Het Donskoy-klooster is de thuisbasis van het Donskoy-icoon van de moeder van God. Er is rust en stilte in het huis - een krachtig, hoog hek, een appelboomgaard, lariksbomen, lindestraten helpen de stilte te bewaren, wat niet veel is in Moskou.
Geschiedenis
2017 - de geschiedenis van het klooster is 426 jaar oud. Het werd oorspronkelijk geassocieerd met het Donskoy-pictogram van de Moeder Gods - het heiligdom bevond zich in het kamp van Russische boogschutters en bereidde zich voor op een gevecht met de Mongools-Tataarse troepen. De strijd vond niet plaats, want kort voor het begin van de strijd verliet Khan Kazy-Girey om niet geheel duidelijke redenen het slagveld. Toen dacht men dat zo'n, zou je kunnen zeggen, een verbazingwekkende uitkomst plaatsvond vanwege de voorspraak van de Allerheiligste Theotokos en op de plaats van de tent waarin de ikoon werd bewaard, bouwden ze een kathedraal (later begonnen ze hem Kleine Donskoy te noemen ).
Toen werd in de buurt nog een Don-kathedraal gebouwd (het begon het Bolshoi te worden genoemd), het houten hek werd vervangen door metselwerk, waarbij de muren werden vervangen door torens (twaalf in totaal), een klokkentoren met de kerk van Zacharia en Elizabeth was toegevoegd, cellen, familiegraven, een kapel, kamers, een theologisch seminarie, archimandrietkamers, kerken van Alexander Climacus, Aartsengel Michael, Alexander Nevsky, Alexander Svirsky, George de Overwinnaar, John Chrysostom, Tikhon, Tikhvin-kerk.
Het klooster kende niet alleen goede, maar ook slechte dagen:
- 1771 - de tragische pestrellen
- 1812 - verwoest door de Fransen
- Sovjet-tijden - kerken veranderden in staatsinstellingen, kampen en torens - in woonruimten, een crematorium werd gelanceerd
Het slechte werd pas in de jaren negentig door het goede vervangen - een opleving begon. Tegenwoordig is het een mannenklooster.
Necropolis - "oud" en "nieuw", een gedenkteken voor witte soldaten
Er zijn twee begraafplaatsen op het grondgebied van het Donskoy-klooster: de oude (de necropolis van het klooster genoemd) en de nieuwe. Elk van hen heeft zijn eigen verhaal.
De monastieke necropolis is de laatste kamers voor Russische edelen (Dolgoruky, Menshikov, Trubetskoy, Potemkin, Golitsyns), rijke kooplieden (hier is het ongewone graf van Saltychikha - de rijke landeigenaar Daria Saltykova), vele beroemde kunstenaars, dichters, generaals, componisten, filosofen, historici, schrijvers, architect Osip Bove, Russische wetenschapper, schepper van aerodynamische wetenschap Nikolai Zhukovsky. Deze plaats wordt de meest aristocratische plaats van eeuwige rust in Moskou genoemd. Het gebeurde zo dat tijdens het bewind van Catharina II, als gevolg van de pestepidemie, een decreet verscheen dat begraven in de stadsgrenzen verbood - er werden uitzonderingen gemaakt voor hooggeplaatste personen en veel geld.
Een apart verhaal is bij het gedenkteken voor de witte soldaten (gelegen op het grondgebied van de necropolis) - de comfortabele begraafplaats van de leiders van de "witte beweging" generaals Denikin en Kappel, evenals de Russische filosoof Ilyin (hun overblijfselen waren naar Moskou gebracht voor herbegrafenis in 2005-2006). De Russische premier Vladimir Poetin stelde voor om de grafstenen in 2009 uit te rusten, wat met zijn hulp en voor zijn persoonlijke fondsen werd gerealiseerd. Op de "nieuwe" begraafplaats, die aan het einde van de 19e eeuw verscheen, liggen verkenners, zangeres Maya Kristalinskaya, actrice Faina Ranevskaya begraven. Hier, in massagraven, liggen de geëxecuteerde gevangenissen van Lefortovo en de kelder van de Lubyanka begraven, de soldaten van de Grote Patriottische Oorlog die stierven in ziekenhuizen in Moskou.
Architectonisch graf
Het Donskoy-klooster is niet alleen de rustplaats van onze voorouders, maar ook een architectonisch grafkelder. In 1934 werd hier een museum opgericht, waar fragmenten van oude monumenten die door de Sovjetregering waren vernietigd, werden overgebracht. Onder de overblijfselen van de verloren architectuur bevinden zich afleveringen van de kerken van St. Nicolaas en de Assumptie, hoge reliëfs van de kathedraal van Christus de Verlosser, de triomfpoorten van het Wit-Russische (nu Brest) treinstation (ze werden gedemonteerd gebracht, en 30 jaren later werden ze opnieuw geïnstalleerd op Kutuzovsky Prospekt), delen van de Sukharev-toren.
Er is nog een attractie: de overblijfselen van een tankkolom gevormd tijdens de Grote Patriottische Oorlog. Met de hulp van liefdadigheidsfondsen van de gelovigen was het mogelijk om 40 gevechtsvoertuigen aan te schaffen. Ze werden samengevoegd tot een divisie vernoemd naar Dmitry Donskoy. De gerestaureerde auto's werden bij de hoofdingang geïnstalleerd.
Heiligdommen
Het gebeurde zo dat de Don-iconen - de belangrijkste heiligdommen - er twee zijn. Een daarvan is degene die hierboven is genoemd (die in het streltsy-kamp was). Vóór de slag, bij ons bekend als de Slag bij Kulikovo, werd deze door de Kozakken aan prins Dmitry van Moskou gegeven. Nu "woont" dit icoon in de Tretyakov-galerij (voorheen in het Kremlin) en wordt jaarlijks op zijn vakantie (1 september) naar het klooster gebracht. De tweede is op bestelling geschreven (op verzoek van Boris Godunov), hij verlaat de muren van het klooster niet.
In het Donskoy-klooster (in de kleine kathedraal) zal blijken de enige werkende wereldmakende oven te zien die in het bezit is van de Russisch-orthodoxe kerk. Het wordt om de drie tot vier jaar gelanceerd tijdens de vastentijd om de heilige vrede voor te bereiden. Een speciale aromatische olie die wordt gebruikt in het sacrament van de chrismatie en de wijding van tronen wordt in grote hoeveelheden bereid - voor alle kloosterparochies. Hier begonnen ze het te koken na de revolutie van 1917 (aanvankelijk werd mirre bereid in de kruiskamer van het patriarchale paleis van het Kremlin in Moskou (de oude kruisvormige, marmeren miro-kachel wordt er nog steeds in bewaard)).
Een zeer belangrijk heiligdom zijn de relikwieën van de patriarch van heel Rusland Sint-Tichon. De laatste jaren van zijn leven bracht hij in hechtenis door in de opsluiting van de kloostermuren. De relikwieën zijn bij toeval gevonden tijdens de restauratie van de Kleine Kathedraal van de gevolgen van een brand die uitbrak in de refter. Patriarch Tichon werd heilig verklaard en heilig verklaard in 1989, dat wil zeggen nog voordat de relikwieën werden gevonden (ze werden gevonden in 1992).
Een van de belangrijkste spirituele heiligdommen:
- wonderbaarlijke iconen van de Moeder Gods "Feodorovskaya" en "Sign"
- brieven van Simon Ushakov op wonderbaarlijke wijze bewaard tijdens de brand en versierd met een speciale tint (lijst van het Don-icoon van de Allerheiligste Theotokos)
- icoon van St. Nicholas (bewaard in de kapel-grafkelder van Levchenko)
- begraafplaats van Yakov Polozov (celbediende van patriarch Tichon), die in 1924 zijn leven redde door de moordenaars te ontmoeten en drie kogels te nemen. Yakov werd op aandringen van de heilige begraven aan de zuidelijke muur van de Kleine Don-kathedraal.
Waar is het gelegen en hoe er te komen?
Het exacte adres is Donskaya Square, 1 - 3 (de hoofdingang bevindt zich aan de kant van deze straat). Het dichtstbijzijnde metrostation is Sjabolovskaja. Het is mogelijk om telefonisch contact op te nemen met het bedevaartscentrum in het Donskoy-klooster via telefoon 952-02-63.
