Adres: Kremlin van Moskou, tussen de torens Tsarskaya en Konstantino-Eleninskaya
Bouwdatum: 1495 jaar
Toren hoogte: 38 meter.
Coördinaten: 55 ° 45'06.6 "N 37 ° 37'19.3" E
Inhoud:
Kort verhaal
Het Kremlin van Moskou is een groot architectonisch complex met veel historische monumenten, een muur en torens. Er zijn veel torens, meer dan 10, en een ervan heet Nabatnaya. We zullen er verder over praten.
Wie de Nabatnaya-toren heeft gebouwd, is nog onbekend. Maar de geschatte bouwdatum is bekend - het einde van de 15e eeuw, 1495e jaar... Op de toren werd een klok geïnstalleerd, waar vroeger de schildwachten dienst hadden, en de wacht werd de klok rond uitgevoerd. De bel ging echter niet altijd. In 1771 ging Rusland door de pestrellen, waarvan het signaal voor het begin precies vanaf de Nabatnaya-toren werd gegeven.
Van links naar rechts: Nabatnaya-toren, Tsarskaya-toren, Spasskaya-toren
Onmiddellijk daarna beval de Russische keizerin Catherine II om letterlijk de tong uit de bel te trekken. Gedurende 30 jaar na deze gebeurtenissen maakte de bel geen geluid. Trouwens, die opstand duurde niet lang en werd met succes onderdrukt door Grigory Orlov, de graaf en tegelijkertijd de favoriet van keizerin Catharina II. Grigory Orlov werd niet alleen beroemd om zijn aantrekkelijke uiterlijk, opmerkelijke fysieke kracht, maar ook om de intelligentie van een politicus en militaire vaardigheden.
Over de geschiedenis van de pestrellen
Moskou werd in de tweede helft van de 18e eeuw "aangevallen" door het uitbreken van de pest. Daarnaast waren er nog een aantal redenen voor het uitbreken van de rellen: honger en pesterijen door de politie van die tijd tegen de mensen bereikten het uiterste. Maar de belangrijkste reden voor de populaire onrust was de volgende omstandigheid: de geheime overdracht van het pictogram, dat bij de Barbaarse Poort was geïnstalleerd. Waarom is dit gedaan?
Aartsbisschop Ambrose was van mening dat als veel mensen zich voortdurend rond deze icoon verzamelen in afwachting van redding en genezing van de pest, dit alleen maar zal bijdragen aan een nog grotere verspreiding van de ziekte. Toen de alarmbel weer ging en de mensen (waaronder "jongensmensen, klerken, kooplieden en fabrieksarbeiders", zoals de kronieken van die tijd beschrijven) de afwezigheid van het icoon ontdekten, bereikte de verontwaardiging haar grens. De bewakers van het Kremlin in Moskou werden zwaar geslagen door een woedende menigte. Aartsbisschop Ambrosius moest vluchten uit het Chudov-klooster in Donskoy. Ambrose verdween op tijd, omdat het Chudov-klooster werd verwoest door de wrede mensen. Maar de aartsbisschop kon niet ontsnappen - hij werd gevonden in het Donskoy-klooster, vernietigde het gebouw en behandelde de aartsbisschop.
De menigte woedde steeds meer en uiteindelijk werd de volgende eis naar voren gebracht - om Yeropkin op te geven, die zich in het Kremlin had gevestigd (op dat moment diende hij als senator). Natuurlijk gaven de autoriteiten van het Kremlin Yeropkin niet zo gemakkelijk weg, maar probeerden ze met de menigte te onderhandelen. De oppercommandant van het Kremlin werd als ambassadeur naar de vergadering gestuurd. Zodra hij wegging, vlogen er meteen stenen op hem af.
Uitzicht op de toren vanaf het Vasilievsky Sposk-plein
Vanaf dat moment werd bevel gegeven om vijandelijkheden tegen de relschoppers te beginnen - ze begonnen genadeloos te schieten met kanonschoten uit kanonnen. Het was een wreed gezicht! Een ooggetuige beschreef dat mensen in tweeën waren gescheurd, een deel van hun hoofd, een deel van hun armen en benen waren afgescheurd. Bovendien doodde één schot tot 10 mensen tegelijk. Na de executie werden de voortvluchtigen achtervolgd door speciale strafdetachementen.
Na deze verschrikkelijke dag, in de ochtend, toen de bel begon te luiden, verzamelde het Rode Plein opnieuw een menigte. Ze eisten de vrijlating van de gevangenen en de afschaffing van de quarantaine van de pest. De autoriteiten traden even brutaal en resoluut op als voorheen. De soldaten, die waren samengetrokken om het Kremlin te bewaken, openden opnieuw het vuur op degenen die zich op het Rode Plein hadden verzameld, en de cavalerie begon ze met sabels in stukken te hakken. Dit was de laatste dag van de opstand, waarbij 4 mensen werden opgehangen, 72 werden met een zweep geslagen en naar de galeien gestuurd.
Alarmtoren in onze tijd
In de jaren 70 van de vorige eeuw gaf de fundering van de Nabatnaya-toren een sterke scheur. Vanaf dat moment begon de toren behoorlijk te slingeren.... Dankzij de inspanningen van professionele architecten is dit proces gestopt, maar tot nu toe heeft niemand de toren genivelleerd. Door de kanteling is de top van de toren 1 meter verwijderd van de verticale as.
Alarmtoren tegen de achtergrond van de koepels van de Ivan de Grote Klokkentoren
De helling van de Nabatnaya-toren maakte het echter bijzonder - op dit moment staat het tenslotte niet alleen bekend als de Nabatnaya-toren, maar ook als de "Moskou Scheve Toren van Pisa".
En de alarmbel, die waarvan de tong werd uitgescheurd, is vandaag te zien in de lobby van de wapenkamer.
