Bezienswaardigheden van Rhodos

De naam van het eiland en de stad op zijn grondgebied staan ​​synoniem voor zeereizen en zorgeloze ontspanning. Velen beschouwen deze plek als een aards paradijs. Er is slechts één amendement: bijna het hele grondgebied van Griekenland is een aardbevingsgevaarlijk gebied.

Als we eraan toevoegen dat het eiland voortdurend een gebied van grootschalige vijandelijkheden is geworden, is het beeld, vanuit het oogpunt van logica, triest. De unieke bezienswaardigheden van Rhodos zijn vaak verwoest. Het feit dat veel natuurlijke monumenten en architectonische meesterwerken bewaard zijn gebleven, is te vergelijken met een wonder. Vroeger overleefde de inheemse bevolking door vee en landbouw, tegenwoordig is de belangrijkste bron van inkomsten het toerisme.

De Grieken zijn echter filosofisch over zo'n verandering in activiteiten, ze gaan door met het planten van wijngaarden, boomgaarden, het fokken van geiten, schapen en koeien, en argumenteren dat ze vasthouden aan oude tradities met hun bezorgdheid voor morgen.

Fort van Rhodos

Het middeleeuwse gebouw maakt indruk met zijn kracht. 600 jaar geleden was het volgens historici het meest onneembare fort op het grondgebied van christelijke staten. Het werd opgericht door de Hospitaalridders, wiens militair-religieuze orde toen eigenaar was van het eiland. De organisatie, opgericht in de tijd van de kruistochten, is nog steeds actief. Het is vooral bekend als de Orde van Malta.

Hospitaalridders voeren tegenwoordig geen oorlogen, ridders en dames organiseren liefdadige medische, educatieve, wetenschappelijke, culturele programma's in alle uithoeken van de planeet en ... hebben een enorme invloed op de wereldpolitiek. In de middeleeuwen was de leiding van de orde in het fort gevestigd. Het gebouw is meerdere keren belegerd. Moslims veroverden het in de 16e eeuw - 70 jaar na de val van Constantinopel.

De reden voor de nederlaag van de verdedigers van het fort was niet eens het numerieke voordeel van de tegenstanders (een 100 duizendste leger werd gegooid tegen enkele honderden ridders), maar het verraad van de gekroonde personen die de steun van de orde genoten en werden bang voor zijn versterking. Een aanzienlijk deel van de oude verdedigingsvestingstructuren is tot op de dag van vandaag bewaard gebleven. Na uitgebreide werkzaamheden in de vorige eeuw slaagden restaurateurs erin om het fort terug te brengen naar zijn oorspronkelijke uiterlijk.

Middeleeuwse stad Rhodos

Door de beslissing van de drie oude staten van het eiland (Kamiros, Ialyssos, Lindos), verscheen een nieuwe hoofdstad van de verenigde eilandstaat, de stad Rhodos. Bovendien verwierf het de status van een belangrijke militaire basis langs de kust van de zee. Het evenement vond plaats in de antieke periode van 408 voor Christus. Een herinnering aan die tijd is informatie over de Kolossus van Rhodos, een vuurtoren die is opgenomen in de lijst van zeven wonderen. De geschiedenis van de middeleeuwse stad is gevuld met ridderlijke invallen, oorlogen van het Ottomaanse leger en de overwinning van Italiaanse soldaten.

De mengeling van tijdperken, tradities en gebruiken van verschillende nationaliteiten heeft een historisch stempel van onschatbare waarde achtergelaten in de vorm van oude gebouwen die belangrijke herkenningspunten zijn geworden. Veel monumenten zijn zorgvuldig gerestaureerd door de Italianen. Ze gaven de stad een ongewone smaak, bewaarden voor de afstammelingen de herinnering aan de gebeurtenissen die in de oudheid woedden. Elke straat, de muren van een klein privéhuis, zijn doordrenkt met de sfeer van de oudheid.

Straat van de Ridders

In de oudheid was deze straat de thuisbasis (woonplaats) van de beroemde "talen" of vertegenwoordigers van verschillende orden van Rhodos. Het was hun werk dat er een fort werd gebouwd om de stad te beschermen. Aan het einde van de oude straat staat een gebouw dat dienst deed als Byzantijnse kerk, de katholieke kerk van de Maagd van het fort en een moskee. Voor toeristen van belang zijn de archeologische, Byzantijnse musea langs de straat. In verschillende kamers van het Archeologisch Museum worden artefacten bewaard die het leven van de ridders weerspiegelen (de officiële naam is "Orde van St. John").

Johannes de Doper is de patroonheilige van de stad. Het fort, gebouwd door ridders, omringde de middeleeuwse stad (de lengte is 4 km.). Door het centrum liep de straat van Ippoton of Ridders. Nu heeft het een uiterlijk beeld dat hetzelfde is als in die tijd toen de stappen van een passerend detachement ridders in harnas en oude kleren erop werden gehoord (toeristen zien ze). Het is gemakkelijk te vinden, nadat je het oude fort hebt bereikt.

Mandraki-poort

Al meer dan 2500 jaar wordt de haven van Mandraki beschouwd als de belangrijkste haven. Nu staat het leven niet stil: honderden vissersboten, moderne jachten, kleine cruiseschepen meren hier het hele jaar door aan. Ze worden allemaal, net als duizenden jaren geleden, begroet door bronzen beelden van een hert, een hert, versterkt op massieve stenen zuilen. Herten worden erkend als een symbool van de stad (volgens de legende hebben ze het eiland van slangen gered door ze met hun poten te vertrappen). Volgens een oude legende stond op de plaats van de beelden het beroemde monument Kolossus van Rhodos (de zonnegod Helios). Het was zichtbaar vanaf andere eilanden in de Egeïsche Zee.

Een aardbeving verwoestte het beeld in 222 voor Christus. Drie overgebleven middeleeuwse molens, die doen denken aan de tijd van de ridders, trekken de aandacht met hun rode daken en stenen torentjes. Aanvankelijk waren het er 13 (de molens werden vernietigd door de Ottomaanse troepen). Ze malen het graan dat in de haven aankomt. De haven van Mandraki behoort tot het historische deel van de stad, grenzend aan het fort.

Fort Sint-Nicolaas

Het imposante fortgebouw werd gebouwd om de haven, de haven, te beschermen. Het is gelegen aan het einde van een pier van 400 m, gebouwd in de antieke periode. Het scheidt de haven en de open zee. Bewaarde stenen molens en het grensfort van St. Nicholas. Vóór de vernietiging van bijna alle molens door de Ottomanen, werd het het fort van de molens genoemd. Een ronde toren gemaakt van natuursteen (de diameter is ongeveer 17 m) diende als eerste verdediging van de ingang van de haven. Het werd gebouwd onder het bewind van de grootmeester Pierre Raymond in 1465 op de fundamenten van een oude Byzantijnse kerk van zeelieden. Vestingwerken vervullen vandaag nog steeds belangrijke veiligheidsfuncties.

Zo is er een terrein met een vuurtoren op het dak van de oude toren van het Fort van Sint Nicolaas. Hij wordt getoond in tal van foto's. Voor zeilers is dit een belangrijk navigatie-element, dat helpt om de prachtige oude kusten van het legendarische eiland op tijd te zien. Het is gemakkelijk om met de auto naar het fort van Sint-Nicolaas te gaan, via de haven van Mandraki.

Akropolis van Lindos

De adem van de oude machtige stad, die deel uitmaakte van de Dorische zeshoek (Hexapolis), bloeiend onder het bewind van de beroemde wijze Cleobulus, kan worden gevoeld door te kijken naar de bewaarde ruïnes van de Akropolis. Het is gelegen op een heuvel van 116 m. Archeologische opgravingen hebben aangetoond dat er ook een tempel was gebouwd op de plaats van een nog ouder bouwwerk. De sporten van de trappen aan de voet van de heuvel zouden bij deze tempel horen. Oude stadstaten hadden altijd verschillende niveaus.Helemaal bovenaan werden de heiligdommen van de beschermgoden opgericht.

De Akropolis van Lindos was populair tijdens de oudheid van het eilandleven. Het theater verscheen op het zuidwestelijke deel van de BC-heuvel. NS. Als een oud heiligdom dat het oude Griekse schip van trimiolia afbeeldt, werd het theater in de rots uitgehouwen. Nu zie je verschillende rijen toeschouwers gemaakt van stenen trappen. Er zijn veel legendes over de Akropolis van Lindos. Volgens één versie was Alexander de Grote hier vóór de belangrijke mars naar het Oosten. De ticketprijs naar de Akropolis is 6 €. De openingstijden variëren afhankelijk van het seizoen van het jaar.

Akropolis van Rhodos

De oude ruïnes van de Akropolis liggen op drie kilometer van het stadscentrum, bovenop de berg Smith. Een uniek uitzicht op de oude, nieuwe stad opent vanaf de top. De opgraving van de heuvel begon in 1912 en nu is slechts een klein deel van de oude schatten beschikbaar voor toeristen. Dit is het beroemde complex van de ruïnes van de tempel van Apollo van Pythia, een amfitheater waar hij de kunst van de redenaar Cicero bestudeerde. Marmeren odeon (theater), volledig gerestaureerd en heeft 800 zitplaatsen. Op de onderste rij zijn drie treden uit de antieke periode bewaard gebleven.

Het theater organiseert nu muziekuitvoeringen. Naast het theater is een stadion uit de Romeinse tijd bewaard gebleven. Eerder werden hier Alionov-sportwedstrijden gehouden. Nu in het stadion zijn atleten bezig, de training is aan de gang. Gedeeltelijk opgegraven zijn de tempel van Athena en Zeus, nymphea (ondergrondse structuren in de rotsen), het heiligdom van Artemis. De Akropolis fungeerde niet als vestingwerk. Er zijn geen forten, stenen wachttorens.

Rhodos stadion

Het is moeilijk te geloven dat zo'n grootschalig bouwwerk door mensenhanden is opgericht! De enorme cyclopische vierhoekige steen in het stadion roept gedachten op aan gigantische mythische wezens. De bouw van de sportfaciliteit dateert uit de 3e eeuw voor Christus. Het is speciaal gemaakt voor de oude Olympische Spelen. De akoestiek van het gebouw kan benijd worden door moderne concertzalen: het woord dat hier rustig wordt gesproken is perfect te horen op een afstand van 300-400 meter.

Het stadion heeft perfect bewaard gebleven tribunes, stenen banken (met rugleuningen) voor toeschouwers en atletiekbanen. In de buurt van het gebouw was er in de oudheid een tempel van Apollo - de god van het licht, de patroonheilige van waarzeggers, artsen, mensen van kunst. Sombere gebouwen bevonden zich ook niet ver van het stadion: de graven waar de edelen werden begraven, de altaren van Hades - de heersers van de onderwereld van de doden. Ruïnes en 3 zuilen bleven van de tempel over, de graven waren veel beter bewaard gebleven (ze werden relatief recent ontdekt tijdens opgravingen).

Oude Kamiros

Een stad uit een verloren koninkrijk, voor altijd verborgen door een dikke laag van een verwoestende aardbeving 22.000 jaar geleden. Hij verborg zijn geheimen tot het midden van de 19e eeuw. De belangrijkste opgravingen van de stad begonnen aan het begin van de 20e eeuw. Ze lieten ons de ruïnes zien van een Dorische tempel die bestond in de 3e eeuw voor Christus. Voor het eerst werden de ruïnes van de stad, de begraafplaats, tempels op de top van de heuvel, de markt, de acropolis ontdekt in 1859. Ze behoorden tot een van de meest ontwikkelde, rijkste steden in de Dorische Six-Grade-staten.

Interessante feiten worden beschouwd als de gevonden geslagen munt met de afbeelding van een vijg (totem van vruchtbaarheid), opslag van drinkwater, aquaducten voor de levering ervan aan de bevolking. Het hoofdpad de heuvel op leidt naar de Akropolis, naar de plaats waar de tempel van de godin Athena torende. De ruïnes van de stad zijn open op drie niveaus en het hele grondgebied ligt op 120 m boven de zeespiegel. Op de top is er een observatiedek dat uitzicht biedt op de ruïnes, de stad, de zee.

Mount Filerimos

Een pad omzoomd met cipressen leidt naar het majestueuze kruis dat bovenaan staat. Deze weg wordt "De Weg naar Golgotha" genoemd. De lengte is gelijk aan het pad dat Jezus heeft afgelegd. Stenen steles zijn langs de weg geïnstalleerd en weerspiegelen scènes van de kwelling van de Heer. Je kunt de top bereiken via een interne wenteltrap. Het is smal, het is moeilijk voor twee reizigers om zich erover te verspreiden. Een kruis (eerst van hout en nu van steen) werd geïnstalleerd door de monniken die in het klooster woonden. In de oudheid bloeide op de berg een kleine, maar zeer belangrijke, beroemde stad Yalis.

Nu doet de nederzetting denken aan de ruïnes van de tempels van Zeus, Athene, het klooster, de cel van St. George met bewaarde fresco's. De naam van de berg komt van de naam van een kluizenaarmonnik die zich hier in de 1e eeuw vestigde. Er wordt gezegd dat het geheim van de beroemde Filerimos-likeur hier is uitgevonden. Je kunt het alleen hier kopen in de winkel van de afstammelingen van de Griekse familie die het hebben bewaard. Het natuurreservaat Filerimos is elke dag geopend, behalve op maandag.

Tsambika-klooster

Het klooster (ook wel Panagia Tsambika genoemd) herbergt de icoon van de Maagd Maria, het grootste religieuze heiligdom. De wonderbaarlijke kracht van het icoon heeft meer dan eens kinderloze stellen geholpen. Het aantal pelgrims naar haar neemt in de loop van de tijd niet af. Er zijn twee kloosters met dezelfde naam: de onderste (Kato) en de bovenste (Moni). Het wonderbaarlijke icoon bevindt zich in de eerste, gebouwd van sneeuwwitte steen met een klokkentoren. In de buurt vindt u een interessant orthodox museum en souvenirwinkels.

Een trap met 300 treden leidt naar de tweede tempel. Het bevat een kopie van het pictogram. Het origineel wordt hier jaarlijks grootgebracht op 8 september op de verjaardag van de Moeder Gods. De tempel is gelegen nabij de stad Archangelos. Je kunt er met de bus komen en daarna te voet. De toegang tot de tempels is gratis.

Kerk van Onze Lieve Vrouw van Lindos

Het kleine stadje, dat de parel van het eiland wordt genoemd, heeft de mooiste kerk van de Maagd Maria. Het werd gebouwd in de 13e eeuw op de plaats van de fundering van een religieus gebouw in het centrum van een middeleeuwse stad. Uiterlijk is de kerk een sneeuwwitte tempel met kruiskoepels en een achthoekige koepel, een Byzantijns dak gemaakt van rode dakpannen.

De gezellige binnenplaats is geplaveid met witte en zwarte kiezelmozaïeken. De uit hout gesneden iconostase uit de 17e eeuw wordt beschouwd als de belangrijkste decoratie van de kerk. Op de muren zijn er oude fresco's met scènes uit het leven van Jezus, de Moeder van God en de heilige apostelen. De kerk is dagelijks geopend. De toegang is gratis, maar wel in gepaste kleding.

Kerk van Sint Nektarios in Filiraki

Een prachtige terracotta tempel met zuilen werd opgericht ter ere van Nektarios die een ernstig zieke hielp. Deze heilige was de eerste die heilig werd verklaard in de moderne tijd in Griekenland. Een van de grootste gebouwen in het resortdorp werd in 1976 gebouwd. Binnen is er een icoon van St. Nektarios. Volgens de Griekse gebruiken is het versierd met metalen reliëfs waarop delen van het menselijk lichaam zijn afgebeeld (de traditie van het vragen om hulp tijdens een ziekte). Er zijn twee kerken op het eiland, gebouwd ter ere van Nectarios.

Een daarvan is gelegen aan de weg die van het dorp Filiraki naar de hoofdstad leidt (naast het gebouw van het belangrijkste winkelcentrum). Het bevat delen van de relieken van de heilige. Het groene gebied voor de kerk is versierd met een platform met mozaïeken van gekleurde kiezelstenen. Er zijn banken voor het uitrusten van talrijke pelgrims. Je kunt de kerk gratis binnen.

Kerk van St. Panteleimon in Xi'an

In een klein dorp dat populair is bij toeristen die haast hebben om honing, olie en lokale ambachten te kopen, zijn er twee kerken van St. Panteleimon. Een ervan is oud (gebouwd in de 15e eeuw). Het was gemaakt van grote rotsblokken, zonder klokkentoren met een kruis op het dak. De nieuwe tempel, opgericht ter ere van Sint Panteleimon (een genezer die vereerd wordt in Griekenland) is klein maar zeer elegant. De kantachtige elementen van geweven witte cirkels geven het een plechtige, feestelijke uitstraling.

De kerk heeft twee torens met beschilderde klokken. Er is een enorme afbeelding van Jezus Christus op het bad. Het interieur van de kerk schittert met verguldsel, fresco's, iconen, muurschilderingen die vertellen over het leven van de heilige martelaar Panteleimon. Delen van zijn relikwieën worden hier ook bewaard. De gemakkelijkste manier om Xian te bereiken met een toeristische excursie is per bus, taxi. De toegang tot de kerk is gratis.

Archeologisch Museum van Rhodos

In de oude straat van de ridders (direct aan de riddersteeg), in een middeleeuws gebouw dat behoort tot het ziekenhuis van de ridders, zijn er tal van tentoonstellingen van een interessant museum. In de zalen waar vroeger aristocraten werden behandeld, worden archeologische vondsten uit verschillende delen van het eiland verzameld. Onder hen behoort de belangrijkste plaats tot standbeelden, keramiek, amforen, sieraden. Hier zie je het standbeeld van Helios (patroonheilige van Rhodos), gemaakt in de 2e eeuw voor Christus. Een standbeeld van Aphrodite van Rhodos, geknield en nat haar uitwringend (het werd gemaakt in de 1e eeuw voor Christus) van marmer.

Er is een zaal gewijd aan het leven van de ridders. Op de binnenplaats van de kerk staan ​​veel beelden. Hier is het beroemde standbeeld van een leeuw die zijn poten op de kop van een stier zette. Het is gemaakt van speciaal zwart graniet. Geopend van 8u tot 19u.

Kasteel van Monolithos

De basis voor het middeleeuwse kasteel-fort is een onneembare rots. De structuur, gebouwd op een hoogte van 250 meter boven de zeespiegel, werd gebouwd aan het einde van de 16e eeuw. Historici vinden het moeilijk te zeggen wat hier eerder is gebeurd, terwijl mystici de rots als een van de krachtplaatsen beschouwen.

De structuur functioneert al 30 jaar. Toen de Hospitaalridders het eiland verlieten, besteedden de moslims hun kracht en geld niet aan het onderhoud van het fort. Het begon in te storten, een deel van de muren veranderde in hopen cameeën, maar ze, de overblijfselen van torens, zuilengalerijen, kasteeltrappen, zien er vandaag indrukwekkend uit.

Op het grondgebied van het fort is er een functionerende tempel van St. Panteleimon de genezer - de hemelse beschermheilige van artsen en soldaten. Ook tijdens de gevechten werden de diensten in deze kerk niet onderbroken. De binnen- en buitendecoratie is de afgelopen eeuwen praktisch niet veranderd en helaas is er slechts een fragment van de muur overgebleven van de luxueuze kapel in het fort.

Kasteel van Kritinia

Het gebouw behoorde toe aan de Hospitaalridders. Het verschilt van soortgelijke kastelen op het eiland in meer sierlijke architectuur, die de Italiaanse en Griekse middeleeuwse kanunniken weerspiegelt. De bouw van het grootste deel van het fort werd voltooid in de tweede helft van de 15e eeuw. Honderd jaar lang hebben de Ridders van Malta wijzigingen aangebracht in de lay-out van Kritinia, waardoor de verdediging van de structuur is verbeterd. Elk van de 3 niveaus van het kasteel was autonoom en kon, onafhankelijk van de andere delen, de aanvallen van de indringers weerspiegelen.

Toen het fort ophield eigendom te zijn van de Hospitaalridders, raakte het snel in verval. De lokale autoriteiten hebben de restauratie nooit kunnen organiseren. Alleen krachtige buitenmuren en vervallen torens bleven over van het prachtige bouwwerk. Het kasteel huisvestte de kerk van St. Paul, maar de tempel onderging een soortgelijk lot.

Talloze toeristen streven ernaar om naar deze geweldige plek te gaan om de natuur te bewonderen, een duik te nemen in de sfeer van de oudheid, ridderlijke romantiek. Het kasteel is gelegen tussen de dorpen Kamiros Skala en Kritinia, 50 km van Rhodos. De weg is hier smal, toeristenbussen passeren niet. Je kunt er met de auto of scooter komen.

Rodini-park

3 km op de weg die naar Lindos leidt, is er een landschapscreatie van de wereld, gemaakt in de oudheid. Ten tijde van de ridders was het gebied de thuisbasis van een paleis dat toebehoorde aan de grootmeesters. Het park beslaat het grondgebied van een kleine vallei, versierd met oleanders, platanen, prachtige bloemen, kabbelende beekjes en een spiegelend oppervlak van vijvers. Over een tuin van bloeiende waterlelies lopen opengewerkte bruggen. Pauwen lopen vrij rond tussen de prachtige planten. Het park heeft een waterval, een kleine dierentuin met belangrijke herten die een symbool van Rhodos zijn geworden.

Het park heeft een oud watervoorzieningssysteem behouden en exploiteert het. Boven het park zie je de ruïnes van een oude necropolis met graven die in de rots zijn uitgehouwen (het graf van Ptolemaeus). Het oude park kreeg de status van toeristische attractie. Het is het hele jaar open, de toegang is gratis.

Je kunt hier komen met bus # 3.

Kallithea Springs-baden

De regio Kallithea is de oudste vindplaats van het eiland en behoort tot de stadstaat Ialyssos. Talloze kerken met verbazingwekkende fresco's, woongebouwen herinneren aan de Byzantijnse periode van het leven. De belangrijkste attractie van de stad werd beschouwd als de beroemde baden, een hydropathisch etablissement met geneeskrachtige bronnen, gebouwd tijdens het bewind van Mussolini. De door de oorlog verwoeste baden zijn volledig hersteld. Nu is het hier mooi, gezellig tussen de sneeuwwitte zuilen, mozaïeken, prachtige bogen, bloemenzee in koel geneeskrachtig water.

De Thermen van Kallithea zijn volledig gerestaureerd. Het zandstrand maakt de lijst van geneugten die in de oude baden worden aangeboden compleet. Het Kalithea Springs Museum bevat documenten die de stadia van de restauratie van de baden beschrijven. Een natuurgebied met een museum, thermale baden gelegen tussen Kallithea en Faliraki.

Zeven bronnen

De ongewone plek, door de eeuwen heen door de natuur gecreëerd, wordt beschouwd als een populaire toeristische attractie op het eiland. Een krachtige ondergrondse bron komt op zeven plaatsen naar de oppervlakte en vormt prachtige stromen van het zuiverste water dat van de rotsen valt. De stroom valt in de Lutanis-rivier en stroomt vervolgens door een kunstmatige betonnen tunnel in een kunstmatig meer. Dit is het enige water (regio Kolimbei) dat gevuld is met zoet water.

Lokale legendes zeggen dat als je door een donkere 200 meter lange tunnel gaat die naar het meer leidt, je jezelf kunt reinigen van de zeven hoofdzonden. Mensen die blootsvoets in het zeer koude water van de tunnel lopen, krijgen een levenslange verwennerij. Er zijn er niet veel die willen, maar om aan de oever van het azuurblauwe meer te liggen, om de heerlijke geur van coniferen in te ademen, zijn er veel meer zeldzame bloemen. Je moet hier met de auto naartoe, met behulp van de gedetailleerde borden van Epta Piges.

Kaap Prasonisi

Vertaald uit het Grieks betekent de naam van het natuurmonument: "groen eiland". Het is verbonden met Rhodos door een zanderige landengte. De kaap, waar de vuurtoren gebouwd aan het einde van de 19e eeuw staat, wordt tegelijkertijd gewassen door 2 zeeën: Kretenzisch en Libisch. De eerste maakt deel uit van de Egeïsche Zee, de tweede is de Middellandse Zee. De naam "Libië" bestaat niet op moderne geografische kaarten - zo werd de zee in de oudheid genoemd.

Op het grondgebied van Prasonisi hebben de Ridders van de Orde van Malta ooit een forttoren gebouwd. Zij en 15 andere van dezelfde structuren vormden tegelijkertijd het verdedigings- en signaalsysteem van Rhodos. De beschaving bestond hier echter al lang voor het verschijnen van de Hospitaalridders (en functioneerde waarschijnlijk in het 1e millennium voor Christus). Tegenwoordig is de kaap beroemd om zijn strand; er wonen permanent ongeveer 300 mensen in de nederzettingen.

Op de kaap zijn er diensten voor het huren van wateruitrusting, boten, scholen voor het onderwijzen van beginners in watersport. Twee keer per dag gaat er een bus naar de kaap. De duur van de rit is 3 uur. Huur je een auto, dan moet de keuze gemaakt worden op een SUV.

Vallei van de Vlinders

Het wordt ook wel de Petaloudes-vallei genoemd (naar de naam van de gemeente). Dit is een smal park, gelegen langs de kloof en omhoog naar de top van de heuvel. Hier leven duizenden verschillende vlinders. De natuur heeft in de vallei een ongewoon microklimaat gecreëerd, gevormd door kleine beekjes, subtropische planten en styraxachtige bomen die geurende harsen uitstoten (ze worden al honderden jaren in de parfumerie gebruikt voor de productie van wierook). Hun delicate aroma trekt vlinders uit de berenfamilie aan. Bonte vlinders zijn alleen zichtbaar op het moment van de vlucht. Aan het begin van het droge seizoen verzamelen alle vlinders van het eiland zich in de vallei.

Onder hen is de Bear Mountain-vlinder, vermeld in het Rode Boek. Om het leven van zeldzame wezens niet te verstoren, zijn er op belangrijke plaatsen speciale houten paden gemaakt voor toeristen. Tegen de achtergrond van een buitengewoon natuurlijk panorama, kunt u het oude klooster uit de 17e eeuw zien, opgericht ter ere van de Maagd Maria Cleopatra, de oude (uit de oudheid) bank van Tiberius (de verbannen keizer).

Baai van Agnos Pavlos

Het lijkt erop dat deze plek is gemaakt voor liefhebbers van rustige ontspanning, yoga, duiken.Een wilde kust bezaaid met stenen, zand, bedekt met rotsen, kristalhelder water in de baai. Yogafans van over de hele wereld komen samen in de buitengewone stilte, volledig rustige plek met sterke energie. Er is hier een modern yogacentrum. Het is ook een duikkoninkrijk.Liefhebbers bewonderen de buitengewone onderwaterschoonheid van de baai. De baai ligt vlakbij de Akropolis van Lindos.

Het strand ligt op loopafstand. Volgens de lokale legende stopte het schip van de apostel Paulus in 58 na Christus in deze baai. Aan de rand van het strand van de baai werd een kleine sneeuwwitte kerk gebouwd ter ere van de heilige orthodoxe predikant Paul. Daarin trouwen inwoners van de dichtstbijzijnde nederzettingen en Lindos.

Anthony Quinn Bay

Er is een zand- en kiezelstrand dat tot ver buiten de Middellandse Zee bekend is. Kortom, jonge mensen rusten in de baai - liefhebbers van gezinsvakanties kiezen voor rustigere plaatsen. De geschiedenis van de attractie is een levendig voorbeeld van hoe een grote naam en een noodgeval op de filmset wereldfaam kunnen brengen in een gewone, zij het zeer pittoreske baai. Het is vernoemd naar de populaire acteur, wiens lijst met prijzen een Oscar en andere (niet minder belangrijke voor de kunstwereld) prijzen omvat.

Er zijn veel versies van de geschiedenis van het hernoemen van de baai. Vandaag is het al moeilijk om te zeggen welke van hen het dichtst bij de waarheid is. De Amerikaanse burger Anthony Quinn was inderdaad de eigenaar van de baai. Op dit moment zijn het natuurmonument en het strand echter eigendom van de staat. De paradox is dat Quinn (100% Mexicaans van geboorte) door puur toeval een unieke schat heeft bijgedragen aan de popularisering van de Griekse danscultuur!

Volksdans "Sirtaki" heeft nooit bestaan. Het werd in de jaren 60 van de vorige eeuw gemaakt op basis van verschillende choreografische elementen om de belangrijkste scène van de film "The Greek Zorba" te redden. De acteur brak zijn been aan de vooravond van het filmen, kon niet snel bewegen en als gevolg daarvan kreeg hij ... een nieuwe dans, die een symbool van Griekenland is geworden.

Waterpark in Faliraki

Het belangrijkste uitgaanscentrum van het eiland is Faliraki. In het centrale deel van de stad zijn er veel uitgaansgelegenheden zoals nachtclubs, casino's, restaurants, tavernes, disco's. Vakantiejongeren zullen hier zeker komen tijdens hun vakantie. Sinds 2001 begon het waterpark, Luna Park, te werken. Het grondgebied van het waterpark is verdeeld in drie zones.

De eerste bevat extreme waterglijbanen van verschillende typen. Het tweede gebied is gewijd aan een groot zwembad met kunstmatige golven. In de derde kunnen kinderen van elke leeftijd sleutelen. Ze zijn voorzien van veilige glijbanen, een verscheidenheid aan attracties. Ten dienste van vakantiegangers worden een jacuzzi, massageruimtes, een winkelcentrum om te winkelen aangeboden. Een taxirit van de belangrijkste luchthaven naar Faliraki kost 30 €.

Klooster van de aartsengel Michaël

De Grieken noemen het klooster "Farri" ter ere van de leider van het hemelse leger. In vertaling betekent het woord: "het lijkt." Het werd, volgens de legende, uitgesproken door Michael aan de prinses, die herstelde in Rhodos en enorme fondsen schonk voor de bouw van het klooster. Volgens een andere versie: zo sprak de gekroonde persoon, die een kostbare ring op de grond gooide om een ​​tempel te bouwen waar hij stopte. De bedienden zochten lang, waar is de decoratie, en zeiden in antwoord op de vragen van de gastvrouw: "Farri!"

Ze martelde haar onderdanen zo met haar bevelen dat de ring overal aan hen begon te verschijnen. Volgens lokale mystici: het klooster bevindt zich op een plaats van macht. Ze beweren dat er in de oudheid een tempel van Apollo was, waar pelgrims uit heel Griekenland kwamen in de hoop op genezing. De eerste christelijke structuur op de plaats van Farry, zo bleek, werd 1500 jaar geleden gebouwd.

Fragmenten van deze basiliek, waaronder de mozaïekvloer, zijn bewaard gebleven als elementen van een later gebouw. Het klooster van de aartsengel Michaël is in zijn geschiedenis nog nooit geplunderd. In zijn kerk zijn nog authentieke fresco's uit de 12e eeuw te zien, een unieke (door restauratie geredde) iconostase. In Farry, waar christenen van over de hele wereld komen in de hoop genezing en gemoedsrust te vinden, wonen tegenwoordig verschillende monniken.

Traganu-strand

Rhodos-stad en het strand zijn 20 kilometer van elkaar gescheiden. Er is niet een groot aantal toeristen, luidruchtige menigten toeristen. Tragana wordt gekozen door degenen die de voorkeur geven aan romantiek en stilte. Er zijn geen hotels, hotels, winkels, restaurants in de buurt van het strand. Het enige: er is een taverne op zijn grondgebied, die lokale visgerechten serveert, bereid volgens oude recepten. Een deel van het strand is gesloten voor burgers - alleen de militairen rusten op deze site.

De belangrijkste attractie van Traganu: de grotten. Een ervan bevindt zich volledig op het land, de andere bevindt zich gedeeltelijk in het onderwaterrijk. Het zeewater aan dit deel van de kust is koeler door de aanwezigheid van koude bronnen. Het strand heeft basisvoorzieningen, maar het aantal ligstoelen is zeer beperkt. Dat laatste is, moet ik zeggen, geen kritiek moment, aangezien Traganau dunbevolkt en mooi is met zijn ongerepte schoonheid, niet vervormd door de twijfelachtige voordelen van de beschaving.

Tsambika-strand

Tsambika Beach (Tsambika) wordt vaak het mooiste strand van Rhodos genoemd. Het recreatiegebied ligt aan de voet van de gelijknamige berg. Niet ver van Tsambik ligt een klooster waarvan de geschiedenis zijn naam heeft gegeven aan de berg en het strand. De Grieken gebruikten het woord "tsambika" voor een vurige vonk. Volgens kerklegendes zag de arme herder vonken op de berg, naderde hen en zag de wonderbaarlijke icoon van de Maagd Maria. De relikwie wordt nog steeds bewaard in het klooster, waar pelgrims van over de hele wereld komen.

Het strand heeft de nodige voorzieningen, maar Tsambika verschilt in zekere mate van typische plaatsen voor massarecreatie. Er zijn hier geen uitgaansgelegenheden. Cafés, tavernes, winkels zien er bescheiden en erg gezellig uit. Lengte strand: 800 meter. Hij is mooi op elk moment van de dag. De belangrijkste voordelen: warm zeewater in vergelijking met naburige stranden en zeer schoon zand.

Lindos strand

Afstand tussen het strand en de stad Rhodos: 50 kilometer. Lindos ligt in een ondiepe baai. Deze plaats wordt meestal gekozen door mensen die op vakantie zijn met kinderen. Er was eens een oude stad met dezelfde naam. Niet ver van het strand zie je de overblijfselen van tempels, paleizen die toebehoorden aan de oude Grieken en Romeinen. In de middeleeuwen werden kerken, kapellen en kloosters gebouwd op hoger gelegen gebieden langs de kust.

Tegenwoordig is Lindos een heel kleine stad, met als belangrijkste waarde natuurlijke en architectonische monumenten, een authentieke zorgeloze sfeer, ambachtelijke werkplaatsen waar originele souvenirs worden gemaakt van hout, klei, schelpen en andere natuurlijke materialen. De gemakkelijkste manier om bij het gezellige strand met dezelfde naam te komen is vanaf het centrale stadsplein, vanwaar een straat naar de zee leidt. Niet ver van het populaire recreatiegebied zijn er winkels, uitgaansgelegenheden, cafés, tavernes, restaurants, voorwaarden voor een comfortabel tijdverdrijf van toeristen zijn gecreëerd.

Joodse wijk

De geschiedenis van de Grieks-Joodse gemeenschappen gaat terug tot de oudheid. In de Middeleeuwen ontstonden nationale wijken om een ​​heel alledaagse reden: op deze manier was het gemakkelijker te overleven. De Joden vluchtten vanuit Spanje naar Rhodos, niet op zoek naar een beter leven - ze vluchtten voor de vuren van de Inquisitie. Nieuwe Griekse onderdanen rustten straten uit, richtten gebouwen op, openden synagogen, handelszaken en onderwijsinstellingen.

En toen gebeurde alles weer in de stad. Alleen was er nergens om weg te rennen van het blok. In de jaren 20 van de vorige eeuw woonden hier 4000 Joden, in 1944 - 42. Lokale autoriteiten leverden de inwoners van de wijk uit aan de nazi's - voor uitroeiing in Auschwitz. Een Turkse moslimconsul kwam op voor de overlevende joden met gevaar voor eigen leven.

Tegenwoordig is er op de plaats van de wijk een plein waar een monument voor de doden is opgericht.Een deel van het architecturale complex is een synagoge gebouwd in de 16e eeuw (de andere vijf werden verwoest tijdens de oorlog); er is een museum van de Joodse gemeenschap in gevestigd. Onder de beroemde bezienswaardigheden van de wijk: het Paleis van de Admiraals, gebouwd in de 15e eeuw, en de gereconstrueerde Seahorse-fontein.

Attracties van Rhodos op de kaart