Een van de hoogste (van de beroemde zuilen van de planeet), een stadsoriëntatiepunt gebouwd van prachtig, zeldzaam graniet, verheft zich op het (hoofd)plein van het paleis in het centrale deel. De Alexanderzuil in Sint-Petersburg trekt terecht speciale aandacht van toeristen en lokale bewoners.
Geschiedenis
Het architecturale monument is een monument gewijd aan de glorie en moed van het Russische volk onder leiding van keizer Alexander I tijdens de gedenkwaardige omverwerping van Napoleon. De majestueuze creatie vormt een harmonieuze aanvulling op een enkel architectonisch ensemble. Het zet de historische versie voort van de triomfgebouwen die in de oudheid werden geboren en die de pleinen van veel landen sieren (de zuilen van Trojan in Rome, die van Nelson in Londen).
Het belangrijkste verschil en de waardigheid van de Russische zuil is de schoonheid van de monolithische steen die wordt gebruikt in de vorm van een enkel stuk prachtig graniet. Het is bijna 10 m hoger dan zijn oorspronkelijke bron: het Trojaanse monument in Rome (de Vendome-zuil van Parijs). De eerste fase van de constructie van de kolom zorgde voor een serieuze ontwerpwedstrijd, een gedetailleerde bespreking van elk element. Ze hebben allemaal hun eigen interessante scheppingsgeschiedenis.
Twee varianten van het Montferrand-project
De attractie is een meesterwerk van arbeid, techniek en artistieke creativiteit van Auguste Montferrand. De belangrijkste vereisten voor architectuur aan het begin van het project waren: het monument moet dienen als een oriëntatiepunt en in hoogte (allemaal bestaande op dat moment) vergelijkbare structuren overtreffen. De eerste versie van het monument zag eruit als een obelisk. Aan de voorkant van het oppervlak (hoogte 25, 6), moest het schilderijen, bas-reliëfs uit de oorlogsmomenten plaatsen. Het complexe voetstuk zou worden versierd met een sculptuur van een ruiter die een slang versloeg. Voor de ruiter staat een tweekoppige adelaar. De godin van de overwinning loopt achter de figuur. Het moest ook de regel "Gezegend - dankbaar Rusland" hier plaatsen. Het project werd afgewezen door Nicholas I. Nu wordt het bewaard in de repository van de bibliotheek. De tweede versie van het project werd in 1829 door de keizer goedgekeurd.
Laatste project
Na de eerste versie van het monument te hebben afgewezen, wees de keizer op de concrete vorm van het monument, die doet denken aan oude zuilen. De afbeeldingen van drie kolommen werden gekozen als basis voor het uiteindelijke ontwerp van het monument: Trajanus en Anthony (Rome), Pompeii (Alexandrië) en de Vendôme-kolom van Parijs. De architect was niet van plan om complexe decoratie-elementen van de kolom te gebruiken (bas-reliëfs, die de hele hoogte van de kolom verstrengelen). Het was een variant van een eenvoudige pilaar, bevestigd op een speciaal voetstuk (een kopie van de zuil van Troyan), versierd met een blad. De geplande hoogte moet ongeveer 48 m zijn, wat hoger is dan enkele monolithische gebouwen. In 1829 werd het voorstel (zonder de uiteindelijke ontwikkeling van het sculpturale ontwerp) door de keizer aanvaard. Het belangrijkste idee was om uit één stuk steen een prachtig monument te maken. Montferrand werd goedgekeurd als bouwer. Litta (voorzitter van de commissie voor de bouw van de Izaäkkathedraal) was verantwoordelijk voor de installatie van het monument.
Extractie van steen
Als bouwmateriaal gebruikten ze graniet, gewonnen in de Puterlak-groeve (nu hoort dit gebied bij Finland). Eerder werden op deze plek elementen van de St. Isaac's Cathedral uitgehouwen (het gewicht van de kolommen was ongeveer 114 ton). Het rotswerk werd begeleid door een jonge meester (20 jaar oude autodidact) Vasily Yakovlev. Hun rotsen van rood graniet hakten een enorm prisma om, ontdaan van aarde en mos, en legden ze op een strooisel van sparren poten. Om het prisma omver te werpen (van steen naar afval), werden complexe hefbomen en andere apparaten gebruikt. De benodigde afmetingen zijn gemaakt, de kolom is hier verwerkt, op de snijplaats.
Voor de levering van zware lading werd een speciaal schip "Sint Nicolaas" gebouwd volgens het project van ingenieur Glasin. Het schip met een lading van 600 ton werd gesleept door twee stoomboten. De stenen van de fundering van het monument werden uit dezelfde rots gesneden en ook aan de stad geleverd (het gewicht van individuele stenen was 400 ton). Ze werden eerst naar de stad gebracht. Er is een ongeluk gebeurd tijdens het transport van de kolom. De pier kon zo'n gewicht niet dragen. De kolom viel in het water. Ongeveer 600 sterke soldaten konden het oppakken en de levering voltooien.
Voetstuk constructie
Voor de installatie werden 1.250 grenen palen de grond ingeslagen. Hun lengte is 6 m. In het midden werd een doos geplaatst met speciaal herdenkingsgeld (munten), uitgegeven als teken van overwinning op Napoleon. Een massief monolithisch voetstuk werd geïnstalleerd met rollen die op een hellend oppervlak op een origineel platform bewegen. Ze brachten het naar de gewenste plek, gooiden het op een voorbereide hoop zand. De omgeving huiverde van de klap, voorbijgangers schrik aanjagen met een krachtige klap. Na het bevestigen van de speciale steunen, werd het zand verwijderd en werden er rollen op zijn plaats geïnstalleerd.
Nadat de rekwisieten waren vernietigd, werd het blok naar de rollen verplaatst. Met hun hulp werd het op de fundering geïnstalleerd. Met behulp van staalkabels werd de steen tot een hoogte van een meter opgetild. De rollen werden verwijderd, er werd een soort (gladde) oplossing gegoten. Het bestond uit wodka, cement, zeep. Dankzij het zeepachtige additief was het mogelijk om de monoliet nauwkeurig te plaatsen door herhaalde bewegingen. De bovenste treden van het voetstuk waren kleiner. De bewerkte granietdelen werden bevestigd met stalen beugels, geïnstalleerd op de voorbereide cementsamenstelling. In 1832 was een belangrijk onderdeel van het monument gereed voor verdere werkzaamheden.
Installatie
Om de zware pilaar op het voetstuk te brengen, werden speciale apparaten gebruikt, naar analogie met de systemen die werden gebruikt bij de bouw van de St. Isaac's Cathedral. Enorme bossen, duizenden soldatenhanden, honderden arbeiders waren bij de opkomst betrokken. Het hefmechanisme bestond uit steigers (47 m hoog), 60 krachtige kaapstanders die over het hele gebied waren geplaatst, een blokkensysteem aan de boven- en onderkant van het monument. Om de basis van de pilaar te markeren, werd een tijdelijk bakstenen massief van 10 m hoog gebouwd Naast de steiger was er een speciaal platform, waar een monoliet langs rollen werd gebracht, een hellend oppervlak.
Talloze touwen waren over de hele lengte gewikkeld, naar de bloksystemen, kaapstanders. Op de afgesproken tijd ging de kolom omhoog, bewoog rustig, brak weg van de grond, steeg naar de berekende hoogte, bepaald door de berekende positie in het voetstuk. Op commando eindigde de beweging van de colonne. Ze bereikte de gewenste plaats in slechts 1 uur en 45 minuten. De keizer zag de opkomst, een groot aantal gewone mensen. "Hoera" klonk over de stad. Aanvankelijk waren de kolommen, die door hun eigen gewicht werden vastgehouden, op hun hoede en liepen ze voorzichtig. Om de spanning in de samenleving te verlichten, begon de architect regelmatig naast zijn creatie te lopen.
Opening van het monument
Nog twee jaar na de installatie van de zuil gingen voorbij tot de dag van de grote opening. Het was noodzakelijk om de structuur te versieren met bas-reliëfplaten om de staaf uiteindelijk te polijsten. Voltooi de constructie van de verbazingwekkende Column Top. Voor de gemakkelijke verplaatsing van troepen over het grondgebied van het plein, samen met de bouw van het monument, werd de Pevchesky (gele) brug over de Moika-rivier gebouwd (versie van Montferrand). Daarna was de openingsceremonie van het monument gepland (voor 30 augustus 1834). Een honderdduizendste leger marcheerde over de nieuwe brug naar de plaats van de opening van het monument. Leden van de keizerlijke familie, diplomaten, generaals van het Russische leger woonden de grootse opening van het monument bij, dat een harmonieuze versiering van het centrale plein werd.
Omschrijving
Als je vanuit enkele ramen van het Winterpaleis kijkt, bevriest de blik van bewondering bij het zien van het majestueuze paar van de boog van de Generale Staf, de Alexanderzuil.De roze reus, gemaakt door Montferrand naar de gelijkenis van bestaande antieke kolommen, heeft een belangrijk verschil: een fundamenteel andere benadering van de principes van het dunner worden van de staaf, die de integrale perceptie van de architecturale structuur beïnvloedt.
In tegenstelling tot oude ontwerpen, begon de vorming van de kolomlijn niet vanaf het derde deel van de hoogte (de klassieke versie van de berekening), maar vanaf de basis. De verdunningscurve werd berekend volgens meer complexe wiskundige wetten met meer benaderingen (delingen). De diameter van de voet van het monument had afmetingen die vergelijkbaar waren met die van de zuil van Troyan. Een belangrijk element van de structuur is de Dorische hoofdstad, gebouwd van brons aan de bovenkant van de staaf.
Het is bevestigd aan een telraam (rechthoekige vorm) gemaakt van bakstenen met bronzen beplating. De hoofdsteun van de array is verborgen in het bovenste gedeelte (in de vorm van een halve bal). Het is gemaakt van vele lagen: graniet, metselwerk van hoge kwaliteit, twee lagen graniet. Dankzij de ideeën van de architect ziet de hoge, betrouwbare kolom er niet uit als een massief blok, maar als een slanke pijl die triomfantelijk hoog de lucht in wordt gericht.
Kenmerken
De totale hoogte van de kolom is 47,5 m. De belangrijkste delen van het monument hebben de volgende parameters:
- De sokkel, bestaande uit drie rijen van 8 steenblokken, heeft een hoogte van 4,25 m. Het gewicht van een monumentaal element met sokkel is 704 ton. De afmetingen van de kelder zijn 6,3 x 6,3 m.
- Het monolithische deel van de kolom heeft een hoogte van 25,6 m, de onderste diameter is 3,66 m en de bovenste diameter is 3,15. Het vatgewicht is 812 ton.
- Het blad in de vorm van een engel is 4,26 m hoog en weegt 37 ton. De hoogte van de zuil (met het kruis) is 12 m. Het kruis zelf is 6,4 m hoog.
- De afmetingen van het grenshek zijn 16,5 x 16,5 x 1,5 m
- De bas-reliëfs zijn 5,24 x 3,1 m groot.
Voetstuk
Montferrand maakte schetsen voor de decoratie-elementen van de sokkel en bronzen versieringen. De thematische richting kwam overeen met het doel van de kolom om de overwinning van het Russische leger, soorten wapens, te verheerlijken. Onder hen zijn oude Russische maliënkolder, helmen, schilden, harnassen. Ze zijn gemaakt in volledige analogie met de originelen die tot de exposities van de wapenkamer behoren.
De uitvoeringsstijl van de bas-reliëfs sluit het beste aan bij de technieken van de Renaissance. De elementen zijn vooraf gemaakt van karton op natuurlijk formaat. Aan de noordkant van het voetstuk staan figuren van gevleugelde vrouwen die een bord vasthouden met het opschrift "Alexander I dankbaar Rusland" exacte kopieën van militaire wapenrusting. Aan weerszijden van de elementen met wapens staan figuren van een jong meisje, een Waterman. Water stroomt uit de urn naast het meisje, met het symbool van de Neman, Vistula-rivieren, waar de veldslagen plaatsvonden.
Op afzonderlijke bas-reliëfs worden de data van belangrijke overwinningen vastgelegd, allegorieën zoals "Victory and Peace" worden gepresenteerd, en andere. Het bovenste deel van de sokkel is versierd met figuren van tweekoppige adelaars met een eikenslinger, vastgeklemd aan hun poten. Alle elementen van het voetstuk symboliseren moed, de overwinning van Russische soldaten in de oorlog van 1812.
Zuil, sculptuur van een engel
De verticale lijn van het monument, de slankheid van het majestueuze bouwwerk wordt gecompleteerd door de figuur van een engel met een kruis. De figuur lijkt op Alexander I, die met zijn rechterhand uitgestrekt staat, een kruis in zijn linkerhand houdt en een slang vertrapt. De blik van de gevleugelde engel is naar de aarde gericht. Hij domineert, alsof hij de orde, de rust van de inwoners van de verbazingwekkende stad, domineert. Het beeld wordt beschouwd als een symbool van vrede en rust in Europa na de overwinning op het leger van Napoleon. De figuur werd vastgemaakt ten koste van een speciale staaf (een engel leunde erop). Tijdens de restauratie van 2003 werd het verwijderd. Nu wordt de engel (zoals een kolom) door zijn eigen gewicht vastgehouden.
Hek, rondom het monument
Het panoramische uitzicht op het monument van alle kanten wordt gecompleteerd door een interessant hek, opgetrokken op voorstel van Montferrand. Alle elementen van het hek werden in 1837 gemonteerd. In de eerste versie van het gebouw bevond zich in de hoek van het hek een wachtknot. Een gehandicapte, gekleed in ceremoniële kleding, had hier dienst. De hoogte van het gebouw is 1,5 m. Het bevat figuren van 136 tweekoppige vogels, 12 kanonnen, rijen speren, vlaggenmasten met tweekoppige adelaars. Symbolische sloten hingen aan de poort van het kasteelhek.
Het project voorzag in de mogelijkheid om het monument te verlichten met lantaarns, gastoestellen, geplaatst in kandelaar. Het geheim van het hek is de optische illusie die verborgen zit in de figuren van de adelaars. Ze hebben niet twee koppen en twee vleugels, maar drie. Vanuit elke gezichtshoek zijn er slechts twee zichtbaar, in overeenstemming met het symbool van de tweekoppige adelaar. Het derde element is alleen zichtbaar bij nauwkeurig onderzoek van het monument.
Legenden
De beroemde bezienswaardigheid van de stad is bedekt met interessante feiten, legendes uit haar leven. Buurtbewoners waren al lang bang voor het majestueuze bouwwerk, dat op zijn eigen gewicht bleef. Ze geloofden ook dat:
- Omens, mystieke verhalen worden geassocieerd met de kolom. Minister van Buitenlandse Zaken Lamsdorf dacht dat er een heldere letter "N" op de kolom verscheen, wat de verschijning van een nieuwe koning aangaf. Het antwoord bleek simpel: de letter (geëtst met de naam van de fabrikant) verscheen toen de lampen aan de zijkant van de St. Isaac's Cathedral aangingen.
- Een interessante legende wordt geassocieerd met de locatie onder de kolom van een plaats met rijke olievoorraden. Als je de kolom verplaatst, komt er een ongekende fontein van natuurlijke rijkdom uit de grond.
- Tijdens huwelijksrituelen draagt de bruidegom de bruid zo vaak in zijn armen als er kinderen in het gezin zullen zijn.
Waar is het gelegen en hoe er te komen?
De attractie bevindt zich in het centrale deel van het Paleisplein. Als u gebruikmaakt van de metrodiensten, moet u naar de halte Nevsky Prospekt gaan. Geleid door de torenspits van de Admiraliteit, loop naar het begin van de Nevsky Prospekt. Een prachtig uitzicht op het centrale plein van de stad is opvallend vanaf de kruising van de lanen Nevsky en Admiralteisky. Naast de majestueuze zuil worden festivals, festiviteiten, concerten, het traditionele "Scarlet Sails"-feest gehouden.
Veel mensen lopen hier. Het vinden van een oriëntatiepunt is eenvoudig. In de buurt van het monument worden ritten georganiseerd in koetsen die in de tijd van Peter werden gebruikt. Ze worden gebruikt voor uitstapjes rond het historische stadscentrum. Bij de dijk staan toeristenbussen geparkeerd. U kunt deelnemen aan tal van excursies.
