Madrid is een van de mooiste steden van Spanje. Het combineert op harmonieuze wijze moderne zakencentra en oude middeleeuwse wijken, een speciale sfeer van de stad wordt toegevoegd door vele tempels en kathedralen - echte monumenten van architecturale kunst van de wereld. Onze gids vertelt je over de meest interessante plekken. Het zal voor een reiziger zeer comfortabel zijn om zich door de stad te verplaatsen, omdat het openbaar vervoersysteem strikt volgens het schema werkt en afgelegen delen van de stad met elkaar verbindt.
Toeristen kunnen de belangrijkste bezienswaardigheden van Madrid zien met behulp van de lokale metrolijnen. De stad is ook over de hele wereld beroemd om zijn architecturale monumenten. Deze omvatten zowel oude paleiscomplexen als hele stadspleinen. De meest opvallende voorbeelden van de Middeleeuwen zijn het Koninklijk Paleis, het Cibeles-plein, het España-plein en vele andere.
Plaza Mayor
Een van de beroemdste Europese pleinen. Nu wordt het de belangrijkste genoemd en de dichter Lope de Vega noemde het "De Navel van Spanje". Plaza Mayor werd aan het begin van de 17e eeuw gebouwd tijdens het bewind van Filips III. Nu staat het monument voor de koning in het centrum van dit stadsoriëntatiepunt en is het een integraal onderdeel van het architecturale ensemble.
Het plein ligt in het centrale deel van de hoofdstad. Dit is de kruising van Calle de Toledo en Calle de Atocha, Plaza Mayor 2801. Dit gebied wordt "Oostenrijks Madrid" genoemd. Plaza Mayor is omgeven door oude gebouwen van drie verdiepingen met veel balkons. Deze plaats biedt plaats aan een groot aantal mensen - tot vijftigduizend. In de tijd van de Habsburgers was het plein een stedelijk podium. De meest massale amusementsevenementen werden hier gehouden: riddertoernooien, bruiloften van adellijke stedelingen, stierenvechten en openbare executies.
Nu is het een levendige plek waar de lokale bevolking en gasten van de stad graag ontspannen. Er zijn veel winkels met souvenirproducten, cafés met heerlijke gebakjes en aromatische koffie, straatmuzikanten en artiesten. In het weekend worden antiek, munten en andere waardevolle kleinigheden naar het plein gebracht.
Basiliek van Sint-Michiel
Een uniek monument van architectuur in de barokstijl. In november 1984 vaardigde de koning van Spanje een decreet uit waarin deze site de titel van nationaal historisch monument van Spanje kreeg. Het object is gelegen in het centrale deel van "Old Madrid", gebouwd in 1739 in opdracht van de aartsbisschop van Toledo, die de bouw voor een bedrag van 1.421 duizend reais heeft gefinancierd.
De basiliek werd 7 jaar lang gebouwd met de medewerking van verschillende architecten. De belangrijkste onder hen wordt beschouwd als de Italiaan Santiago Bonavia, die persoonlijk werd uitgenodigd door de koning van Spanje, Filips V. in 1731. De architect Teodoro Ardemans begon met de ontwikkeling van het project, maakte de eerste schetsen van het toekomstige meesterwerk en de laatste fase van de bouw werd uitgevoerd onder leiding van Virgilio Rabaglio.
De basiliek van St. Michael heeft een ongewone architectuur - de vorm van een Latijns kruis, een koepelvormige gevel, die wordt verenigd door verschillende sculpturale composities. Twee torenspitsen steken boven de façade uit en sieren de torens in oosterse stijl. Binnen is de basiliek rijkelijk versierd met fresco's, schilderijen van grote schilders, oude sculpturen, lijstwerk en houtsnijwerk. Aan het einde van de 20e eeuw werd het gebouw versierd met glas-in-loodramen en sculpturale afbeeldingen.
Koninklijk paleis
De belangrijkste attractie van de hoofdstad. Het is een van de grootste operationele koninklijke residenties in Europa. Het werd gebouwd op de plaats van het stadsfort, dat niet alleen een verdedigingsstructuur was, maar ook de permanente residentie van de Spaanse koningen. Na een brand die dit gebouw verwoestte, ontwikkelde de beste architect van Spanje, Filippo Juvarra, een bouwproject dat zowel Versailles als Buckingham Palace in omvang overtrof.
De bouw begon onder het bewind van koning Filips de Vijfde, de eerste vertegenwoordiger van de Bourbons. Het nieuwe paleis werd gebouwd van 1738 tot 1751. De bouw ervan werd voltooid tijdens het bewind van Karel III. Deze vorst was een groot bewonderaar en kenner van de kunst en cultuur van zijn geboorteland. Daarom werden de beste creaties van de Europese cultuur verzameld in de zalen van het paleis.
Nu wordt dit unieke meesterwerk van de Spaanse cultuur door de koninklijke familie exclusief gebruikt voor officiële ceremonies en recepties. Officiële ceremonies worden hier gehouden. De rest van de tijd zijn de zalen van het Eastern Palace (zoals het in Spanje wordt genoemd) het hele jaar door open voor toeristen.
Almudena-kathedraal
Een majestueuze structuur, die wordt beschouwd als onderdeel van het paleiscomplex. Het echoot in stijl met het Koninklijk Paleis, dat naast het Wapenplein staat. De bouw van deze kathedraal was moeilijk, langdurig en stopte helemaal tijdens de burgeroorlog. Vanaf het leggen van de eerste steen (in de jaren 80 van de 19e eeuw) tot het einde van de werkzaamheden in de jaren 90 van de 20e eeuw ging er veel tijd voorbij: heersers, architecten, smaken en voorkeuren veranderden.
Als gevolg hiervan kan de kathedraal worden beschouwd als een unieke creatie van het neoclassicisme, en de prachtige koepel is een voorbeeld van de nieuwe barok. Het heeft aanzienlijke afmetingen - de lengte is meer dan 100 m, de hoogte is meer dan 70 m, maar maakt geen omslachtige indruk, maar benadrukt alleen de grootsheid van het katholicisme. Dit is de enige Spaanse kathedraal die werd ingewijd door paus Johannes Paulus II. De tempel heeft een rijke decoratie: een neogotische interieurstijl, een marmeren altaar, een kruisbeeld uit de 17e eeuw en schilderijen, beeldhouwwerken en decoraties van de grote meesters uit voorbije tijdperken (Francisco Rizzi, Juan van Bourgondië, enz.) .
Sabatini-tuinen
De creatie van de landschapsmeester Fernando Mercadal, die is opgedragen aan de nagedachtenis van een andere geniale Spanjaard - de architect Francesco Sabatini. De tuinen beslaan een aanzienlijk gebied - 2,5 hectare en bevinden zich aan de noordkant van het Koninklijk Paleis. Dit groene eiland is gemaakt in de stijl van het neoclassicisme - het verbaast met zijn perfectie en vormen, de strengheid van de geometrie van beplanting en steegjes, de onberispelijkheid van het ontwerp van groene ruimtes: coniferen worden professioneel gesnoeid, vlier- en buxusstruiken worden omgevormd tot perfecte labyrinten, de tuin ruikt naar lelies en magnolia, geeft verkoeling op een warme dag en vult de ruimte met sonore vogelstemmen.
De bouw van de Sabatini-tuinen begon in 1933 en ging met wisselende intensiteit door tot 1978, toen koning Juanos Carlos I van Spanje hun inauguratieceremonie hield. Een van de delen van de tuin heeft een prachtige vijver. Beelden van Spaanse koningen zijn hier geïnstalleerd, er is een pittoreske trap die naar een straat in Madrid leidt. Volgens de meeste toeristen is deze pittoreske plek het meest geschikt voor memorabele foto's.
Spanje plein
Het is gelegen in het centrale deel van de stad en dient niet alleen als rustplaats voor bewoners en gasten van de stad, maar ook als een handig vervoersknooppunt. De beslissing om een stedelijk gebied te maken op het grondgebied van 36.900 vierkante meter, en deze plaats te ontruimen van oude gebouwen, werd aan het begin van de 20e eeuw genomen.
Plaza de España is een van de mooiste bezienswaardigheden. Het is versierd met fonteinen die 's avonds verlicht zijn, een prachtige stèle en een sculpturale compositie gewijd aan de beroemde Cervantes en zijn personages (Don Quixote en Sancho Panza). Het architectonisch ensemble wordt aangevuld door de uitstraling van twee hoogbouw. Dit zijn de "Toren van Spanje" en "Madrid Tower", die worden beschouwd als het kenmerk van de stad.
Op het plein zijn genoeg rustplekken: comfortabele banken en krachtige bomen met een rijkgroene kroon, die verkoeling geven op een zwoele dag. Dit is een van de meest favoriete plekken voor recreatie en amusement - op feestdagen worden hier beurzen en vakantieverkopen gehouden.
Descalsas Reales-klooster
Het unieke van dit klooster is dat het is gelegen in het koninklijk paleis in de hoofdstad van Spanje. Opgericht in de 16e eeuw (1559), namen de beroemdste Spaanse architecten van die tijd deel aan de bouw ervan. De Orde van de Heilige Clara vestigde zich hier en het kloostercomplex was uitsluitend bedoeld voor de behoeften van de aristocratische elite.
Dit klooster wordt beschouwd als het rijkste van Europa, omdat alle waarden die het heeft niet kunnen worden uitgegeven of verkocht. Daarom blijven kunstwerken, andere waarden die de Orde tot haar beschikking heeft, hier voor altijd. Gewone toeristen kunnen de schatten bekijken die de afgelopen vier eeuwen binnen deze muren zijn verzameld. Hier is een unieke verzameling van oude cultusvoorwerpen, sculpturen, schilderijen, unieke meubels, enz.
De kloostergebouwen hebben het 400-jarig jubileum overleefd en zijn nu opgenomen in de lijst van architecturale structuren van bijzondere waarde voor de cultuur van Spanje - in de lijst van nationale schatten.
Nationaal Museum van Prado
Dit museumcomplex is qua omvang inferieur aan het beroemde Louvre en de Hermitage, maar ligt qua aantal meesterwerken van wereldkunst ernaast. Ondanks de kleine (relatief) omvang - slechts 53.000 vierkante meter, worden hier 1.300 werken van schilders tentoongesteld en worden ongeveer 7.000 meesterwerken bewaard in gesloten opslagruimten. Het is binnen deze muren dat de volledige collectie van de Europese school voor beeldende kunst wordt verzameld - schilderijen van Bosch, El Greco, Velazquez en andere geniale kunstenaars van wereldformaat.
De collectie begon zich te vormen in de 16e eeuw, tijdens het bewind van Karel V. Sindsdien begonnen de vorsten meesterwerken te verzamelen en door te geven aan hun erfgenamen. De bouw van het gebouw om kunstvoorwerpen weer te geven begon in 1775 onder leiding van de architect Juan de Villanueva. De tentoonstellingszalen werden in 1819 voor het publiek geopend. De viering vond plaats met de deelname van de vrouw van koning Ferdinand de Zevende, Isabella van Bragan.
Poort van Toledo
Dit gebouw werd gebouwd op de plaats van de poort van het fort, van waaruit in de 15e eeuw een weg was van Madrid naar de stad Toledo. De vestingmuur die de stad in de middeleeuwen omringde, werd geleidelijk afgebroken omdat ze niet nodig waren en de poorten werden herbouwd in opdracht van koning Filips de Vierde (1625)
De nieuwe poorten werden een versiering van de stad, ze bevonden zich dichter bij het centrum en hadden een uitsluitend decoratieve functie.
In 1817 onderging dit object een grootschalige reconstructie. De architect A. L. Aguado stelde een grandioos project voor, aan de belichaming waarvan de bouwers tien jaar hebben gewerkt. Het resultaat is een prachtig architectonisch monument. Deze granieten structuur is een halfronde boog, die aan beide zijden wordt aangevuld met rechthoekige overspanningen.
Er is een inscriptie in het Latijn boven het centrale deel van de poort. Ze zegt dat dit prachtige architecturale monument werd gebouwd ter ere van koning Ferdinand VII, onder wiens leiding de bevrijdingsoorlog tegen de Franse usurpatie werd uitgevochten. Dit is de dankbaarheid van het volk aan hun zegevierende koning.
Alcalá poort
Ze werden gebouwd door de beroemde Italiaanse architect van de 18e eeuw - Francesco Sabatini, die deelnam aan andere belangrijke bouwprojecten, bijvoorbeeld bij de voltooiing van het koninklijk paleis. Aanvankelijk was dit architecturale object een functionerende hoofdingang van de hoofdstad. En onder de gewone mensen worden deze poorten nog steeds "schapen" genoemd, omdat de weg naar de weiden voor het vee er vanaf leidde.
De stijl van dit architectonisch monument is een mengeling van barok en classicisme, wat zich uit in de perfectie van verhoudingen, vormen, strengheid van lijnen, sierlijke schoonheid van decoraties en details van de compositie. De poorten hebben verschillende doorgangen: drie bevinden zich op het fronton en twee aan de zijkanten. Ze zijn versierd met sculpturen van Francisco Gutierrez, die boven het middenpad figuren van Glory en Genius installeerde, en sculpturale afbeeldingen van Courage, Wisdom, Justice en Confidence boven de zijkanten.
Dit architecturale complex ziet er vooral 's nachts indrukwekkend uit, wanneer elk onderdeel van het ontwerp van het monument wordt benadrukt. Voor de poort vinden verschillende ceremonies, optochten en processies plaats. Deze plaats staat bekend om het feit dat in 1921 de premier van Spanje Eduardo Dato hier werd vermoord door toedoen van anarchisten.
Theater Koninklijk
Dit is een van de beste Europese podia, waar niet alleen opera-aria's worden gespeeld, maar ook populaire hedendaagse artiesten - Sting, Pet Shop Boys en anderen - optreden. Het Royal Opera House werd in 1850 in slechts zes maanden gebouwd tegenover het Koninklijk Paleis in de richting van Elizabeth II. Het is een zeshoekig gebouw met een geweldige akoestiek en extra oefenruimtes, lounges en cafés.
Architecten Don Antonio Lopez Aguado en Don Custodio Moreno hebben met succes het probleem opgelost van het bouwen van een theater dat niet onderdoen voor de beroemde La Scala (Milaan) en San Carlo (Napels). De stijl van het gebouw past perfect bij het Koninklijk Paleis en is een voorbeeld van een spectaculaire mix van stijlen. Dit architecturale monument combineert klassieke strengheid van lijnen en rijke decoratie, overeenkomend met de status van het Koninklijk Paleis.
De laatste reconstructie en reparaties werden uitgevoerd in 1997. Sindsdien is alles ongewijzigd gebleven: een zaal voor 1.854 toeschouwers, 28 sierlijke boxen voor een elitepubliek en één stapelbed voor de koninklijke familie. Interessant is dat de Royal Box is versierd met decoratieve elementen gemaakt van natuurlijk goud. Het theater is gemakkelijk te bereiken. Er zijn voorstellingen waar je zonder afspraak naar toe kunt komen.
Klooster van Encarnacion
Het werd opgericht in 1611 op initiatief van koningin Margaretha van Oostenrijk, daarom heet het in Spanje Las Margaritas. Dit is een functionerend klooster, dat bedoeld is als herinnering aan de tragedie van 1609 - de verdrijving van de Moriscos uit Madrid. De opening van het klooster vond plaats in 1616. Het was een plechtige gebeurtenis die werd bijgewoond door de koning en zijn familie. Het klooster wordt bewoond door novicen uit de hoogste sociale lagen, het heeft belangrijke waarden en wordt beschouwd als een van de rijkste van het land. In architecturale zin is het een voorbeeld van Spaanse architectuur uit het midden van de 17e eeuw.
De architecten hielden zich aan een strikte, laconieke stijl, gebruikten geen decoratieve elementen met ornamenten. In de 18e eeuw, na een brand, werd de kloosterkerk enigszins herbouwd, elementen van neoclassicisme verschenen in het ontwerp. Encarnacion heeft een enorme collectie zeer waardevolle kunstwerken: de muren van de tempel zijn beschilderd door Luca Giordano en versierd met werken van Francisco Bayeu. Er zijn schilderijen van Jose de Ribera en Vincenzo Carducci, enz.
Markt van San Miguel
Het is gelegen in het centrum en dient niet alleen voor de aankoop van verse producten van over de hele wereld, maar ook voor een aangenaam tijdverdrijf - niet alleen gasten van de stad, maar ook de lokale bevolking houdt ervan om hier te "hangen" in tapasbars. De openingstijden van de markt zijn praktisch onbeperkt - op elk moment van de dag is er een gezellige "hoek" met aromatische koffie, die op een speciale manier wordt geschonken, en vers gebak.
De markt kreeg zijn huidige uiterlijk in de 19e eeuw, toen er een ijzeren frame werd gebouwd. Voordien was het gebied, ter grootte van een stadsblok, niet goed verzorgd, het vuil uit de schappen van winkels verwende het leven van bewoners van naburige huizen. Nu is dit territorium aangelegd: er zijn keramische decoraties op de kraampjes, gaslampen zijn aan, handelsbalies hebben spectaculaire verlichting en een interessant ontwerp.
De markt bestaat uit drie delen. De eerste is de verkoop van bakkerijproducten en allerlei soorten gebak. De tweede is zeevruchten. Verkopers verkopen de meest verse zeevruchtendelicatessen, rode en zwarte kaviaar, enz. De derde is de tapassector, waar u uzelf kunt trakteren op traditionele Spaanse gerechten (paella, kaas met olijven, kleine pintxos-broodjes).
Nationale Bibliotheek van Spanje
Dit is een architectonisch monument van Europa. Door de unieke neoklassieke schoonheid van deze instelling lijkt het op een paleis. De gevel is versierd met sculpturen - bezoekers van de bibliotheek worden begroet door beelden van grote culturele figuren van wereldformaat. Binnen is het gebouw versierd met prachtige schilderijen, prachtige decoratieve details en sculpturale composities. De bibliotheek is erg groot - de binnenruimte is 1400 vierkante meter.
Het is verdeeld in 8 themakamers. De meest waardevolle bibliografische exemplaren worden gepresenteerd in de Generale Zaal. De Cervantes-zaal is gewijd aan het werk van de grote schrijver en zijn werken. De Goya Hall bevat niet alleen schilderijen en reproducties, maar ook oude kaarten, foto's van originelen van zeldzame boeken, naslagwerken. De Barbiri Hall is gewijd aan muziek en de History Hall is gewijd aan de geschiedenis van de Nationale Bibliotheek zelf.
In een geschiedenis van driehonderd jaar heeft de bibliotheek een groot aantal zeldzame bibliografische publicaties, unieke boeken en andere waarden verzameld. In totaal worden hier meer dan 27 miljoen exemplaren bewaard (boeken, kranten, tijdschriften, schilderijen, enz.) Dit is de meest gezaghebbende bibliotheek van het land.
Koninklijke Kathedraal van Franciscus de Grote
Een vrij bescheiden gebouw van buiten staat op de plaats van een verwoest oud Franciscaner klooster. Dit klooster werd in het begin van de 13e eeuw gesticht door Sint Franciscus. Beroemde Spaanse architecten werkten aan de bouw van de kathedraal, die in 1760 haar deuren opende voor parochianen: Francisco Cabezas, Antonio Plo en Francesco Sabatini. Het gebouw is rond van vorm.
Gemaakt in een ingetogen stijl - typisch neoclassicisme. De inrichting van het interieur valt op door zijn verfijning en rijkdom. Een enorme koepel (58 meter hoog, 33 meter in diameter), die wordt beschouwd als de grootste in Spanje en een van de grootste in Europa, benadrukt de grootsheid van deze kathedraal. De hoofdingang is gemaakt van walnotenhout. De basiliek is versierd met zeven kapellen, die unieke kunstwerken bevatten (werken van Goya, Zurbaran, enz.).
De interieurdecoratie maakt zelfs indruk op de veeleisende reiziger. De kathedraal wordt voortdurend gerestaureerd (er zijn al dertig jaar reparatiewerkzaamheden aan de gang), waarbij wordt geprobeerd de oorspronkelijke grandeur zoveel mogelijk te behouden. De Koninklijke Kathedraal is een eervolle begraafplaats van Spaanse beroemdheden - beroemde politici, nationale helden, belangrijke figuren van cultuur en kunst, publieke figuren.
Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van San Fernando
In het hart van de stad staat een uniek mooi gebouw dat een echte kunsttempel is. Nu is de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van San Fernando niet alleen een onderwijsinstelling, een museum, maar ook het hoofdkwartier van de Madrid Academy of Arts. Het is gelegen aan de Calle Alcalá. Dit oude gebouw (1689) is de creatie van de beroemde Spanjaard uit die tijd - de architect Jose de Churriguera (1665-1725). Het werd gebouwd in de hoogtijdagen van de barok en maakt daarom indruk met de rijkdom van het decor en de gratie van vormen. In de loop van de tijd is het voorste deel enigszins veranderd.
In 1774 besloot de Spaanse architect Diego de Villanueva om de typische decoratieve elementen van de barokstijl te verwijderen. Tegen die tijd was hier al de Kunstacademie gevestigd. Hier werden schilderkunst, architectuur en beeldhouwkunst onderwezen. In de loop van de tijd werd in deze onderwijsinstelling een muziekfaculteit geopend (1873) en in de 20e eeuw opende de Academie de faculteiten fotografische kunst (1987), televisie en cinematografie.
De Academie werd geleid door uitmuntende figuren van cultuur en kunst, onder de beste studenten waren Rubens, Salvador Dali en vele andere wereldberoemde persoonlijkheden. De Academie heeft een eigen kunstmuseum met schilderijen van Francesco Goya, Rubens, Juan de Zurbaran, Dali en andere vooraanstaande kunstenaars van wereldbelang.
Tempel van San Andreas
Dit is een van de delen van het tempelcomplex in het oude gedeelte van de hoofdstad van Spanje - La Moreria. Dit architectonisch ensemble omvat ook de kapellen van San Isido en Obisto. San Andres is een van de oudste kerken in de hoofdstad. Het werd voor het eerst genoemd in historische documenten uit het begin van de 13e eeuw.
Het is gebouwd in de barokke stijl, dus het trekt meteen de aandacht met zijn rijke decor. De koepel van de tempel is versierd met figuren van cherubijnen. De interieurdecoratie combineert vakkundig stucwerk, kostbare marmeren afwerking en een prachtig altaarstuk. Er wordt aangenomen dat het op de plaats staat van een oudere kerk die dateert uit de islamitische periode van de geschiedenis van de stad. San Andreas ligt op het gelijknamige plein van de hoofdstad.
Het San Andreas-complex is de rustplaats van de overblijfselen van Sint Isidorus (patroonheilige van de stad) en de beroemde Spaanse schrijver en muzikant Vicente Espinel (ook bekend als de "vader" van de Spaanse gitaar). Een bezoek aan dit complex zal interessant zijn, zowel vanuit het oogpunt van geschiedenis en esthetiek van de architectuur, als vanuit het oogpunt van interesse in de religieuze heiligdommen van het christendom in het algemeen.
Kerk van San Pedro el Viejo
De tempel van San Pedro el Viejo ligt aan de Calle Nuncino in de hoofdstad van Spanje. Dit is een zeer interessant historisch gebouw, aangezien de toren van de tempel een gebouw is dat bewaard is gebleven van het oude Arabische fort Maherit. Historisch gezien was dit deel van de stad de Moorse wijk. De naam San Pedro el Viejo werd aan het einde van de 19e eeuw aan de kerk gegeven, daarvoor stond het bekend als San Pedro el Real.
Door de eeuwen heen is de tempel herhaaldelijk herbouwd en veranderd, alleen de toren is praktisch niet veranderd, vandaag ziet hij er hetzelfde uit als honderden jaren geleden, en in zijn omtrek kun je zijn "islamitische verleden" vangen. Fans van architecturale mysteries zullen geïnteresseerd zijn om te weten dat de top van de toren enigszins afwijkt van de centrale as.
Als religieus gebouw werd de kerk gesticht door Alfonso XI van Kstil en León in de 14e eeuw, de kerk werd de dankbaarheid van de vorst aan de hogere machten na de verovering van Algeciras. Zoals veel oude gebouwen, werd deze tempel niet opgetrokken uit een lege plek, maar herbouwd uit een ouder gebouw (de Mesquita de la Morelia-moskee).
Kerk van Sacramento
Niet ver van de kathedraal van Almudena en het Koninklijk Paleis, op een klein plein bij Calais Mayor, staat een kleine maar zeer pittoreske kerk van Sacramento. Deze tempel is een architectonisch monument uit de 17e eeuw, dit gebouw is alles wat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven van het kloosterensemble van Santimo Sacramento.
Het klooster werd gesticht door de hertog van Useda, leed later onder de Spaanse Burgeroorlog en werd later gesloopt voor de bouw van een woonwijk. Het enige dat de kerk in staat stelde te overleven, was dat het de belangrijkste tempel van het klooster was. Op de gevel van Sacramento valt de figuur van een engel op (deze werd geïnstalleerd ter nagedachtenis aan de tragische gebeurtenissen van 31 mei 1906). Dertig mensen stierven door de schuld van de anarchist Mateo Morral, die een bom gooide naar de bruiloftsstoet van koning Alfonso XIII (het koninklijk paar raakte niet gewond).
De gevel is volledig van graniet en het gebouw is van baksteen. De gevel is ook versierd met een bas-reliëf waarvan de auteur niet bekend is, en de uitvoering dateert uit de 18e eeuw. Het bas-reliëf stelt de heiligen Benedictus en Bernard voor bij het sacrament van de Aankondiging. Binnen in de kerk is er een atrium versierd met schilderijen.
Kerk van San Isidro
Voordat de kathedraal van Amuldena in 1993 de kathedraal van Madrid werd, was deze eretitel in het bezit van de kathedraalkerk van San Isidro. Deze architectonische structuur ligt op loopafstand van het belangrijkste stadsplein van de hoofdstad - Plaza Mayor. De tempel is vernoemd naar St. Isidorus, beroemd om zijn wonderen. Het meest bekende wonder van St. Isidorus is de verandering van het waterpeil in de put waarin zijn zoon viel.
De jongen werd gered, dankzij de gebeden van zijn vader steeg het waterpeil in de put en kon het kind naar de oppervlakte komen. De tempel is gebouwd in de verfijnde barokstijl. De bouw werd bevolen door monniken van de jezuïetenorde.Na de verdrijving van de vrijmetselaars uit het land, beval koning Karel III het interieur en het interieur van de tempel volledig te veranderen. Het altaarretablo en de pastorie van de kerk werden veranderd. Tijdens de Spaanse Burgeroorlog werd de kathedraal beschadigd door een zware brand, veel kunstwerken werden vernietigd.
Na deze tragische gebeurtenissen werd de kathedraal volledig gerestaureerd, er werden zelfs twee tempeltorens voltooid, die lange tijd onvoltooid bleven. Het is gemaakt in de vorm van een kruis. In het centrale deel bevindt zich een koepel en de gevel aan de kant van de Calle del Toledo is gemaakt van graniet en verbaast voorbijgangers met zijn monumentaliteit.
Las Vistillas-tuinen
Verspreid over een oppervlakte van ruim anderhalve hectare. Deze plek is vooral mooi op zomerdagen, maar in andere seizoenen verliest de tuin zijn charme niet. De tuin is ontworpen door twee Spaanse architecten Fernando García Mercadal en Manuel Herrero Palacios.
Het project van het object is als volgt ontworpen - het grootste deel heeft lage hekken, een trap leidt naar dit deel van de tuin. Er is een recreatiegebied en een fontein, bloembedden. De tuin van Las Vistilas is omgeven door granieten paden die in de schemering worden verlicht door lantaarns. De naam van de tuin komt van het Spaanse woord, wat "uitzichten" betekent, deze naam lijkt vrij eenvoudig, maar er staat dat deze plek met eigen ogen gezien moet worden.
Het uitzicht op de rivier de Manzanares en het nabijgelegen Casa de Campo-park is buitengewoon mooi. Na de wandeling kunt u tijd doorbrengen en de prachtige zonsondergang bekijken vanaf het terras of de bar op het grondgebied.
Buen Retiro-park
Dit is een van de favoriete plekken voor inwoners en gasten van de stad voor recreatieve wandelingen op zondag. Dit oude park ligt in de gelijknamige wijk - Retiro. Dit is een van de grootste parken in de hoofdstad van Spanje, het beslaat ongeveer 120 hectare gebied. In het park kunt u ontspannen bij het meertje of wandelen langs de steegjes in de schaduw van bomen.
Aan het einde van de 19e eeuw werden in het park paleizen van kristal en baksteen gebouwd voor het houden van internationale tentoonstellingen, die als nieuwe decoraties van deze plek dienden. Tijdens het bewind van koning Filips IV grensde het park aan zijn paleis en was het een uitgaansgelegenheid voor hovelingen, er werden zelfs bals gehouden en er werden theatervoorstellingen vertoond.
Tegenwoordig zijn alleen de gebouwen over van het paleis, waarin het legermuseum en een deel van de collectie van het Prado-museum zijn ondergebracht. Voordat de oorlog met Napoleon het paleis van Filips IV verwoestte, maakte het park er deel van uit en werden er theatervoorstellingen voor de koning en zijn gevolg gehouden, evenals amusementsevenementen van het Spaanse hof.
El Rastro-markt
Een extreem levendige, onvergetelijke, echt Spaanse markt bevindt zich in de oude wijk van La Latina, naast het metrostation Puerta de Toledo. Dit kleurrijke object is verspreid over meerdere stadspleinen. Opgemerkt moet worden dat de wijk zelf, net als de naam van de markt, een rijke en interessante geschiedenis heeft. Er zijn veel van dergelijke fascinerende historische reizen in Madrid.
Hou je van originele souvenirs en gadgets met "geschiedenis"? Als het antwoord ja is, bezoek dan de beroemdste vlooienmarkt van Spanje - El Rasto. Alles wordt hier verkocht: van porseleinen beeldjes en vintage sieraden tot antieke meubelsets en exclusief antiek van Spaanse ambachtslieden. Dit is de perfecte plek om echte reissouvenirs of cadeaus voor uw dierbaren te kopen.
Deze winkelcentra zijn de oudste markt van de stad. Zelfs als u niet geïnteresseerd bent in winkelen, moet u het bezoeken om het echte leven van de Spanjaarden te "ademen", om de smaak te voelen, om te onderhandelen met lokale handelaren. De markt lijkt de sfeer van een zekere theatraliteit te voelen: emotionele dialogen, heldere decoratie van winkels, het spel van straatmuzikanten - het kleurrijke en interessante leven van de zuidelijke stad.
Maritiem Museum
Spanje heeft de faam van een land van onovertroffen zeilers en scheepsbouwers. Herhaaldelijk in haar geschiedenis kreeg ze de eretitel van "Queen of the Seas", die constant concurreerde met Portugal en Engeland en het primaat van de zee. Het is niet verwonderlijk dat in zo'n land het Maritiem Museum ongelooflijk interessant en must-see zal zijn. In de zalen van dit museum vertellen ze gedetailleerd en zeer interessant over de tradities en geschiedenis van de verovering van de zeeën door verschillende generaties Spanjaarden.
Het Maritiem Museum is lang geleden opgericht - aan het einde van de 18e eeuw. De expositie van het museum omvat kunstwerken met betrekking tot maritieme aangelegenheden in Spanje, wapens die waren uitgerust met schepen van de Spaanse kroon, matrozenuniformen en artilleriestukken. De museumcollectie bevat veel unieke stukken. Het bevat bijvoorbeeld de echte Juan de la Cosa-kaart, waarop Amerika is afgebeeld. Historici beweren dat dit de oudste cartografische afbeelding van het Amerikaanse continent is van alles wat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven.
Nationaal museum voor romantiek
Er zijn geen musea meer in Europa die hun hele expositie zouden wijden aan het tijdperk van de romantiek. Het unieke Nationaal Museum voor Romantiek heeft onder zijn dak de meest opvallende voorbeelden van kunst van deze trend verzameld. De romantiek raakte vooral de schone kunsten en literatuur, daarom presenteert de tentoonstelling, die aan het begin van de 20e eeuw begon, het werk van kunstenaars en prenten uit de 18-19 eeuw - de hoogtijdagen van deze trend in Europa.
Om zijn collecties te tonen, koos het Nationaal Museum voor Romantiek een origineel 18e-eeuws herenhuis. Het is gebouwd in de stijl van een ongewone barok, het ziet er aristocratisch en rijk uit. Binnen de muren van het gebouw zijn veel schilderijen, miniaturen en unieke meubels bewaard, die een verscheidenheid aan gebieden van romantiek vertegenwoordigen: rijk, romantisch classicisme, romantische art nouveau.
Naast de vaste tentoonstelling zijn er in het museum tijdelijke tentoonstellingen en thema-exposities. Hij leeft een interessant leven en trekt wetenschappers, bezoekers naar de stad en alleen fans van het Byron-tijdperk.
Santiago Bernabeu-stadion
Europese sporten zijn trots op deze unieke faciliteit - het is een van de beste sportarena's ter wereld. Het beroemde Real Madrid en het Spaanse nationale team spelen in het stadion, dus de tribunes zijn nooit leeg. Het is voor sportfans onmogelijk om zo'n spektakel te missen. Het stadion kreeg zijn naam van de gerespecteerde Spaanse president van de voetbalclub Santiago Bernabeu. Zijn verdienste is enorm - Spaanse voetballers hebben zes keer de Europa Cup gewonnen en zijn de meest betitelde atleten in deze sport geworden.
"Santiago", zoals inwoners het stadion liefkozend noemen, wordt niet alleen gebruikt voor sportevenementen. Het is ook een van de grootste concertzalen van Europa. Frank Sinatra en andere beroemde artiesten traden op in het stadion. In 1982 kwam de paus naar Spanje. Zijn ontmoeting met bewoners vond ook plaats in dit enorme stadion, dat toen onderdak bood aan tienduizenden katholieken. Het stadion ligt vlakbij het stadscentrum en is gemakkelijk te bereiken met de metro of een ander handig vervoermiddel.
Reina Sofia Centrum voor de Kunsten
Dit is een van de attracties van de "Gouden Driehoek van de Kunsten" van de hoofdstad van Spanje. Niet alleen toeristen, maar ook studenten, wetenschappers en kunsthistorici komen hier constant om de meesterwerken van de wereld te bestuderen die in de magazijnen van het museum zijn verzameld. Het Reina Sofia Centrum voor de Kunsten, of zoals het ook wel "Sofida" wordt genoemd - heeft een van de grootste kunstcollecties van de 20e eeuw. Hier zijn meesterwerken van schilderkunst en beeldhouwkunst verzameld, werken van wereldberoemde figuren als Salvador Dali, Pablo Picasso, J. Miro.
Naast West-Europese kunstenaars zijn er exposities van de avant-garde kunstenaars uit het Sovjettijdperk. De collectie hedendaagse kunst omvat werken van Sovjet-avant-gardeauteurs - A. Rodchenko, L. Popova.Het Reina Sofia Centrum voor de Kunsten omvat verschillende gebouwen en een paleis- en parkensemble. Naast kunstwerken worden hier 40 duizend exemplaren van het bibliotheekfonds bewaard. Het complex heeft ook collegezalen, een concertzaal en het restaurant Aorla Madrid met een prachtig panoramisch uitzicht.
Kaisha-forum
Dit gebouw was ooit een industriële faciliteit - een energiecentrale in 1990. Architecten Jesus Carrasco en Ensign creëerden een project dat het transformeerde tot een moderne Art Nouveau-showroom uit het begin van de 20e eeuw. Het heeft alle karakteristieke kenmerken van industriële gebouwen uit het begin van de 20e eeuw: brede bakstenen muren, een raam in het midden van het dak, een dubbele structuur van de gevel, sobere vormen en eenvoud van lijnen. Van buitenaf worden metalen platen op de wanden aangebracht, die kunstmatig verouderd zijn.
De muur, die zich aan de kant van de Royal Botanic Gardens bevindt, is versierd met een verticale tuin van 24 meter hoog. Er hangen meer dan vijftienduizend planten aan de muur. Naast de unieke buitenafwerking verbaast "Kaisha-Forum" met de daadwerkelijke expositie. Hier zijn de meest interessante en dure installaties van moderne modernisten verzameld.
De observatiekamers bevinden zich op drie bovengrondse en twee ondergrondse verdiepingen, die verbonden zijn door een unieke trap, die met recht wordt beschouwd als de meest interessante architecturale structuur van dit complex. Kaisha-Forum is erg populair. Er zijn niet alleen permanente tentoonstellingen, maar ook tijdelijke tentoonstellingen, concerten en andere culturele evenementen.
Thyssen-Boremis-museum
Tot het einde van de 20e eeuw, of liever 1993, was de collectie schilderijen van het Thyssen-Boremis Museum de grootste collectie ter wereld die toebehoorde aan een particulier. De Thyssen-Boremis-collectie schilderijen, het Reina Sofia Centrum en het Prado Museum worden de "Gouden Driehoek van Madrid" genoemd, ze definiëren het gebied waarin de beroemdste musea en galerijen van de Spaanse hoofdstad zich bevinden. Dit object vormt een harmonieuze aanvulling op de collecties van zijn buren in de "driehoek". U kunt urenlang de expositie van het museum bewonderen.
Hier worden doeken verzameld uit verschillende tijdperken, stijlen en scholen. In de tentoonstellingszalen vindt u unieke werken van Italiaanse primitivisten, schilderijen van de Nederlandse en Engelse scholen, werken van de impressionisten en expressionisten. In de collectie van het museum vind je doeken met meer dan acht eeuwen geschiedenis en werken van Amerikaanse kunstenaars uit de tweede helft van de laatste (twintigste) eeuw.
Sommige van de meesterwerken uit de Thyssen-Boremis-collectie zijn te zien in Barcelona - ze zijn in het Nationaal Museum van Catalonië. Gelegen nabij het metrostation Banko de Espana in een pittoresk gebouw van het hertogelijk paleis.
Linares-paleis
In 1884 bouwde een van de rijkste bankiers van de stad een prachtig gebouw op het Sibelisplein. Dit is een echt paleis, dat qua schoonheid en rijke decoratie niet onderdoet voor de koninklijke vertrekken. Deze creatie is gemaakt door de briljante architect Carlos Colubi. Opgemerkt moet worden dat de eigenaar van het paleis, Jose de Murga, geen edelman was en veel later de titel van markies van de koning ontving, als een teken van respect en erkenning van diensten aan zijn vaderland.
Het gebouw is gemaakt in de neo-barokke stijl, het is versierd met prachtige decors, opvallend door schoonheid en laconieke vormen. Het had drie woonverdiepingen, de kelder was bestemd voor de keuken en bijkeuken, en de vierde werd ingenomen door gastenkamers, een wintertuin, een galerij en badkamers. Alle kamers waren versierd met dure zijde en fluweel, de interieurs waren opvallend met prachtige schoonheid - er waren unieke meubels van de beste Spaanse ambachtslieden. Er waren veel kunstwerken van beroemde auteurs in het paleis.
Helaas heeft het paleis tijden van verwoesting en verlatenheid doorgemaakt, die begonnen met de tragische dood van de eigenaar van het huis. Vooral tijdens de burgeroorlog werd het paleis zwaar beschadigd. Maar in 1976 werd besloten om de prachtige architectonische creatie te restaureren. Het paleis is volledig gerestaureerd op basis van beschrijvingen en foto's. Nu is het open voor toeristen en erg geliefd bij de Spanjaarden.
