KATHEDRAAL VAN DE HEMELVAART IN MOSKOU - GESCHIEDENIS, FOTO'S, BESCHRIJVING, OPENINGSTIJDEN, HOE ER TE KOMEN, KAART

Send

Meer dan 600 jaar diende de Maria-Hemelvaartkathedraal in Moskou als de belangrijkste orthodoxe kerk in Rusland. Binnen de muren werden de belangrijkste staats- en kerkceremonies uitgevoerd - de kroning en bruiloft van monarchen, de troonsbestijging van de hoofden van de Russisch-orthodoxe kerk. Aan het begin van de vorige eeuw verloor de Maria-Hemelvaartkathedraal haar religieuze betekenis en veranderde in een toeristische attractie.

Bouwgeschiedenis

Archeologische opgravingen wijzen dat al in de 12e eeuw uit. op de plaats van de huidige kathedraal stond een kerk. In de 13e eeuw. in opdracht van prins Daniël van Moskou werd de houten constructie vervangen door een stenen constructie. De tempel was het eerste gebouw in de stad dat volledig van steen was gebouwd. Het idee om een kathedraal te bouwen was van Metropoliet Peter. De bouw begon op 4 augustus 1326. Aanvankelijk leek het door zijn opstelling op de St. George-kerk in de stad Yuryev-Polsky. Ruw uitgehouwen stenen en gladgehouwen sierfragmenten wisselden elkaar af in het metselwerk. Het bovenste deel werd bekroond met kokoshniks.

Tijdens het bewind van Ivan III was de kathedraal erg vervallen en moest ze worden gerenoveerd. Metropoliet Philip pleitte vooral voor de bouw van de nieuwe kerk. Het opgetrokken gebouw werd echter verwoest door een aardbeving in 1472. Prins Ivan III gaf opdracht een ervaren architect uit te nodigen om herhaling van mislukkingen te voorkomen. De beroemde Italiaanse meester Aristoteles Fioravanti werd als hoofdarchitect naar Moskou geroepen. Hij bracht het idee tot leven om de grootste orthodoxe kerk in Rusland te creëren. Als prototype werd besloten om de reeds bestaande gelijkaardige kathedraal in Vladimir te gebruiken:

5-kop
5- apsis
6-pijler

Het materiaal was witte steen en rode baksteen. De bouw duurde 4 jaar (1475-1479). Het schilderen van de muren in het pand werd uitgevoerd onder leiding van de beroemde iconenschilder Dionysius. Slechts kleine fragmenten van oude fresco's zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven. De kerk heeft herhaaldelijk te lijden gehad van branden en is daarom vaak gerestaureerd en aan aanpassingen onderhevig geweest. In het midden van de 16e eeuw werden de koepels bedekt met vergulde koperplaten. Aan het begin van de 17e eeuw. het stenen gewelf werd volledig gedemonteerd en opnieuw gevouwen. Tegelijkertijd werd het extra versterkt met versterkt ijzer.

In 1812 plunderde en ontheiligde het leger van Napoleon de kathedraal. De meeste van zijn schatten werden meegenomen naar Frankrijk. Het gebouw werd in 1813 opnieuw ingewijd. Aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw vond een meertrapsrestauratie van het gebouw plaats. Het werd uitgevoerd door architecten:

SK Rodionov (1895-1897)
S. U. Soloviev (1900)
I.P. Mashkov (1911-15)

In 1918 besloot de Sovjetregering de Maria-Hemelvaartkathedraal te sluiten. Een nieuwe fase in de geschiedenis begon in 1955, toen het gebouw een museumtentoonstelling kreeg. Sinds het einde van de vorige eeuw in de jaren 90 maakt de kathedraal deel uit van het historische en culturele museumreservaat "Moskou Kremlin". Op bepaalde feestdagen houdt de patriarch van Moskou een liturgie.

Een plek voor het huwelijk van koningen

De eerste Russische monarch die binnen de muren van de kathedraal een kroon voor het koninkrijk ontving, was Ivan IV, bijgenaamd de Verschrikkelijke (1547). Na de overdracht van de hoofdstad van Moskou naar St. Petersburg behield de tempel zijn status. Het bleef de kroningsceremonies van de keizers van Rusland uitvoeren. Een speciaal gemaakte koninklijke gebedsplaats (1551) getuigt van de hoge rol van de tempel in het staatsleven van het land. Het kreeg de naam "Throne of Monomakh". De muren die de basis van de stoel vormen, hebben een schilderij over de schenking van de koninklijke regalia door de Byzantijnse keizer Constantijn aan Vladimir Monomakh, de prins van Kiev.

Aan de voet van de troon bevinden zich kunstig gesneden figuren van fantastische dieren. De pommel, in de vorm van een tent, wordt ondersteund door 4 pilaren versierd met bloemmotieven. De houten koepel boven de troon is versierd met bas-reliëfs van vreemde vogels. De fauteuil is gesneden uit walnoothout en beschilderd door ambachtslieden van Novgorod.

Architectuur

De creatie van Aristoteles Fioravanti combineert op harmonieuze wijze verschillende architecturale stijlen:

Romaans
Byzantijns
gotisch
Russisch

Voor de bouw werden kleine stenen blokken gebruikt. Hierdoor ziet het gebouw eruit als een monolithische structuur. De gevel is in gelijke delen verdeeld. Smalle mazen in de ramen vallen op aan het oppervlak van de muren. Rond de gehele omtrek van de structuur strekt zich een boogvormige zuilvormige riem uit, bestaande uit decoratieve kleine bogen die op kolommen rusten. De binnenruimte is ruim en goed verlicht. Het effect van openheid wordt bereikt door het gebruik van ronde pilaren die de koepel ondersteunen en het creëren van extra bogen achter de iconostase. Daarnaast zijn tijdens de bouw van het gebouw innovaties getest:

Metalen bevestigingsmiddelen in de muren
Kruisgewelven uit één baksteen

De top van de kerk is bedekt met koepels. Hun lay-out is enigszins verplaatst naar het oosten. Volgens de legende werden de koepels van de tempel eerst bekroond met 8 eindkruizen.

Wie heeft gebouwd?

De eerste bouwers van de hoofdkerk in Moskou waren de Russische ambachtslieden Krivtsov en Myshkin. Zij konden de zaak echter niet afronden. Door de bevingen stortten de muren van de kerk in. Er wordt aangenomen dat de reden een te zwakke bevestiging was. Tsaar Ivan III besloot hulp te zoeken bij erkende buitenlandse architecten. In zijn opdracht nodigde de ambassade van Semyon Tolbuzin de erfelijke Italiaanse architect Ridolfo Fioravanti uit in Moskou. Hij was betrokken bij de oprichting van religieuze gebouwen in heel Italië en werkte ook in Hongarije.

Voordat hij aan de kerk begon, gaf de architect opdracht een steenfabriek te bouwen in de regio Moskou. Dankzij het nieuwe bouwmateriaal zijn de muren merkbaar verstevigd. Na de voltooiing van de Maria-Hemelvaartkathedraal bleef de architect in Rusland en hield hij zich bezig met fortificatie. Volgens de legende werd hij belast met het regelen van de opslag voor de legendarische Liberia (bibliotheek) Ivan de Verschrikkelijke.

Interieur

Het eerste schilderij van de tempel is gemaakt door een artel van schilders, onder leiding van Dionysius. Tijdens een enorme brand raakten de fresco's echter zwaar beschadigd. Kunstenaars uit het hele land werden uitgenodigd om het interieur opnieuw in te richten. 150 meesters werkten aan het schilderen van de muren. Ze werden geleid door Sidor Pospeev, Boris en Ivan Paisein. Het werk werd voltooid in 1642-1644.

Schilderachtige composities bestaan uit onderling samenhangende onderwerpen:

Onder de koepel is het gewelf van de hemel
Bovenste laag - schilderijen gebaseerd op het evangelie
Tweede niveau - biografie van de Maagd
Lager niveau - 7 oecumenische concilies

Er zijn in totaal 249 nummers. De kathedraal herbergt een enorme collectie orthodoxe iconen. Onder de verheerlijkte zijn - de Vladimir Moeder van God, de Moeder van God Hodegetria, de Assumptie, de Verlosser van het Heldere Oog, St. George, Trinity. De totale hoogte van de iconostase is meer dan 16 m. Het heeft 5 niveaus.

Voor de iconostase:

Aan de linkerkant is de koninklijke plaats
Aan de rechterkant - de zetel van de patriarch

Een andere versiering van de tempel is de kroonluchter, gegoten uit zilver om de overwinning op het Napoleontische leger te herdenken. De enorme kroonluchter weegt 328 kg.

Heiligdommen

Tijdens zijn bestaan is de tempel veranderd in een opslagplaats voor vereerde christelijke heiligdommen:

De spijker van de Heer is een van de 4 spijkers waarmee Jezus aan het kruis werd gekruisigd
Het vod van Christus' kleed
Het beeld van de Vladimir Moeder Gods
Icoon van Onze Lieve Vrouw van Hodegetria
St. Peter, metropoliet van Kiev en heel Rusland

De mantel van de Heer kwam in 1625 naar Russisch land als een geschenk van de sjah van Perzië aan tsaar Mikhail Fedorovich. Ter herdenking hiervan heeft de Russisch-orthodoxe kerk een viering ingesteld - de positie van de mantel van de Heer. Om de relikwieën te behouden, werd een speciale tent of luifel gemaakt. Het is een dak, vergelijkbaar met het deksel over het Heilig Graf. De luifel bestaat uit koperen platen met vergulding en verzilvering.Bovendien is het opengewerkte deel versierd met mica van verschillende kleuren. De tent werd opgericht in het zuidwestelijke deel van het gebouw.

Necropolis

Het was oorspronkelijk de bedoeling om van de kerk een grafkelder te maken voor prinsen en metropolieten van Moskou. De eerste begrafenissen dateren uit 1326. Vervolgens begon de rol van het laatste toevluchtsoord van prinsen en monarchen te worden gespeeld door een andere kathedraal van het Kremlin - Arkhangelsk. En in de Kerk van de Assumptie bleven ze de belangrijkste geestelijken van het land begraven.

Binnen de muren van de kathedraal zijn er 20 graven van metropolen en patriarchen (14-17 eeuwen). Ze bevinden zich langs de noord-, west- en zuidmuren van het gebouw. Oude begraafplaatsen zijn gemarkeerd met kleine rechthoekige grafstenen bedekt met metalen sarcofagen. De graven van de aartsvaders zijn bedekt met stenen platen waarop grafschriften zijn uitgehouwen. Wonderbaarlijke relikwieën worden geplaatst in houten rivierkreeftjes versierd met metalen platen.

Openingstijden en bezoekregels

Het museum ontvangt dagelijks bezoekers (behalve op donderdag):

van 10u tot 18u (15.05-30.09)
van 10u tot 17u (1.10-14.05)

Tijdens massa-evenementen op het Rode Plein zijn de Kremlin-musea gesloten. De bijzondere ligging van de kathedraal op het grondgebied van het Kremlin dicteert strikte naleving van de regels voor bezoekers. Ze regelen de vereisten voor excursies: