Trafalgar Square in Londen

Trafalgar Square in Engeland is een andere iconische plek in Londen, het "hart", zoals de inwoners van de stad het noemen, of het "Rode Plein" van Londen, zoals de Russen zeggen. Dit geografische en toeristische centrum van de hoofdstad is niet minder beroemd dan de Big Ben of Buckingham Palace en heeft vele evenementen meegemaakt.

Geschiedenis

De plaats van het toekomstige Trafalgar Square (zoals het plein na 1830 bekend werd) werd voor het eerst opgemerkt door Edward I in de 13e eeuw. Het grootste deel ervan werd ingenomen door stallen die het koninklijk paleis dienden. Afzonderlijk richtte Edward ter ere van zijn overleden vrouw een aanbiddingskruis (Charing-pilaar) op, dat in 1647 bij decreet van het parlement werd afgebroken. Het wordt weer belangrijk na het herstel van de koninklijke macht. In 1657 werd een standbeeld van Charles I opgericht op de plaats van de gesloopte pilaar, en de doodstraf en openbare bestraffing vonden in de buurt plaats.

Al in het begin van de 19e eeuw vonden er ingrijpende veranderingen plaats, toen de stallen werden gesloopt en het braakliggende terrein dat in het centrum van de stad was ontstaan ​​een verzorgd aanzien moest krijgen door het open te stellen voor openbare festiviteiten. John Nash, de hofarchitect van George IV, zou dit idee belichamen. Na de dood van de koning werd Nash uit de opstelling van het plein verwijderd, dus Charles Barry voltooide het werk aan zijn project. Aanvankelijk besloten ze het plein te noemen ter ere van de voorheen regerende koning-zeeman - Wilhelm Square. Het werd later omgedoopt tot Trafalgar, waarmee de Britse triomf werd bevestigd.

Wat kunt u zien

De centrale figuur van het architecturale ensemble van de aanblik is Nelson's Column. Aan de voet begint een rechthoekig gebied, aan vier zijden begrensd door sokkels, die elk worden bekroond met een sculptuur van een beroemd persoon.

Voor het Nelson Monument zijn er twee fonteinen - westelijk en oostelijk. Vernoemd naar Lord Jellicoe en Beatty, twee admiraals uit de Eerste Wereldoorlog, zijn ze ontworpen om ruimte te scheiden om te voorkomen dat mensen zich verzamelen. De fonteinen werden direct na de voltooiing van de aanleg van het plein geplaatst, maar kregen na de wederopbouw van de jaren dertig een modern aanzien. Nu zijn ze versierd met bronzen beelden van dolfijnen, zeemeerminnen en salamanders.

Trafalgar Square wordt omringd door niet minder interessante bezienswaardigheden. Vanuit het noorden wordt het begrensd door de National Gallery. Om meer dan 2000 werken van beroemde meesters Michelangelo, Titiaan, Raphael, Rembrandt en anderen te zien, komen hier jaarlijks ongeveer 6 miljoen bezoekers. Naast de National is nog een galerij - Portret, de collectie is bescheidener, maar wekt ook interesse. De laatste modernisering heeft ze gecombineerd met het plein zelf, waardoor de voetgangersstraat de objecten scheidt. Nu leidt een brede trap vanaf het plein naar de gebouwen.

Ten noordoosten van het plein staat de kerk van St. Martin in the Fields, die wordt bijgewoond door de koninklijke familie. Aan de oostkant staat een Zuid-Afrikaans huis met bas-reliëfs van dieren op de gevel. Het herbergt de Zuid-Afrikaanse ambassade. Om nog een ambassade te zien, moet je naar het westelijke uiteinde van het plein gaan, waar het Canadian House staat. De zuidelijke grens wordt bewaakt door een monument voor Charles I, geïnstalleerd achter de kolom, op een eiland tussen de rijstroken van de weg.

Nelsons column

De centrale figuur van het architecturale ensemble Trafalgar is de colonne van Nelson, de zegevierende admiraal van de beroemde veldslag. De hoogte van het monument is ongeveer 52 m, als we de hoogte van de kolom zelf tellen - 46 m en het standbeeld - 5,5 m. De constructie kostte ongeveer $ 6 miljoen.

De kolom, gesneden uit grijs graniet, is gemaakt in de Corinthische stijl: de bovenkant is versierd met bronzen ornamenten, de basis is rechthoekig met bronzen bas-reliëfs, die belangrijke mijlpalen in de biografie van de admiraal verbeelden. De westelijke façade toont de Slag bij St. Vincent, waarna Nelson de adel, de Orde van het Bad en de rang van schout-bij-nacht ontving. Het noordelijke bas-reliëf vertelt het verhaal van de overwinning bij Aboukir, behaald dankzij de succesvolle manoeuvre van Nelson.

De oostelijke façade vertelt het verhaal van de slag om Kopenhagen, die niet alleen verloren ging door de bluf van de beroemde commandant. De verwonding van Nelson in de Slag bij Trafalgar is afgebeeld in het zuidelijke reliëf. Een interessant feit is dat het brons voor het decoreren van het monument werd verkregen door buitgemaakte kanonnen te smelten.

Gebouwd in 3 jaar van 1840 tot 1843. kolom - een hele groep meesters maken. De auteur van het monument zelf - W. Railton, beeldhouwkunst - E. Bailey, bas-reliëfs - M. Watson, W. Wooddington, D. Ternaus en D. Carew. In 1867 verschenen aan de voet van het monument 4 granieten leeuwensculpturen van E. Landseer, met een hoogte van 6 m.

Monument voor Charles I

Het Londense monument voor Charles I is het centrum van de hoofdstad, de 0 kilometer, van waaruit de afstand tot elk punt in de stad wordt gemeten. Dit eerste ruitermonument in Groot-Brittannië werd in 1633 opgericht in opdracht van de Lord Treasurer R. Weston door de beeldhouwer Y. Le Suer. De Engelse revolutie begon en Cromwell beval de confiscatie en vernietiging van het standbeeld. Het bronzen beeld werd gered door de kopersmid D. Rivette, die het, in plaats van het om te smelten, verborg.

De geschiedenis nam een ​​scherpe wending en de Restauratie bracht de vorsten terug op de troon. Het was toen dat het standbeeld weer verscheen en werd geïnstalleerd op de plaats waar ooit de Charing-pilaar had gestaan, en toen werden de koningsmoorden geëxecuteerd. En nu kan iedereen de beruchte koning bewonderen die op een paard rijdt in een licht harnas. In zijn linkerhand heeft hij de teugels, in zijn rechterhand - het symbool van koninklijke macht. Het monument is vergelijkbaar met de ceremoniële ruiterstandbeelden van vorsten, het belangrijkste verschil is de stijl van het beeld van de held zelf, de alledaagsheid van zijn kleding. Elk jaar op 30 januari - de dag van de executie van de vorst - komen Londenaren en gasten van de stad om zijn nagedachtenis te eren.

Vier sokkels en monumenten

Volgens het idee van Charles Barry werden op de vier hoeken van het plein sokkels geplaatst, die de standbeelden van waardige persoonlijkheden moesten bezetten. Drie kandidaten werden snel geïdentificeerd.

Het eerste voetstuk was voor hem gereserveerd door George IV, die er 9000 guineas voor had betaald. De koning, tijdens wiens bewind Engeland een zeevoordeel verwierf, leek een waardige kandidaat. Zijn ruiterstandbeeld van F. Chantry verscheen in 1843 op de noordoostelijke sokkel. Het zou hier tijdelijk komen te staan, omdat werd gemaakt voor de Marble Arch, maar bleef voor altijd.

Het zuidwestelijke voetstuk werd in 1856 bezet door een monument voor generaal C. Napier, die de opperbevelhebber was in de Indiase campagne en de provincie Sid veroverde. Het bijna 4 meter hoge beeld, ontworpen door D. Adams, is gemaakt met geld dat via een abonnement is ingezameld. Een andere generaal, die beroemd werd in India en de liefde van soldaten won, bezet het westelijke voetstuk. Het standbeeld van generaal G. Havelock door Benes werd in 1861 geïnstalleerd.

In 1936 wilden ze de monumenten van C. Napier en G. Havelock vervangen door de bustes van de admiraals Beatty en Jellicoe. De laatste plaats werd gevonden langs de noordelijke muur, later werd een buste van admiraal Cunningham aan deze rij toegevoegd. De tweede poging om het standbeeld van het plein te verwijderen was in 2003 - de burgemeester van Londen stelde, onder druk van immigranten uit India, voor om het standbeeld van G. Havelock te vervangen door een meer politiek correct karakter. De Londenaren verdedigden echter hun held.

Coca-Cola London Eye Ticket - £ 24,30
Tower of London en Royal Treasure Exhibition Ticket - £ 26,80
Tower Bridge-ticket - £ 9,80
Westminster Abbey toegangsticket en audiogids - £ 20
Madame Tussauds-ticket - £ 29
St Paul's Cathedral Fast Track Ticket - £ 16
Wolkenkrabber "Shard" - toegangsticket en champagne - £ 24,95

Vierde voetstuk

De vierde sokkel was bedoeld voor Willem IV, maar er was geen geld om het beeld te maken. Meer dan 150 jaar wachtte de stichting op de eigenaar, totdat Prue Leith, voorzitter van de Royal Society of Arts, in 1994 voorstelde om de lege sokkel te gebruiken om hedendaagse sculpturen en installaties te huisvesten.

Vijf jaar later vond de opening plaats - daarop verscheen het werk van Mark Wallinger "Ecce Homo" - een levensgroot Christusbeeld.Toen exposeerden B. Woodrow en R. Whiteread hier. Na 4 jaar rust wordt het fundament ingenomen door de werken van M. Quinn, T. Schütte, K. Fritz, D. Shrigley e.a. Wat niet op de vierde sokkel is gezien! En het model van het schip in een fles, en het project van het hotel, en het skelet van een paard, en het algemeen aanvaarde gebaar "alles is in orde", dat wil zeggen. Hand van 7 meter met opgeheven duim, die hier zal blijven tot maart 2018.

Het project "One and the Other" uit 2009 was interessant, dat een uurlijkse verandering van "levende sculpturen" vertegenwoordigde. Binnen 100 dagen vervingen 2,4 duizend Britten elkaar op een voetstuk, waar ze als "standbeeld" dienden.

Hoeveel moet hij nog zien? Zo wordt in maart de huidige sculptuur vervangen door de gevleugelde god Lamasu, gemaakt van lege siroopblikken door M. Rakovitz, die vertelt over de verwoesting in Irak. De volgende in 2020 is de niet-standaard compositie "The End" van H. Phillipson.

Blauwe haan

Het meest controversiële van de hedendaagse werken die op het 4e voetstuk worden tentoongesteld, is het beeld "Blauwe Haan" van Katharina Fritz. De bijna 5 meter hoge sculptuur van glasvezel tartte de omringende grandeur en conservatisme vooral met kleur. De helderblauwe vogel zag er surrealistisch uit tegen de achtergrond van stenen en bronzen beelden en sculpturen.

Op de vraag van journalisten naar de reden voor het kiezen van dit specifieke beeld, antwoordde Katarina dat ze probeerde iets serieus en grappigs te creëren, zodat iedereen zichzelf erin kon zien. Tegelijkertijd werd Fritz' Haan een symbool van vernieuwing en dynamiek, net als Londen zelf. Maar er waren mensen die het als het nationale embleem van Frankrijk zagen. Als het niet voor de bescherming van de burgemeester was, was het beeldhouwwerk dat de Londenaren leuk vonden misschien niet op het plein verschenen.

Duiven

Een andere attractie van het plein is het ongewoon grote aantal duiven dat hier leeft. Hun aantal bereikte 35 duizend. Burgers en toeristen kwamen hen met plezier voeden, dus begonnen verkopers speciaal voedsel aan te bieden.

In 2000 begint het stadsbestuur met de bestrijding van vogels. Eerst worden de eetstalletjes gesloopt en in 2007 wordt er een officieel verbod uitgevaardigd op het voeren van vogels op Trafalgar Square. De overtreder riskeert een boete van £ 50. Wat is de schuld van de vogels? Het bleek dat ongeveer 150 duizend.

Om de duiven te voeren, moet je naar het zuiden van Nelson's Column gaan, waar Londenaren beweren dat er plaatsen buiten het plein zijn.

Waar is het en hoe kom je er

Trafalgar Square ligt op het kruispunt van de drie hoofdstraten van de Britse hoofdstad: Pall Mall, Strand en Whitehall. Aangezien dit het centrum is van het meest populaire gebied - Westminster, is het gemakkelijk om hier te komen met ander vervoer:

• Met bus 3, 6, 9, 12, 23, 24, 29, 88, 139, 159, 176, 453, N3, N5, N9, N18, N20, N29, N41, N97, N109, N113, N136, N279, N550, N551;
• Metro: Charing Cross-stations (Bakerloo en Noord-lijnen) Embankment (District, Koltsevaya en Noord-lijnen) en Lexter Square (Noord- en Piccadili-lijnen).

Voor degenen die van plan zijn om met het openbaar vervoer andere attracties in Londen te verkennen, is een online reisplanner voor de hoofdstad handig.

Trafalgar Square op de kaart