Weelderige en grootse paleizen liggen langs het Canal Grande. Het beroemde herenhuis Ca 'Rezzonico ligt in de wijk Dorsoduro. De externe en interne decoratie van het palazzo belichaamt de gratie van de aristocratische smaak van de Venetiaanse adel van de 18e eeuw. Tegenwoordig is Ca 'Rezzonico een populair museum in Venetië. De zalen van het paleis bevatten unieke werken van beroemde kunstenaars en beeldhouwers. Gebeeldhouwde meubels, gedecoreerde tapijten, vazen, schalen, evenals verbazingwekkende wand- en plafondfresco's laten u de sfeer van die tijd voelen.
Bouwgeschiedenis
In 1649 begon de bouw van het palazzo, verfoeilijk in zijn schoonheid. Aanvankelijk was het paleis bedoeld voor de adellijke Venetiaan Filippo Bon. De belangrijkste architect was de toen al bekende architect - Baldassare Longen. De eerste verdieping van het huis werd gebruikt voor commerciële activiteiten. Er waren kantoor- en magazijnruimten. Voor zakelijke bezoeken was het de bedoeling om het paleis te betreden met een pier vanaf de kant van het Canal Grande. De bouw werd met succes uitgevoerd tot 1682. Dramatische omstandigheden maakten hun eigen aanpassingen - Filippo Bon kreeg een financieel fiasco en de architect Baldassare Longen stierf plotseling. Er werden slechts twee verdiepingen gebouwd.
In 1751 werd het onvoltooide gebouw aangekocht door de familie Rezzonico uit Lombardije. Het hoofd van de familie, Giambattista, was een vermogend en ondernemend persoon en verleende aanzienlijke financiële steun aan Venetië tijdens de oorlog met Turkije. Door solide geldelijke bijdragen aan de schatkist van de stad kon de Lombard een bevoorrechte plaats innemen onder de Venetiaanse adel. Om de bouw van het paleis te hervatten, schakelt Rezzonico de architect Giorgio Massari in, die de bouw van het luxueuze barokke palazzo binnen vijf jaar heeft voltooid. De eigenaar heeft royaal geld uitgegeven aan de inrichting van het pand. De kamers waren versierd met kunstvoorwerpen, de muren en plafonds van de zalen waren bedekt met fresco's van de beste meesters en kunstenaars van die tijd.
In 1756 vond de feestelijke opening van het paleis plaats. Na een halve eeuw begon de invloed van de Giambattista-clan geleidelijk te vervagen. De val van de Venetiaanse Republiek leidde tot de ondergang van het gezin. De rijke zalen van het palazzo waren leeg. Het paleis werd te koop aangeboden. Het huis trok rijke huurders aan die onvoorzichtig waren met de inrichting van het interieur.
Er werden veel kostbaarheden en gebeeldhouwde meubels verkocht. Een van de laatste eigenaren van het paleis was de beroemde Engelse dichter en toneelschrijver Robert Browning. In 1935 werd het herenhuis door de gemeente aangekocht om er een collectie kunstwerken, antieke meubelen en Venetiaanse huishoudelijke artikelen uit de 18e eeuw te huisvesten. Tegenwoordig zijn de zalen van het paleis een museum, waar de pracht en praal van het aristocratische Venetië bewaard zijn gebleven.
Architectuur en interieur
Het drie verdiepingen tellende witmarmeren paleis vertegenwoordigt de barokstijl. De overvloed aan decoratieve elementen voegen pracht en praal toe aan het palazzo. De gevel is versierd met balkons, boogramen met zuilen en een bas-reliëf. Op de begane grond in het centrum is een overdekte galerij, omlijst door raamopeningen. Achter het landhuis ligt een prachtige tuin met een fontein en beelden. De luxueuze voortrap, versierd met sculpturen, leidt naar de appartementen van het paleis, waar het interieur van het leven van de Venetiaanse adel minutieus is nagemaakt.
De grote zalen van het palazzo zijn ingericht met elegant gebeeldhouwd meubilair, porselein, vazen en sculpturen. De plafonds zijn beschilderd met vergulde kroonlijsten. De muren zijn versierd met schilderijen van bekende kunstenaars als Pietro Longhi, Francesco Guardi, Gianbatista en Giandomenico Tiepolo.
Museum van Venetië uit de 18e eeuw
De elegante appartementen van Ca 'Rezzonico staan vol met unieke kunstwerken. Aparte kamers zijn gewijd aan wandtapijten en pastelschilderijen. Collecties van marmeren bustes, vazen, servies, Venetiaans glas, kleding en theatrale poppen vervolledigen het beeld van het 18e-eeuwse Venetië. De unieke kunstgalerij zal een aangename indruk achterlaten op de bezoekers van het museum.
De belangrijkste attractie van het paleis - de enorme balzaal - bevindt zich op de begane grond. De muren zijn bekleed met grijze pilasters met vergulde kapitelen. De hal is ingericht met notenhouten meubelen met decoratieve figuren van Ethiopische krijgers en houten beelden-stands voor vazen. Het plafond is versierd met een reliëfornament van Apollo op een strijdwagen.
De Troonzaal, waarvan de muren bedekt zijn met rood fluweel, verbaast. De kamer belichaamt de rijkdom en grootsheid van de aristocratie van Venetië. Hier zie je een gebeeldhouwde troon, fauteuils versierd met sculpturale composities en een tafel met een servies. De plafondfresco's en panelen van Gianbatista Tiepolo zijn meesterwerken die de zalen van het palazzo sieren.
Zijn 18e-eeuwse werken worden aangetrokken door allegorie en mythologie. De rijke schilderijen in blauw- en beigetinten verbeelden de figuren van jonge vrouwen, mannen en engelen tegen de achtergrond van wolken. Bijzonder opvallende werken zijn "Allegorie van het huwelijk", "Allegorie van verdienste", "Geluk en wijsheid". In het paleis is een geweldig groot paneel te zien van Giandomenico Tiepolo "Nieuwe Wereld". Staande voor deze foto ziet de kijker de ruggen van mensen die naar onbekende en verre werelden kijken.
Het museum herbergt meer dan 50 kunstwerken van Pietro Longhi. Zijn schilderijen weerspiegelen het privéleven van Venetianen, die dansen, koffie drinken, op kinderen passen, muziek maken en met maskerademaskers lopen.
Openingstijden en ticketprijzen
De deuren van het museum zijn in de zomer geopend van 10.00 tot 18.00 uur en in de winter tot 17.00 uur. De ticketprijs is 10 euro. Zoals het een museumtraditie betaamt, sluiten de loketten hun werk een uur voor sluitingstijd, dus bezoekers moeten hun bezoek van tevoren plannen.
Waar te zijn en hoe er te komen
Ca 'Rezzonico ligt in het Dorsoduro-gebied langs het Canal Grande. De gevel van het palazzo kijkt uit op het water. De waterbus (vaporetto) met het eerste routenummer brengt toeristen rechtstreeks naar de pier van het paleis.
