Venetië is de mooiste parel van Italië. Een stad met een unieke architectuur en een rijk cultureel erfgoed. De bakermat van liefhebbers van de hele wereld en de haven van getalenteerde makers. De vertakte straten, gescheiden door waterkanalen, wemelen van unieke architecturale monumenten, evenals een verscheidenheid aan workshops, bibliotheken en musea. Wat het laatste betreft, wat meer opvalt dan andere, is de zogenaamde Academy Gallery - een echte schatkamer van verbazingwekkende werken.
Geschiedenis van de Academiegalerij
Op de evenaar van de achttiende eeuw dachten de Venetiaanse autoriteiten er serieus over na om hun geboortestad een belangrijkere status te geven. Terwijl Florence en Rome al werden beschouwd als de Italiaanse smederijen van talent, begon Venetië net aan dit moeilijke pad. Lokale kunstenaar Giovanni Piazzetti sprak de wens uit om een academie te openen in de stad aan het water, waar jonge makers alle nodige vaardigheden zouden kunnen leren. De Senaat steunde het nobele initiatief en al snel werd de Academie voor Schone Kunsten van Venetië opgericht, waar jonge ambachtslieden hun vaardigheden in schilderkunst, architectuur en beeldhouwkunst konden aanscherpen. Tegen het einde van de 18e eeuw werd deze school de eerste onder degenen die restaurateurs opleidden.
Aan het begin van de negentiende eeuw bezette het machtige Frankrijk onder leiding van Napoleon de Italiaanse landen, maar de indringers gingen zeer zorgvuldig om met het culturele erfgoed van Italië. Bij decreet van de Franse keizer werd besloten om de Academie naar een ander gebouw te verplaatsen en kreeg zij zelf de status van koninklijk. Sindsdien is de instelling niet meer verhuisd. Er werd besloten af te stappen van educatieve activiteiten en het pand om te vormen tot een kunstmuseum. De debuutcollectie bleek zeer bescheiden: lokale mecenassen schonken enkele schilderijen, die in totaal meerdere zalen in beslag namen. In de loop der jaren is het fonds van de Gallery gestaag gegroeid. In het bijzonder was Napoleon zelf betrokken bij een indrukwekkende aanvulling: nadat hij glasateliers had verwoest, nam hij een deel van de sculpturen en schilderijen mee naar Frankrijk en de rest overhandigde hij aan het Venetiaanse museum.
Beschrijving van de Academiegalerij
De Academiegalerij is gevestigd in het gebouw van een van de voormalige kloosters, die lang voor de oprichting werd gebouwd - aan het begin van de zestiende eeuw. Van buitenaf lijkt de structuur relatief klein, en eenmaal binnen is het volkomen onmogelijk te geloven dat een dergelijke structuur zo'n indrukwekkend aantal meesterwerken van Italiaanse kunst kan herbergen. In totaal worden 24 zalen ter beoordeling van bezoekers gepresenteerd, waarvan - 23 in een heel ander gebouw en bestemd voor tijdelijke tentoonstellingen. Een deel van de collectie is in chronologische volgorde gerangschikt, een deel - volgens het thematische principe, daarom is er in werkelijkheid niet veel verschil in de volgorde van de gepresenteerde exposities.
Het moderne museum behandelt zijn bezoekers met zorg. Naast de mogelijkheid om op eigen houtje te genieten van de meesterwerken van de stad op het water, kun je een persoonlijke rondleiding bestellen (zij het alleen in het Italiaans, Frans of Engels), geluidsapparatuur lenen (koptelefoon en een speciale speler die wordt getriggerd wanneer je nadert een bepaalde tentoonstelling), bezoekt een tweedehandsboekwinkel en laat zelfs bagage achter voor opslag. Dat laatste is vooral handig als je al uitgecheckt bent uit het hotel, maar nog voldoende tijd hebt voor de vlucht.
Kunstcollectie
De tentoonstellingszalen van de Academiegalerij zijn een exclusieve reis naar het Venetiaanse verleden. De tentoongestelde sculpturen en schilderijen kwamen uit de getalenteerde handen van Bellini, Titiaan, Canoletto, Giorgione en vele vrienden. Zelfs iemand die ver van kunst afstaat, nee, nee, hij hoorde de namen van deze nieuwe genieën, en de museumzalen zullen een echte kenner verrukken. Het duurt minimaal 3-4 uur om alle 24 kamers zorgvuldig te onderzoeken.
Verrassend genoeg zijn tussen de plots van de gepresenteerde schilderijen zowel religieuze als stedelijke motieven zichtbaar. Een van de zalen wordt volledig overgelaten aan de genade van de oudste iconen, die enigszins afwijken van de ons bekende, orthodoxe. De Venetiaanse iconenschilderkunst werd echter aanzienlijk beïnvloed door het Byzantijnse erfgoed, evenals door Russische, maar tegelijkertijd gaven Italiaanse goochelaars het leven aan meer uitgebreide, elegante en rijke afbeeldingen.
Het religieuze thema wordt voortgezet door de werken van de grote Giovanni Bellini en zijn iets minder bekende vader en broer. Voor kenners van kerkelijke motieven zal het een waar genoegen zijn om de afbeeldingen van de Madonna te bewonderen, en liefhebbers van seculiere onderwerpen zullen het historische plot "Processie op het San Marcoplein" waarderen. Vooral de laatste foto trekt gasten. Het is een waar genoegen om het plein te bewonderen, waar u enkele ogenblikken geleden persoonlijk doorheen liep, en nu heeft u de mogelijkheid om in het verleden te duiken.
Iedereen die vooral geïnteresseerd is in hoeveel Venetië de afgelopen eeuwen is veranderd, zal onbeschrijfelijk blij zijn met het werk van Canoletto, die stadsgezichten op een zeer naturalistische manier schilderde. Als je naar zijn werk kijkt, krijg je de indruk dat dit geen getekende afbeelding is, maar een oude foto. Het is dubbel verrassend om zijn werken te correleren met wat is opgeslagen in het geheugen van een moderne camera.
Ook moet speciale aandacht worden besteed aan de meesterwerken van Titiaan Vecellio, die beroemd werd als een uitstekende portretschilder en meester van bijbelse onderwerpen. Vooral een van zijn grootste werken, De Hemelvaart van Onze-Lieve-Vrouw, geschreven aan het begin van de zestiende eeuw, trekt de aandacht. Ze kwam heel toevallig de galerij binnen - het doek lag lange tijd op de vloer van een van de tempels, verlaten en stoffig, totdat een plaatselijke filantroop het opmerkte en het aan het museum overhandigde.
Openingstijden en ticketprijzen
Het museum is dagelijks geopend van 8.15 uur tot 19.15 uur, behalve op maandag, dan sluit het om 14.00 uur. Daarnaast zijn de vrije dagen 25 december (in verband met de viering van de katholieke kerst) en 1 januari (oudejaarsbijeenkomst). Ticketprijs: 15 euro (+ 1,50 euro btw). Jonge Europeanen tussen 18 en 25 jaar en docenten (die zonder studenten reizen) kunnen echter tickets kopen tegen een gereduceerde prijs van 7,5 euro.
Ook kunnen sommige burgers, zoals journalisten of vertalers, gratis naar binnen. Promoties en nultarieven zijn geldig op bepaalde dagen en wisselen per seizoen, dus het is niet overbodig om werk-ID's en internationale studentenkaarten bij je te hebben. Daarnaast is de museumadministratie, behalve met Kerst, ook op andere feestdagen genereus met kortingen. Dus bijvoorbeeld op 14 februari worden geliefden vaak overgeslagen om de betaling te innen.
De Academy Gallery is een zeer populaire plek, dus het is niet overbodig om een half uur voor de opening te komen (al bestaat in dit geval het risico dat je behoorlijk lang in de rij staat). De verkoop van toegangskaarten stopt een uur voor sluitingstijd van het museum.
Hoe kom je bij de Academiegalerij
De Galleria dell'Accademia bevindt zich in de wijk Campo della Carità, op straatnummer 1050. De gelijknamige brug kan als referentiepunt dienen. Je kunt er te voet komen (het duurt ongeveer een half uur) of met de vaporetto (boot, het belangrijkste openbaar vervoer in Venetië). Stop - "Ponte dell'Accademia".
