Het geheel van Praag met zijn oude straten, pleinen, wijken is als een lied geweven uit de betoverende hoeken van het oude dierbaar naar het hart. Dit is de regio van de Tsjechische hoofdstad - Mala Strana, waarvan een rondreis een waar genoegen zal zijn. Wij bieden u een kant-en-klaar traject aan.
Geschiedenis van de Mala Strana
<
Als je vanaf de heuvelachtige heuvels naar het "kleine stadje" kijkt, opent zich een schilderachtig beeld van een mozaïek van rode pannendaken op tal van gebouwen, gescheiden door het blauwe lint van de Moldau, en groene vlekken van pleinen en parken. Mala Strana ontstond aan het begin van het eerste millennium, toen een belangrijke handelsroute die het Oosten met het Westen verbond door deze plaats liep. Het begin van de nederzetting werd gelegd door een stenen brug over de Moldau, gebouwd tijdens het bewind van koning Vladislav I, die de duidelijke economische voordelen van de handelsroute inzag.
Door de nieuwe brug konden beladen caravans van door paarden getrokken voertuigen passeren, waarvan de eigenaren hulde brachten. Langzamerhand begonnen aan beide zijden van de rivier nederzettingen te groeien. In de tweede helft van de 13e eeuw werden een stadsmuur en verdedigingswerken gebouwd. Ze dienden als basis voor de vorming van de Praagse kleine stad, die later de naam Mala Strana kreeg, die uiteindelijk een regio van luxueuze paleizen en herenhuizen werd.
Attracties in de stad
De Karelsbrug
De Karelsbrug leidt naar Mala Strana, waarover je de Moldau kunt oversteken. Iedereen die langs de brug loopt, wordt begroet door twee oude torens die met elkaar zijn verbonden door een stenen boog. Een ervan werd in de 12e eeuw gebouwd als verdedigingswerk, later gebruikt als gevangenis. Gedurende 2 eeuwen heeft het de douane gehuisvest. De tweede, hogere toren, gebouwd in de 15e eeuw, diende als signaal en tegelijkertijd als pakhuis. Nu zijn beide middeleeuwse gebouwen, na restauratie, een soort musea geworden die te bezoeken zijn.
Kathedraal van Sint Nicolaas
Eenmaal in deze oude wijk voel je meteen de bijzondere middeleeuwse smaak: geplaveide straatjes en steegjes, barokke pracht van oude gebouwen, veel kerken en kerken. Een daarvan, de Sint-Nicolaaskathedraal, werd 52 jaar lang gebouwd door de vader en zoon van de Dientzenhofers, lokale Duitsers. Het gebouw van de kerk is een voorbeeld van de Praagse barok, met veel stucversieringen, details van een rijk decor buiten en binnen.
De hoge klokkentoren samen met de koepelvormige toren (79m) werd gebouwd volgens het project van Lurago, verschilt in stijl van het algemene ensemble van de kerk en is eigendom van de stad, zoals blijkt uit het stenen beeld van het wapen van Praag.
De ongewoon prachtige barokke architectuur, de ietwat pretentieuze schoonheid van het interieur van de tempel maken een geweldige indruk. Het grandioze fresco "De apotheose van Sint Mikulas" is de grootste van Europa. Het koepelvormige fresco "De apotheose van de heilige drie-eenheid" kan een meesterwerk van kerkmuurschilderingen worden genoemd.
Het beeldhouwwerk van Nicolaas zelf, gegoten uit koper, het kruis en andere elementen die het hoofdaltaar sieren, zijn bewonderenswaardig. De majestueuze zijkolommen van grijs marmer, de monumentale standbeelden van geestelijken wekken heilig ontzag op. Een echte zeldzaamheid hier is het orgel, waarvan de toetsen door Mozart werden aangeraakt toen hij het in 1787 bespeelde.
Mostetskaya-straat
De Mostecka-straat leidt naar de kerk, volledig bebouwd met prachtige herenhuizen, met onderaan talloze winkels en winkels met souvenirs, verschillende geschenken, poppen populair in Tsjechië - speelgoed met beroemde mensen, geleid met dunne touwen. Wandelen langs Mostecka - kennismaking met de geschiedenis van het verleden, met de monumenten van de architectuur van de Middeleeuwen. Hier heeft elk herenhuis zijn eigen gezicht, perfect passend in de algemene enfilade van gebouwen.
Nerudova straat
Interessant is de Nerudova-straat, genoemd naar Jan Neruda, een publieke figuur, journalist en schrijver. Twee oude gebouwen worden hier met zijn naam geassocieerd. Huis "At Two Suns", waar hij werd geboren (het draagt een symbolisch embleem van een jonge man met een maçonnieke driehoek) en het huis "At the Three Black Eagles", waar hij de laatste jaren van zijn leven woonde. Vrijwel elk gebouw in deze straat is een historisch object en heeft zijn eigen unieke smaak.
Hradcany
Aan het einde "vloeit" de Nerudova-straat ongemerkt in Uvoz, die leidt naar Hradcany, een voormalige vestingstad, een van de oude 4 districten van Praag, gelegen op een enorme rotsachtige heuvel van de linkeroever van de Moldau. Vroeger werd de nederzetting beschermd door een betrouwbaar hek van de vestingmuren (waarvan er één de oude naam "Hungry" behield).
Stadhuis van Hradcany
Ondanks de verdedigingsstructuren werd de stad herhaaldelijk verwoest door de Hussietenoorlogen, afgebrand in 1541. Maar de vredige tijden die zijn aangebroken, hebben de inwoners van Hradchans nieuw leven ingeblazen: rijke mensen, geestelijken hebben het gebied opgebouwd met prachtige paleizen en kathedralen. De wijk kreeg een bijzondere welvaart nadat het de status van de "Koninklijke Stad" had gekregen; het stadhuis van Hradčany werd een architectonisch symbool van deze gebeurtenis. Op de deuren staat nog steeds een metalen afbeelding van de "Praagse elleboog" - een soort lengtemaat die officieel in de staat is aangenomen.
Strahov-klooster
Hier bevindt zich het oudste heiligdom van Tsjechië - het Strahov-klooster. Het werd in 1140 gesticht door vertegenwoordigers van de kloosterorde van de premonstranten, bekend om zijn strikte geloften. Ondanks herhaalde branden en verwoestingen tijdens de oorlogen, slaagden ze erin het klooster te redden en er nieuw leven in te blazen. In de 18e eeuw opende het de Openbare Bibliotheek, die kostbare oude zeldzaamheden bevat in de vorm van oude boeken en manuscripten, evenals een grote collectie schilderijen en regelmatige tentoonstellingen van schilderijen.
Uiterlijk ziet het kloostercomplex er zeer majestueus uit, de sneeuwwitte muren, in contrast met de rode pannendaken en groene koepels van de torens, creëren een uniek beeld dat honderden toeristen aantrekt. De schoonheid van binnen past bij de buitenkant: prachtige fresco's, rijke stucversieringen, sierlijke sculpturen maken een sterke indruk.
Tsjerninski-paleis
Niet ver van het klooster staat het unieke gebouw van het Cherninsky-paleis, dat nu het Tsjechische ministerie van Buitenlandse Zaken huisvest. Het duurde twee decennia om te bouwen en werd het grootste paleis in Praag, waarvan de façade (150 m) de gehele lengte van het Loretan-plein besloeg. De architectuur van het gebouw onderging veranderingen, maar in 1918 kreeg een kolossale restauratie van het paleis zijn barokke uitstraling terug. In de jaren 40 van de 20e eeuw woonde en werkte de minister van Buitenlandse Zaken Jan Masaryk hier, wiens dood in 1948 nog steeds een mysterie is. Vrije toegang tot het paleis is verboden, het is alleen van buitenaf te bewonderen.
Praag Loreta
Hradcany heeft zijn eigen Praagse Loreta, gemaakt naar de Italiaanse stijl, opgedragen aan de Maagd Maria. De "hut" ter ere van haar werd gebouwd op initiatief van barones Catarina, die in 1626 de Italiaanse architect Orsi uitnodigde, die een kopie van het heiligdom ontwierp. Zoals de legende zegt, werden bakstenen en boomstammen uit een Italiaanse hut gebruikt voor de muren. Na de bouw werd het gebouw een bedevaartsoord voor gelovigen. In 1631 werd een kerk in de buurt gebouwd, nieuwe gebouwen verschenen, verenigd na de reconstructie van de 18e eeuw tot een enkel architectonisch ensemble, waarvan de belangrijkste stijl de barok was.
Het verbazingwekkend mooie complex kan niet anders dan de vele artistiek uitgevoerde sculpturen van de profeten van het Oude Testament, lijstwerk op de gevels en frontons en becijferde torenspitsen bewonderen. De klokkentoren in combinatie met de klokkentoren is een waar meesterwerk van architectuur.30 grote en kleine klokken werden meegebracht uit Amsterdam, de originele geluidscompositie werd in 1694 gecomponeerd door de beroemde horlogemaker Peter Neumann.
Voor het eerst klonk het (de compositie) op 15 augustus 1695, en sinds die tijd informeren de klokken iedereen over elk uur en in onze tijd. Krishtof en Kilian Dientzenhofer hebben een grote bijdrage geleverd aan de totstandkoming van het goddelijke architecturale monument, die hun namen hebben gegraveerd in de bouw van de kerk van St. Nicolaas in Mala Strana.
Een bezoek aan deze wijken van Praag is een reis naar het grote verleden en het heldere heden.
