Adres: Groot-Brittannië, Londen, in het historische deel van de stad, aan de oevers van de Theems
Oprichtingsdatum: 1066 jaar
Coördinaten: 51 ° 30'29.3 "N 0 ° 04'33.9" W
Inhoud:
Korte beschrijving
Op de linkeroever van de majestueuze Theems staat de Tower of London, een gebouw dat sinds de oprichting de geschiedenis heeft ingegaan, niet alleen in Engeland, maar in heel Europa.
Een vogelvlucht van het fort
Waarschijnlijk is het om deze reden dat de toren een van de meest bezochte plaatsen in de hoofdstad van Foggy Albion is. Om te zeggen dat deze sombere architecturale structuur een symbool is van heel Groot-Brittannië, zou natuurlijk correct zijn. De toren werd echter een symbool van een van de machtigste landen in de hele Oude Wereld, niet zozeer vanwege zijn stijl, waarin hij meer dan 900 jaar geleden werd gebouwd, maar vanwege zijn sombere (en soms niet zo) geschiedenis .
Het feit is dat zelfs tijdens het plannen van een reis naar Londen, kijkend naar de foto van de toren, kennismakend met het verleden, je plotseling begint te begrijpen dat deze architecturale structuur verschillende functies tegelijk vervulde. Simpel gezegd, de Tower of London, die qua vorm op een fort lijkt, was niet alleen een fort, maar ook een onheilspellende gevangenis, een plaats waar doodvonnissen werden voltrokken, een opslagplaats van staatswaarden, een enorm arsenaal en een gigantische werkplaats waar munten werden geslagen. Toegegeven, dit zijn niet alle functies die zijn toegewezen aan de bouw van de Tower of London: tijdens zijn lange geschiedenis slaagde hij erin de hoofdresidentie van koningen te bezoeken, een observatorium waarin astronomen de beweging van kosmische lichamen zagen, en zelfs een dierentuin.
Uitzicht op het fort vanaf de Theems
Waarschijnlijk is het op onze hele enorme planeet moeilijk om nog zo'n plek te vinden die voor zoveel doeleinden tegelijk werd gebruikt. Trouwens, de toren, die een moderne reiziger op dit moment kan zien, is de residentie van vertegenwoordigers van de koninklijke familie, een museum en een gewoon woongebouw met appartementen. Om eerlijk te zijn, merken we op dat er niet veel appartementen zijn, de meeste bewakers wonen er met hun families en ander museumpersoneel. Na alle opsomming van de functies die met bepaalde tussenpozen aan de Tower of London zijn toegewezen, wil ik nogmaals duidelijk maken dat dit specifieke gebouw officieel wordt beschouwd als het belangrijkste symbool van het hele Verenigd Koninkrijk. Het is heel Groot-Brittannië, niet de hoofdstad, dat nog een paar andere 'visitekaartjes' heeft. Hoewel het Tower-gebouw nog steeds veilig kan worden toegeschreven aan ten minste vijf van de belangrijkste en interessantste bezienswaardigheden van Londen.
Jaarlijks komen meer dan twee en een half miljoen toeristen naar de toren. En hoewel Westminster en Buckingham Palaces er zowel van buiten als van binnen veel spectaculairder uitzien, is het in de Tower dat je kunt zien wat nergens anders in het VK verkrijgbaar is. Afgezien van de legendarische zwarte raven van het fort, die je zeker iets lager moet stoppen, bevat de toren de kroon van vorsten (!) en 's werelds grootste diamant.
Uitzicht op de Middle Tower (rechts, hoofdingang) en Byward Tower
De grootste diamant ter wereld, zoals het hoort, heeft zijn eigen naam - Cullinan I. De eerste is niet omdat hij de grootste en gelijkmatig geslepen is, maar omdat hij van de hoogste kwaliteit is, zoals juweliers graag zeggen, "puur water". Dergelijke schatten, die zelfs de meest gerenommeerde kunsthistorici en juweliers niet in geld kunnen inschatten, besloten de Britse autoriteiten om in het meest herkenbare fort van het land te plaatsen - de Great Tower of London.
Tower of London - funderingsverhaal
Als je alle bewaarde documenten en kronieken zorgvuldig bestudeert, kun je gemakkelijk een zekere conclusie trekken dat de Tower of London werd gebouwd in opdracht van de formidabele koning Willem I... Naast zijn wreedheid was Willem I een uitstekend strateeg: hij begreep dat het in de veroverde stad en het omliggende gebied noodzakelijk was om in de kortst mogelijke tijd een groot aantal vestingwerken te bouwen om terreur te zaaien tegen de verslagen Angelsaksen . Forten moeten niet alleen somber zijn, maar ook echt onneembaar. Het is niet verwonderlijk dat de bevelen van de compromisloze koning in die tijd in recordtijd werden uitgevoerd.
Uitzicht op Mount Legg Bastion
Grote en kleine forten rond het moderne Londen werden gebouwd in een ontelbaar aantal. De toren werd in die tijd echter het grootste en meest angstaanjagende fort. In plaats van een houten verdedigingsconstructie, die in slechts een paar uur had kunnen afbranden, en die werd gebouwd, zoals ze nu zouden zeggen, "om de ogen te vervagen", verscheen er een gigantisch fort voor die tijd. De vorm leek bijna op een vierkant, bijna ... De lengte van de muren was 32x36 meter, maar de hoogte van het fort was iets meer dan 30 meter. De vorst en zijn gezin woonden achter de verdedigde muren van de Tower of London, maar door de snelle expansie van Londen stond het fort op een plek waar de meeste bedelaars woonden. De koning hield niet van deze buurt en hij verhuisde naar het luxueuze Palace of Westminster. Dit had echter geen invloed op de betekenis en het strategisch belangrijke doel van de toren.
Op dit moment kun je op veel internetbronnen informatie vinden dat de mensen na de bouw van de toren de bijnaam "De Witte Toren" kregen. Er zit maar een kern van waarheid in deze definitie: de toren onder koning Willem I was gebouwd van grijze steen en was niet wit.
Uitzicht op het bastion van Mednaya Gora
Bovendien was de witte toren, die oorspronkelijk de enige structuur van de toren was, dat niet. De Tower of London werd tijdens het bewind van de nieuwe koning wit geschilderd. Het was deze vorst die werd onderdrukt door de sombere Toren en hij besloot deze aantrekkelijker te maken. Het is pas sinds die tijd dat het fort de Witte Toren werd genoemd. Een andere legendarische koning Richard, bijgenaamd "Lionheart", gaf opdracht om meerdere hoge torens tegelijk aan het bestaande fort te bevestigen en twee extra massieve fortmuren op te richten.
Bovendien werd de toren tijdens zijn bewind omringd door de diepste gracht. Volgens moderne experts was het Richard Leeuwenhart die de toren destijds tot het meest formidabele en onneembare fort van Europa maakte..
Nadat de vorsten verhuisden naar Westminster Palace, gebouwd tussen de moerassen, werd de toren een gevangenis. Het was natuurlijk geen gewone gevangenis: er zaten geen kruimels en andere criminelen in. Alleen de meest invloedrijke mensen in Europa zaten hun straf uit in de Toren onder betrouwbare bescherming achter blinde muren. Hun lijst is enorm, maar het moet zeker worden opgemerkt dat de koningen van Frankrijk, hertogen, heersers van Schotland, priesters die vanwege hun opvattingen van de kerk werden geëxcommuniceerd, en andere vertegenwoordigers van de aristocratie in het fort werden vastgehouden. Om de betekenis van de Tower-gevangenisvesting te begrijpen, zou men op zijn minst een paar van zijn gevangenen moeten noemen: koning James van Schotland, koning van Frankrijk John II, Walter Raleigh en anderen.
witte toren
De rechtbanken van die tijd hielden zich niet lang bezig met de zaken van politieke gevangenen en velen van hen werden eenvoudig op bevel van de koning in de kerkers van de Toren gegooid. De hertog van Orleans bracht 25 jaar door in een enorm fort, hij slaagde er op wonderbaarlijke wijze in te overleven dankzij het feit dat de vertegenwoordigers van de legendarische dynastie een enorm losgeld betaalden. Charles d'Orléans leefde trouwens nog lang en gelukkig na zijn vrijlating in Blois en werd zelfs beschouwd als de belangrijkste patroonheilige van alle Europese dichters en schrijvers.
Helaas had niet iedereen zoveel geluk als de hertog van Orleans: velen in de Tower of London werden geëxecuteerd. De beulen en de rechters die hun bevelen gaven, keken niet naar de situatie of naar de leeftijd van de ongelukkigen.Op het grondgebied van het fort nam Edward V afscheid van het leven, dat 12 jaar in deze wereld leefde. De jongere broer van Edward V, Henry VI en andere niet minder beroemde mensen ontsnapten niet aan het droevige lot. De eerder genoemde Walter Raleigh, die in de volksmond bekend stond als ontdekkingsreiziger, toneelschrijver en getalenteerd dichter, bracht 13 jaar door in de Tower. Gedurende deze tijd slaagde hij er zelfs in een beroemd werk te schrijven genaamd "History of the World". Na zijn vrijlating genoot hij niet lang van het leven, hij werd opnieuw in hechtenis genomen en in de Toren gegooid. Helaas slaagde hij er niet in om voor de tweede keer uit de fortgevangenis te komen: op het grondgebied van de Tower of London werd Walter Raleigh geëxecuteerd vanwege zijn politieke opvattingen.
Waterloo-kazerne, schatkamer van de Britse kroon
De toren is een onheilspellende plek
Na de Reformatie werd de toren nog beruchter. Voor degenen die niet bekend zijn met de geschiedenis, laten we verduidelijken dat de Reformatie een reeks gebeurtenissen is die erop gericht zijn het geloof (natuurlijk katholiek) volledig in overeenstemming te brengen met de Bijbel. Helaas was het juist deze correspondentie die in veel opzichten niets met de Bijbel te maken had. Het was de Reformatie die het begin markeerde van de Heilige Inquisitie.
Koning Hendrik VIII was bijzonder wreed, die over het algemeen besloot dat hij het hoofd was van de katholieke kerk van Engeland, en alle banden met de rooms-katholieke kerk verbrak. Met degenen die het niet eens waren met de beslissing van de vorst, stonden ze niet op de ceremonie, na vreselijke martelingen hakten ze hun hoofd af. Henry VIII ging de geschiedenis in als de meest bloeddorstige koning: hij executeerde niet alleen politieke en religieuze tegenstanders: voor de ogen van de menigte martelden ze tot de dood en onthoofdden ze zelfs zijn vrouwen. Hun fout was slechts in één ding: ze konden er niet in slagen om een zoon van de vorst te baren. Men hoeft zich alleen maar voor te stellen dat de beul het hoofd afhakte in de toren van de vijfde (!) vrouw van Hendrik. De zoon van de gekke monarch werd niettemin geboren en erfde al zijn kwaliteiten volledig van zijn vader; hij regelde met benijdenswaardige regelmaat openbare executies op een heuvel bij de toren. Toegegeven, hij stierf al zes jaar nadat hij de troon besteeg.
Fusiliersmuseum
Eerlijkheidshalve merken we op dat op het grondgebied van de fort-gevangenis zelf slechts vijf mensen werden geëxecuteerd, die "pardon" kregen en niet in het openbaar begonnen te doden. Alle andere gevangenen stierven voor de ogen van de menigte op Tower Hill. De executie van de gevangene van de Tower of London vond als volgt plaats: ze hakten zijn hoofd af en zetten het op een paal, die op de brug was bevestigd.
Het onthoofde lichaam werd naar de toren gebracht en begraven in een van de vele kelders van het fort. Moderne archeologen hebben op dit moment in de kerkers van het fort, dat vroeger de residentie was van vorsten, iets meer dan 1.500 skeletten zonder hoofd gevonden. Opgravingen zijn nog steeds aan de gang ... en hoeveel overblijfselen er nog zullen worden gevonden, kan men alleen maar raden. De laatste executie in de Tower of London vond al plaats in 1941, toen daar een van spionage beschuldigde man werd doodgeschoten. in het voordeel van de fascistische
Naast het feit dat de toren een gevangenis was, paste Hendrik VIII het aan voor de staatskas. Waar anders zouden waardevolle spullen kunnen worden opgeslagen, zo niet op de meest ontoegankelijke en tegelijkertijd de meest verschrikkelijke plek in Engeland? In de Tower of London werden gevangenen vastgehouden in de kelders en goud werd opgeslagen in andere kamers. Een deel van het pand werd geschonken aan de ambachtslieden die zilveren munten sloegen voor Hendrik VIII. Trouwens, zilver voor munten werd niet gedolven in mijnen, het werd eenvoudigweg gehaald uit vernietigde rooms-katholieke kloosters: alles werd gebruikt - kruisen en lijsten van iconen en ingelegde decoratieve elementen van tempels.
Het huis van de koningin
Tower of London - het einde van nachtmerries
Alle verschrikkingen eindigden in de Tower met het aan de macht komen van koning John Lackland, dezelfde monarch die het "Charter of Liberties" ondertekende in het Palace of Westminster, en de basis legde voor een parlementaire constitutionele monarchie in Engeland. John Landless gebruikte de toren voor entertainment (zeker niet zoals Henry VIII en zijn zoon). De vorst, die een deel van de macht aan het parlement gaf, maakte van de toren een dierentuin! Trouwens, vóór het bewind van John Lackland werden dieren op het grondgebied van het fort gehouden, maar het was deze koning die de verzameling fauna-vertegenwoordigers uitbreidde, en koningin Elizabeth I stond gewone mensen toe om het leven van roofdieren en herbivoren te observeren. De dierentuin op het grondgebied van de Tower of London bestond tot 1830!
Tower of London - toeristische gids
De moderne toren, zoals vermeld aan het begin van het materiaal, is een interessant museum. Sommige van de exposities zijn verrukkelijk, maar sommige veroorzaken onwillekeurige rillingen. Het wordt vooral eng voor beïnvloedbare mensen in de buurt van een steen en een bijl. De steen waarop mensen van hun hoofd werden beroofd, mensen die ter dood werden veroordeeld.
Nieuwe wapenkamers
De reiziger, wiens paden naar de Tower of London leidden, zal worden begroet door vertegenwoordigers van de paleiswachten. Het bestaat trouwens al sinds 1475. Het waren zijn vertegenwoordigers die de beschuldigden de Toren binnenleidden door de poort, die de "Poort van Verraders" werd genoemd. Nu zijn vertegenwoordigers van de torenwachten niet agressief, hoewel ze altijd op hun hoede zijn: bedenk dat het fort de kroon van Engeland, de grootste diamant ter wereld en een enorme hoeveelheid schatten bevat. Deze schatten omvatten een scepter versierd met edelstenen en andere regalia, meestal gemaakt van edele metalen.
Naast het feit dat de Tower Guard onschatbare relikwieën beschermt, kunnen sommige van zijn vertegenwoordigers een spannende excursie leiden rond het fort, de gevangenis, de dierentuin, de munt, het observatorium en het museum. Het is de droom van honderdduizenden toeristen om een foto van de Toren te maken en zelfs jezelf vast te leggen naast een formidabele bewaker. Trouwens, alle torenwachten in Londen worden "beefeaters" genoemd, wat letterlijk in het Russisch kan worden vertaald als "vleeseter"... Deze bijnaam kreeg ze al in de 15e eeuw: de mensen in Engeland leden honger en de bewakers die belangrijke gevangenen bewaakten en de staatskas werden altijd gevoed. En niet alleen gevoed: voor ontbijt, lunch en diner kreeg elk lid van de Torenwacht een enorm stuk vlees (een onbetaalbare luxe voor een gewone burger in die donkere en barre tijden). Vertegenwoordigers van de Torenwacht, die stierven aan ziekte of ouderdom, liggen vandaag de dag nog steeds begraven in de kelders van de kapel. In de kelders waar vijftienhonderd skeletten zonder schedels werden gevonden.
Uitzicht op de Beauchamp-toren
Naast onschatbare schatten, vertegenwoordigers van de Tower Guard, zal een toerist in staat zijn om persoonlijk te zien en kennis te maken met andere "beefeaters", echter, gevleugelde. Degenen die niet alleen de geschiedenis van de Tower, maar van het hele Verenigd Koninkrijk kennen, hebben waarschijnlijk al begrepen dat we het over vogels hebben. Alleen niet over gewone vogels, maar over kraaien. De kraaien van de toren zijn een symbool en het betekent voor het land niet minder dan een kostbare kroon en scepter. Sinds de tijd van marteling en executie werden deze vertegenwoordigers van vogels verliefd op de toren: ze hadden altijd de mogelijkheid om de ogen van een afgehakt hoofd uit te pikken. De vogel komt veel voor en is zelfs vervelend en schadelijk. Maar op een gegeven moment verscheen er een legende dat zodra de kraaien de toren verlieten, de macht van de vorsten voor altijd zou vallen en heel Groot-Brittannië in de afgrond zou zinken. Zelfs tijdens het bewind van Karel II werd een decreet uitgevaardigd dat zes (!) Ravens altijd op het grondgebied van de Toren moesten leven. Waarschijnlijk zit hier een soort mystiek in: volgens esoterici is de raaf een gids voor de bovenaardse donkere wereld, en het is waarschijnlijk niet nodig om over het getal 6 te praten. Iedereen weet heel goed wat en met wie het wordt geassocieerd. Niettemin geloven ze in Londen vroom in de legende en houden ze zes zwarte raven in de Tower. Zodat ze niet plotseling wegvliegen, worden hun vleugels geknipt. Of hier enige zin in is, is moeilijk te zeggen: een intelligente vogel, en kraaien worden beschouwd als de meest intelligente van alle vogels, zal waarschijnlijk niet de plaats verlaten waar ze haar elke dag 200 gram vers kalfsvlees geven, en een keer per dag week "verwen" met konijnen.Elke raaf heeft zijn eigen naam en stamboom! Toegegeven, de vogelhuisjes in de Tower of London zijn niet zes, maar zeven. In het zevende huis woont een jonge naamloze raaf (voor het geval dat). "Gevallen" zijn nog niet gebeurd: dankzij uitstekende voeding en verzorging leven de kraaien van de toren meer dan 200 jaar!
De binnenplaats van het fort
In de Witte Toren nodigt het interactieve museum de reiziger uit om persoonlijk te ervaren hoe de ridder zich voelde tijdens het duel. Daarnaast toont het museum een groot aantal exposities uit verschillende tijdperken die licht werpen op de donkere geschiedenis van de toren - het belangrijkste symbool van Groot-Brittannië. Nadat je alle gebouwen hebt bezocht, moet je zeker een bezoek brengen aan Tower Hill, de heuvel waar de doodvonnissen werden uitgevoerd. In de wei is een gedenktekencomplex gebouwd, een kussen dat op een glazen rond podium is geplaatst. Het is een beetje verfrommeld, alsof er iemand op ligt. Zoals je zou kunnen raden, symboliseert dit de mensen die hier zijn onthoofd. Trouwens, naast dit kussen is er een steen waarop de namen van de geëxecuteerde monarchen en de datum van hun overlijden zijn gegraveerd. Een griezelige en mooie plek tegelijk. Misschien zijn angst en schoonheid onverenigbare begrippen, maar op Tower Hill, hoe vreemd en verschrikkelijk het ook mag klinken, begin je te begrijpen dat de dood, zelfs na eeuwen, mooi is geworden.
Dood en de toren zijn als synoniemen: ze zijn onafscheidelijk geworden. Om deze reden de toren is de thuisbasis van een groot aantal geesten. Veel van hun optredens zijn vastgelegd door gerenommeerde wetenschappers.... Er is zelfs een enorme verzameling foto's van de geesten van de toren, meestal gemaakt met digitale camera's.
Fragment van de oude Romeinse muur
Als je met een vertegenwoordiger van de Torenwacht probeert te praten over geesten, kun je meteen een "lege muur van misverstanden" tegenkomen. Het blijkt dat alle bewakers zonder uitzondering geesten kennen, waarvan er vele agressief zijn. De bewakers zijn zelfs bang om zich de ontmoetingen met hen te herinneren, om niet opnieuw de toorn van de onschuldige vermoorde op de hals te halen.
Ondanks al deze verschrikkingen wordt de Tower of London volgens de statistieken elk jaar door meer dan 2,5 miljoen mensen bezocht. Om deze reden is het beter om 's ochtends vroeg naar het belangrijkste symbool van Groot-Brittannië te komen, dan kun je op de een of andere manier naar de tentoonstellingen van het museum gaan en een foto maken van de binnenplaats, die in de middeleeuwen in bloed gedrenkt was. Overdag in de Toren kun je letterlijk niet omdraaien. Vooral veel mensen verzamelen zich op 31 oktober op Halloween in het gevangenisfort. Geestlegendes achtervolgen jonge mensen die zoveel mogelijk foto's van de toren proberen te maken om een geest in de lens te vangen.
Als een toerist de toren niet wil bezoeken als onderdeel van een excursiegroep, maar alleen, kan hij het beste de metro gebruiken. De verkeersopstoppingen bij de toren zijn enorm, en de toegang tot de fort-schatkamer is betaald. Het metrostation waar je moet uitstappen heet "Tower Hill". Om het museum en de hoofdattractie van Foggy Albion te bezoeken, moet je 11,5 pond betalen.
Studenten en kinderen worden ook niet gratis tot het museumgebied toegelaten: het "tienerticket" kost 8, 75 pond en het "kind" - 7,5. Van begin maart tot Halloween is de Toren geopend van 9.00 tot 17.00 uur en sluit de rest van het jaar om 16.00 uur. Trouwens, veel mensen zeggen dat deze manier van werken van de toren wordt geassocieerd met het begin van de schemering. Als het buiten de ramen van het fort donker wordt, mogen er geen toeristen meer binnen de muren zijn, want het is in deze tijd dat geesten de meesters worden van de sombere architecturale structuur.
