Adres: Duitsland, Berlijn, Gendarmenmarkt plein
Start bouw: 1780 jaar
Voltooiing van de bouw: 1785 jaar
Architect: Martin Grunberg
Coördinaten: 52 ° 30'45.9 "N 13 ° 23'33.3" E
Inhoud:
Korte beschrijving
Elk jaar trekken honderdduizenden mensen naar de hoofdstad van Duitsland om persoonlijk de talrijke architecturale monumenten en historische bezienswaardigheden te zien die dit land rijk is.
Het is onmogelijk om ondubbelzinnig te zeggen waar in Berlijn een toerist eerst moet gaan na een bezoek aan de beroemde Brandenburger Tor, de Reichstag en de Dom van Keulen. Maar dat, waar je zeker moet bezoeken en wat je zeker moet zien is het plein Gendarmenmarkt en, daarop gelegen, de Duitse kathedraal.
Uitzicht op de kathedraal vanaf het observatiedek van de Franse kathedraal
Wanneer een reiziger voor het eerst het beroemde Berlijnse plein bezoekt, kan hij enigszins in de war raken als hij twee identieke gebouwen tegelijk tegenover elkaar ziet staan: de Duitse kathedraal en de Franse kathedraal. Het punt is dat dit geen optische illusie is, maar het resultaat van een grootschalige reconstructie, die in de verre 18e eeuw op grote schaal werd uitgevoerd. Dit artikel zal zich echter concentreren op een van de majestueuze bouwwerken - de Duitse kathedraal. Het is ook vermeldenswaard dat het gebouw zijn naam "Duitse kathedraal" dankt aan Duitse parochianen, van wie de meesten calvinisme en lutheranisme beleden.
Duitse kathedraal in Berlijn - geschiedenis
Voortbordurend op het gesprek over de oorsprong van de naam, zou ik willen opmerken dat de Duitse kathedraal in Berlijn een heel architectonisch complex betekent, dat bestaat uit een Duitse kerk en een gigantische, verbazingwekkende koepeltoren.
Uitzicht op de noordgevel van de kathedraal
Aan het begin van de 18e eeuw, namelijk in 1701, tijdens het bewind van koning Frederik II van Pruisen, ontwikkelde de architect Martin Grünberg, als onderdeel van een grootschalige transformatie van het hele Gendarmenmarkt-plein, onder zijn strikte leiding een project voor de toekomstige kerk. Om eerlijk te zijn, moet worden opgemerkt dat dit bouwproject niet het resultaat was van nauwgezet werk van architect Grünberg. Het was gebaseerd op het idee van Romeinse architecten die een uniek mooi project ontwikkelden van tweelingkerken met majestueuze koepels op het bekende Italiaanse Piazza de Popolo.
Nadat hij het project had goedgekeurd, gaf Frederik II het bevel om de plaats te ontruimen, die voorheen de Zwitserse begraafplaats huisvestte, waar in 1698 en 1699 hun familieleden werden begraven, terugkerend uit tijdelijke ballingschap, de Hugenoten. Eigenlijk, Duitse kathedraal werd gebouwd op de overblijfselen van dode mensen... Bij de overdracht van de begraafplaats naar een andere plek in die verre en roerige tijd was immers bijna niemand betrokken. De bouw begon in 1701 en duurde tot 1708. Aanvankelijk had het gebouw een vijfhoekige vorm, waarvan de basis was versierd met halfronde uitsteeksels - apsissen.
Uitzicht op de kathedraal 's nachts
Binnen, bij de centrale kolom, tegenover de ingang, werd een protestants altaar geïnstalleerd, dat volgens de wetten van deze religie werd gecombineerd met de preekstoel. Opgemerkt moet worden dat aanvankelijk alleen calvinisten de kerk bezochten, die in feite Frederik II zocht, die een calvinistische gemeente wilde creëren en uitbreiden. Maar na een bepaalde tijd begonnen ook lutheranen de parochie te bezoeken, zodat de Nieuwe Kerk zowel calvinistisch als luthers werd. Al die tijd had Giovanni Simonetti de leiding over de bouwwerkzaamheden.
Gewelfde torens verschenen bijna aan het einde van de 18e eeuw. In 1780 onderging de Duitse kathedraal zijn eerste reconstructie. De reconstructie van het gebouw werd uitgevoerd door Georg Christian Unger, die tot 1785 het project van de architect Karl von Gontard uitvoerde. De koepelvormige torens werden gemaakt in de traditie van het palladianisme en "echoden" naar buiten toe de torens in Parijs, geïnstalleerd op de kerk van Sint-Genève, die moderne reizigers kennen als het legendarische Pantheon. De toren zelf was versierd met standbeelden van personages uit de Bijbel, en de koepel werd bekroond met het enige beeldhouwwerk dat de militaire macht moest symboliseren.
Koepel van de kathedraal
Er werd besloten om het fronton van het gebouw te versieren met een reliëfcompositie, waarvan de "plot" ook bijbels was - "De bekering van de apostel Paulus". Volgens historische gegevens vond er in 1817 een heroverweging van doctrines plaats, waardoor veel Duitse lutherse en gereformeerde religieuze organisaties naar de enkele evangelische kerk van Pruisen verhuisden.
Het is onmogelijk om de tragische gebeurtenis in het voorjaar van 1848 niet te vergeten. De Maartrevolutie, waaraan toen veel Berlijners deelnamen, kostte honderden mensen van verschillende religies het leven. Tegelijkertijd vond de grootste herdenkingsdienst plaats. Drie vertegenwoordigers van verschillende religies waren betrokken bij de uitvaartdienst voor de 183 vermoorde tegelijk: een katholieke priester, een rabbijn en een evangelische predikant. In die tijd was dit evenement gewoon iets uit het rijk van de fantasie.
In 1881 onderging de Duitse kathedraal in Berlijn een nieuwe transformatie... Het onverbiddelijke verstrijken van de tijd, waardoor het grootste deel van de kerk werd verwoest, werd de aanleiding voor een nieuwe reconstructie van het gebouw. Het bedrijf “Von der Hude & Hennicke” ging aan de slag onder leiding van Hermann von der Hude en Julius Hennicke, die ditmaal nieuwe architectonische elementen in de neobarokke stijl maakten.
Uitzicht op de kathedraal vanaf de Marktrafenstrasse
De Tweede Wereldoorlog heeft ook zijn eigen aanpassingen gedaan. 1943 was een noodlottig jaar voor het bestaan van de Duitse kathedraal. Eerlijkheidshalve is het echter de moeite waard om te verduidelijken dat veel onschatbare monumenten van architectuur en geschiedenis van Berlijn dit jaar hebben geleden. Als gevolg van de sterkste bombardementen werd de kathedraal volledig verwoest.
Pas in 1977 werd begonnen met de restauratie van de Duitse kathedraal in Berlijn. De restauratiewerkzaamheden duurden meer dan twaalf jaar, maar in 1988 was de kerk blij haar parochianen weer te mogen verwelkomen. Maar al in 1989, toen de Berlijnse Muur viel, werd de kathedraal weer gesloten, nu worden het gebouw en het stuk grond eronder eigendom van de regering van het verenigde land. Daarna hield de Duitse kathedraal in Berlijn op haar functies te vervullen: protestanten, lutheranen en calvinisten offerden niet langer hun gebeden tot God in een prachtig gebouw met een prachtige koepel. De Duitse regering besloot blijkbaar dat er genoeg kathedralen in de hoofdstad waren en vaardigde een decreet uit waarin stond dat de Duitse kathedraal het meest "gewone" museum zou zijn.
Duitse kathedraal in Berlijn - vandaag
Van 1996 tot heden is de Duitse kathedraal in Berlijn een museumgebouw, waar iedereen kennis kan maken met de geschiedenis van het Duitse parlement en de Bondsdag. Alle tentoongestelde voorwerpen zijn voor iedere Duitser van grote historische waarde. Het lijdt geen twijfel dat zij en het verbazingwekkende interieur van het gebouw van de Duitse kathedraal bijna alle gasten van de stad zullen interesseren.
Historische tentoonstellingen met unieke exposities gewijd aan historische gebeurtenissen die zich in de meest uiteenlopende tijdsperioden in Duitsland hebben afgespeeld, komen er ook vaak voor. Het is vrij eenvoudig om naar het Gendarmenmarkt-plein te gaan, waar zich in feite de Duitse kathedraal bevindt: er zijn twee metrostations vlakbij. Bovendien kunt u gebruikmaken van de diensten van een stadsbus of taxi, trouwens, chauffeurs van privéauto's "houden heel veel van" de gasten van de stad, dus zo'n reis kan een reiziger een aardige cent kosten. Maar een bezoek aan de Duitse kathedraal zelf kost een toerist ongeveer 7 euro. U kunt elke dag van de week van 9.00 tot 19.00 uur het gebouw betreden.
