Adres: Zwitserland, Bellinzona
Oprichtingsdatum: 1478 jaar
Coördinaten: 46 ° 11'17.4 "N 9 ° 01'48.6" E
Inhoud:
Inhoud:
Korte beschrijving
De Zwitserse stad Bellinzona was als geen andere nederzetting in de middeleeuwen betrouwbaar beschermd tegen vijandelijke aanvallen. Tegenwoordig vertegenwoordigen drie kastelen, waar het vijandelijke leger doorheen moest om een strategisch belangrijke stad te bereiken, één van de meest krachtige en onneembare vestingwerken.
Algemeen zicht op het kasteel
Op dit moment gaat natuurlijk niemand Zwitserse steden aanvallen, dus de drie kastelen Castelgrande, Sasso Corbaro en sombere Montebello vervullen niet de hun toegewezen functies en zijn openluchtmusea. Al deze versterkte kastelen zijn opgenomen in de UNESCO Werelderfgoedlijst en trekken constant de aandacht van honderdduizenden toeristen die geïnteresseerd zijn in oude geschiedenis en middeleeuwse architectuur. In dit artikel wil ik meer in detail stilstaan bij het kasteel van Sasso Corbaro, dat op 600 honderd meter van Bellinzona op de linkeroever van de mooiste rivier genaamd Ticina oprijst.
Net als het kasteel van Castelgrande, werd Sasso Corbaro gebouwd op de hoogste rotsachtige heuvel, het kon slechts van één kant worden bereikt langs een smal pad. Trouwens, Sasso Corbaro kreeg zijn naam relatief recent, eerder heette het het Bovenkasteel, het Kasteel Unterwalden en zelfs het kasteel gewijd aan Sint Barbara.
Kasteel Sasso Corbaro vanuit vogelperspectief
Kasteel Sasso Corbaro - bouw en geschiedenis
Zoals herhaaldelijk is vermeld in artikelen over de bezienswaardigheden van Zwitserland, is een groot aantal oude kronieken en documenten op wonderbaarlijke wijze bewaard gebleven in dit land, die licht werpen op de geschiedenis van de vorming van de hele Oude Wereld. Het is uit een van deze documenten dat moderne historici een zekere conclusie trekken dat: Het kasteel van Sasso Corbaro werd in 1479 gebouwd in opdracht van de heerser Ludovico Moro door een architect genaamd Benedetto Ferrini... De locatie voor de bouw van het kasteel werd niet toevallig gekozen: in 1478 nam het Zwitserse leger de stad Bellinzona in een langdurig beleg. Een hoge rotsachtige heuvel, waarop slechts een kleine toren stond, gebouwd in 1400, vormde een opening in de vestingwerken van de stad. Onmiddellijk na het beleg begonnen op bevel van de Milanese hertogen andere vestingwerken op de heuvel te worden gebouwd, waaromheen diepe greppels werden gegraven. Deze werken, die trouwens voor die tijd in een recordtijd werden voltooid, waren maar op één ding gericht: het garnizoen van Milaan beschermen tegen volledige vernietiging door het Zwitserse leger.
Als je kijkt naar de vestingwerken die Bellinzona verdedigden, kun je concluderen dat, in tegenstelling tot de andere twee kastelen, Sasso Corbaro op een afgelegen plek is gebouwd en praktisch niet verbonden was met Castelgrande en Montebello. Simpel gezegd, dit kasteel sloot de laatste route naar Bellinzona af: alle andere wegen naar de stad, die deel uitmaakte van het hertogdom Milaan, werden gecontroleerd door een groot leger gestationeerd in Montebello en Castelgrande.
Uitzicht op het kasteel vanuit het oosten
Na de bouw van het kasteel Sasso Corbaro, dat de architect had gepland in de vorm van een vierkant van 25x25 meter, werd Bellinzona een bijna volledig onneembare stad. Alleen de oostelijke muur van het kasteel, torenhoog op een rotsachtige klif, bereikte een dikte van twee meter. Aan deze kant werd zo'n massieve muur gebouwd, omdat het vanuit het oostelijke deel het gemakkelijkst was om bij het kasteel van Sasso Corbaro te komen.
De dikte van de andere muren van het kasteel, behorende tot de vestingwerken van Bellinzona, bedroeg niet meer dan een meter. Alle vestingmuren "borstelen" echter met dubbele kantelen: hun structuur hielp de verdediging te voeren en verhinderde de verovering van het kasteel door storm. Trouwens, deze architecturale vorm van de muren van het fort heeft zelfs zijn eigen naam - "Swallow's Tail". Bovenaan deze "staart" bevindt zich de doorgang voor de schildwachten, die de klok rond patrouilleerden in Sasso Corbaro.
Nadat Bellinzona niet langer een "twistpunt" was tussen het hertogdom Milaan en de Zwitsers, werd het kasteelfort van Sasso Corbaro, net als vele andere vestingwerken uit die tijd, veranderd in een gevangenis voor bijzonder gevaarlijke criminelen. Zoals hierboven vermeld, stond het kasteel op een hoge klif, hierdoor werd het constant blootgesteld aan blikseminslagen, waardoor er voortdurend talloze branden oplaaiden op zijn grondgebied. In de 16-17e eeuw waren er zelfs geruchten dat God zelf boos was op dit fort. Op onverklaarbare wijze werd het kasteel tussen de 16e en 17e eeuw het vaakst door de bliksem getroffen.
Uitzicht op het kasteel vanuit het noorden
Tegen 1800 was Sasso Corbaro, of, zoals het toen heette, het kasteel van St. Barbara, een verlaten en vergeten ruïne... Pas in 1870 besloot een Zwitserse zakenman een hotel voor toeristen te openen in een middeleeuws kasteel. Opgemerkt moet worden dat Zwitserland op dat moment al actief bezig was met de ontwikkeling van toeristische infrastructuur. Hoogstwaarschijnlijk kon de eigenaar niet op zijn minst enig inkomen krijgen van een uniek hotel in zijn soort, en in 1919 werd Sasso Corbaro eigendom van het land.
Kasteel Sasso Corbaro - nieuwe geschiedenis en heropleving
Onmiddellijk nadat Sasso Corbaro staatseigendom was geworden, werd er begonnen met de restauratie, waarbij gerenommeerde architecten uit de hele Oude Wereld werden ingezet. Het is dankzij hun harde werk dat het kasteel, dat nu een UNESCO-werelderfgoed is, zijn oorspronkelijke uiterlijk heeft gekregen en voortdurend in de belangstelling staat van talloze toeristen.
Gidsen rond de vestingwerken van Bellinzona brengen hun groepen meestal naar Sasso Corbaro na een bezoek aan Castelgrande. Nu zie je in het eenzame kasteel een kleine binnenplaats en twee gebouwen van twee verdiepingen, waarin ooit de verdedigers van het fort woonden. Van bijzonder belang voor toeristen is de volledig gerestaureerde keuken en zelfs het rioleringssysteem, die aan het einde van de 15e eeuw volgens het plan van de architect werden gebouwd. Trouwens, op het grondgebied van de Sasso Corbaro is er een gerestaureerde kapel. Het is opgedragen aan Sint Barbara... Dankzij deze kapel kreeg het kasteel in de 19e eeuw een nieuwe naam.
Uitzicht op het kasteel vanuit het zuidwesten
In tegenstelling tot Castelgrande kun je in Sasso Corbaro een idee krijgen van hoe het interieur van een middeleeuws kasteel eruit zag. Dankzij het werk van restaurateurs en oude beschrijvingen werd de zogenaamde "Houten Zaal" gerestaureerd. In veel toeristische brochures wordt deze kamer, volledig gemaakt van walnoot, de "Zaal van Emma Polya" genoemd. Een reiziger die zich in Sasso Corbaro bevindt, kan de uitkijktoren beklimmen, de donjon inspecteren en het museum bezoeken, waarvan de exposities worden tentoongesteld in de eerder genoemde "Houten Zaal".
