Adres: Rusland, Moskou, Krestyanskaya-plein
Oprichtingsdatum: 1490 jaar
Hoofd attracties: De Transfiguratiekathedraal, de Kerk van de voorbede van de Allerheiligste Theotokos, de Kerk van het Ikoon van de Moeder Gods "Het Teken", de Kerk van St. Nicolaas de Wonderwerker, de Klokkentoren met de Kerk van St. Sergius van Radonezh
heiligdommen: Het icoon van de moeder van God, genaamd de "Tsaritsa", het icoon van het beeld van de Verlosser niet door handen gemaakt, de gordel van de heilige rechtvaardige Johannes van Kronstadt
Coördinaten: 55 ° 43'54.3 "N 37 ° 39'23.6" E
Inhoud:
Een van de oudste kloosters in de hoofdstad staat op slechts 3 km van de muren van het Kremlin in Moskou. Het verscheen in de XIII eeuw, dankzij de zoon van Alexander Nevsky en de heerser van Muscovy - Prins Daniel. Tegenwoordig is het grondgebied van het klooster bijna volledig gerestaureerd en staat het open voor gelovigen en toeristen.
Vogelvlucht van het Novospassky-klooster
De geschiedenis van het klooster vanaf het moment van de oprichting tot de 19e eeuw
In de 13e eeuw bevond het klooster zich veel ten zuiden van waar het nu staat. Het door prins Daniël gestichte klooster bevond zich op de rechteroever van de rivier, in de buurt van een aarden wal die de toegangswegen tot de stad vanaf de zuidkant beschermde.
De zoon van prins Daniel, John I Kalita, besloot de broeders dichter bij het Kremlin te brengen en bouwde cellen en een kathedraalkerk op de Borovitsky-heuvel. Door de nieuwe ligging kreeg het klooster de naam "Verlosser aan de Bor". In de kerken baden de groothertog en zijn familieleden. Bovendien woonden de bisschoppen die naar het Kremlin kwamen in het klooster.
Onder John III begon het Kremlin-territorium te worden herbouwd. De gronden die door het oude klooster werden ingenomen, waren gepland om te worden gebruikt voor nieuwe gebouwen, dus het klooster werd uit het stadscentrum verwijderd en op de Krutitsky-heuvel geplaatst, waardoor het een nieuwe naam kreeg - "Novospasskaya".
Schema van het Novospassky-klooster
Tsaar Jan IV de Verschrikkelijke gaf opdracht het klooster te versterken zodat hij de stad kon verdedigen in geval van oorlog. Jarenlang waren kerken en broederlijke gebouwen omringd door een houten palissade en aarden wallen. Het klooster veranderde in een machtig fort en moest verschillende keren vijandelijke aanvallen opvangen.
Tijdens de invallen van de Krim-Tataren werden de verdedigingswerken op de Krutitsky-heuvel geleid door boogschutters, die de vijanden verdreven met schoten van kanonnen en geweren. Ook de monniken zaten niet stil. Ze kookten hars, dat ze vervolgens uitgoten over de hoofden van degenen die van de hoge kloostermuren oprukten.
Tijdens het bewind van tsaar Mikhail Fedorovich begon het klooster grote geldelijke donaties en geschenken te ontvangen: zeldzame boeken en dure iconen, luxe kerkgerei en uitgestrekte stukken bouwland. Volgens de oude traditie gingen de tsaar en zijn familieleden regelmatig naar de Krutitsky-heuvel om te bidden in de kloosterkerken.
Uitzicht op het klooster vanaf het Boerenplein
De stenen constructie in het klooster begon in de jaren 40 van de 17e eeuw, toen het land van Moskou herstelde van de gevolgen van de Pools-Litouwse ruïne. Krachtige stenen muren werden rond het klooster gebouwd en de majestueuze Transfiguratiekathedraal werd gebouwd.
Net als sommige andere kloosters in Moskou, werd het Novospasskaya-klooster tijdens de invasie van Napoleon geplunderd en verbrand door Franse troepen. De soldaten wilden zelfs een grote kathedraalkerk opblazen, maar dat gebeurde niet. Na de patriottische oorlog moest het oude klooster binnen drie decennia worden hersteld.
Het lot van het klooster in de twintigste eeuw
Het Novospasskaya-klooster heeft altijd een speciale rol gespeeld in het leven van de koninklijke familie. In 1913, toen Rusland de 300ste verjaardag van de Romanov-dynastie vierde, bezocht Nicolaas II de Krutitsky-heuvel. Ter ere van deze belangrijke gebeurtenis werd in het klooster een kleine pittoreske kapel gebouwd.
Toegang tot het klooster
Met de vestiging van de Sovjetmacht werd het klooster geliquideerd en buiten de muren werden een concentratiekamp en een vrouwengevangenis gecreëerd. Politiek onbetrouwbaar en criminelen werden vastgehouden in stenen kerken. Hier werden ze gemarteld en doodgeschoten. Enkele jaren geleden werd ter nagedachtenis aan de tragische gebeurtenissen van die jaren de Italiaanse binnenplaats hersteld op de plaats van executie.
Kort voor de oorlog werd de kloosterbegraafplaats afgebroken en werden de NKVD-officieren eigenaar van de gebouwen. Ze bewaarde meubels en archiefdocumenten die in beslag waren genomen van vijanden van de mensen in het voormalige klooster. Een van de tempels werd gebruikt voor de opslag van aardappelen en sommige gebouwen werden omgebouwd tot appartementen. De nieuwe eigenaren wilden zelfs het vervallen klooster vernietigen, maar de oorlog begon en deze plannen bleven onvervuld.
Tijdens de Chroesjtsjov-dooi werd een restauratiemuseum geopend in het klooster en begonnen kerken te worden gerestaureerd. Er werd echter zo weinig geld voor uitgetrokken dat de restauratie 20 jaar in beslag nam.
Uitzicht op het klooster vanaf de Sarynsky-passage
Begin jaren negentig werd het klooster teruggegeven aan de gelovigen. Tegen die tijd bestonden de broeders uit slechts drie mensen. Donaties begonnen naar het klooster te stromen en het werd mogelijk om het opgehoopte afval te verwijderen, het grondgebied te verbeteren en tempels te herstellen. Hoewel er in meer dan twee decennia enorm veel werk is verzet, is de restauratie van het klooster nog niet voltooid.
Architectonische monumenten en heiligdommen
Aan drie kanten rond het klooster rijzen de stadsdelen op, zodat het mooiste uitzicht op het kloosterensemble zich opent vanaf de rivier. Het hart van het klooster is de majestueuze Transfiguratiekathedraal, waar in het warme seizoen diensten worden gehouden. Bij de ingang van de tempel staat een Rurik-stamboom en de vloer is bekleed met massieve gietijzeren platen. Binnen in de kathedraal zie je oude iconen en goed bewaard gebleven muurschilderingen van de beroemde 17e-eeuwse kunstenaar Guriy Nikitin.
Transfiguratie Kathedraal
Aan de overkant van de rivier pronkt een van de hoogste klokkentorens van de stad, die in hoogte slechts iets lager is dan de klokkentoren van het Kremlin van Ivan de Grote. Het gebouw met vier verdiepingen stijgt 80,4 m. Het werd gebouwd volgens een project van de beroemde Russische architect I.P. Zherebtsov in de tweede helft van de 18e eeuw.
Vroeger kwamen pelgrims het klooster binnen via het gebouw van de klokkentoren, en tegenwoordig bevindt de ingang zich rechts ervan. In de klokkentoren is er een tempel van St. Sergius van Radonezh, en boven de rij, waar de klokken hangen, is er een klok die van ver duidelijk zichtbaar is. Elk half uur lezen ze de omliggende straten en de dijk met een prachtig melodieus gevecht.
Kerk van de voorbede van de Allerheiligste Theotokos
Het grondgebied van het klooster is omgeven door krachtige muren waarop vijf torens oprijzen. Binnenin zijn verschillende gebouwen uit de 17e eeuw bewaard gebleven: een kleine kerk van de voorbede met drie koepels, een kerk van St. Nicolaas met één koepel, drie broederlijke gebouwen en een rectoraat.
Aan de oostkant van de kathedraal grenst de kerk aan de kerk van de achttiende eeuw, gebouwd in de tradities van het classicisme en gewijd aan het icoon van de Moeder Gods "Teken". Het herbergt het familiegraf, waar vertegenwoordigers van de prinselijke familie van de Sheremetyevs eeuwenlang werden begraven. De gebouwen van een brouwerij, een iconen- en kaarsenwinkel, evenals een kapel boven de begraafplaats van de non Dosithea, in de wereld bekend als prinses Tarakanova, dateren uit een latere periode.
Tempel van het icoon van de moeder van God "The Sign"
Pelgrims komen naar het klooster om te bidden voor het 17e-eeuwse icoon "The Tsaritsa" en een kopie van het icoon "Redder niet door handen gemaakt". Bovendien komen ze hier om de gordel van Jan van Kronstadt te zien.
Enkele jaren geleden werden op de plaats van het kloostergraf museumexposities gemaakt. De hier tentoongestelde relikwieën en documenten laten bezoekers kennismaken met de geschiedenis van het klooster en het leven van de broer van de Russische tsaar, S.A. Romanov.
Huidige staat en bezoekregeling
Het mannenklooster Novospasskaya is een functionerend klooster dat leeft volgens strikte kerkregels en monastieke regels. Gelovigen en toeristen zijn hier elke dag welkom, van 's morgens tot' s avonds, al zijn niet alle kerken en gebouwen open voor buitenstaanders. Degenen die naar het klooster komen, moeten bescheiden gekleed zijn.Het is niet verboden om foto's en video's te maken, maar gasten worden verzocht geen foto's te maken van de abt, broeders, kerkdiensten en interieurs van kerken.
Kapel ter nagedachtenis aan de 300ste verjaardag van het Huis van Romanov
Het Novospasskaya-klooster staat altijd open voor bewoners van de omliggende gebieden. Het heeft een zangschool voor jongens en een zondagsschool voor de kinderen van parochianen.
Het kloostergebied is klein en zeer goed onderhouden. Van de lente tot de herfst zie je naast de tempels vele pittoreske bloemperken, verzorgde fruitbomen en wijnstokken.
Kerkdiensten in de kloosterkerken worden twee keer per dag gehouden - om 8.00 en 16.00 uur, en de deuren van het museum zijn elke dag geopend van 10.00 tot 17.00 uur. U hoeft niet te betalen voor een kaartje voor het museum. Wie wil deelnemen aan een rondleiding door het klooster, dient contact op te nemen met de bedevaartsdienst.
Klokkentoren met de kerk van St. Sergius van Radonezh
Hoe daar te komen
Het grondgebied van het klooster ligt op de linkeroever van de rivier de Moskva en op 0,6 km afstand van de metrostations Proletarskaya of Krestyanskaya Zastava. In de zomer komen veel toeristen naar de rivierpier "Novospassky Most" op rivierboten die over de rivier de Moskva varen. Daarnaast stoppen trams nr. 35, 38 en bussen nr. 156, 184 en 901 bij de ingang van het klooster.
