Het grandioze Oreshek-fort staat ook bekend als het fort Noteburg en Shlisselburg. Het pronkt met de bronnen van de Neva. U kunt oude vestingwerken zien in de buurt van de stad Shlisselburg, op het eiland Orekhovy. Het was van hem dat het fort zo'n ongebruikelijke naam kreeg.
Kenmerken van de architectuur van het oude fort
De majestueuze verdedigingsstructuur beslaat bijna het hele eiland. Er zijn vijf forttorens langs de machtige muur. Ze zijn allemaal rond, met uitzondering van de vierhoekige poort. Er is een citadel in het noordoosten van het fort. Voorheen werd het bekroond met drie torens, maar tot op heden is er slechts één bewaard gebleven.
Vogelperspectief van het fort van Oreshek
Naast verdedigingsfuncties loste een krachtig fort ook andere taken op. Twee eeuwen lang werd het door de regering van het tsaristische Rusland gebruikt als politieke gevangenis.
Tegenwoordig is het oude fort noch de verdediger van de stad, noch een gevangenis. Nu is haar lieve ensemble een tak geworden St. Petersburg historisch museum.
Gosudarev (links) en Golovin (midden) torens van het fort
Geschiedenis van het oude fort
De eerste vermeldingen van het Orekhovy-fort zijn te vinden in de beroemde Novgorod Chronicle. Ze informeert over de grondlegger van het fort en de bouwdatum. Het eerste fort werd in 1323 opgetrokken uit hout in opdracht van prins Yuri Danilovich, de kleinzoon van Alexander Nevsky. Bij een brand die het eiland na 29 jaar overspoelde, brandde zo'n onbetrouwbaar bouwwerk echter af.
Tsaar (Poort) toren van het fort
Al snel werd het vervangen door een stenen gebouw van 100 x 90 m. Drie indrukwekkende torens werden gebouwd over de muren van 3 m. De nederzetting lag niet ver van de vesting van Shlisselburg. Het fort werd van de buitenwijken gescheiden door een breed kanaal van 3 m, dat vervolgens werd opgevuld. Aan het begin van de 15e eeuw werden de huizen van de posad ook omringd door hun eigen stenen omheining.
In verband met de opname van Veliky Novgorod in Moskovië, werd besloten om alle forten op het grondgebied van de Novgorod-landen te versterken. Dus op de plaats van het oude Walnut Fort verscheen een nieuw militair fort, gebouwd volgens alle vereisten van de verdedigingskunst. Langs de kust van het eiland werden indrukwekkende stenen muren met zeven torens van verschillende vormen opgetrokken.
Ruïnes van de Fort Vlagtoren
De massieve muren strekten zich uit over 740 m. Hun hoogte bereikte 12 m en de breedte - 4,5 m. De hoogte van de torens varieerde van 14 tot 16 m en hun diameter bereikte 6 m. Elke toren had vier niveaus om te vechten. De onderste lagen waren bedekt met stenen gewelven. En in andere lagen waren er handige openingen voor de toevoer van munitie en mazen.
In het Shlisselburg-fort zelf was er nog een ander krachtig fort - de citadel. De drie torens werden gescheiden door gewelfde galerijen en een gevechtspassage - een vlaz. Deze aan alle kanten beschermde galerijen werden gebruikt als opslagplaatsen voor proviand, wapens en buskruit. De grachten rondom de citadel en voorzien van klapbruggen verhinderden ook de toegang tot het fort en speelden bovendien de rol van hun eigen haven.
Ruïnes van de Sint-Janskathedraal
Fort Oreshek in de geschiedenis van het land
De Nut Fortress had een gunstige ligging en maakte het hele gebied nabij het Ladogameer praktisch ontoegankelijk voor de vijand. Zweedse soldaten probeerden in de tweede helft van de 16e eeuw echter twee keer het fort te veroveren, maar beide keren waren de aanvalspogingen niet succesvol.
Het begin van 1611 was niet minder stormachtig voor de vesting. In februari probeerden hordes Zweden opnieuw het fort binnen te dringen. Maar ze slaagden er niet in om hun plannen snel uit te voeren. Fort Shlisselburg werd pas in september eigendom van buitenlanders. De verovering van het fort vond plaats na een belegering van twee maanden, toen bijna alle verdedigers van het fort stierven door ziekte en uitputting. Van het garnizoen van 1.300 soldaten bleven minder dan 100 uitgemergelde strijders over.
Monumentencomplex gewijd aan de verdediging van het fort Oreshek in 1941-1943.
In 1617 tekenden de Russen en de Zweden een wapenstilstand, volgens welke de Karelische landengte en de kust langs de Finse Golf in het bezit van Zweden kwamen. De Zweden hernoemden Oreshek op hun eigen manier en noemden het Noteburg. In het bezit van buitenlanders heeft het fort precies 90 jaar gestaan. De nieuwe eigenaren wilden geen bouwwerkzaamheden uitvoeren, ze renoveerden slechts licht de oude muren en torens.
In 1700 brak de Noordelijke Oorlog uit en de belangrijkste taak van de soeverein was om het fort terug te geven aan de Russische staat. Tijdens de jaren van haar verblijf bij buitenlanders verloor ze haar vroegere gevechtscapaciteiten niet, maar haar locatie op het eiland stond haar niet toe om over land te worden genomen. Hiervoor was een vloot nodig, en Peter had ik niet. Maar de hardnekkige koning week niet af van zijn idee. Voor de bestorming van Noteburg bereidde hij zich van tevoren voor en gaf hij opdracht tot de bouw van 13 schepen.
nieuwe gevangenis
De eerste detachementen van oorlogvoerende Russen waren op 26 september 1702 bij de muren van Noteburg en de volgende dag begonnen ze met de bestorming van het fort. Zonder te wachten op de toestemming van de Zweden om het vreedzaam over te geven, namen de Russen het fort dat ze eerder bezaten in beslag. De officiële overdracht vond echter plaats op 14 oktober 1702. De opmerkelijke datum werd vereeuwigd in medailles door het decreet van Peter I, waarvan de inscriptie herinnerde aan het fort dat 90 jaar bij de vijand verbleef. Toen kreeg Noteburg een andere naam - Shlisselburg, dat wil zeggen "sleutelstad". Dezelfde naam werd gegeven aan de posad, die zich uitstrekte op de linkeroever van de grote Neva.
Gevangenis interieurs
Veranderingen in de architectuur
De definitieve overdracht aan het eigendom van de Russische staat werd voor het fort gekenmerkt door veranderingen in het architecturale uiterlijk. Vlak voor de stenen torens werden aarden bastions gebouwd. Elk zo'n bastion opende zich naar de aangrenzende toren. Vervolgens werd door de constante erosie door het water besloten om de bastions met steen te versterken. Deze werken werden uitgevoerd in de jaren 1750 en 60.
Naarmate de verdedigingskracht toenam, werden er binnen het fort gebouwen voor gevangenissen gebouwd. In 1798 verscheen hier het zogenaamde "Secret House". Het werd door enorme muren gescheiden van de gemeenschappelijke binnenplaats en sinds 1826 veranderde het in een verzamelplaats voor gevangenen van de Decembristen, in afwachting van hun lot. Toen had hij een "buurman". Het was de "Nieuwe Gevangenis" bedoeld voor de opsluiting van de Volkswil. Daarom veranderde het "Geheime Huis" in de "Oude Gevangenis".
Geheim huis op de binnenplaats van de citadel
In 1887 werd Alexander Ulyanov, een van Lenins broers, geëxecuteerd op de binnenplaats van de citadel. Vandaag herinnert een gedenkplaat aan deze gebeurtenis. Eind 1917 kwam er een einde aan het bestaan van de "Nut"-gevangenis. Na 11 jaar ontstond daar een museum. De nieuwe instelling vervulde haar functies tot het begin van de Grote Patriottische Oorlog. Tijdens de oorlogsjaren werd, dankzij de bekwame acties van het plaatselijke garnizoen, de stad Shlisselburg, grenzend aan het fort, bevrijd, dat uiteindelijk werd omgedoopt tot "Petrokrepost". En tot slot, sinds 1966, begon het oude fort weer gasten te ontvangen als museum.
Het oude fort vandaag
Eind jaren zestig werden tijdens archeologische opgravingen op het grondgebied van het oude fort de fundamenten van oude stenen muren ontdekt. Een fragment van een ervan en de Poorttoren zijn opgenomen in de moderne expositie van het museum.
Koninklijke toren
De verdedigingstorens en muren hebben verschillende renovaties ondergaan. Hun bodem is bedekt met bastions en gordijnen die sinds de 18e eeuw bewaard zijn gebleven, en de bovenste delen werden in de jaren 20 van de 19e eeuw afgebroken.
De Tsaartoren werd van 1975 tot 1983 gerestaureerd. Daarna werden de interieurs aangepast voor tentoonstellingsruimtes. De koninklijke toren werd aan het einde van de 17e eeuw door de Zweden herbouwd. Van alle gebouwen van het oude fort is het het enige dat bewaard is gebleven sinds de Zweedse bezetting.
Ruïnes van het vierde gevangenisgebouw
Ook de bastions werden volledig gereconstrueerd. Van alle interne fortgebouwen zijn tot op de dag van vandaag alleen de soldatenbarakken bewaard gebleven. In het "Geheime Huis" werden in de loop van de tijd museumexposities geplaatst die vertellen over de gevangenen die wegkwijnen in het oude fort. De "Nieuwe Gevangenis" dient ook als opslagplaats voor waardevolle tentoonstellingen die bekend zijn bij bezoekers met de oude geschiedenis van Rusland.
Attractiebeoordeling:
