Parijs wordt niet voor niets de culturele hoofdstad van Europa genoemd. Het is moeilijk om zoveel verschillende musea te vinden, hoeveel zijn er geconcentreerd in deze stad, waar dan ook. Iedereen die de hoofdstad van Frankrijk bezoekt, heeft de mogelijkheid om niet alleen kunstwerken van beroemde meesters met eigen ogen te zien, maar ook om in detail kennis te maken met andere even interessante aspecten van het stadsleven. Daarom kunnen alle musea in Parijs handig worden onderverdeeld in verschillende hoofdgroepen, afhankelijk van de interesses van bezoekers.
Louvre
Onder de musea voor schone kunsten is het Louvre ongetwijfeld de meest eervolle plaats. Opgemerkt moet worden dat een grondige inspectie van alle zalen binnen één dag bijna onmogelijk is. Daarom was het Louvre voor het gemak van toeristen verdeeld in bepaalde afdelingen. In een deel kunnen bezoekers kennis maken met de beste voorbeelden van Oosterse en Europese kunst, evenals met de werken van beroemde Franse beeldhouwers.
Een ander deel van het Louvre is gewijd aan de producten van oude Griekse meesters en tentoonstellingen uit de Etruskische periode, evenals schilderijen van Italiaanse en Franse kunstenaars. Een ander deel laat bezoekers kennismaken met de oude Romeinse tentoonstellingen. Er zijn ook doeken van Franse kunstenaars gemaakt van de oudste periode tot de 19e eeuw.
Huis van de Invaliden
Het hele architecturale en parkensemble, gelegen aan de pittoreske oever van de Seine, kan nauwelijks het Huis van Invaliden worden genoemd, maar in feite is het dat wel. Overwegend de enorme schaal van de grandioze bouwwerken, een onvrijwillig doordrenkt met respect voor de machthebbers, die ooit zorgden voor de zieke hulpelozen die gehandicapt raakten door oorlog of andere omstandigheden. Ze werden in de eerste plaats verzorgd door de koning van Frankrijk, Lodewijk 16, die opdracht gaf tot de bouw van een liefdadigheidshuis voor soldaten die oorlogsinvaliden werden en zonder de zorg van familieleden vertrokken (1670).
De hofarchitect kreeg een moeilijke opdracht: een multifunctioneel gebouw bouwen dat plaats biedt aan 6.000 mensen tegelijk, die er niet alleen in behandeld moeten worden, maar ook permanent moeten leven. De koning voorzag hoe het uiterlijk van zo'n klooster een positieve invloed zou hebben op het patriottisme van soldaten van het actieve leger, dus werden er gulle middelen uit de schatkist toegewezen voor de bouw, die 6 jaar vóór de eerste nederzetting duurde. Het hele complex, dat een enorm gebied beslaat, werd voltooid in 1706.
L. Bruant loste de moeilijke taak met waardigheid op door de meest comfortabele gebouwen te ontwerpen en dit te combineren met de esthetisch aantrekkelijke architectuur die het algehele perspectief van de stad siert. Het grondgebied van het Huis van Invaliden beslaat 10 hectare grond, waar zich tussen de pittoreske landschapslandschappen gebouwen bevinden, die elk een historisch en architectonisch monument zijn.
De meest prominente daarvan is de lokaal functionerende kathedraal van St. Louis is een voorbeeld van classicistische architectuur, met Dorische en Korinthische zuilen, met een sierlijke koepel van 27 meter lang, versierd met oorlogsbuit. Boven is een elegante koepellantaarn met een piramidale spits. Beelden van Lodewijk 9 en Karel de Grote zijn geïnstalleerd op de portiek. Bij het herstellen van de vergulding van de koepel gebruikten ze 12 kg goud. Een opmerkelijke plaats is het graf van Napoleon, wiens kist hier in 1840 werd gebracht. Op het grondgebied van het Huis van Invaliden zijn er 5 musea die de militaire en legergeschiedenis van Frankrijk weerspiegelen. Hun tentoonstellingen zijn erg interessant om te bezoeken en te leren.
Legermuseum
In 1905 werden de oude musea voor artillerie en de geschiedenis van het leger samengevoegd tot één Legermuseum en werd de hele collectie ondergebracht in het Huis van Invaliden. Het eerste deel is gewijd aan oude wapens tot aan de Verlichting. Dit zijn ridderlijke wapenrustingen van Europese krijgers, samoeraiwapens, een grote collectie scherpe wapens van verschillende volkeren en de eerste voorbeelden van vuurwapens. In de volgende - voorbeelden van militaire uniformen, wapens van de moderne tijd, vertelt het ook over de deelname van Frankrijk aan militaire conflicten van die tijd.
De Napoleontische oorlogen en het Napoleontische leger - volledige kurassier-uniformen, Napoleons bezittingen en items die verband houden met de vele Franse koloniën in Afrika en andere delen van de wereld bezetten de volgende kamer. Het laatste deel vertelt over twee wereldoorlogen van de vorige eeuw - diorama's van de belangrijkste veldslagen van 1914, de rol van auto's in militaire aangelegenheden, een verhaal over de verzetsbeweging en haar betekenis in de strijd tegen het fascisme. Aparte secties zijn gewijd aan militaire symbolen, gevechtsscènes in de beeldende kunst, evenals speelgoedsoldaatjes - blik, karton en hout.
Museum voor Hedendaagse Geschiedenis
Helpt om de oorzaken van wereldwijde militaire conflicten en omwentelingen, sociale problemen, hun weerspiegeling in de cultuur van de moderne tijd beter te begrijpen. Het begon in 1914 met de privécollectie van de Franse ondernemer Leblanc en de door hem opgerichte Militaire Bibliotheek. In 1925 werd op basis hiervan het Militair Museum geopend. In die tijd was het gehuisvest in het kasteel van Vincennes en in 1973 werd het overgebracht naar Les Invalides, waar het sindsdien is gebleven en zijn naam veranderde in het Museum van Hedendaagse Geschiedenis. De rijkste collectie exposities is verzameld, die het leven van onze samenleving, internationale betrekkingen, hun ontwikkeling vanaf het einde van de 19e eeuw tot heden illustreert.
Dit zijn tal van affiches, archivering van kranten en tijdschriften, ansichtkaarten, schilderijen, sculpturen en andere tekenen van de tijd. Meer dan 150 duizend voorbeelden van beeldende kunst van over de hele wereld worden hier verzameld en illustreren deze periode met al zijn dramatische en belangrijke gebeurtenissen. Tentoonstellingen gewijd aan verschillende gedenkwaardige data worden voortdurend gehouden. Documenten en kronieken van de Tweede Wereldoorlog worden apart bewaard in de fondsen, waardoor het mogelijk is om deze gebeurtenissen door de ogen van gewone mensen te zien. Er zijn ook documenten gewijd aan het recente verleden van ons land - van de revolutie van 1917 tot de ineenstorting van de Sovjet-Unie.
Rodin-museum
Het is niet verwonderlijk dat een even beroemd object zich dicht bij de bovengenoemde beroemde bezienswaardigheid bevindt - in Parijs, letterlijk bij elke stap, is er iets verbazingwekkends.Het gaat over de expositie in het herenhuis van Biron en gewijd aan een van de meest briljante beeldhouwers in de kunstwereld - Rodin. Zijn verbazingwekkende sculpturen zijn tijdloze klassiekers geworden, een eeuwige standaard van beeldende kunst, waarop honderden moderne meesters studeren.
Een prachtig park, nette groene gazons, heggen gemaakt van gesnoeide struiken, een duidelijk plan - het bewijs van het diepe respect van de Fransen voor hun grote landgenoot. Onder de landschapsschoonheden van het park zijn de beroemde sculpturen van de klassiekers harmonieus geplaatst: "De Denker", "Beethoven", "Burgers van Calais", "De poorten van de hel". De beeldhouwer werkte jarenlang met inspiratie aan de laatste, niet alleen om de opdracht van de Parijse autoriteiten te vervullen, maar ook om meesterwerken te creëren, waarbij elk fragment, elk detail door het hart en de ziel ging. Daarom is elk van hen nu een voorbeeld van hoge kunst.
Het tweede deel, een oud herenhuis met de onovertroffen werken van Rodin en andere beeldhouwers uit zijn persoonlijke collectie, wordt ook in perfecte staat gehouden. Gepresenteerd zijn schilderijen en foto's, origineel handwerk gemaakt door een veelzijdige begaafde meester. Alles is hier zo mooi dat er niet genoeg woorden zijn om de diepte van gevoelens, emoties, opwinding uit te drukken die je overweldigen bij het zien van de mooiste creaties.
Een kleine, schattige kapel, die het derde deel vormt, zal u ook verrassen met verbazingwekkende tentoonstellingen - antieke voorwerpen die enthousiast werden verzameld door Rodin, die niet onverschillig was voor schoonheid. Samen met hen worden hier op regelmatige tentoonstellingen objecten van hedendaagse kunst getoond.
Galerij Jeu-de-Pom
Parijzenaars, die gewend zijn aan deze naam van een groot stenen paviljoen, zijn er helemaal niet door verrast, en degenen die het uit het Frans vertalen zijn erg verbijsterd. En "met de palm spelen" als hier een galerij met hedendaagse kunst is?! Feit is dat dit gebouw in 1861 speciaal werd gebouwd voor sportspellen en amusement in opdracht van Napoleon III. Het favoriete tijdverdrijf van de royals was een spel vergelijkbaar met tennis, waarbij in plaats van rackets de bal met de palm van de hand werd geslagen. Vandaar dat zo'n vreemde naam werd vastgesteld.
Het gebouw begon te functioneren als kunstgalerie in 1940, toen de Duitse bezetter het gebruikte als opslagplaats voor in beslag genomen kunstwerken. Een brand in 1942 vernietigde de meeste waardevolle voorwerpen. Ter herinnering hieraan werd hier na de oorlog voor korte tijd een museum voor impressionistische schilderijen geopend, waar schilderijen uit het Louvre werden overgebracht.
Na enkele decennia van vergetelheid (in 1991), begonnen tijdelijke tentoonstellingen van hedendaagse kunstvoorwerpen te worden gehouden in een gebouw dat zich niet leende voor vernietiging, dat regelmatig iedereen kennis laat maken met de namen en creaties van nieuwe meesters (onder hen zijn er veel unieke talenten.) - een symbool van de historische kunst uit het verleden en heden.
Balzac-museum
Grootsheid en eenvoud - deze twee elkaar uitsluitende concepten karakteriseren perfect zowel de grootste klassieker van de wereldliteratuur als het naar hem vernoemde museum. Een bescheiden herenhuis van drie verdiepingen naar de maatstaven van Parijs, gelegen aan de straat. Reinuar (een voormalige buitenwijk van de hoofdstad) is daar het bewijs van. In dit huis woonde de auteur van het epische "The Human Comedy" onder een andere naam. Ondanks de enorme populariteit van zijn romans had Balzac, principieel en compromisloos, geen rijke en invloedrijke sponsors die substantiële bedragen voorzagen, dus alles wat de schrijver verdiende was niet genoeg voor nieuwe projecten. Toen hij bedacht was om uitgever te worden, kreeg hij schulden die hij niet kon terugbetalen, en moest hij zich verbergen voor schuldeisers.
In dit herenhuis duurde de werkdag van de schrijver 16 uur, waarin het genie van de pen elke zin, elk fragment van het volgende werk perfectioneerde. Veel beroemde sociale romans zijn hier door hem geschreven. Dankbare landgenoten lieten onveranderd die hoek van het Parijse land, waar Balzac zo goed leefde, waar hij de gelukkigste 5 maanden van familie-idylle doorbracht met de vurige en hartstochtelijk geliefde Evelina Hanska. De belangrijkste fondsen bevinden zich in 6 thematische zalen, waarvan de exposities levendig en betrouwbaar het leven en werk van de grote schrijver illustreren. Het zal hier voor iedereen interessant zijn.
1-uur durende cruise "Lights of Paris" - 15 €
Skip-the-line tickets naar het dak van de Arc de Triomphe - 12 €
Eiffeltoren: toegang tot de tweede verdieping - 41 €
Versailles en tuinen: voorrangsticket met audiogids - € 26
Hop on, hop off-bustour. Klasse., Prem. of Suite - vanaf 32,40 €
Tickets: Montparnasse: dakterras 56e verdieping - 18 €
Show in Moulin Rouge met champagne - 87 €
Abonnement Parijse musea: 2, 4 of 6 dagen - 53 €
Notre Dame-kathedraal en torens zonder wachtrij - 31 € 31
Huismuseum Victor Hugo
Ter ere van niet minder beroemde collega en tijdgenoot van Balzac - Victor Hugo, werd een expositie geopend op het Koningsplein (nu de Vogezen), in het oude huis op nummer 6. Hier, in het appartement op de 2e verdieping, de familie van de grote humanist leefde bijna 16 jaar, waarin de toch al beroemde en de schrijver, vriendelijk behandeld door de aandacht van de machthebbers, zijn beste werken creëerde. De muren van dit huis herinneren aan andere grote persoonlijkheden uit het verleden die hier kwamen: Dumas, Liszt, Rossini, Balzac, Merimee. De opening vond plaats in 1902, ter gelegenheid van de 100ste geboortedag van Hugo op initiatief van een vriend van de schrijver Meris, die het landhuis kocht en de basis legde voor de fundering.
De organisatoren streefden ernaar om de authentieke sfeer van het dagelijks leven na te bootsen, veel meubels komen exact overeen met echte prototypes. Veel schilderijen van beroemde kunstenaars die doeken schreven voor de familie Hugo zijn bewaard gebleven, met afbeeldingen van zijn vrouw, kinderen en de schrijver zelf. Er is de "Rode Kamer", ingericht met luxe gebeeldhouwde meubels, met veel portretten van vrienden van de schrijver en beroemde mensen uit Frankrijk. Interessant is de "Chinese woonkamer", die door Hugo zelf is ontworpen. Het bevat veel voorwerpen die het Chinese leven en artistieke creativiteit weerspiegelen, verzameld door de schrijver: borden, beeldjes, vazen. De eetkamer in gotische stijl is zeer indrukwekkend.
Grévin-museum
Het draagt de naam van de cartoonist-beeldhouwer Alfred Grevin, die hard heeft gewerkt om waskopieën te maken van de figuren van wereldberoemdheden en beroemde fictieve personages.Dit is hoe de initiatiefnemer van het project, de Franse journalist Arthur Meyer, zijn dankbaarheid uitte, die graag een tentoonstelling van wassenbeelden wilde maken vergelijkbaar met die in Londen. De werken van Grevin verbazen met hun opvallende gelijkenis met prototypes, ze brengen de subtielste individuele details van de originelen over: gebaren, ogen, gelaatstrekken, handen.
In deze "collectie" worden lang vervlogen persoonlijkheden vertegenwoordigd die geschiedenis, politiek, kunst in verschillende tijden en tijdperken hebben gecreëerd. Er zijn velen die grote dingen blijven doen in naam van vooruitgang en welvaart. Wie is hier niet: de genieën van muziek Mozart en Beethoven, wereldpolitici Kennedy en de Gaulle, Napoleon en Charles 12, Hollywood- en Franse filmsterren, beroemde atleten en zangers, artiesten en schrijvers - ongeveer 500 wassen beelden. Hier krijgt iedereen de kans om hun idolen te ontmoeten, met wie ze in werkelijkheid geen kans hadden om te communiceren.
Salvador Dalí-museum
Overal waar de tentoonstellingen van de beroemde surrealist niet open zijn, kon Parijs het talent van de geniale Catalaan niet weerstaan, wiens museum werd voorbereid voor de meest eervolle plek voor vertegenwoordigers van kunst - de Parijse bohemen - de briljante Montmartre. Meer dan 300 kunstwerken worden gepresenteerd in de hoofdstad van Frankrijk: schilderijen, sculpturen, prenten.
Een dubbelzinnige kijk op bekende dingen, de mystieke subtekst van zijn werken is zeer indrukwekkend, zet hem aan het denken en redeneren, en niet alleen gedachteloos nadenken over wat wordt afgebeeld. Door de fantasieën van de kunstenaar, zoveel tonen en halftonen, worden zoveel emoties in hem uitgedrukt dat men lang kan nadenken over deze of gene creatie, waardoor een storm van gevoelens ontstaat ("Outlines of Time", "Space Elephant" en anderen) .
Museum van magie
Geopend in de kelder van een oud huis aan de st. Saint Paul, 11 - een eerbetoon van respect en bewondering voor de moeilijke kunst van illusionisme en tovenarij. Zelfs de meest beruchte sceptici kunnen niet anders dan verrast worden door de trucs van beroemde illusionisten - deze kunst is welverdiend door het Museum of Magic. Aanleiding voor de opening was een privécollectie van allerlei parafernalia voor verschillende trucs en jongleerobjecten, die aanvankelijk erg gesteld was op de maker Georges Proust. Ook door magie meegesleept, verzamelde hij een groot aantal voorwerpen die door goochelaars en illusionisten werden gebruikt. Aanvankelijk was zijn collectie af en toe te zien op tentoonstellingen en sinds 1993 is het de basis geworden voor het geopende museum.
Wonderen beginnen hier vanaf de drempel, als je de deur opent: ernaast, op een pen met een veer, schrijft de sluwe "duivel" een uitnodiging om binnen te komen. Eenmaal binnen bevind je je in een magisch koninkrijk, waarin 15 illusionaire voorstellingen elkaar vervangen. Na hen is er een demonstratie van magische voorwerpen die je verbazen: een stoel, een kist, stokken, enz. Inspectie van ongewone tentoonstellingen zal je veel plezier bezorgen.
Marmottana Monet-museum
Er zijn zoveel tentoonstellingen in de stad dat ze op verschillende plaatsen te vinden zijn, bijvoorbeeld in het Bois de Boulogne, waar het Museum van het Impressionisme is gevestigd in een voormalig jachthuis uit de 19e eeuw. De gepassioneerde kunstverzamelaar Marmottan, die eigenaar was geworden van een knus herenhuis, plaatste er kunstdoeken uit de Napoleontische tijd in. De erfgenaam van Marmottan breidde de collectie van zijn vader uit met boeken, nieuwe schilderijen, antieke meubels en liet alles na aan de kunstacademie.
Geleidelijk aan breidde het fonds zich uit via privécollecties, waaronder werken van beroemde Franse impressionisten. De meeste behoorden tot het penseel van Monet, dus het werd officieel bekend als het Marmottan Monet Museum. Alleen hier kun je het prachtige canvas "Impression of the Sunrise" van Monet zien, dat de basis legde voor het impressionisme in de schilderkunst en vele andere meesterwerken. De 2e verdieping van het gebouw is volledig bezet met prachtige landschappen, portretten, uitzicht op Parijs, vastgelegd door Monet en zijn studenten. Op de 1e verdieping bevinden zich de exposities van Marmottan: meubels in Empire-stijl, majestueuze sculpturen en portretten van Napoleon, Perzische tapijten en andere luxe artikelen. Het herbergt een unieke collectie miniatuurboekjes uit de Europese Middeleeuwen.
Museumcentrum "Stad van Wetenschap en Industrie"
Het centrum, dat objecten bevat die alle wetenschappelijke en technologische prestaties symboliseren, hun pad van ontwikkeling en verbetering, trekt miljoenen toeristen. Mensen van alle leeftijden zullen de veelzijdige nieuwsgierigheid van mensen van alle leeftijden kunnen bevredigen: de geschiedenis van het heelal, de aarde, de ontdekkingen van astronomen, de geheimen van het menselijk brein, de verkenning van de oceanen - het scala aan gepresenteerde onderwerpen in de delen van het centrum is onmetelijk breed. Een bezoek aan het centrum is niet alleen contemplatie, maar actieve deelname aan het proces van verschillende experimenten met licht en geluid, met een stoommachine, met de rotatie van de aarde.
"Stad van Wetenschap en Industrie" omvat het Museum van Wetenschap en Industrie, de c / t-bol "Geode", de onderzeeër "Argonaut", een aquarium, een auditorium vernoemd naar Lumiere, Planetarium, wetenschappelijk amusementscentrum voor kinderen. Vooral voor laatstgenoemden is een bezoek hier nuttig om de op school opgedane kennis in de praktijk te consolideren.
Picassomuseum
Het prachtige drie verdiepingen tellende klassieke Salé herenhuis is een waardige plek voor een museum voor de ingenieuze goudklomp met het universele talent van een artistieke maker - Pablo Picasso. Een getalenteerde beeldhouwer, een groot innovatief kunstenaar, graveur, keramiekmeester, graficus - dit alles is één Picasso, de grondlegger van een nieuwe richting in de kunst - kubisme en de opvolger van de tradities van het surrealisme. Het herbergt de grootste collectie van verschillende werken van een unieke kunstenaar, in chronologische volgorde die alle perioden van het leven en werk van de grote Spanjaard weerspiegelt.
Onder de tentoongestelde voorwerpen bevinden zich veel meesterwerken uit het privébezit van de familie Picasso, maar er zijn er ook die tot de staat behoren. Naast de werken van de meester zijn er veel kranten- en tijdschriftknipsels met lovende en kritische inhoud, de manuscripten van de auteur, foto's en persoonlijke bezittingen van het genie.
Fragonard parfum museumgon
Parijs staat al lang bekend om zijn exquise parfums met de fijnste geur. Seculiere dames vonden het een eer om ze te gebruiken, voor elke Sovjetvrouw was het een groot geluk om een fles Frans parfum te krijgen. Maar zelfs nu is het prestige van het beroemde Franse parfum nog steeds op zijn best. Fragonard is een tempel van goddelijke aroma's die je begint te voelen zodra je binnenkomt.
Het werd opgericht door het gelijknamige bedrijf, waarvan de eigenaren de afstammelingen zijn van de kunstenaar en estheet Fragonard, en het klopte: mensen komen hier massaal, zoals in het Louvre. Hier kunt u de geuren van honderden parfums "proeven", de gedetailleerde geschiedenis van dit parfum leren kennen, verhalen horen over de ongelooflijke capaciteiten van "sniffers", speciale apparaten bekijken voor de productie van aromatische vloeistoffen en flessen in verschillende vormen en maten. Fascinerende penetratie in de wereld van heerlijke geuren zal iedereen een esthetisch plezier bezorgen.
Museum van Orsay
Voor de Wereldtentoonstelling van 1900 werd het station d'Orsay in het centrum gebouwd om de rest van de treinstations en stations van Parijs en haar voorsteden te ontlasten. Technologisch was het het meest innovatieve gebouw van die tijd en het eerste geëlektrificeerde treinstation. Maar na de tentoonstelling werd het praktisch niet gebruikt voor het beoogde doel en in de jaren 40 was het helemaal leeg. In 1980 werd het gebouw gereconstrueerd en werd een deel van de collecties die in het Louvre waren opgeslagen erin ondergebracht. In 1986 werd het museum geopend en sindsdien is het een van de belangrijkste galerieën voor schone kunsten geworden, niet alleen in Parijs, maar over de hele wereld.
Verzamelde kunstwerken van de late XIX - vroege XX eeuw. De rijkste verzameling impressionisten en post-impressionisten, meesterwerken van Monet en Manet, Seurat, Van Gogh, Gauguin, Degas, Pissarro en andere grote kunstenaars is verzameld. Het beeld wordt vertegenwoordigd door de creaties van Rodin, Camille Claudel, Maillol, Degas en andere meesters. Naast de schilderkunst wordt een grote collectie tekeningen van kunstenaars uit dezelfde tijd en fotografie als een bijzondere vorm van beeldende kunst, inclusief historische waarde, apart verzameld. Een aparte ruimte is gewijd aan kunst en kunstnijverheid: meubels en interieurs, een verzameling borden, glas-in-loodramen en decoratieve houten panelen.
Orangeriemuseum
Het bevindt zich in de kas die overblijft van het grote paleiscomplex. Het paleis werd verwoest tijdens de revolutie, de tuin, waar Parijzenaars heel veel van houden, is bewaard gebleven, en de kas heeft lange tijd gediend als magazijn of als kazerne voor soldaten, en in 1927 huisvestte het een museum, dat een soort voortzetting van d'Orsay. Op twee verdiepingen zijn er schilderijen van kunstenaars uit het begin van de vorige eeuw - Monet, Cézanne, Matisse, Modigliani, Renoir en anderen. De tweede verdieping is volledig gewijd aan de grootste creatie van Claude Monet - "Waterlelies".
De meester schonk zijn werk aan Frankrijk met slechts één voorwaarde - alle acht schilderijen moeten samen worden tentoongesteld. Ze werden hier voor het eerst getoond op 16 mei 1927, enkele maanden na de dood van de kunstenaar. Dit was het begin van de Orangerie. Monet werkte tijdens de Eerste Wereldoorlog vier jaar aan Waterlelies. Kijkend naar de verschrikkingen van deze jaren, wilde hij de wereld een beeld geven dat mensen zou helpen de harmonie in hun ziel te herstellen. Hij verdeelde het hele werk in acht grote schilderijen, plantte de expositie zorgvuldig en dacht na over de plot van elk deel.
Centre Pompidou
Wat betreft bezoekersaantallen staat het Centre Pompidou op de derde plaats van de attracties van de stad, na de Eiffeltoren en het Louvre. Het werd georganiseerd op voorstel van president Georges Pompidou en kreeg zijn naam. Het gebouw van het Museum voor Hedendaagse Kunst is een symbool geworden van de modernisering van alle sferen van de samenleving. Het centrum opende van 1977 tot 1978 om middernacht om middernacht: alle technische constructies - liften, elektrische draden, riolering en ventilatieleidingen - werden verwijderd, waardoor de interne ruimte van het pand vrijkwam.
Er is een bioscoop op de begane grond. Jaarlijks worden hier kunstfestivals en arthousefilms gehouden. De volgende twee verdiepingen worden ingenomen door de bibliotheek, die miljoenen boeken, video- en audiomateriaal bevat. Een expositie van hedendaagse kunst begint op de derde verdieping. Het wordt vertegenwoordigd door alle moderne trends en genres. De beste voorbeelden in schilderkunst, architectuur, beeldhouwkunst, design en fotografie. Ook de meesterwerken van de 20ste-eeuwse kunstenaars worden hier bewaard: Kandinsky, Matis, Picasso. Op de vijfde verdieping vinden tentoonstellingen, tijdelijke tentoonstellingen en optredens plaats.
Vanaf de bovenste verdiepingen van de galerij kijk je naar de stad - heel Parijs is in één oogopslag zichtbaar. Op het plein voor het centrum verzamelen zich voortdurend artiesten, straatmuzikanten en artiesten.
Speelkaartenmuseum
Twee kleine privécollecties van vooroorlogse speelkaarten vormden de basis van het in 1986 geopende museum. Het bezette het voormalige herenhuis van de Conti-prinsen. Na verloop van tijd groeide de expositie echter en na 10 jaar werd besloten er een apart gebouw voor te bouwen. Nu een herenhuis en een modern gebouw, dat is verbonden door een overdekte galerij. Nu telt de collectie ongeveer 11 duizend exposities.
Dit zijn originele speelkaarten van over de hele wereld en dateren uit verschillende tijdperken: felgekleurde Indiase, grillige Japanners, die mosselschelpen gebruiken in plaats van de gebruikelijke kaarten, Renaissance-kaarten, de beroemde Tarot-kaarten en zelfs kaarten uit de Tweede Wereldoorlog met karikaturen van Mussolini en Hitler. Daarnaast zijn er drukpersen waarmee de decks zijn gemaakt; verzamelde kunstwerken, die een kaartspel of de kaarten zelf verbeelden: schilderijen, keramiek, prenten, enz. Gesloten in augustus en op feestdagen.
Rioleringsmuseum
In de tijd dat Parijs ook deel uitmaakte van het Romeinse rijk, waren de Romeinen, die begaan waren met de netheid van de omringende ruimte, de eersten die hier riolering aanlegden. Maar sindsdien zijn er vele jaren verstreken en in de middeleeuwen waren de straten van de stad een broedplaats voor infecties, omdat gewone stadssloten als riolering dienden, waar al het afvalwater werd geloosd. Pas in de 19e eeuw ontwierp ingenieur Belgran een dergelijk systeem van tunnels, dat in feite een ondergrondse back-up van de Parijse straten was, waardoor het mogelijk werd om de stad snel te ontdoen van opgehoopt vuil.
Als je afdaalt in de diepten van de stad van de liefde, leer je over de geschiedenis van de ontwikkeling van het rioleringsnetwerk, zie je de oude apparaten die werden gebruikt om afvalwater te zuiveren, maak je kennis met de nieuwste methoden voor waterzuivering en bescherming van de stad tegen overstromingen. Rondleidingen lopen alleen van april tot oktober.
Montmartre-museum
Montmartre wordt al lang in verband gebracht met het Boheemse leven en is bekend tot ver buiten Parijs en Frankrijk in het algemeen. Het museum van de meest feestelijke ruimte bevindt zich in het herenhuis van Rosimon. Dit huis is gebouwd voor een van de acteurs van de Moler-groep - Claude Rosa, die het pseudoniem Rosimon droeg.Zijn artiestennaam ging ook naar het huis. Het huisvestte ook de werkplaats van Renoir aan het begin van zijn creatieve carrière. Hier woonden veel beroemde Franse kunstenaars, acteurs en componisten. Er worden constant vier exposities tentoongesteld. De eerste vertelt over de tijd dat Montmartre een klein dorp was. Een aparte expositie is gewijd aan de periode van de Commune van Parijs.
Het centrale deel vertelt over de beroemdste periode in de geschiedenis van het gebied. Het heet Feestelijk Montmartre. De meeste dichters, kunstenaars en schilders hielden erg veel van Montmartre en vestigden zich hier graag, niet alleen vanwege de vele leuke plekken in de buurt, maar ook omdat er vanaf hier geweldige schilderachtige uitzichten waren en de huizenprijzen erg laag waren. Er zijn veel affiches en affiches van A. Toulouse-Lautrec, schilderijen en persoonlijke bezittingen van Van Gogh, Degas, Pissarro, kostuums van cabaretdansers.
Carnavalsmuseum
Bijna de enige in de stad die gewijd is aan de geschiedenis en geheimen van Parijs zelf. Het is gevestigd in een oud herenhuis, wat op zich al opmerkelijk is: een majestueuze entree met bas-reliëfs en het wapen van de eerste eigenaren, allegorische taferelen op de gevel tussen de ramen, een standbeeld van de Zonnekoning op de binnenplaats . Bestaat uit verschillende tentoonstellingszalen gewijd aan een bepaald tijdperk in de geschiedenis van de stad. De oudste periode wordt vertegenwoordigd door werktuigen uit de late steentijd, archeologische vondsten zoals grafmaskers, mammoetslagtanden, enz.
In de volgende kamers ziet u voorwerpen van middeleeuws interieur, afbeeldingen van heiligen en engelen, familieportretten van de eigenaren van het landhuis, sieraden. Veel historische interieurs zijn hier gereconstrueerd - bijvoorbeeld de slaapkamer van Marie Antoinette, verschillende kamers uit de tijd van Lodewijk XV, kamers van het Riviera Hotel zijn opnieuw gemaakt. Een aparte zaal is gewijd aan de geschiedenis van de Franse Revolutie. Er zijn verschillende modellen van guillotines, echte sleutels van de Bastille en andere artefacten. Moderne tijden worden vertegenwoordigd door schilderijen, foto's en lithografieën van de stad van de 18e-19e eeuw, posters van de eerste cabarets, kunsttentoonstellingen.
Modemuseum
Het werd in 1977 geopend in een gebouw uit het einde van de 19e eeuw. Ooit was dit huis eigendom van de weduwe van generaal Gallier. Ze besloot de hele rijkste verzameling kunstvoorwerpen die aan hun familie toebehoorden over te dragen aan de staat. Hiervoor werd een laat-renaissancistisch herenhuis gebouwd. Maar al snel werd al het pand genationaliseerd en bleef het huis lange tijd leeg staan, totdat er in 1977 het Museum voor Mode en Textiel in werd geopend. Verzamelde 70 duizend stukken, waaronder kleding uit de 18e eeuw: de corsage van Marie Antoinette en verschillende kostuums die toebehoorden aan Lodewijk XVII.
Het herbergt de jurken van Josephine, de kostuums van Sarah Bernhardt, modellen van kostuums uit de Galeries Lafayette, enz.
Al deze unieke exposities vereisen speciale bewaarcondities, daarom worden ze alleen tentoongesteld in tijdelijke tentoonstellingen. Mode van de XX eeuw is de opening van beroemde modehuizen, het werk van de zussen Callot, Schiaparelli, Poiret en anderen. Het einde van de jaren 40 en 50 - nieuwe look en nieuwe afbeeldingen in de modellen van Dior, Chanel, Balenciaga. Aparte tentoonstellingen vertellen over de geschiedenis van lingerie van de 19e eeuw tot moderne ontwerpen. Een speciale afdeling is gewijd aan hoe de modellen zijn gemaakt en gemaakt: van het idee van de auteur tot de implementatie.
Delacroix-museum
Hier worden persoonlijke bezittingen en schilderijen van de kunstenaar verzameld. Hier woonde hij van december 1857 tot het einde van zijn leven. Om de erfenis van de kunstenaar te behouden, werd in 1929 de Vereniging van Vrienden van E. Delacroix opgericht. In 1952 kocht zij dit huis, atelier en tuin bij het huis en bracht het in 1954 in eigendom van de staat over. Het museum opende hier in 1971.
Hier zijn de schilderijen van de kunstenaar uit verschillende perioden van zijn werk, waaronder pogingen om fresco's te maken. Zijn reisnotities, souvenirs en schetsen meegebracht van een reis naar Marokko, voorwerpen uit het atelier van de kunstenaar, foto's en brieven van de kunstenaar worden bewaard. Naast de schilderijen van Delacroix zelf, kun je hier de werken zien van zijn vrienden-kunstenaars - Colin, Hue, Saint-Marcel en anderen.
Huismuseum van Bourdelle
In de jaren '30 zou op de plaats van het huis van E.A. Bourdelle, die in 1929 overleed, de bouw van nieuwe huizen beginnen. De hele erfenis van de meester in deze periode was geconcentreerd in de handen van zijn vrouw en dochter, die er niet altijd in slaagden weerstand te bieden aan de Franse autoriteiten. De echtgenoten - ondernemers en filantropen Theodor-Ernest Cognac en Maria-Louise Same - kwamen hen te hulp. Ze kochten dit stuk grond van het stadsbestuur, waardoor ze de kunstcollectie van de beeldhouwer konden behouden. Pas na het einde van de oorlog, in 1949, werd hier het museum geopend.
Op initiatief van I. Bizardel, destijds hoofd van de Academie voor Schone Kunsten, besloot het kantoor van de burgemeester om het Bourdelle Museum te openen in het atelier en de tuin, die de nazaten van de beeldhouwer aan de stad schonken. De collectie was gebaseerd op de collectie van de kunstenaar zelf en zijn familie - 200 schilderijen, 800 sculpturen, schetsen, documenten en foto's. Het huis heeft de historische setting behouden die zich tijdens het leven van Bourdelle heeft ontwikkeld, veel items die toebehoorden aan zijn familie, maar de belangrijkste waarde is het werk van de meester zelf.
Cluny Museum
Er waren eens Romeinse baden op deze plek. Later, in de 14e eeuw, werd hier de stadsresidentie van de abdij van Cluny gebouwd, daarna werd het gebouw herbouwd door een van de abten van deze orde. In 1793 werd het huis genationaliseerd en werd het gedurende een zeer lange periode voor heel andere behoeften gebruikt. In 1833 bracht Alexandre du Sommer zijn privécollectie onder in het herenhuis. In 1842, na zijn dood, schonk de familie deze collectie aan de staat.
Je kunt je tour beginnen vanuit de Romeinse baden van de 3e eeuw. Ze symboliseren de eenheid en de onderlinge verbondenheid van deze twee tijdperken. U kunt oude sculpturen bekijken, een verzameling wandtapijten, waaronder de beroemde "Dame met de Eenhoorn", monsters van middeleeuwse stoffen en wandtapijten, sieraden en glas-in-loodramen worden apart gepresenteerd.
Museum van reliëfplannen
Het zal interessant zijn voor iedereen die in zijn jeugd luciferforten of papieren steden heeft gebouwd. Niet alleen historici, landmeters en architecten zullen een verkleinde kopie van het onheilspellende kasteel van If of Luxemburg willen zien en alles tot in detail willen bekijken. Het werd geopend in 1953 en bevat nu 100 modellen, maar meestal worden er niet meer dan 28 tentoongesteld.Delen van de expositie zijn gewijd aan specifieke geografische regio's van het land. Onder Lodewijk XIV begonnen ze reliëfplannen te maken van bastions, steden en gebieden naast hen in Frankrijk.
Al in de 17e eeuw werden 150 modellen van verschillende forten en kastelen en hun omgeving gemaakt uit verschillende delen van Frankrijk en andere staten. Plannen werden gemaakt door de beste militaire ingenieurs en waren een goed bewaard staatsgeheim. Ze werden onder speciaal toezicht in het Louvre gehouden. In de jaren 20 van de vorige eeuw hadden ze geen militaire betekenis meer en werden ze slechts een historische waarde. U kunt miniaturen van forten en kastelen zien die zich in verschillende delen van het land bevinden.
Museum van de mens
Het werd in 1937 opgericht door Paul Rivet. Na verloop van tijd ontwikkelde het zich tot een onderzoekscentrum en werd het onderdeel van het National Museum of Natural History. Gedurende de gehele periode van haar bestaan zijn haar collecties periodiek gewijzigd. Nu worden voortdurend vier exposities gepresenteerd, die alle stadia van de ontwikkeling van de menselijke samenleving als geheel en de persoon zelf illustreren. De eerste vertelt over de menselijke ontwikkeling, rekening houdend met bepaalde perioden en afzonderlijke fasen. De tweede weerspiegelt de problemen van de bevolkingsgroei op de planeet, en de derde toont genetische diversiteit en de impact ervan op de samenleving.
De vierde expositie is gewijd aan etnografisch onderzoek in Afrika, Azië, Amerika en het Noordpoolgebied. Dit is niet zomaar een tentoonstelling, maar een volwaardig wetenschappelijk centrum, waarvan de specialisten zich bezighouden met de studie van mondiale problemen, bijvoorbeeld: menselijke aanpassing aan de omgeving en de invloed van de omgeving op de ontwikkeling ervan, evenals de invloed van de mens zelf over de natuur en de gevolgen van deze ingrepen, het voorspellen van de menselijke biologische ontwikkeling, enz. enz.
Grote galerij van evolutie
Op vier verdiepingen met een totale oppervlakte van 6000 m². m huisvestte een collectie die het ontstaan en de ontwikkeling van het leven op onze planeet illustreert. De Great Gallery of Evolution maakt ook deel uit van het National Museum of Natural History. Alle exposities zijn gerangschikt in de volgorde waarin, volgens Charles Darwin, hun verschijning op aarde plaatsvond. De begane grond herbergt skeletten en opgezette onderwaterbewoners. Op de tweede plaats worden landdieren geplaatst in overeenstemming met hun habitat - in natuurlijke zones. De expositie van de derde verdieping vertelt over de invloed van de mens op de natuurlijke wereld.
Hier kun je ook kennis maken met de voorspellingen van wetenschappers over de toekomst van het leven op aarde. De vierde verdieping is direct gewijd aan evolutie: hoe het leven op aarde van eencellige organismen tot zo'n verscheidenheid aan vormen is gekomen. Men kan zien hoe erfelijkheid en natuurlijke selectie de ontwikkeling van het leven beïnvloeden; ontdek welke ontdekkingen op dit gebied in onze tijd door wetenschappers zijn gedaan. Een aparte ruimte vertelt over de uitgestorven dier- en plantensoorten, en die nu op het punt van uitsterven staan.
Muziekmuseum
In 1995 werd in opdracht van het Ministerie van Cultuur van Frankrijk een ongewone onderneming opgericht - Muzykograd. In 1997 werd met hem het Muziekmuseum geopend. Hier kunt u unieke muziekinstrumenten zien - van de oudste tot de nieuwste, leer de geschiedenis van de ontwikkeling van muziek in Frankrijk en de rest van de wereld, luister naar concerten en lezingen. De expositie is gebaseerd op de collectie die gedurende meerdere decennia is verzameld op het Nationaal Conservatorium. Je kunt niet alleen oude muziekinstrumenten zien, maar ook luisteren naar hoe ze klinken, waaronder de beroemde Stradivari- en Guarneri-violen. De eerste zaal is gewijd aan de geschiedenis van de oorsprong van het operagenre, de eerste ballen en balletten van Versailles.
Het volgende deel neemt bezoekers mee naar het tijdperk van de Verlichting, de hoogtijdagen van het classicisme, en dan vind je de grote periode van de romantiek, de muziek van de 19e eeuw, de hoogtijdagen van de opera in Italië, Frankrijk en Duitsland. Het vierde deel van de expositie is gewijd aan de gewelddadige twintigste eeuw, met al zijn complexiteit, tegenstrijdigheden en tragedie weerspiegeld in de muziek van die tijd. De geschiedenis van muziekstijlen en genres van de volkeren van Amerika, Azië en Afrika en andere delen van Europa wordt in de volgende zaal onderzocht. Nieuwe trends in muziek die in de vorige eeuw populair zijn geworden: jazz, blues, rock en andere - worden gepresenteerd in een tijdelijke tentoonstelling, die in de toekomst een aparte permanente zaal zal krijgen.
Wijnmuseum
Ooit was Parijs, net als andere grote Europese steden, omringd door een ring van kloosters. De monniken die er woonden, bezaten grote stukken land beplant met wijngaarden. Natuurlijk begonnen ze na verloop van tijd wijn te maken van verschillende variëteiten van de geoogste oogst. Het grootste succes werd al snel behaald door de monniken van het Passy-klooster. In de kelders van het klooster werden vaten wijn bewaard, die bijvoorbeeld door Lodewijk XIII zelf zeer gewaardeerd werden. Deze zelfde wijn werd niet alleen aan het koninklijk hof geleverd, maar ook aan de tafel van de meeste aristocratische families.
Later raakten de zaken van het klooster echter in verval. Het werd geplunderd en vernietigd. In de jaren 80 van de vorige eeuw herinnerde een van de eigenaren van een Parijse restaurant zich wijnmakers uit het Passy-klooster, wiens kelders zich ongeveer onder zijn restaurant bevonden. Hij besloot ze op te graven en hier een tentoonstelling en proeflokaal in te richten. De kelders zijn volledig gerestaureerd en sinds 1984 is in de voormalige catacomben een wijnmuseum geopend. Alle bezoekers maken eerst kennis met de geschiedenis van het wijnmaken, de tradities ervan.
Natuurlijk heeft de oude wijn, die de monniken Louis behandelden, niet overleefd in de kelders, maar hier kun je oude flessen, keramische wijnschalen, metalen glazen zien. Speciale installaties zijn gewijd aan scènes die verband houden met het drinken van Franse wijn door beroemde mensen. Aan het einde van de tour kun je moderne variëteiten proeven en verschillende flessen van je favoriete drankje kopen.
Museum van het romantische leven
Het gebouw is gebouwd in 1830. Onmiddellijk na de bouw nam Ari Schaeffer, een kunstenaar die diende aan het hof van de prins van Orleans, er zijn intrek. Beroemde musici, kunstenaars en schrijvers woonden vrijdagavonden bij in het kunstenaarshuis. Chopin en Liszt speelden hier, Pauline Viardot zong, George Sand, Charles Dickens, Toergenjev en andere beroemde tijdgenoten van de kunstenaar kwamen hier vaak.
Het museum is opgericht door de nazaten van Ari Schaeffer en bleef lange tijd privé, totdat in 1983 de hele collectie werd overgedragen aan de staat. Een van de afdelingen is geheel gewijd aan Georges Sand.
Hier, op de eerste verdieping van het herenhuis, is zelfs het interieur van het landgoed Noan gerestaureerd, waar de beroemde schrijfster graag tijd doorbracht met haar dierbaren. In verschillende kamers worden dingen bewaard die van haar waren, portretten van haar familieleden, aquarellen geschilderd door George Sand en haar zoon. Er is ook een afgietsel van de hand van F. Chopin, die werd gemaakt tijdens het leven van de componist. De tweede verdieping is gewijd aan het leven van Schaeffer. Hier worden zijn schilderijen verzameld en wordt het leven van een hofkunstenaar in ere hersteld.
Fair Art Museum
Opgericht in 1972 door acteur en antiquair J.-P. Fav. Sinds 1996 bezet het de paviljoens van de voormalige markt in Bercy, die werd gebouwd in de 19e eeuw. Voor het maken en restaureren van exposities J.-P. Fawan heeft 35 jaar doorgebracht. Het bevat 14 echte grote attracties, 16 tenten met speelautomaten, 18 sets voor echte uitvoeringen - alle exposities zijn echt en nemen bezoekers mee naar de echte wervelwind van Parijse beurzen van het midden van de 19e eeuw tot de jaren 50 van het verleden.
En anderhalfduizend tentoongestelde voorwerpen worden bewaard in magazijnen. De gehele collectie wordt gepresenteerd in drie thematische secties. Venetiaans - creëert de sfeer van een carnavalsstad: de beroemde grachten en bruggen, gondels, comedy del arte uitgevoerd door mechanische poppen van de vorige eeuw. In het Magic Theatre kun je een visuele show zien - de zogenaamde "live-beelden", begeleid door muziek uitgevoerd door een mechanisch orkest uit de 19e eeuw.
Traditioneel nemen trapeze-artiesten, goochelaars en natuurlijk mimespelers deel aan de voorstellingen. In de Groene Tuin vinden vaak optredens plaats. De bomen erin worden verlicht met lampen en guirlandes. In de tuin staan sculpturen van sprookjeshelden, Carroll-personages, straatmuzikanten.
Jacquemart-André-museum
Aan de oorsprong van deze buitengewone kunstgalerij ligt een verzameling kunst, juwelen en antieke wandtapijten van Edouardv André, erfgenaam van een succesvolle familie van Franse bankiers, die het grootste deel van zijn fortuin besteedde aan het verwerven van kunst. Een paar jaar later trouwde hij met de kunstenaar Nelly Jacquemart. Het echtpaar reisde veel en bracht van hun reizen altijd kunstdoeken en sculpturen mee die hun herenhuis in Parijs konden versieren. Na de dood van de echtgenoten werd de hele collectie overgedragen aan het Instituut van Frankrijk, en dit museum werd op zijn basis in 1913 geopend.
Er zijn vijf tentoonstellingszalen met renaissanceschilderijen van Italiaanse, Vlaamse en Franse kunstenaars. De balzalen en muziekkamers zijn versierd met sculpturen en de muren zijn versierd met rood brokaat. Naast schilderijen van Rembrandt, van Eyck en andere Vlaamse kunstenaars, bevat de bibliotheek stalen die door de echtgenoten uit Egypte zijn meegebracht. De Italiaanse zaal is versierd met schilderijen van Italiaanse kunstenaars die geliefd zijn bij de echtgenoten. De parel van deze collectie is Botticelli's schilderij "Madonna en Kind".
Museum voor Mineralogie
Het opende in 1794 in de National Mining School. R. Gayui nam deel aan de oprichting ervan. De eerste exposities waren gebaseerd op collecties uit privécollecties, die werden verzameld door vooraanstaande Franse mineralogen. Aan het begin van de 19e eeuw verhuisde hij naar het herenhuis Vendome. Gedurende deze eeuw is de collectie aangevuld met privécollecties en monsters die zijn meegebracht door geologische expedities en mijnbouwactiviteiten over de hele wereld. Tegenwoordig zijn er meer dan 100 duizend exposities in de fondsen. Ongeveer 4.000 worden constant tentoongesteld. Er is een grote verscheidenheid aan edelstenen, meteorieten en andere mineralen van buitenaardse oorsprong.
Aparte kamers zijn gewijd aan de geschiedenis van de mineralogie en uitstekende geologen van Frankrijk. Een interactief systeem stelt u in staat om aanvullende informatie over elke steen te krijgen. Vitrines in hal L zijn gewijd aan de geschiedenis van het maken van sieraden in Frankrijk. De juwelen van de gekroonde personen worden hier bewaard: wapens, armbanden, tiara's en andere versieringen. Een speciale ruimte is gewijd aan kunstmatige mineralen, maar ook aan asteroïden en meteorieten, waaronder de enorme Mars-meteoriet die in 2014 in de Sahara werd ontdekt.
Maak gebruik van de diensten van kiwitaxi en op de luchthaven zal de chauffeur op de aangegeven tijd op je wachten, helpen met de bagage en je snel naar het hotel brengen. Er zijn verschillende autoklassen beschikbaar - van economy tot minibus met 19 zitplaatsen. De prijs is vast en is niet afhankelijk van het aantal passagiers en het adres binnen Parijs. Een taxi van/naar de luchthaven is een handige en comfortabele manier om op uw bestemming te komen.
