In de 1e eeuw voor Christus stichtten gepensioneerde Romeinse legionairs een nederzetting en noemden het "Florence", wat betekent: "Bloeiend". Na 5 eeuwen veranderde de nederzetting in een stad van kooplieden en ambachtslieden, die op een verbazingwekkend lot was voorbereid. De Florentijnse Republiek werd herhaaldelijk veroverd, pestepidemieën vernietigden de bevolking bijna volledig, vijandelijkheden, natuurrampen vernietigden gebouwen en monumenten, maar het werd herboren uit ruïnes. De stad werd de geboorteplaats van vooraanstaande kunstenaars, beeldhouwers, dichters, schrijvers, wetenschappers, denkers, politici van de Renaissance. Het trok ook beroemde figuren uit de Russische cultuur aan: Herzen, Dostojevski, Tsjaikovski, Tolstoj, Tarkovski, voor wie oude monumenten, middeleeuwse paleizen en oude tempels inspiratiebronnen werden. De bezienswaardigheden van Florence waren en blijven de kenmerken van Italië. Eeuwenlang heeft de stad de status behouden van een economisch, toeristisch, industrieel centrum, de glorie van een van de hoofdsteden van de wereldmode.
Basiliek van Santa Croce
De basiliek bevindt zich in het centrum van de stad op het gelijknamige plein. Dit is een enorm gebouw van buitengewone schoonheid. Vertaald in het Russisch betekent de naam "heilig kruis". Daarom heeft het de vorm van een Egyptisch kruis. Veel beroemde mensen uit Italië die in dit land hebben gewoond en gewerkt, rusten hier. De tempel is erg groot.
Binnen zijn er schilderijen, fresco's en sculpturen van beroemde meesters. Monumenten van ongelooflijke schoonheid voor Galileo Galilei, Michelangelo, Niccolo Machiavelli werden langs de muren van de basiliek opgericht. Buiten is er een gezellige en mooie binnenplaats met sculpturen en vegetatie. Er is een monument voor de grote Dante Alighieri. De toegang tot de basiliek is betaald. De toegang voor toeristen gaat open om 9.30 uur. De prijs van het bezoek is ongeveer 8 euro. Bij de prijs is ook een bezoek aan het museum bij de tempel inbegrepen. Het is verboden om de basiliek met blote armen en benen te bezoeken.
Als je kleding niet aan de regels voldoet, kun je hier een speciale sjaal kopen. Fotograferen in de tempel is toegestaan, maar binnen is het donker, wat het maken van foto's bemoeilijkt. De beste manier om de basiliek van Santa Croce te bereiken is te voet. De straten van de stad zijn te klein voor een groot aantal toeristen met de auto. Voor wie bang is om te verdwalen kan er een bustour geboekt worden. Het kost ongeveer 20 euro per persoon.
Galleria degli Uffizi
De Galleria degli Uffizi is beroemd over de hele wereld. Hier worden unieke en mooie meesterwerken van de schilderkunst verzameld. Schilderijen van Leonard da Vinci, Raphael en Titiaan brengen ons honderden jaren terug in de tijd. Monumenten-sculpturen verrijzen op de binnenplaats van de galerij. Op de eerste verdieping van het gebouw zijn er tijdelijke tentoonstellingen, op de tweede - de belangrijkste tentoonstellingen. Alle schilderijen zijn perfect bewaard gebleven, ondanks al hun lange geschiedenis. Het plafond van het museum valt op door zijn pracht. Het is versierd met oude lijstwerk en fresco's met afbeeldingen van heiligen, engelen en beroemde mensen. Om zonder lange wachtrijen binnen te komen, is het beter om een uur voor opening aanwezig te zijn. En als je rust op het hoogtepunt van het seizoen, dan twee.
Tickets kunnen vooraf online worden gekocht. Als je van plan bent om in een live wachtrij te staan, dan is de ingang van het loket aan de rechterkant van het gebouw. Foto's maken in de galerij is toegestaan. Voor het gemak van bezoekers is er een buffet in het gebouw. Het is gemakkelijk om naar de galerij te gaan. Het ligt op 10 minuten lopen van het treinstation.
De klokkentoren van Giotto
Een hoge toren verheft zich boven de huizen en gebouwen van Florence. De hoogte bereikt 85 meter. Het bevindt zich net onder de koepel van de kathedraal van Santa Maria del Fiori, die naast de deur ligt. Het beklimmen van de klokkentoren is niet eenvoudig. De reis duurt ongeveer 15 minuten langs een steile smalle trap van 414 treden. Er is weinig licht en een beetje benauwd. Maar de visie die Giotto opent, rechtvaardigt alle verwachtingen en verbruikte energie. Heldere daken van Florentijnse huizen en groene heuvels, geleidelijk overgaand in de horizon.
Een enorme koepel van de kathedraal verschijnt recht voor je ogen. De site biedt niet alleen de mogelijkheid om de landschappen rondom te bewonderen, maar ook om de structuur van Santa Maria del Flori te zien. Een vogelvlucht van Florence is een ongelooflijk gezicht. Een dergelijke excursie moet echter worden opgegeven door mensen met hoogtevrees of ziekten die het moeilijk maken om de klokkentoren te beklimmen.
De toegang tot het observatiedek van de toren is betaald. Een goedkopere optie is een complex ticket. U kunt dus twee uitkijkplatforms tegelijk bezoeken: de klokkentorens van Giotto en de kathedraal van Santa Maria del Fiori, evenals het Baptisterium, de crypte van Saint Repera en het historisch museum. Tijdens religieuze feestdagen is de toegang tot de toren gesloten.
Palazzo Vecchio
Palazzo Vecchio was enkele millennia geleden een overheidsgebouw. Nu is het het stadhuisgebouw, de belangrijkste attractie van Piazza Signori. Italianen beschouwen het gebouw als een symbool van de stad. Het stadhuis bestaat uit drie lagen, met bovenaan een gekartelde kroon. De gewelven van het gebouw zijn versierd met 9 wapenschilden van de gilden van de republieken. De beroemde Arnolfo Clock Tower stijgt in de lucht boven de structuur. Door zijn horloge, hebben de ingezetenen sinds de 17de eeuw de tijd gecontroleerd. In de 15e eeuw deed de toren dienst als gevangenis. Hier waren degenen in hechtenis die verwerpelijk waren tegen de koninklijke macht en aanstichters van staatsgrepen.
Het interieur van het paleis is prachtig. Stenen binnenplaatsen, gebeitelde beelden, beschilderde plafonds en ongelooflijke zuilen. Al deze luxe wordt aangevuld met groen en weinig licht. Op de muren van de binnenplaats zie je het uitzicht op de oude steden van Oostenrijk-Hongarije. Het sculpturale ensemble Genius, gecreëerd door Michelangelo, siert de Hal van de Vijfhonderd. Het plafond van de Lily Hall is bedekt met stucwerk van ongelooflijke schoonheid, met honingraten en bloemen.
Palazzo Vecchio bevindt zich ook in het centrum, dus het zal geen probleem zijn om het te vinden. Het accepteert toeristen elke dag van 9.00 tot 19.00 uur, behalve op zaterdag. Op donderdag is het Palazzo open tot 14.00 uur.
Palazzo Pitti
Palazzo Pitti is een van de mooiste paleizen in de stad. Vroeger woonden hier koninklijke dynastieën. Tegenwoordig zijn dit musea en kunstgalerijen met sculpturen, kostbare voorwerpen en schilderijen van beroemde kunstenaars. Het plein voor het Palazzo trekt al toeristen met zijn interessante sculpturen in de vorm van enorme gezichten. De structuur zelf is gemaakt in de vorm van een kubus en in het midden staat een prachtige ronde fontein met kleine cupido's. De tweede verdieping van het gebouw wordt ingenomen door een galerij, rijk aan decoratie.
Het bestaat uit verschillende kamers: Venus, Jupiter, Apollo, Mars en Saturnus. In Palazzo Pitti kunt u de Galerie voor Moderne Kunst, het Zilvermuseum en het Koetsmuseum bezoeken. Foto's maken in de zalen van het paleis is ten strengste verboden. Niemand verbiedt echter om vanuit de ramen foto's te maken van het prachtige uitzicht op de stad en de tuinen. Als je 's ochtends vroeg naar de kassa's van Palazzo Pitti komt, kun je veilig een rondleiding krijgen zonder in een lange rij te staan. De toeristische activiteit neemt hier toe na 12.00 uur.
U kunt het paleis bereiken met bus nummer 11 of 36 naar de halte San Felice.
Ponte Vecchio-brug
Palazzo Pitti, de Galleria degli Uffizi en Palazzo Vecchio zijn verbonden door een 750 meter lange gang die de Ponte Vecchio doorkruist. De ingang van het gebouw is gesloten en Roberto Zanieri houdt de sleutel. Het gebouw wordt ook wel de "Gouden Brug" genoemd vanwege het grote aantal juweliers dat er eerder op gevestigd was. De brug kruist het smalste punt van de rivier de Arno. Dit is een zeer pittoreske en romantische plek in de stad. Ponte Vecchio is de oudste brug in de stad. Het uiterlijk is in de loop der jaren veranderd. Houten constructies en slagerijen werden vervangen door juweliers.
Nu herbergt het moderne boetieks en winkelstalletjes. De geest van de oudheid heerst echter nog steeds op de Ponte Vecchio.Dit is de enige brug die de oorlog heeft overleefd. Alle andere paden over de rivieren werden opgeblazen. De verschrikkelijke overstroming die alle juwelierszaken verwoestte en de huizen op de brug overstroomde, ook de Ponte Vecchio doorstond. De hoofdbrug is altijd vol toeristen, dus het is erg moeilijk om foto's van schoonheid te maken. Maar het is mogelijk om ze te bewonderen.
De observatiedekken bieden een prachtig uitzicht op de rivier en de stad. 's Avonds komen straatmuzikanten hier graag samen. Bewoners noemen de brug 'een tragedie voor mannen'. Een groot aantal juweliers zorgt ervoor dat toeristen vertrekken met winkelen voor hun vrouw. Hier vind je unieke producten van glas, steen, hout en metaal. De brug is gratis toegankelijk voor toeristen. Het is gelegen in het centrum, naast het Palazzo Pitti en de Galleria degli Uffizi.
Santa Maria del Fiore
De kathedraal met 's werelds grootste koepel wordt het hart van de stad genoemd. Een andere zeer populaire attractie van de stad. Het is gelegen aan het centrale plein van de stad - de Duomo. De naam vertaalt zich als "St. Mary's bloem". De tweede naam van de kathedraal heeft dezelfde naam als het plein - Duomo. Een constructie van ongelooflijke grootte, in de vorm van een Latijns kruis. De kathedraal valt op door zijn grootsheid en luxe. De decoratie combineert 3 tinten marmer: wit, roze en groen.
De gevel van Santa Maria del Fiore is versierd met een beeld van de Maagd Maria met een baby in haar armen en een leliebloem. Aan weerszijden van het beeld staan beelden van de 12 apostelen. De enorme koepel van de kathedraal is gemaakt van rode baksteen. Het is al van ver te zien, dus toeristen vinden de attractie snel. De koepel weegt 37 duizend ton. Binnen is Santa Maria del Fiore niet minder interessant. De architectuur combineert soberheid en grootsheid tegelijkertijd.
De fresco's, sculpturen en glasschilderingen zijn ingetogen maar daarom niet minder mooi. De koepel bij het altaar is beschilderd met taferelen uit de Bijbel. Bewoners zeggen dat de versiering van de kathedraal de mensen niet mag afleiden van hun gesprek met God. Daarom is het interieur van de Duomo bescheiden ingericht. Boven, vanaf het observatiedek, kun je heel Florence zien, toegankelijk voor het oog. Alleen Giotto's Bell Tower leidt het prachtige uitzicht over de stad af. Hier zie je het van dichtbij. Het is altijd een drukke plek.
De wachtrijen voor de kathedraal zijn altijd lang. Excursies worden echter overgeslagen. Santa Maria del Fiore is op maandag, dinsdag, woensdag en vrijdag geopend van 10 tot 17 uur. De toegang tot de Duomo is gratis, je hoeft alleen te betalen om naar de koepel te klimmen. Het kost 6 euro, evenals een bezoek aan het museum. Een complex ticket voor de beklimming naar de koepel, museum, begraafplaats en opgravingen van Santa Reparata kost 8 euro. Elke dag worden er op bepaalde uren gratis rondleidingen gegeven. De uren dienen ter plaatse te worden gecontroleerd.
Basiliek van Santa Maria Novella
Zo heet de kerk, die naast het station op het gelijknamige plein staat. Kom je met de trein en ga je te voet, dan is de tempel het eerste dat opvalt. Santa Maria Novella werd gebouwd voor de familie Rucellai, daarom prijkt hun wapen op de kerk. De tempel heeft een groot aantal prachtige creaties verzameld. Daarin zie je het graf van bisschop Fiesole, een monument voor de zalige Villana, een buste van St. Antonin.
Het gebouw is van binnen erg mooi, versierd met zuilen en bogen. Niet luxueus, maar interessant en gezellig. Het prachtige plafond van de tempel is omlijst met marmer. Aan de muren zijn grote schilderijen te zien. Houten banken, verschillende beelden van Jezus Christus en de Maagd Maria.De kerk is bij toeristen algemeen bekend om zijn prachtige sculpturen, glas-in-loodramen en fresco's. Elk heeft zijn eigen betekenis en betekenis. Het altaar in Santa Maria Novella wordt beschouwd als een van de mooiste in de stad. De kapellen van de tempel zijn versierd met fresco's van beroemde Italiaanse meesters.
Een bijzondere plaats wordt ingenomen door de binnenplaats van de kerk. Het is erg leuk en gezellig. Midden tussen stadsdrukte en kerkelijk leven, wordt de binnenplaats omgeven door groen, zuilen en galerijen. De muren zijn versierd met bijbelse schilderijen en prachtige fresco's. Er is een beroemde oude apotheek naast de tempel. Het maakt er geen deel van uit, maar het bevindt zich op het grondgebied van Santa Maria Novella.
Een kerk vinden zal niet moeilijk zijn.
Basiliek van San Lorenzo
De eerste vermelding van de kerk dateert uit 393 na Christus. De basiliek werd gebouwd en onderging gedurende vele eeuwen veranderingen. Tot de grote Michelangelo Buonarroti in 1520 de architect van de tempel werd. De kerk dient als begraafplaats voor leden van adellijke Florentijnse families. Michelangelo deed in die tijd iets ongekends. Hij plaatste de graven niet in het midden, zoals iedereen deed, maar langs de hele omtrek, langs de muren. De beroemde meester heeft de gevel van de basiliek nooit afgemaakt.
Hij kon geen gemeenschappelijke taal vinden met paus Leo X Medici, die Michelangelo de opdracht gaf om te werken. De basiliek van San Lorenzo is, in tegenstelling tot andere kerken, van buiten niet bijzonder in het oog springend. Maar als je naar binnen gaat, wil je het niet lang verlaten. Hoge kolommen in een gelijkmatige formatie strekken zich uit naar het altaar. Een mooie tekening op de vloer is op zich al een kunstwerk van grote meesters in hun vak. Het gebouw van de oude sacristie van de basiliek is versierd met oude fresco's en bas-reliëfs. De auteur van vele werken daarin is Donatello. De sarcofagen van de Medici Dukes bevinden zich in de Nieuwe Sacristie.
De sculpturen erin zijn gemaakt door Michelangelo. De op een na grootste koepel van Florence wordt gekroond door de kerk van San Lorenzo. Het bevindt zich in de kapel van de prinsen. De koepel is versierd met prachtige fresco's met scènes uit de Bijbel en wapenschilden.
Hier is ook de bibliotheek gevestigd. Het bevat oude edities van boeken en manuscripten. De basiliek bevindt zich op het Sint-Laurentiusplein.
Baptisterium van San Giovanni
De doopkapel maakt deel uit van het complex van de kathedraal van Santa Maria del Flore. Dit is een oude plaats voor de doop. Veel nobele mensen, waaronder die van de Medici-familie, adopteerden hier het christendom. De doopvont is de oudste van alle bouwwerken op het Duomo-plein. De doopkapel is indrukwekkend groot. Dit komt omdat mensen die zich tot het christendom bekeerden toen al volwassen waren. Het gebouw heeft acht hoeken en is bekroond met een koepel. Elke hoek staat voor een dag van de week. De doop heeft verschillende deuren om de stroom van mensen in zo'n kleine structuur tijdens religieuze feestdagen te vergemakkelijken.
Binnenin is de doopkapel beschilderd met prachtige taferelen met heiligen. De bas-reliëfs die de poorten van het gebouw sieren, zijn gemaakt door gerenommeerde ambachtslieden. De meest luxueuze creatie van San Giovanni heet "The Gates of Paradise". De oostelijke poort van de doopkapel is versierd met 10 bas-reliëfs. Elk van hen verbeeldt verhalen uit de Bijbel. De plaats bij het lettertype is behoorlijk druk.
Dit komt door de ligging van andere attracties in de buurt. In het hoogseizoen zijn hier veel toeristen. De doopkapel bevindt zich op Piazza Duomo, vlakbij de kathedraal van Santa Maria del Flora. Je zult het gemakkelijk vinden, met de nadruk op de enorme koepel van de kerk en de klokkentoren van Giotto.
Academie Galerij
De Academy Gallery is niet alleen bekend in Italië, maar ook in het buitenland. Het is een bekend museum met een lange geschiedenis en talrijke tentoonstellingen. De Academie wordt een gerenommeerde onderwijsinstelling genoemd. En de collectie van de Gallery wordt erkend als een van de meest waardevolle ter wereld. Hier vindt u werken van meesters als Michelangelo Buonarroti, Giambologna, Andrea Orcagna, Fra Bartolomeo. In 1873 werd hier een enorm marmeren standbeeld van David verplaatst. Jarenlang stond ze op het plein voor het Palazzo Vecchio en had ze last van het weer en vandalisme.
Totdat de galerie speciaal voor de sculptuur een zaal bouwde. Later werden nog 6 creaties van Michelangelo naar het museum verplaatst. In veel van de kerken van de stad zijn schilderijen uit de 14e eeuw verzameld. Een verzameling schilderijen in gotische stijl, gipsmodellen, gotische altaarbeelden - u kunt het allemaal zien in de Academiegalerij. Het is niet moeilijk om naar het museum te gaan.
De galerij bevindt zich naast de kathedraal van Santa Maria del Flore, in het centrale deel van de stad.Bussen nr. 6, 14, 19, 31 gaan daarheen.
Medici-kapel
De Medici-kapel bevindt zich in de kerk van San Lorenzo op het gelijknamige plein. De architect van het project was de grote Michelangelo Buonarroti. De kapel wordt een van zijn mooiste creaties genoemd. Dit gebouw is klein van formaat, langwerpig naar boven toe. Alles draagt hier het thema van de dood. De doden rusten op deze plek. Het beroemde beeld van Madonna met Kind is te zien in de kapel. De sculpturen die Michelangelo in de kapel maakte, maakten hem over de hele wereld beroemd. Cijfers van de dag: "Ochtend", "Dag", "Avond" en "Nacht". Ze zijn gevuld met kracht en tragedie.
De sculpturen maken een ongelooflijke indruk op de bezoekers. U kunt de Capella bereiken met bus nummer 1C naar de halte "San Lorenzo". De kapel is gesloten op belangrijke religieuze feestdagen, evenals elke oneven maandag van de maand en elke even zondag.
Klooster en kerk van San Marco
Algemeen wordt aangenomen dat het klooster in de 13e eeuw werd gesticht, maar in plaats daarvan waren er eerdere christelijke gebedshuizen. Eeuwen later bleken de kerk, woongebouwen, bijgebouwen (onder vreemde omstandigheden) eigendom te zijn van de beroemde oligarchische familie Medici, wiens vertegenwoordiger de gebouwen overdroeg aan de Dominicaanse monniken. Dit verhaal was niet zonder een schandaal.
De rijkste Florentijnse families bezaten de percelen van de tempel en investeerden eeuwenlang in de renovatie van de kapellen die "aan hen waren toegewezen". De Medici schonken fantastische bedragen voor de wederopbouw van de kerk en de aangrenzende gebouwen. Vertegenwoordigers van de dynastie hielden toezicht op alle restauratiewerkzaamheden en als gevolg daarvan waren de kloostergebouwen alleen versierd met dit soort symbolen.
Momenteel is het architecturale complex een museum. San Marco staat bekend als een verzameling unieke handgeschreven, gedrukte boeken (waarvan er vele toebehoorden aan de Medici-familie). De bibliotheek bevat de werken van oude filosofen, monastieke oorkonden, de werken van Thomas van Aquino en Augustinus de Gezegende. Het museum herbergt de werken van opmerkelijke meesters van de Renaissance, in de zalen kun je de werken zien van de heilig verklaarde Beato Angelico, beroemd om zijn tempelfresco's Benozzo Gozzoli, de stichter van de beroemde dynastie van kunstenaars Domenico Ghirlandaio.
Bargello-museum
Het Nationaal Museum is gehuisvest in het kasteel-paleis van Bargello. In de afgelopen eeuwen is het gebouw erin geslaagd om de residentie van het hoofd van de administratie, een gebouw voor de vergadering van de gemeenteraad, een kazerne, een gevangenis, een plaats van executie van veroordeelden, een politie-afdeling, een beeldenmuseum te bezoeken . De constructie van Bargello dateert uit het midden van de XIII eeuw, oorspronkelijk had het kasteel twee verdiepingen.
In de 14e eeuw, na een brand, werd het paleis gerepareerd, werden er belangrijke veranderingen aangebracht aan de buitenkant en werd de derde verdieping toegevoegd. Later werd het gebouw herhaaldelijk gerestaureerd, uitgerust met een lift, waardoor voorwaarden werden geschapen voor het bezoeken van het pand door gehandicapten. Het Nationaal Museum van Bargello (de naam van het gebouw betekent: "toren", "kasteel", "chef van de wacht", "rechter") bevat beroemde Italiaanse relikwieën gemaakt door meesters van de Renaissance, waaronder Michelangelo, Donatello, Cellini, Sangallo .
De tentoonstellingszalen herbergen standbeelden, bas-reliëfs, herdenkingsmedailles, decoratieve elementen van gebouwen die in de 19e eeuw werden verwoest. De herontwikkeling van de stad die toen plaatsvond is qua gevolgen vergelijkbaar met een culturele catastrofe! Om de straten breder en comfortabeler te maken, hebben de autoriteiten besloten om unieke structuren, tempels, te slopen waarvan de pracht vandaag kan worden beoordeeld aan de hand van de exposities van het museum.
Huismuseum van Dante Alighieri
Een onopvallend gebouw met drie verdiepingen in de oude Florentijnse wijk trekt toeristen van over de hele wereld. De geschiedenis van dit gebouw is niet zonder hoaxes en de wens van de stedelingen om het gewenste voor realiteit door te laten gaan. Alleen het fundament blijft van het echte huis van de grootste Italiaanse dichter. De huidige muren van het gebouw werden aan het begin van de 20e eeuw opgetrokken. De Florentijnen hebben letterlijk stukje bij beetje op de tweede verdieping het interieur van de kamers waar Dante kon wonen, kunnen nabootsen, de sfeer die heerste in het huis van het genie.
Betrokkenheid bij politieke intriges bracht hem geen geluk, hij bekleedde de functie van prior, werd uit zijn geboortestad gezet, zwierf door Europa, keerde terug naar Italië, vestigde zich in Ravenna, werd ambassadeur en stierf voordat hij zijn diplomatieke missie kon voltooien. De muze van de dichter, Beatrice, woonde niet ver van de plaats waar Dante's huismuseum is gevestigd. De platonische liefde van de denker voor een vrouw, die hij meerdere keren in zijn leven zag, bleek sterker te zijn dan logica, gezond verstand, de dood en onverbiddelijke tijd.
Het uitgevonden ideaal inspireerde Dante om het beroemde gedicht "The Divine Comedy", talrijke sonnetten, gedichten te creëren. Kopieën van levenslange edities van werken gewijd aan Beatrice bevinden zich op de bovenste verdieping van het museum. Het onderste deel van het gebouw is een nagebouwde apotheek. Adellijke afkomst, de verdiensten van voorouders betekenden niet automatisch dat de inwoners van de Florentijnse Republiek tot volwaardige burgers behoorden. Om tot de tweede te behoren en privileges te hebben, sloot de dichter zich aan bij het gilde van apothekers en kon (als het lot anders was) een uitstekende apotheker worden.
Palazzo Medici Riccardi
Het drie verdiepingen tellende paleis ziet eruit als een gebouw dat toebehoorde aan de aristocratische dynastie Strozzi, maar het tweede palazzo werd later gebouwd. De dubbele naam van het historische monument, de architectuur herinnert aan de beroemde families, wiens eigendom het was: Medici en Riccardi. Tegenwoordig is de openbare bibliotheek gevestigd in een gebouw met drie niveaus. De fondsen bevatten bijbelse manuscripten, kopieën van de werken van oude filosofen, politici en denkers uit de Renaissance. Het exterieurontwerp van het paleis is sober, ascetisch en het interieur is opvallend in luxe, goed doordachte harmonieuze planning.
Het kenmerk van het palazzo is een standbeeld van Bandinelli, in de creatie waarvan de tijdgenoten van de meester politieke ondertoon zagen. De beeldhouwer legde de mythe vast van de pacificatie van de hond Cerberus door Orpheus, die de toegang tot de wereld van de doden bewaakte. De overeenkomst tussen het gezicht van de legendarische muzikant en de levenslange portretten van op macht beluste vertegenwoordigers van de Medici-dynastie is zelfs merkbaar voor mensen die ver van de kunst staan. Hetzelfde kan gezegd worden over een ander paleisrelikwie - het standbeeld van de Madonna met Kind (de auteur van het beeldhouwwerk: monnik, avonturier, geniale meester van de Renaissance Filippo Lippi). Het oostelijke deel van het paleis wordt ingenomen door een kleine familiekapel. Op haar fresco's (het werk van de beroemde Italiaanse kunstenaar Gozzoli) in de afbeeldingen van heiligen, bijbelse karakters, is het ook gemakkelijk om de gelijkenis van het portret met de Medici te raden.
Michelangelo-plein
Een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad, het visitekaartje van Florence, bevindt zich op de top van de heuvel. Aanleiding voor de aanleg van het plein waren de wederopbouwwerkzaamheden op de linkeroever van de rivier de Arno. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat het onderdeel zou worden van één architectonisch complex. Er was een idee om in een speciaal paviljoen een museum te plaatsen dat gewijd is aan het werk van Michelangelo. Het werd niet uitgevoerd en tegenwoordig is er een restaurant in het gebouw.
Een prachtig steegje leidt naar het plein met een totale lengte van 8 kilometer. Een bronzen kopie van het standbeeld van David van Michelangelo werd in 1873 op het plein geïnstalleerd en geopend. Aan de voet van het bijbelse karakter staan niet minder bekende sculpturen van allegorieën. 4 symbolische figuren vertegenwoordigen ochtend, avond, dag, nacht. Dit zijn kopieën van sculpturen - de originelen bevinden zich in de basiliek van San Larenzo en sieren de deksels van de sarcofagen van de Medici-familie. Tegenwoordig wordt een deel van het plein ingenomen door parkeerplaatsen. Voor wie de stad van bovenaf wil bewonderen, is er vlakbij een observatiedek, dat deel uitmaakt van een speciale toeristenzone.
Signoria-plein
Er zijn pleinen met een vergelijkbare naam in andere Italiaanse steden: Padua en Verona.Historici zeggen: oorspronkelijk stond er op de plek van het Florentijnse plein een antiek theater, later verschenen hier 36 torens die behoorden tot de machtige Uberti-dynastie. Vertegenwoordigers van deze familie stierven in middeleeuwse interne oorlogen, een soortgelijk lot trof de gebouwen. De bouw van het Señoria-paleis, gelegen op het plein, dateert uit de XIII-XIV eeuw. Conventioneel worden zowel architecturale, historische monumenten als peers beschouwd, maar het verschil in de data van de fundering van het gebouw en het gebied bereikt 40 jaar. Eenmaal in dit deel van de stad woedde het politieke leven, bijeenkomsten van burgers, executies van samenzweerders en ketters werden gehouden in het paleis en op het aangrenzende grondgebied.
De belangrijkste attracties van het plein - antieke, middeleeuwse sculpturen - vertegenwoordigen een enkele harmonieuze allegorische cyclus. Sommige figuren zijn op een speciale loggia geplaatst: een structuur bedoeld voor openbare evenementen (galerijen met een bescheidener formaat in Italië dienden als plekken voor wandelingen en rust voor aristocraten). Op het plein zie je kopieën van werken van Donatello en Michelangelo, originele beelden gemaakt door Bandinelli, Cellini, Giambologna, Fedi, Ammanati. In reisgidsen wordt het vaak vergeleken met een openluchtmuseum, waar verschillende tijdperken onlosmakelijk met elkaar verweven zijn.
Vasari Corridor
De gang die Palazzo Pitti op Piazza Signoria verbindt met de Boboli-tuinen is vernoemd naar de architect Giorgio Vasari. Het werd gebouwd als een geheime doorgang in opdracht van Cosimo Medici in 1565. De totale lengte van de galerij was 1 km. In de 19e eeuw huisvestte het schilderijen in het genre van zelfportret, met de beroemde Italiaanse kunstenaars Titiaan, Raphael, Bernini en anderen. De collectie omvat momenteel ongeveer 1000 schilderijen uit de 13e tot 17e eeuw. De galerie is gesloten voor het grote publiek.
Voor inspectie is voorafgaande toestemming vereist. Rondleidingen zijn beschikbaar vanaf 9.30 uur (di-zo).
Boboli-tuinen
Het parkgebied dankt zijn uiterlijk aan hertogin Eleanor van Toledskaya, een visionair politicus, gulle filantroop en een mooie vrouw. Op haar bevel werd een amfitheater gebouwd in de tuinen, waar de bouwers een oude Egyptische obelisk uit Luxor oprichtten. Het artefact sierde ooit een van de Medici-villa's. Er zijn legendes dat de voormalige eigenaren van de obelisk onder vreemde omstandigheden stierven. De hertogin besloot het lot te slim af te zijn en... ze stierf op 40-jarige leeftijd aan malaria. Van Eleanor's 11 kinderen overleefden er drie tot volwassenheid. Het is opmerkelijk: de belangrijkste favoriet van de weduwe-hertog bleek de naamgenoot van zijn vrouw te zijn en na 40 jaar "stierf aan de wereld" (ze werd met geweld tot non verheven).
Het Florentijnse parkensemble, opgericht door de orde van Eleonora van Toledo, is de standaard geworden van klassiek landschapsontwerp. Tegenwoordig beslaan de Boboli-tuinen ongeveer 4,5 hectare. Het is voor buitenlandse toeristen en omwonenden moeilijk voor te stellen dat op deze plek vele eeuwen geleden een steengroeve heeft gefunctioneerd. Terrassen, fonteinen, grotten, paviljoens, antieke sculpturen, werken van meesters uit de Renaissance hebben hier een geweldige sfeer gecreëerd, waar aristocratie, luxe, verfijning en harmonie heersen. Versailles en andere bekende Europese parken werden aangelegd naar het model van de Boboli-tuinen, waarvan de lay-outexperts nog steeds perfect noemen.
Medici Laurentian-bibliotheek
De bibliotheek werd verzameld door verschillende generaties van de beroemde Medici-dynastie. Tegenwoordig worden er meer dan 150 duizend handgeschreven, gedrukte boeken in zijn fondsen bewaard: van oude Egyptische papyri tot Europese edities van de XIV-XV eeuw, waarvan de oplage niet groter was dan 100-300 exemplaren. De eigenaren van de unieke collectie zijn meerdere keren gewisseld. Toen de macht van de Medici verzwakte, viel de bibliotheek in handen van de geestelijkheid, het stadsbestuur. Tegenwoordig is het eigendom van de staat. Het gebouw waar de zeldzame boeken zich bevinden is open voor het publiek.
De bibliotheek werd opgericht als een persoonlijke verzameling van zeldzame edities, manuscripten in 1444. Het gebouw voor het opslaan van boeken, manuscripten en papyri werd bijna 100 jaar later gebouwd. De auteur van zijn project was de briljante kunstenaar, architect, beeldhouwer Michelangelo. De gebouwen van de bibliotheek waren oorspronkelijk ontworpen voor bezoek van stedelingen, wat tot uiting kwam in de planning en interieuroplossingen.
Het gebouw is gemaakt volgens de canons van de Renaissance en het maniërisme; de methoden van optische illusies werden gebruikt voor het interieurontwerp. Michelangelo slaagde erin luxe en functionaliteit, een voortreffelijk decor en eenvoud van klassieke vormen te combineren. Het kenmerk van de bibliotheek is een monumentale trap die eruitziet als een lavastroom.
Porseleinmuseum
De collectie wordt beschouwd als onderdeel van het Florentijns Zilvermuseum, gelegen aan de linkerkant van het Palazzo Pitti. Een unieke collectie porselein bevindt zich sinds 1973 in een apart gebouw: het Villa Casino. De collectie omvat Italiaanse, Oostenrijkse en Franse producten die toebehoorden aan vertegenwoordigers van koninklijke en prinselijke dynastieën. Een aantal exposities is nauw verwant aan de geschiedenis van de oligarchische familie Medici.
Onder de tentoongestelde relikwieën kunt u de geschenken van Napoleon zien, die de keizer van Frankrijk aan zijn oudere zus Eliza schonk. De collectie omvat porseleinen sets, beeldjes, bustes, accessoires, die eigendom waren van de afstammelingen van de Savoye en Lorraine dynastieën. Het museum bestaat uit drie relatief kleine zalen.
Elk van zijn exposities is van zowel historische als artistieke waarde. Het museum behoort qua jaarlijks aantal bezoekers tot de best bezochte ter wereld. De eerste zaal is een feestzaal, de tweede is gewijd aan Weens porselein, de derde aan Saksisch. Onder de museumrelikwieën bevinden zich niet alleen kunstwerken gemaakt van keramiek: de feestzaal toont het origineel van Napoleons levensportret, gemaakt door François Gerard, een Franse kunstenaar, avonturier, politiek intrigant.
Leonardo da Vinci-museum
Veel wetenschappelijke ontdekkingen van het 'universele genie' van de Renaissance en vandaag de dag blijven een mysterie voor wetenschappers. Een privémuseum gewijd aan de uitvindingen van Leonardo da Vinci werd in 1993 geopend. Het is niet de enige in Italië. Venetië, Rome, Milaan hebben ook musea waar dingen, technische apparaten, gereedschappen, mechanismen die zijn gemaakt volgens de tekeningen en schetsen van de grote meester zich bevinden.
De expositie is gericht op een publiek van verschillende leeftijden; er worden monsters van militair materieel gepresenteerd. De grote zaal van het museum herbergt modellen van een tank, een onderzeeër, een helikopter, een parachute en een meerloops artilleriekanon. De hoofdtentoonstelling omvat 40 mechanismen, waaronder een boot met schoepenraderen, een ornithopter en een "programmeerbare" trommel. In de ruimte waar de machines en apparaten staan, hangen schermen waarop de actie van de modellen te zien is.
Een even interessante sfeer heerst in de spiegelzaal: daarin zien bezoekers, tussen hun eigen reflecties, beroemde personages in Da Vinci's schilderijen. In de gebouwen van het museumlaboratorium kunnen volwassenen en kinderen experimenteren, werken met kopieën van de tekeningen van de meester, proberen hun eigen "mechanische nieuwsgierigheid" uit te vinden.
Galileo-museum
Het gebouw van het paleis, waar het museum zich bevindt, is herhaaldelijk van status en doel veranderd. Uiterlijk lijkt het op een fort. Kleine ramen, dikke massieve muren, een ascetische buitenkant, een minimum aan decoratieve elementen benadrukken de ontoegankelijkheid van de structuur. De bouw van het paleis dateert uit de 11e eeuw. De eerste verzameling technische wonderen binnen de muren verscheen 500 jaar later. Twee eeuwen later veranderde het paleis in een wetenschappelijk centrum - een academie waarvan de wetenschappers hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van natuurkunde, scheikunde, geneeskunde, wiskunde, mechanica en astronomie.
De geschiedenis van het gebouw en de tentoonstellingen binnen de muren zijn nauw verbonden met twee beroemde Europese dynastieën: Lorraine en Medici. Vertegenwoordigers van deze families behoorden tot de eersten in de Oude Wereld die doelbewust medische instrumenten, telescopen, globes, kaarten en zeldzame wetenschappelijke werken verzamelden.Het museum kreeg zijn huidige naam in de 21e eeuw en is sinds 2010 toegankelijk voor volwassenen en kinderen.
Veel van de exposities zijn van historische en artistieke waarde. In de tentoonstellingszalen van het gebouw zie je medische instrumenten ingelegd met edelstenen, verloskundige mannequins, telescopen waarmee Galileo werkte. Alle apparaten en mechanismen zijn in goede staat, inclusief het beroemde artefact: een gigantische armillairbol.
Palazzo Strozzi
De bouw van het gebouw begon aan het einde van de 15e eeuw; de constructie en decoratie duurde ongeveer 50 jaar. De prehistorie van het uiterlijk van het palazzo is als volgt: twee oligarchische families - Medici en Strozzi - zijn al eeuwen in vijandschap, een vertegenwoordiger van de tweede dynastie (Filippo) werd beschuldigd van het overtreden van de wet (zoals veel historici beweren: verduistering en verraad van de republiek), vluchtte hij uit Florence om niet op het blok te zijn, en keerde toen triomfantelijk terug naar de stad en besloot een paleis te bouwen.
Het doel van Strozzi was de wens om de beroemde rivalen te ergeren, die hij de schuld gaf van alle problemen. Hij nam het palazzo van een vijandige oligarchische familie als model voor een nieuw gebouw. Filippo was geobsedeerd door zijn idee: hij wendde zich tot astrologen om het tijdstip van het leggen van de fundering te bepalen, hield toezicht op het werk van de auteur van het project (een uitstekende Italiaanse ingenieur, architect Giuliano da Sangallo), volgde de acties van de metselaars ... en stierf zonder te wachten op het eindresultaat. De geest van de trotse Filippo leeft volgens bijgelovige Italianen nog steeds in het gebouw.
De Strozzi-dynastie was eeuwenlang eigenaar van het paleis. Haar laatste directe afstammeling liet geen wettige erfgenamen na en het gebouw werd eigendom van de stad. Later verwierf het palazzo de status van een wereldberoemde culturele site. In de luxueuze marmeren zalen worden tentoonstellingen van klassieke en hedendaagse kunst, concerten en VIP-ceremonies gehouden. Op de binnenplaats van het gebouw zijn er kleine elite souvenirwinkels, restaurants en cafés.
