Adres: Rusland, St. Petersburg, Pushkin, Tsarskoe Selo
Architect, auteur van het project: Giacomo Antonio Domenico Quarenghi
Gebouw: 1792 - 1796
Coördinaten: 59 ° 43'15.5 "N 30 ° 23'33.5" E
Object van cultureel erfgoed van de volkeren van de Russische Federatie
Inhoud:
Aan het einde van de 18e eeuw besloot de machtige keizerin Catherine II om haar geliefde kleinzoon een prachtig paleis te schenken. Ze was van plan een groots cadeau te doen voor de dag van zijn bruiloft, maar ze begon het paleis te bouwen toen de toekomstige tsaar Alexander I nog maar 15 jaar oud was. Het luxueuze gebouw is een van de versieringen van Tsarskoye Selo en veel toeristen komen ernaar kijken.
Een vogelvlucht van het Alexanderpaleis
De geschiedenis van het paleis
De eerste stenen voor de fundering van het gebouw werden in 1792 gelegd. Het jaar daarop was de 16-jarige troonopvolger getrouwd met Maria Luisa Augusta, die zich bekeerde tot de orthodoxie en Elizaveta Alekseevna werd. Toen het paleis volledig voltooid was, vestigden de groothertog en zijn vrouw zich erin, zoals de gekroonde grootmoeder wilde. Dit gebeurde medio juni 1796.
Het nieuwe paleis en de residentie van de keizerin - het Grote Catharinapaleis lagen op slechts 500 meter afstand. De kleinzoon bezocht zijn grootmoeder en Catherine II bracht graag tijd door in het Alexanderpaleis. De idylle duurde echter niet lang. Onverwacht voor iedereen werd de keizerin gegrepen door verlamming en op 6 november 1796 stierf ze.
Uitzicht op de zuilengalerij
Later woonden alle Russische vorsten in het Alexanderpaleis. Vooral Nicolaas II hield van deze plek. Hij werd geboren in Tsarskoje Selo. Nicolaas II waardeerde het paleis en deed veel moeite en geld om het oude gebouw te herbouwen.
Vanaf 1905, 12 jaar voor zijn arrestatie, verbleef Nicholas II in het Alexanderpaleis. Hier ontving de keizer buitenlandse ambassadeurs, vierde hij de 300ste verjaardag van de Romanov-dynastie en de 200ste verjaardag van zijn buitenverblijf - Tsarskoye Selo.
In 1918, direct na de executie van de koninklijke familie, werd het paleis als museum opengesteld voor het publiek. Toen werd op één verdieping een weeshuis gecreëerd, dat werd geleid door de vrouw van de Volkscommissaris van Onderwijs A.V. Lunacharsky. Een andere verdieping werd ingenomen door het Rusthuis voor NKVD-medewerkers.
Uitzicht op de paleisvleugels
In 1941, helemaal aan het begin van de oorlog, werden oud porselein, kroonluchters, marmeren producten en meubels uit het gebouw verwijderd. Sommige van de zeldzame tentoongestelde voorwerpen konden echter niet worden geëvacueerd en werden door de vijanden geplunderd. Toen Tsarskoe Selo door de nazi's werd bezet, plaatsten ze het hoofdkwartier en de Gestapo in de keizerlijke kamers.
De Duitsers verwoestten een deel van de paleisbibliotheek en creëerden een gevangenis in de kelders van het gebouw. Het plein voor het paleis werd een begraafplaats voor officieren en soldaten die bij de SS dienden. Tijdens de beschietingen werden de paleiskerk, het hoofdgebouw en het aangrenzende park zwaar beschadigd.
Na de oorlog was het paleis een echte ruïne. Het overgebleven pand begon te worden gebruikt als magazijnen voor het museumreservaat en in andere begon de restauratie.
Portretzaal
De restauratie van het interieur gaat vandaag verder. In 2022 moeten ze klaar zijn. Van 2010 tot 2015 was het paleis open voor toeristen. De gasten kregen de portret-, halfronde en marmeren zalen te zien. Tegenwoordig zien bezoekers het paleis alleen van buitenaf en genieten ze van wandelen in het luxueuze Alexanderpark.
Architectonische kenmerken
Het ruime twee verdiepingen tellende gebouw met dubbele vleugels is ontworpen door de getalenteerde architect Giacomo Quarenghi. Geboren in Bergamo, Italië, werd hij op 35-jarige leeftijd door Catharina II uitgenodigd naar Rusland en begon als architect te dienen aan het keizerlijk hof.
Staatsbureau van Nicolaas II
Vóór de bouw van het nieuwe Tsarskoye Selo-paleis bouwde de architect verschillende gebouwen in Peterhof, St. Petersburg en Tsarskoye Selo. Hij was een groot meester van de Palladiaanse architectuur, dus belichaamde hij de beste tradities van adellijke klassiekers in het Alexanderpaleis.
Het symmetrische geel-witte gebouw is langwerpig in lengte en wordt gekenmerkt door harmonieuze proporties en luchtigheid. Het centrale deel van de noordgevel wordt ingenomen door een sierlijke zuilengalerij van de Korinthische orde. Het geeft het gebouw een bijzondere plechtigheid.
Vanaf de kant van het Franse deel van het park is de gevel gemaakt in de vorm van een halve rotonde met een prachtige bolvormige koepel. Dubbelkleurige kolomvensters worden afgewisseld met gewone. De kamers binnen zijn gerangschikt volgens het principe van een suite, dat wil zeggen dat ze in één lijn zijn uitgerekt.
Palissander woonkamer
Interieur
Het interieur van het Alexander Palace is gemaakt door de beste Russische en buitenlandse ambachtslieden. De strikte Palladiaanse stijl sloot onnodige luxe uit, dus er was nooit sprake van vergulding, uitgebreide ornamenten en schilderijen. De muren van de ceremoniële zalen waren versierd met kunstmarmer.
Helaas zijn de prachtige interieurs slechts gedeeltelijk bewaard gebleven. Veel van wat er tegenwoordig te zien is, is nagemaakt door moderne restaurateurs. Bij de vervaardiging van stucwerk, decoratie en meubels gebruikten ze oude gravures, schilderijen, beschrijvingen en foto's van het paleis die aan het begin van de vorige eeuw zijn gemaakt.
Esdoorn salon van Alexandra Feodorovna
Van de tien privékamers van de keizer en zijn familieleden zijn tot nu toe drie ceremoniële kamers gerestaureerd. Ze bevinden zich allemaal in het centrale deel van het gebouw. Sinds 1997 is in de linkervleugel een permanente museumtentoonstelling "Herinneringen in het Alexanderpaleis", die vertelt over het leven van de laatste Russische keizer en zijn familieleden. De rechtervleugel is nog volledig gesloten voor toeristen. Daar worden restauratiewerkzaamheden uitgevoerd.
The Marble Room is ingericht met authentieke mahoniehouten meubels in Empire-stijl en een tapijt gemaakt van tijgervel. Onder de unieke exposities is het vermelden waard een vaas-vloerlamp, die Nicholas I als geschenk ontving van de Pruisische koning Frederick Filhelm III. De aandacht van de bezoekers wordt getrokken naar een waanzinnig mooie vleugel gemaakt van drie houtsoorten.
Halfronde zaal
Interessant is de muur, versierd met een kleurrijk wandtapijt, waarop de Franse koningin Marie Antoinette is afgebeeld. In het paleis zie je ook een oude aquarel van de laatste keizerin Maria Feodorovna.
De portretzaal van het paleis is omgebouwd tot een kleine kunstgalerie. De centrale plaats daarin wordt ingenomen door een groot schilderij, waarop een ruiterportret van de Russische keizer Nicolaas I te zien is. De meeste hier tentoongestelde schilderijen maakten ooit deel uit van de persoonlijke collectie van Nicolaas II.
Lila (Lila) kast
Nuttige informatie voor bezoekers
Om bij het Alexanderpaleis te komen, moet je het park in. In het laagseizoen en in de winter is het geopend van 10:00 tot 18:00 uur en in de zomer van 7:00 tot 22:00 uur. De vrije dag is dinsdag. De toegang is gratis.
Hoe daar te komen
Het paleis staat in het noordelijke deel van het groene Alexanderpark, aan de Dvortsovaya-straat 2. Het is gelegen in de stad Poesjkin, 25 km van het zuiden van St. Petersburg.
Piano in de hoekwoonkamer van het paleis
De gemakkelijkste manier om Tsarskoje Selo te bereiken is met de trein. Treinen rijden vanaf de treinstations van Vitebsk en de Baltische staten. Vanaf het treinstation "Tsarskoe Selo" moet u een bus of een taxi met vaste route nemen en naar de halte "Dvortsovaya Ulitsa" gaan. Vanaf daar kun je naar het paleis lopen. Er rijden regelmatig bussen naar Pushkin vanaf de metrostations Moskovskaya, Kupchino, Moskovskaya en Zvezdnaya.
