De geboorteplaats van de Renaissance bezoeken is de droom van elke zichzelf respecterende toerist. Maar je zult niet in staat zijn om alle schoonheden van Florence in een paar dagen te verkennen: er zijn te veel attracties, en bij elke bocht van een oude straat wordt een nieuw historisch geheim onthuld of een nieuw architectonisch meesterwerk wordt getoond met zijn koepels en spitsen.
Hier is de basiliek van San Lorenzo in Florence - een van de oudste kerken in de stad - opvallend in omvang, grootsheid en geschiedenis die teruggaat tot diep in de eeuwen. Michelangelo, Brunelleschi en andere beroemde meesters van de Italiaanse architectuur hebben ooit een hand gehad bij de totstandkoming ervan. Toeristen komen hier van over de hele wereld naar toe, naar een plek waar een speciale macht is geconcentreerd, en het is niet verwonderlijk: volgens de geschiedenis van de basiliek kun je de geschiedenis van de legendarische Medici-dynastie bestuderen, omdat bijna alle vertegenwoordigers van de beroemde familie ligt hier begraven.
Bovendien is het beeld van de basiliek wijdverbreid in de populaire cultuur. Zelfs de jongere generatie zal de kerk zeker herkennen: het wordt getoond in het beroemde computerspel "Assassin's Creed II". Het volstaat om de missie te herinneren, waar het nodig was om op de binnenplaats van de kerk te komen en de dienaar van de tiran-monnik Girolamo Savonarola te doden - dit is trouwens een echt historisch personage, die ooit aan de macht kwam om vervang de Medici - en de massieve muren van het oude gebouw verschijnen meteen voor je ogen. Ja, dit is het, de basiliek van San Lorenzo!
San Lorenzo is trouwens een beetje een verkeerde benaming. Als je de basiliek noemt zoals het klinkt in de originele taal - Italiaans - moet je het voorvoegsel "di" aan het begin toevoegen. Daarnaast is er nog een andere naam die wortel heeft geschoten in het Russisch: de kerk van St. Lawrence. Hoe het eruit zag - we zullen het hieronder uitleggen.
Bouwgeschiedenis
Aan het einde van de 4e eeuw na Christus (het is moeilijk voor te stellen - 16 eeuwen geleden!), werd een kleine maar mooie kerk gebouwd op de plaats van de huidige basiliek. Het werd gebouwd door de invloedrijke Milanese aartsbisschop van die tijd Ambrogio.
De relieken van twee christelijke heiligen werden hier tegelijk bewaard: St. 4 eeuwen en, volgens christelijke legendes, bezat hij de gave van genezing, hij deelde genereus aalmoezen uit, werd gekozen als bisschop en predikte het woord van God, en werd vervolgens gemarteld met zijn zus aan het kruis en in een kokende ketel en gedood door de Romeinse keizer Diocletianus).
Er moet ook worden opgemerkt dat deze kerk tot het begin van de 7e eeuw de belangrijkste Florentijnse kathedraal was. Toen werd deze eer overgenomen door de kathedraal van Santa Maria del Fiori, en San Lorenzo bleef in zijn oorspronkelijke vorm tot de 11e eeuw. In de 11e eeuw was de kerk van buiten en van binnen niet meer zo goed als in het begin: er was een serieuze verbouwing nodig. Het geld voor de wederopbouw werd door de hele wereld ingezameld, wat gerust kan worden gezegd: de 11e-eeuwse basiliek van San Lorenzo is een echte volkskerk.
Het oorspronkelijke eenvoudige, ongecompliceerde uiterlijk werd overschaduwd door een meer majestueuze en formidabele Romaanse stijl, maar zelfs in deze vorm hield de basiliek het niet lang vol: in de 15e eeuw vestigde niemand minder dan Giovanni Medici er zelf de aandacht op. De vertegenwoordiger van de legendarische familie bedacht om hier een familiegraf uit te rusten, maar daarvoor moest de kerk worden uitgebreid en rijker en luxer worden gemaakt. De nieuwe restauratie is uitgevoerd in opdracht van Filippo Brunelleschi.
In 1421 werd op deze plaats een grootschalig bouwproject gelanceerd. Brunelleschi wijdde zeven hele jaren aan de bouw van de zogenaamde Oude Sacristie (nu is het Oud, en toen was het gewoon Sacristie). Om te beginnen is het trouwens noodzakelijk om te begrijpen wat sacristie is, omdat dit woord uit de Italiaanse taal komt en letterlijk "heilige gebruiksvoorwerpen" betekent.
In feite is dit hetzelfde als de sacristie in de orthodoxe kerk: een kamer die zich in de regel in de buurt van het altaar (aan de zijkant of erachter) bevindt, hier worden de gewaden van de geestelijkheid, de Bijbel, testamenten, gebed bewaard boeken en andere boeken, verschillende apparaten, vaten met het heilige water en olie, kortom - alles wat nodig is voor het uitvoeren van verschillende diensten en rituelen. Het is hier dat de bel luidt en het begin van de mis aankondigt, het is van hier dat de bisschop vóór de dienst naar de mensen komt en het is hier dat hij erna naar binnen gaat.
Dus het was in Sacristia, volgens het plan van de Medici en Brunelleschi, dat de eerste begrafenis van de vertegenwoordigers van de beroemde Florentijnse familie werd georganiseerd. De kapel werd bekroond met een ronde koepel en binnen de muren was voldoende ruimte voor de installatie van marmeren graven. Nadat de kapel was gebouwd, zou Brunelleschi verdere restauratie uitvoeren, maar het lukte niet: Giovanni Medici stierf - en werd begraven in zijn nieuwe graf in de basiliek - het geld voor de bouw raakte op en de beroemde architect nam de koepel van een andere kathedraal. Het werk in de kerk van San Lorenzo stopte vele jaren.
De bouw werd pas in 1441 hervat, al onder het beschermheerschap van Cosimo Medici, de zoon en erfgenaam van Giovanni. Deze keer werd een andere beroemde Italiaanse architect Michelozzo di Bartolomeo aangesteld als architect. De bouw duurde 20 jaar - tot 1461. Drie jaar later stierf Cosimo Medici en werd ook begraven in de crypte van de basiliek. Sindsdien zijn alle vertegenwoordigers van de Medici-familie hier begraven.
Maar zelfs op dit punt kan de geschiedenis van de bouw van de kerk van San Lorenzo niet als gesloten worden beschouwd. Bijna 60 jaar later besloot de nieuwe vertegenwoordiger van de Medici-familie, paus Leo de Tiende, dat de tempel moest worden gerestaureerd en opnieuw moest worden uitgebreid. Het werk werd toevertrouwd aan Michelangelo Buonarotti. Het was onder zijn leiding in 1520 dat de bouw van de nieuwe sacristie begon - daar zouden, volgens het plan van de architect en de klant, volgende generaties van de Medici worden begraven, toen de plaatsen voor de grafstenen in de oude sacristie liepen uit.
Wat heel merkwaardig is, Michelangelo heeft de ruimte anders ingericht dan in die tijd gebruikelijk was: hij plaatste grafstenen langs de muren, en niet in het midden van de hal. De grote architect ontwierp ook grafstenen en bouwde een kleine kapel in New Sacristia. Het is bekend dat Michelangelo ook de gevel van de basiliek moest herontwerpen, met reliëfs en beelden, maar zijn visie en die van de Medici kwamen niet overeen (Michelangelo wilde de gevel aanleggen met luxe marmer uit Carrara, en Medici met Pietrasanta-steen), en de architect weigerde dit werk.
Daarom bleef de gevel van het gebouw vrij eenvoudig en ongecompliceerd: na Michelangelo begon niemand significante veranderingen aan te brengen in het uiterlijk van de basiliek. In de 15e eeuw verschenen er bronzen preekstoelen van Donatello in de basiliek. De laatste hand, waarna de basiliek een min of meer moderne externe en interne compositie kreeg, was de bouw van de kapel van de prinsen in de 17e eeuw. Het is ontworpen door Matteo Nigetti en Pietro Benvenuti. Daarna was er nog een restauratie, maar deze had geen significante invloed op de belangrijkste attracties van de basiliek van San Lorenzo.
Tegenwoordig is de basiliek van San Lorenzo een functionerende katholieke kerk waar diensten worden gehouden, evenals een groot museumcomplex met verschillende exposities voor toeristen van over de hele wereld. De wachtrijen zijn hier meestal lang, omdat de basiliek een rijke historische en culturele component heeft, maar om naar Florence te komen en niet hier te komen, is een echte misdaad.
Architectuur
De gevels van basilieken waren in die tijd steevast versierd met verschillende stenen, reliëfs en bas-reliëfs, beelden, glas-in-loodramen en houtsnijwerk. De basiliek van San Lorenzo oogt onredelijk sober en sober ascetisch tegen de achtergrond van andere versierde gebouwen in het historische centrum van Florence. Maar het is juist in deze eenvoud dat, misschien, zijn eigenaardigheid en zijn schoonheid. Lege stenen muren van ivoorkleur, strikte rechte lijnen, oranje koepels, kleine boogramen, laconiek en pretentieloosheid - dit is de buitenkant van de basiliek van San Lorenzo. Maar wat zit erin?
Interieur
En binnen zijn er luxueuze interieurs van de grootste meesters uit de middeleeuwen. De pilarenbasiliek is verdeeld in drie beuken. De kolommen werden geïnstalleerd door de architect Vasalleto. Elegante geometrische ontwerpen op de vloer en het plafond. Overal is marmer, verguldsel, dure sieraden. Elke kamer verdient een aparte vermelding en toeristische aandacht. Het interieur van de centrale hal is vooral mooi in het licht van de zon die met zijn stralen door de boogramen binnendringt.
Wat te zien?
Natuurlijk moet een toerist allereerst twee sacristies bezoeken, de kapel van de prinsen en de beroemde Laurentian-bibliotheek. Daarna kun je naar de binnenplaats.
Oude sacristie
De oude sacristie, zoals reeds vermeld, werd gebouwd door Brunelleschi, maar het grootste deel van de interieurdecoratie is van Donatello. Hij was het die talloze bas-reliëfs met kerkthema creëerde, begrensd door sierlijke bogen, lunetten en veelkleurige medaillons. Onder de beroemde werken van Donatello bevindt zich ook een majestueuze en grootschalige afbeelding van de sterrenhemel aan de binnenkant van de koepel: zijn meester schilderde in 1442. Pietro, Giovanni en Cosimo Medici zijn begraven in de oude sacristie. Hun prachtige graven zijn versierd met de hand van een andere beroemde Italiaanse meester Verrocchio.
Nieuwe sacristie
De Nieuwe Sacristia is de belangrijkste focus van toeristisch belang in de basiliek. Het is hier dat mensen van over de hele wereld de meesterwerken van Michelangelo Buonarotti komen bewonderen, omdat zijn decoratie van het interieur van de sacristie een van de beste werken van de meester is voor al zijn tijd. Het is niet verwonderlijk: Michelangelo besteedde 15 jaar aan het decoreren van de sacristie.
Een van de belangrijkste werken van de meester zijn beelden, verenigd door een enkel compositorisch concept en symboliseren geboorte, stroom, verval van leven en dood. Lorenzo en Giuliano Medici zijn begraven in de Nieuwe Sacristia. Op het deksel van diens graftombe staat de beroemde variant van de Madonna met Kind.
Kapel van Prinsen
De hoogste koepel van de basiliek van San Lorenzo en de derde grootste in Florence wordt gekroond door de kapel van de prinsen - het graf van de Medici-familie. Alle andere leden van de legendarische familie zijn hier begraven. De koepel is door Pietro Bonvenuti beschilderd met kleurrijke fresco's en de ramen zijn zo uitgesneden dat het oude schilderij zo efficiënt en effectief mogelijk wordt verlicht.
De muren van de kapel zijn bekleed met kostbaar marmer, waarin de wapens van de beroemde Florentijnse familie zijn gemonteerd. Daarnaast staan hier twee beelden: Cosimo Medici en Ferdinand de Eerste Medici. Het was oorspronkelijk de bedoeling dat er meer beelden zouden komen, maar verdere decoratie werd nooit voltooid.
Lawrence Bibliotheek
De Laurentian Library, Laurentian Library (in het Russisch) of Laurenzian's Library (in het Italiaans) - hoe verschillend mensen het ook noemen, deze plek verdient zeker aandacht. Het werd gebouwd in de eerste helft van de 16e eeuw in opdracht van paus Clemens de zevende Medici, en Michelangelo Buonarotti was ook de architect.
Naast de luxe interieurdecoratie en de beroemde "lava" trap, is er een enorme collectie oude boeken en manuscripten, waarvan sommige uniek zijn, bijvoorbeeld de Bijbel uit de 8e eeuw voor Christus. e., Of de eerste Romeinse encyclopedie van de geschiedenis.
Binnenplaats
De binnenplaats op het grondgebied van de basiliek van San Lorenzo is een soort overgang tussen de kapellen en de bibliotheek van Laurentius. Het is vrij klein van formaat, maar het zal nog steeds iets vinden om toeristen te verrassen en te verrassen: hier in het midden groeit een luxueuze sinaasappelboom en daaruit, als zonnestralen, lopen netjes getrimde lijnen van bloeiende struiken uiteen.
Openingstijden en ticketprijzen
De openingstijden van de basiliek voor toeristen zijn als volgt:
- ma-za 10.00.-17.00
- zo 13.00.-17.30. (van maart tot oktober)
- Zon gesloten (november tot februari)
Nu over de prijzen. Voor 4,5 euro koop je een kaartje dat je naar de basiliek zelf brengt, maar ook naar de Oude Sacristie en de Prinsenkapel. De toegang tot de Nieuwe Sacristie, oftewel de Medici-kapel, kost 8 euro. Voor een bezoek aan de Lawrence Library betaal je nog eens 3 euro. Helaas is er geen kaartje om alle gebouwen en exposities tegelijk te bezoeken. Ook moet worden opgemerkt dat tickets op de website kunnen worden gekocht (financieel voordeliger), daarnaast is er een aparte wachtrij voor bezoekers met elektronische vouchers, zodat u niet lang bij de ingang hoeft te staan tijd.
Ook in de basiliek kun je kaartjes kopen voor individuele of groepsexcursies, die op verschillende tijdstippen, over verschillende onderwerpen en voor verschillende doelgroepen worden gehouden. Trouwens, op zondag zijn er missen - de kerk is actief - dus als het doel van de inspectie uitsluitend het hoofdgebouw van de basiliek is, kun je daar gratis terecht, tussen de Florentijnse katholieken die naar de dienst kwamen.
Waar is het gelegen en hoe er te komen?
Het officiële adres klinkt als volgt: Piazza di San Lorenzo, 9. De basiliek van San Lorenzo bevindt zich echt op het gelijknamige plein, en dit alles in het historische centrum van Florence. U kunt hier komen met het openbaar vervoer of taxi. Daarnaast lopen alle wandelroutes in de stad ook door de beroemde basiliek.
