot 1411
Het westelijke fronton werd gebouwd van 1422 tot 1474
In 1518 werd de noordelijke toren gebouwd met 47 klokken erin. (Het project ging uit van de aanwezigheid van de zuiderbuur van de toren, maar vanwege financiële moeilijkheden werd het gebouw niet opgericht)
Ook het interieur is luxueus: vooral de doeken van Rubens en de gekleurde glas-in-loodramen springen in het oog.
Gelovigen kunnen buigen voor het graf van Isabella van Bourbon

Het project ging ervan uit dat de kathedraal 3 keer hoger zou zijn dan de bestaande. Maar zelfs vandaag is het het hoogste gebouw in de stad. Er zijn altijd veel mensen in de kathedraal, dus doordeweeks is het beter om deze 's middags te bezoeken. Op het plein voor de kathedraal voeren acteurs optredens uit met deelname van toeristen. Voor de laatste is het gratis en erg interessant.

Stadhuis Antwerpen

Het idee om een nieuw grootschalig gebouw te bouwen was van het stadsbestuur. Er kwam inderdaad geld uit de koloniën en het oude stadhuis was nogal onooglijk. Het eerste project is uitgevoerd door Domaine de Wagmaker. Volgens zijn visie had het gebouw in gotische stijl moeten zijn. Maar in 1540 veranderde de politieke situatie in Europa en werden de voorbereidde financiën gericht op de versterking van Antwerpen. Pas 20 jaar later dacht het stadsbestuur opnieuw aan de bouw van een nieuw gemeentehuis.

Het project behoorde nu toe aan een andere architect die een fan was van de Renaissance. Het gebouw werd gebouwd met een recordtempo van 4 jaar. Maar het duurde niet lang: na 10 jaar werd het verwoest door een door de Spanjaarden afgevuurde granaat. Er werd besloten om de overgebleven muren te verlaten en de interne plafonds opnieuw op te bouwen. Het duurde niet zo lang om te herstellen: ongeveer 3 jaar. Aan het einde van de 19e eeuw werd het stadhuis herbouwd. Tegelijkertijd werden de belangrijkste trends van het oorspronkelijke project behouden.

Lange tijd was de gehele eerste verdieping van het administratief gebouw in gebruik bij kooplieden die hier koloniale en andere goederen verhandelden. De gevel is rijkelijk versierd met beelden en wapenschilden. Een van de moderne attracties van het stadhuis zijn 87 vlaggen. Dit zijn symbolen van Antwerpen, Vlaanderen, België, Europa, de VN en alle staten die consulaten in Antwerpen hebben. Het stadhuis is een actief gebouw. Hier werken de burgemeester en het stadsbestuur en worden huwelijken geregistreerd.

Fontein Brabo

Aan dit monument is een prachtige legende gewijd. In onheuglijke tijden, toen er geen spoor meer van de stad was, woonde er een kwaadaardige reus aan de oevers van de Schelde. Hij heft schepen die langs zijn kasteel varen een enorm eerbetoon, en degenen die weigerden te betalen, werden opgelicht. De buurtbewoners waren constant in angst. Maar op een dag ging een sterke en dappere zeeman Brabo een gevecht aan met een reus en versloeg hem. En hij deed recht aan de verslagen schurk: hij hakte zijn beide handen af en gooide ze in de Schelde. Later werd op deze plek een stad gebouwd.

Dankbare afstammelingen bouwden in 1887 een monument voor de dappere Brabo. De fontein zelf is interessant omdat hij geen poel heeft: water sijpelt tussen de stenen en stroomt weer als een waterval uit de afgehakte handen van de reus. En sindsdien is de hand een symbool geworden.

Sten Castle

Dit gebouw verdient de aandacht van toeristen. Het kasteel werd in de 10e eeuw gebouwd ter bescherming tegen vijanden. We kunnen stellen dat het eerder verscheen dan Antwerpen zelf. Later vervulde het kasteel verschillende functies:

Het was de residentie van adellijke personen: Gottfried van Boulogne.
Toen was het stadsbestuur in het kasteel gevestigd.
Karl Habsburg gaf het kasteel weer de rol van fort. Tegelijkertijd werden de muren gereconstrueerd, rekening houdend met de zware kanonnen die op de muren moesten worden geplaatst om te beschermen tegen vijanden.
Het stadsbestuur gebruikte het machtige bouwwerk als gevangenis. Het bevatte burgers met verschillende inkomens: degenen die konden betalen werden ondergebracht in de rechtervleugel, de rest in de linkervleugel.
Ook de inquisitie negeerde het kasteel niet: er was een rechtbank en cellen waar ter dood veroordeelden werden vastgehouden.
Aan het einde van de 19e eeuw was er in Sten een archeologisch museum gevestigd.

Maar na 20 jaar besliste het stadsbestuur om de Scheldegeul te reconstrueren. Het kasteel bemoeide zich met dit plan en er werd besloten het te slopen. Een deel van het ensemble werd vernietigd, maar de overgebleven gebouwen werden verdedigd door zorgzame burgers. Tegenwoordig is Sten gerestaureerd, het heeft zelfs een nieuwe vleugel gekregen, waarin het Scheepvaartmuseum is gevestigd. Het kasteel maakt deel uit van het Cultureel Centrum: er zijn knutselworkshops voor kinderen.

Kerk van st. Paul

De tempel werd in de 16e eeuw gesticht door monniken van de Dominicaanse orde. Voor de bouw kozen ze de voormalige zeenederzetting. Het oorspronkelijke gebouw is gebouwd in de traditionele gotische stijl. Maar een paar jaar later werd het verwoest door de Schelde, wat plotseling de koers veranderde. De kathedraal werd herbouwd: nu was het verder van de verraderlijke rivier. De stijl van het gebouw is veranderd: nu was het barok. Maar in 1571 werd de kathedraal opnieuw beschadigd: tijdens de godsdienstoorlog met de protestanten werd ze geplunderd. Aan het begin van de 17e eeuw werd de kathedraal volledig gerestaureerd.

De interieurs van de 17e eeuw zijn volledig bewaard gebleven. Ze verbazen met ongekende luxe: vergulding grenst aan marmer, de muren zijn versierd met panelen van kostbaar hout.Bijzondere aandacht verdient de galerie, waar doeken van 11 bekende Nederlanders worden tentoongesteld, waaronder: Rubens, Cornelis de Vasa, Bayermans. Bij de zijuitgang is er een compositie van Golgotha-sculpturen. In de buurt staan 63 beelden die heiligen en engelen voorstellen.

MAS Museum

Dit is een nieuw maar uiterst interessant complex. Voor de bouw is gekozen voor een plek met een verlaten en vervallen huis. De werkzaamheden begonnen in 2016. Het gebouw trekt aan door zijn bijzondere architectuur en ligging: letterlijk is MAS een afkorting van de woorden Museum aan de Stroom. Dat betekent: een museum aan de rivier. De expositie is hier rijk: er zijn slechts 6.000 items te zien. En dan tellen tijdelijke tentoonstellingen niet mee!

Eenmaal binnen zal de toerist niet teleurgesteld zijn: elk van de 10 verdiepingen van het gebouw is op zijn eigen manier interessant:

In het souterrain bevinden zich cafés en gezellige ruimtes waar u een zakelijke bijeenkomst kunt houden. Soms komen hier groepen samen om de expositie te bekijken.
De semi-kelderverdieping is ontworpen voor seminars en lezingen over verschillende onderwerpen. Indien gewenst kan in deze zaal een feestelijk evenement of een wetenschappelijk seminar worden gehouden.
Op de begane grond bevinden zich servicekamers. Toeristen mogen hier niet naar binnen.
Op de tweede verdieping zijn exposities gewijd aan de geschiedenis van het museum. Bezoekers worden aangemoedigd om kennis te maken met verschillende manieren om exposities op te slaan.
Tijdelijke tentoonstellingen bevinden zich op de derde verdieping.
4-8 verdiepingen bieden aan om kennis te maken met de vaste exposities van het museum.
Op de 9e verdieping bevindt zich een moderne vergaderruimte. Er is hier ook een restaurant.
De 10e verdieping biedt een prachtig panorama over de Schelde, de haven en de stad.

Het museum biedt interactieve rondleidingen. Je kan er ook documentaires bekijken over Antwerpen en zijn geschiedenis.