Talrijke bruggen en bruggen maken integraal deel uit van de architecturale ruimte van de noordelijke hoofdstad. De beroemde Paleisbrug in St. Petersburg neemt een speciale plaats onder hen in. De verstelbare vleugels zijn al lang het "visitekaartje" van de stad geworden. Brugoverspanningen verbinden 2 grote eilanden in het centrale deel van St. Petersburg - Admiralteisky en Vasilievsky. De lengte van de structuur is 250 m en de breedte is 27,7 m. Het viaduct dankt zijn naam aan de Palace Embankment, waaraan het zich bevindt. In de periode van 1918 tot 1952. droeg de naam "Republikein".
Bouwgeschiedenis
De insulaire ligging van St. Petersburg vereiste de aanleg van oversteekplaatsen over kanalen en rivieren. In 1727 werd een drijvende brug gemaakt die de belangrijkste staatsinstellingen (Senaat, Synode) verbond met het paleis van Menshikov. De overtocht was seizoensgebonden en bestond uit dicht bij elkaar afgemeerde pontons. Met het begin van koud weer, werd de brug ontmanteld. In de winter vond de communicatie tussen de kusten plaats langs een ijsweg. In het laagseizoen (lente-herfst) was het erg moeilijk om van eiland naar eiland te gaan.
Pontonbrug
Met de ontwikkeling van de stad heeft het probleem van de onderlinge verbinding van haar samenstellende delen een urgent karakter gekregen. Aan het begin van de 19e eeuw. de regering ontving een verzoek van de Petersburgse kooplieden met het verzoek om een brug te bouwen van het Admiraliteitseiland naar het eiland Vasilievsky. De constructie ervan zou zorgen voor een snelle ononderbroken communicatie van de commerciële haven, de beurs en andere belangrijke instellingen.
Begin jaren 50. 19e eeuw ingenieur IK Gerard ontwikkelde een project voor de aanleg van een pontonviaduct. Het plan voorzag in de aanleg van een oversteek bestaande uit houten steunen op de wal en 3 pontons die in een ketting met een reling verbonden zijn. Om de weg 's nachts te verlichten, werd overwogen om lantaarns op 6-zijdige piramidevormige steunen te installeren.
De constructie werd na drie jaar in gebruik genomen, in december 1856. De nieuwe pontonbrug had hetzelfde nadeel als de vorige: hij functioneerde niet tijdens ijsverstuiving en bevriezing. Desondanks werd de veerboot actief gebruikt. De structuur werd voortdurend verbeterd. Er werden technische innovaties op getest:
- Paardentram (1877)
- elektrische verlichting (1878)
Aan het einde van de 19e eeuw. Besloten werd om het viaduct stroomafwaarts te verplaatsen. Op de nieuwe locatie begon de verhuizing in december 1897.
Permanente brug
Op verzoek van het Sint-Petersburgse publiek eind 19e eeuw. in de grootstedelijke raad werd de vraag gesteld over de bouw van een stationair viaduct voor de implementatie van permanente communicatie het hele jaar door tussen de belangrijkste districten van de stad. De bouw van de brug vroeg om oplossingen voor een aantal complexe problemen in de geologie en hydrologie. Hiervoor was het nodig om de beste technische en technische specialisten aan te trekken.
Aan het begin van de 20e eeuw. een open prijsvraag voor projecten van het toekomstige viaduct werd aangekondigd. Basisvereisten voor berekeningen en diagrammen:
- rationeel type constructie
- de decoratie afstemmen op de omringende architecturale ruimte
28 modellen werden ter overweging van de commissie voorgelegd. Geen van de schetsen kreeg echter een meerderheid van stemmen en de aanvaarding van de aanvragen werd verlengd tot 1904. Binnen drie jaar werden nog 19 plannen ontwikkeld. Aan de oorspronkelijke regels werden aanvullende clausules toegevoegd, die voorzagen in de aanwezigheid van een ophaalbrug in het midden van de brug.
De meest voordelige optie was het plan dat werd voorgesteld door specialisten van de Batignol-maatschappij, die ervaring hadden met bruggenbouw in de omstandigheden van St. Petersburg. Het voorzag in de creatie van een 5-delige spoorstructuur met een split center. Het idee werd niet uitgevoerd vanwege het financiële tekort in de stadskas. In 1908 begonnen ze weer te praten over de bouw van de brug. De eerdere eisen werden verduidelijkt. Ze hebben de parameters van het verstelbare onderdeel strikt aangegeven. Onder de deelnemers waren:
- samenleving "Batignol"
- Metaalfabriek in St. Petersburg
- Sormovsky-fabriek
- Poetilovsky-fabriek
- Kolomna-plant
In totaal deden er 9 ontwikkelingen mee. De aanbesteding voor de bouw van de Paleisbrug werd gewonnen door Kolomensky Zavod. De auteur van het project is ingenieur A.P. Pshenitsky.
Het ontwerpwerk voor het ontwerp van de externe inrichting van het gebouw werd toevertrouwd aan de architect R.F.Meltser. In de toekomst werden zijn schetsen echter verlaten vanwege buitensporige pracht en complexiteit van uitvoering. De bouwwerkzaamheden gingen door van 1911 tot 1916. Na sterktetests werd de Paleisbrug op 23 december opengesteld voor het verkeer.
Ontwerpkenmerken
Architectonisch bestaat het gebouw uit 5 delen. Het middenpad is voorzien van een zwenkmechanisme. Vaste constructies zijn voorzien van overlappingen in de vorm van doorlopende spanten met 2 metalen overspanningen. Volgens de engineering- en constructieclassificatie is het een continu balkensysteem.
Het versterken van de structuur is anders:
- de linkeroever en de centrale pijlers zijn bevestigd in hermetisch afgesloten waterdichte containers gevuld met betonnen kamers, en hun bovenste deel is gemaakt van beton of gewapend beton met granieten bekleding
- rechteroever - vastgezet in de grond met houten palen, en de bovenkant is bekleed met steengroeve met uitgehouwen granieten bekleding
De fundering werd in de grond uitgediept tot 23,5-25,89 m. Voor de bekleding van de weg en trottoirs werd fijnkorrelig asfaltbeton gebruikt. Aan weerszijden van de brug zijn leuningen aangebracht. Ze waren oorspronkelijk van hout, daarna vervangen door gietijzer en eind vorige eeuw door een aluminium rooster.
Daarnaast zijn sommige delen van het viaduct voorzien van een granieten borstwering. hek hoogte:
- metaal - 40 cm
- gemaakt van steen -45 cm
Het hefmechanisme werkt door middel van een hydraulisch systeem. Contragewichten van meerdere ton worden volgens het Strauss-systeem aan het onderste deel van het viaduct bevestigd. Tijdens het hijsen van de vleugels worden ze ondergedompeld in speciale onderwaterputten die 6 m onder het maaiveld zijn gegraven.Bovendien is de brug uitgerust met een back-upaandrijving. Het maakt het mogelijk om, in geval van storing van het hoofdmechanisme, de structuur binnen 30-40 minuten op te tillen.
Specificaties:
De Dvortsovy-brug, die een zwenkmechanisme heeft, wordt erkend als een van de meest complexe bovengrondse viaducten op het gebied van technisch ontwerp. Het bestaat uit 5 delen. Het middendeel met gespleten vleugels is 56,5 m breed.
Brugparameters:
- lengte - 255,05 m;
- breedte tussen balustrades - 27,73 m, incl. snelwegen - 22 m (6 rijstroken) en trottoirs aan elke kant van 2,85 m;
- hoogte boven water - 6,3 m (verlaagd) en 30 m (met opstaande vleugels);
- de breedte van de bevaarbare opening is 22 m.
De brug heeft zeer belangrijke afmetingen:
- spangewicht - 4.868 duizend ton.
- hekgewicht - 43, 68 duizend kg.
In het donker wordt de verlichting verzorgd door 28 lampen van het type lantaarn. Ze zijn geïnstalleerd op 16 stijgbuizen. Er is een hek langs de omtrek van de brug. Het bestaat uit 156 onderdelen.
Reparaties
Na de opening van de overweg onderging de brug in 1967 voor het eerst een grondige renovatie. het is bijgewerkt. De verlichtingsarmaturen, vloer, hefgedeelte werden vervangen.
Aan het einde van de 20e eeuw. de uitrusting van het buitenste deel van het viaduct heeft veranderingen ondergaan:
- gedemonteerde tramrails
- reconstructie uitgevoerd
Begin 2000 stelde een technisch onderzoek de uitputting van de levensduur van de mechanismen van de Palace Bridge vast. De renovatie was oorspronkelijk gepland voor 2008, maar werd later uitgesteld tot 2012-13.
Interessante feiten
Palace Bridge is opgenomen in de lijst met culturele erfgoedsites van de Russische Federatie. Eind jaren dertig werden de houten balustrades vervangen door gietijzeren balustrades. De ontwerpschets is gemaakt door I. Krestovsky. Het werk werd uitgevoerd onder leiding van de architect L. Noskov.Populaire Sovjet-symbolen werden gebruikt bij het ontwerp van de roosters:
- spandoeken
- wapen van de USSR
- 5-straal sterren
- tarwe aartjes
De verhoogde vleugel van de brug wordt soms gebruikt als een soort "scherm". Tijdens filmfestivals worden er korte films en tekenfilms op geprojecteerd. Het ongewone "paneel" heeft een oppervlakte van 400 m². De stijging van interne overspanningen wordt 2 keer per dag uitgevoerd. Het werk van de mechanismen wordt begeleid door 6 personen. Elke nacht varen er tijdens de vaarperiode zo'n 25 schepen onder de brug door. De vleugels van de brug vormen, wanneer ze omhoog zijn gebracht, een hoek van 67 graden.
Sinds het najaar van 1997 is de brug voorzien van veelkleurige verlichting:
- wit
- blauw (blauw)
- rood
- groen
De minimale tijd voor broed- en convergerende overvluchten is 3 minuten. De Exchange Bridge wordt beschouwd als een analoog van de Palace Bridge.
Wanneer gefokt
De tijd van het leggen van de centrale overspanning van de brug wordt tijdens de navigatieperiode strikt volgens het schema uitgevoerd:
- van 1.10 uur tot 2.50 uur
- van 3.10 uur tot 4.55 uur
De spannende actie van het optillen van de brugvleugels duurt 10 minuten. Om te observeren wat er gebeurt, is het belangrijk om de plaats van inspectie correct te kiezen, aangezien veel toeristen een uur voor het begin van de scheiding naar de brug komen.
Ervaren gidsen bieden de beste uitzichten:
- hoge veranda en galerij van de Hermitage
- om 26 op de Palace Embankment
- aan de Universiteitsdijk tegenover de Kunstkamera
Nadat de navigatie is afgesloten (november), wordt de scheiding van vluchten 's nachts beëindigd.
Waar is de brug en hoe kom je er?
Het officiële adres van de paleisbrug: Universitetskaya Embankment, 1. Het is een verbindend transportviaduct tussen het Birzhevaya-plein en Dvortsovy Proezd. Het is handig om de brug te benaderen met grond- of ondergronds transport:
- metrostation "Admiraltejskaja" (lijn Frunzensko-Primorskaja)
- met bus 24 tot aan de halte. "Paleisplein", "Uitwisselingsplein", "Universiteitsdijk"
