Tirta Ganga waterpaleis op Bali

Tirta Gangga Water Palace op Bali is een plek die zowel kinderen als volwassenen zal aanspreken. Hier kun je niet alleen heerlijk ontspannen en zwemmen, maar ook kijken naar kleurrijke hindoeïstische rituelen. Het park is een aanrader om te bezoeken wanneer de strandvakantie de tanden op scherp heeft gezet: een wandeling leidt af van de oceaan en geeft veel indrukken. En de kinderen zullen graag de tamme goudvis voeren.

Bouwgeschiedenis

Zoet water is zeldzaam op Bali. Daarom, toen de laatste Raja Ketut een grote bron ontdekte, die bovendien zijn weg baande door de wortels van de heilige boom, verklaarde hij onmiddellijk dat de sleutel genezend was. Raja Agung was een ontwikkeld persoon: hij studeerde het beroep van architect in Nederland. Bovendien gaf hij om het welzijn van zijn onderdanen (een grote zeldzaamheid voor de machthebbers in die tijd), dus besloot de verlichte monarch een residentie te bouwen voor de rest van zijn familie en voor de mensen - om te zorgen voor regelmatige irrigatie van het land.

Grootschalig werk begon in 1946. In 1948 was de bouw grotendeels voltooid. De familie van de heerser kreeg een nieuwe rustplaats, de omliggende boeren - water voor het planten van rijst. Zelfs de stad Amlapuru begon van vers water te worden voorzien. Helaas duurde de idylle niet lang: in 1963 verwoestte de uitbarsting van de Agung-vulkaan, die (met tussenpozen) 10 maanden duurde, het ensemble bijna volledig. En wat de aanval van de elementen weerstond, werd geplunderd door 'dankbare' buurtbewoners.

Raja Ketut probeerde het unieke complex opnieuw op te bouwen, maar tegen die tijd zat hij vast voor geld. Het werk werd langzaam uitgevoerd. En in 1966 stierf de laatste monarch van het eiland en stopte de restauratie. Pas in het begin van de jaren 80 van de twintigste eeuw werd besloten de restauratie voort te zetten. Het werd al uitgevoerd op vrijwillige donaties. Tegen 1990 werden grote restauratiewerkzaamheden uitgevoerd, maar het werk gaat nog steeds door.

Architectuur

De laatste Raja Ketut werd de architect van Tirta Ganga, waardoor het complex wordt gekenmerkt door een gemengde stijl: traditioneel Balinees en Chinees. Toeristen zien de tempel als een compositie van:

• een weelderige tuin met goed verzorgde bomen en struiken
• een systeem van vijvers verbonden door bruggen en paden gemaakt van stenen
• fonteinen, vaak geheel onverwacht
• beelden van demonen en dieren

Het tempelcomplex is gemaakt in de traditionele hindoeïstische stijl: het heeft 3 terrassen:

1. Demonen leven op het laagste terras: dit is hun wereld. Om de entiteiten comfortabel te laten leven, werden voor hen een tuin en zwembaden gebouwd. De vijvers worden bewoond door vissen, het is gemakkelijk om de vijvers langs de bruggen over te steken. Overal staan ​​beelden van demonen en dieren. Er is een watertoren van de bijgebouwen.
2. Het volgende terras wordt aan mensen gegeven. Hier zijn de vijvers om in te zwemmen. Toegegeven, voor waterprocedures is een extra vergoeding vereist. Maar de lokale bevolking beweert: het water in de poelen is geneeskrachtig, omdat het uit een heilige bron stroomt. Sommige toeristen beweren dat het water troebel is.
3. Op het bovenste terras bevindt zich het paleis van de heerser en de ruimte voor het uitvoeren van rituelen. De plaats is gewijd aan Shiva, Brahma en Vishnu. Er zijn offerplaatsen en gebedsruimtes.

De interpretatie van de naam is interessant. Tirta betekent 'heilig water' en de Ganges is de belichaming van de hemelse rivier die de god Shiva naar de aarde bracht. Zo worden de heilige wateren van de hemelse rivier aan gelovigen gegeven voor een gelukkig leven. Het is opmerkelijk dat het complex het gevoel van een oud gebouw achterlaat: alles is bedekt met zacht smaragdgroen mos. Daarom lijkt het erop dat er duizenden jaren geleden een reis in een tijdmachine was.

Wat te zien

Het is leuk om gewoon door het complex te lopen: door de systemen van paden en bruggen kun je eindeloos van plek naar plek gaan. Een schaduwrijke tuin met bizarre bomen lonkt naar verkoeling. Maar verdienen speciale aandacht:

1. Gekleurde vissen in de zwembaden op de eerste verdieping. Dit zijn Koe-karpers uit Japan. De lengte van een volwassen vis is 0,9 m en kan duizenden dollars kosten. De vissen hebben altijd honger en zijn bijna tam: ze zwemmen omhoog en grijpen voedsel uit hun handen. Om de dieren een plezier te doen, moet je brood kopen, dat bij de ingang wordt verkocht. Of u kunt van tevoren koken en eten meenemen.
2. Paden van stenen, gelijk met het water gelegd. Het lijkt alsof je op het oppervlak van het zwembad loopt. Coe-karpers zweven onder de voeten. Locals zeggen dat als je in een strikt gedefinieerde volgorde loopt, al je wensen uitkomen. True, welke wordt niet gemeld.
3. Fontein Nava Sanga. De structuur heeft 10 kommen, die boven elkaar uitsteken. Het is opgedragen aan de god Sang Hyang Vidi, de bewaarder van het heilige water. De fontein is het middelpunt van de compositie, gemaakt in de traditie van de Ramayana. Rond de centrale figuur van de voogd staan ​​goden van lagere rang.
4. Een andere fontein, gemaakt in de vorm van een zwijn, is de aardse belichaming van de mensenetende demon Rakshasa. Het lijkt erop dat er geen water, maar speeksel uit zijn mond stroomt. Een angstaanjagende figuur bewaakt het kostbare water: de goden creëerden zo'n monster om het heilige vocht te beschermen tegen de ontvoerders.
5. Zwembaden. Het is vooral aangenaam om ze te bezoeken tijdens het warme deel van de dag. Maar het is belangrijk om te onthouden: het is nog steeds koud om 's ochtends vroeg te duiken. Trouwens, baden op de volle maan zal eeuwige jeugd geven. Maar technisch is dit nauwelijks haalbaar: het is verboden om na de sluiting op het grondgebied te blijven.
6. Nabijgelegen rijstvelden. Er is gelegenheid om te zien hoe een beroemde plant wordt gekweekt. Er zijn hier weinig toeristen, dus de wandeling zal rustig zijn.
7. Het is interessant om het hele watervoorzieningssysteem van het complex te evalueren. Het grootste deel gaat naar de stad Amlapuru: dit is drinkwater voor de bewoners. Dan worden de poelen met vissen en die gebruikt om te zwemmen gevuld. De inhoud van de baden wordt regelmatig bijgewerkt: vuil water wordt de rijstvelden in gepompt. Voor een competente watervoorziening werd een systeem van een toren en ondergrondse drainagebuizen gebouwd.

Het complex heeft een restaurant met een hotel. Dit is het eigendom van de erfgenamen van de laatste heerser. Als je wilt, kun je een hapje eten en overnachten. De afstammelingen van de Rajah werken gewetensvol: de reputatie van de instelling is duur.

Reistips voor een bezoek

Kortom, het complex wordt bezocht door lokale bewoners: ze voeren rituelen uit, bidden; er zijn weinig toeristen. Er zijn geen specifieke regels om te volgen. Het overdreven opstandige gedrag van de gasten zorgt echter voor afwijzing van de aboriginals. Bovendien moet worden opgemerkt dat:

• tijdens het onderzoek zult u het grootste deel van de tijd in de open zon moeten doorbrengen: u heeft een beschermende crème en een hoed nodig
• je moet vroeg beginnen met het onderzoeken van het complex, terwijl het niet heet is
• zwemmen in de ochtenduren is koud: het is beter om te wachten tot de middag, het water zal opwarmen
• soms lijkt het water in de badkuipen troebel: dit betekent dat het verontreinigd is en binnenkort zal worden vervangen door een nieuwe
• het is erg warm in de rijstvelden: een parasolletje tegen de zon helpt
• als zwemmen gepland is, neem dan een zwembroek of zwemkleding mee
• het is aan te raden om een ​​bepaald bedrag te reserveren voor de aankoop van visvoer en een bezoek aan het zwembad (betaling is niet inbegrepen in de toegangsprijs)
• als je van plan bent een feestelijke ceremonie bij te wonen, moet je een sarong omgorden
• de inspectie moet vóór sluitingstijd zijn voltooid: het is verboden om op het grondgebied te blijven na de sluiting van de tempel

Vanwege de afgelegen ligging van Tirta Gagna van de belangrijkste excursieroutes, wordt het aanbevolen om de reis te combineren met extra sightseeing, bijvoorbeeld Tirta Lempuyanga.

Openingstijden en ticketprijzen

Het complex is open voor toeristen van 08.00 uur tot 18.00 uur. Een volwassene moet een kaartje kopen voor 30 duizend roepies. Een wandeling rond de tempel kost een kind 15.000 roepies. Zwemmen in het zwembad wordt ook betaald: 20 duizend roepies.

Waar is het gelegen en hoe er te komen?

Tirta Ganga is een complex op afstand van de bezochte plaatsen. Het ligt het dichtst bij de stad Amlapur: het ligt op slechts 8 km afstand. U kunt proberen een bus te nemen van het vakantiedorp naar Candidasa en vanaf daar een reguliere bus naar Ampalura te nemen. Door de kleine stroom passagiers is er echter geen reguliere busverbinding met Ampalura. Het is daarom aan te raden om vooraf de dag en tijd van vertrek te controleren. En de laatste 8 km naar de tempel zal moeten lopen of proberen een ritje te maken. Reizen op een gehuurde fiets of auto wordt als comfortabeler beschouwd. Bij het plannen van een route moet u een navigator gebruiken. U kunt parkeren op de betaalde parkeerplaats bij het complex (1 duizend roepies).

Tirta Ganga-paleis op de kaart