800 jaar geleden, op de steile oever van de Klyazma, op het grondgebied van de stad Kremlin, richtte Prins Vsevolod het Grote Nest een witte stenen kathedraal met één koepel op en wijdde deze in ter ere van de Geboorte van de Allerheiligste Theotokos.
Kort verhaal
Van hun "broers" - Uspensky en Dmitrievski kathedralen - de Geboortekerk onderscheidde zich door zijn strikte, ascetische uiterlijk en bijna volledige afwezigheid van gebeeldhouwde decoratie. Tegelijkertijd, dat wil zeggen, in 1191, stichtte de prins een herberg in het klooster en schonk hij de kloosterlanden en dorpen.
De Moeder Gods-Rozhdestvensky-klooster vanuit vogelperspectief
Tot 1230 werd het Geboorteklooster geregeerd door abten, die vaak werden gekozen tot bisschoppen van de stad Vladimir, zoals Simon en Mitrofan. Sinds 1230 begon het leiderschap van het klooster te worden uitgevoerd door archimandrieten - monniken-priesters van de hoogste orde. In 1299 bracht metropoliet Maxim de zetel van het primaat over van Kiev naar Vladimir, en het Geboorteklooster werd de zetel van de Russisch-orthodoxe kerk.
Uitzicht op het Theotokos-Rozhdestvensky-klooster vanaf de kant van de Bolshaya Moskovskaya-straat
En hoewel de grootstedelijke zetel al in 1328 naar Moskou werd verplaatst, bleef de 'grote archimandie' in Vladimir een belangrijke rol spelen in het staatsleven van het land. Tot het midden van de 16e eeuw was het Rozhdestvensky-klooster het kroniekcentrum van Rusland. Volgens de legende woonde de monnik Laurentius, de auteur van de beroemde Laurentian Chronicle, in dit klooster., vertellend over de gebeurtenissen in Noordoost-Rusland in de XII-XIII eeuw.
Uitzicht op de geboorte van het klooster van de moeder van God vanuit de Dmitrievsky-kathedraal
Het verdere lot van het Rozhdestvensky-klooster
Tot het tijdperk van Ivan de Verschrikkelijke had het kerstklooster de leiding onder de Russische kloosters en verloor het in 1561 Trinity-Sergius Lavra.
In 1720 na de bouw Alexander Nevski Lavra Het Geboorteklooster werd het derde in belang, maar het was altijd onder de jurisdictie van de Al-Russische metropolen, toen de patriarchen, en genoot, gehoorzaam aan de Heilige Synode, vele privileges uit de oudheid.
Uitzicht op de poort naar het klooster van de Geboorte van de Moeder van God
In 1744 transformeerde keizerin Elizaveta Petrovna het Geboorteklooster in een bisschoppelijk huis voor de Vladimir-bisschop Platon. Het huis van de bisschop huisvestte het kerkelijk apparaat onder de bisschop, "oordeel" en "officiële" bevelen, die alle landgoederen van de bisschoppen bestuurden, evenals geestelijken en celministers. Vóór de hervorming van 1764, die hun bezittingen van kerkelijke instellingen in beslag nam, had het Geboorte van de Moeder Gods-klooster grote percelen en 7.899 zielen van boeren. In het Sovjettijdperk werden de monniken 70 jaar lang uit het klooster verdreven en het grondgebied van het klooster werd bezet door het directoraat van de staatsveiligheidsdiensten voor de regio Vladimir. Sinds 1991 heeft het klooster zijn activiteiten hervat.
Kathedraal van de Geboorte van de Heilige Maagd
Het architecturale ensemble van het Rozhdestvensky-klooster
Het klooster van de Geboorte van de Moeder Gods heeft zijn laatmiddeleeuwse uiterlijk behouden. In het oostelijke deel van het complex bevindt zich de Geboortekerk van Christus met een klokkentoren met schilddak. Het is een schoolvoorbeeld van een eclectische refter met een barok decor. Dezelfde lijn wordt voortgezet door de broederlijke cellen die zich van west naar oost uitstrekken, en schuin daarop zijn er twee verdiepingen tellende bisschoppenkamers in barokstijl.
Klokkentoren met de kerk van Alexander Nevsky
Vanuit het oosten grenzen de Heilige Poorten (17e eeuw) met de Alexander Nevski-kathedraal aan de Geboortekerk van Christus. Achter de poorten is er een gebouw van staatscellen en een theologisch seminarie.
Heiligdommen van het Geboorteklooster
In 1263 werd de heilige prins Alexander Nevsky begraven in het klooster van de Geboorte van Christus., die stierf in de stad Gorodets op de terugweg van de Horde. Op dit moment rusten de overblijfselen van de verdediger van het Russische land in de Alexander Nevsky Lavra in St. Petersburg, maar het icoon van het Teken van de Moeder van God, dat toebehoorde aan de heilige prins, wordt nog steeds bewaard in het Vladimir-klooster van Kerstmis .
Kerk van Johannes de Doper
Volgens de legende droeg Alexander Nevsky dit icoon bij zich toen hij in 1242 de Zweden en Duitse ridders versloeg in de Slag om het IJs. Tegenwoordig zijn het belangrijkste heiligdom van het klooster de relieken van St. Athanasius, bisschop van Kovrov, die werd verheerlijkt onder de heiligen door de beslissing van de Raad van Bisschoppen van de Russisch-orthodoxe kerk in 2000.
Attractiebeoordeling:
