Het Pokrovsky-klooster dankt zijn uiterlijk aan een wonder. Volgens de legende zeilde de Suzdal-Nizjni Novgorod-prins Andrei Konstantinovich van Nizhny Novgorod naar Suzdal en viel er een vreselijke storm op zijn boot.
Kort verhaal
De prins zwoer dat als hij het zou overleven, hij een klooster in Suzdal zou bouwen. Andrey Konstantinovich hield zijn belofte: in 1364, in het laagland van de rechteroever van de Kamenka-rivier, werd het Intercession-klooster gesticht... De originele houten gebouwen van het klooster zijn niet bewaard gebleven. Het huidige ensemble werd gevormd in de 16e eeuw, toen het klooster veranderde in een gevangenis voor de in ongenade gevallen echtgenotes van de Russische tsaren.
Regeling van het voorbede-klooster
Een van zijn eerste gevangenen was de vrouw van Vasily III, Solomoniy Saburova. De groothertog trouwde in 1505 met Solomonia en koos haar bij de bruid uit 500 bruiden die voor dit doel aan het hof waren gepresenteerd. Het echtpaar leefde 20 jaar in vrede en harmonie, maar Saburova heeft nooit een troonopvolger gebaard. Vasily III beschuldigde zijn vrouw van onvruchtbaarheid en besloot de Litouwse schoonheid Elena Glinskaya te ontmaskeren (dat wil zeggen scheiden) en te hertrouwen. In 1525 werd Salomo, in opdracht van Vasili III, met geweld tot monnik getransformeerd onder de naam Eldress Sophia en werd hij verbannen naar het Suzdal Pokrovsky-klooster.
Solomonia verzette zich, huilde en schreeuwde, en toen de pop van de monnik bij haar werd gebracht, begon ze erop te trappen met haar voeten. Een van de jongens sloeg de prinses zelfs met een zweep en riep uit: "Hoe durf je je te verzetten tegen de wil van de soeverein!" Saburova antwoordde dat ze geen tonsuur wilde hebben en dat God alles ziet en wraak zal nemen op haar vervolger. Alle oecumenische patriarchen veroordeelden de ontbinding van het huwelijk van de groothertog.
Pokrovsky-klooster vanuit vogelperspectief
Boos, Vasily III beroofde Metropolitan Varlaam van de geestelijkheid, wat voor het eerst in de Russische geschiedenis gebeurde. En de patriarch van Jeruzalem, Markus, voorspelde de prins dat als hij voor de tweede keer trouwt, hij "een slecht kind zal krijgen" dat de wereld zal verbazen met zijn wreedheid. De voorspelling kwam uit: Ivan de Verschrikkelijke werd geboren uit het huwelijk van Vasily III en Elena Glinskaya. Verscheidene maanden gingen voorbij en plotseling verspreidden de geruchten zich door heel Rusland dat Solomonia al zwanger was op het moment van haar tonsuur en het leven schonk aan Tsarevich George in het Intercession-klooster. Volgens de legende werd de jongen in het geheim opgevoed in boskloosters en, toen hij volwassen was, werd hij de beroemde overvaller Kudeyar. Solomonia, uit angst voor moordenaars die misschien door Vasily's tweede vrouw waren gestuurd, kondigde aan dat de pasgeborene was overleden en organiseerde een begrafenis. 400 jaar later in 1934, tijdens de reconstructie van het Intercession-klooster, werd een grafsteen ontdekt, waaronder een lappenpop lag, gekleed in een hemd geborduurd met parels.
Uitzicht op de gebouwen van het Intercession Monastery
Tegenwoordig wordt deze vondst bewaard in de historische expositie van het Suzdal Museum. Volgens sommige onderzoekers is het hemd indirect bewijs dat Saburova wel degelijk een kind heeft gekregen. Maar er is niets bekend over het echte lot van de oudere broer van Ivan de Verschrikkelijke, de legitieme erfgenaam van de troon. Saburova, een kloosterzuster Sophia, stierf 17 jaar na het nemen van de tonsuur en werd begraven in de kelder van de voorbedekathedraal. Ivan de Verschrikkelijke zou zelf op Sophia's kist een lijkwade hebben gelegd die door zijn vrouw Anastasia was genaaid. Al onder tsaar Theodore Ioannovich, de zoon van de Verschrikkelijke, werd Sophia vereerd als een heilige. Tot op de dag van vandaag komen pelgrims naar het Voorbede-klooster om de relieken van Sophia van Suzdal te vereren en de heilige om genezing en de gave van kinderen te vragen. In navolging van Vasily III verbannen de prinsen en boyars ook hun vrouwen naar het Pokrovsk-klooster. In het graf van de voorbedekathedraal vonden de vrouw van Ivan de Verschrikkelijke, Anna Vasilchikova, de vrouw van Peter I, Evdokia Lopukhina, de eerste vrouw van prins Vladimir Andreyevich Staritsky en andere nobele vrouwen, eeuwige vrede.
Het architecturale ensemble van het Pokrovsky-klooster
1. Voorbede kathedraal
Uitzicht op de kathedraal van de voorbede van de Allerheiligste Theotokos (Pokrovsky-kathedraal)
Het panorama van de hoofdkerk van het Intercession-klooster verschijnt voor de kijker in al zijn glorie vanaf de tegenoverliggende linkeroever van de Kamenka-rivier. De bouw van een stenen kathedraal ter ere van de voorspraak van Onze-Lieve-Vrouw begon in 1510 in opdracht van Vasily III op de plaats van een oudere houten tempel. Tegen 1518 werd tussen de lage kloostercellen een nieuwe kathedraal gebouwd, staande op een hoge kelderverdieping. De monumentale tempel met vier pilaren is aan drie zijden omgeven door een open galerij van twee verdiepingen, waar twee portieken vanuit het noordwesten en zuidwesten naar toe leiden. Vanuit het oosten wordt het gebouw begrensd door een drie-apsen altaardeel met smalle hoge raamsleuven. De apsissen zijn onderling verdeeld door gladde zuilen en zijn omgeven door een gebeeldhouwde kroonlijst met een klein patroon. De muren van de kathedraal, versierd met een boogvormige zuilvormige riem, zijn afgewerkt met gekielde zakomaras, waaruit drie krachtige trommels groeien, bekroond met helmvormige vergulde koepels.
De interieurdecoratie van de Intercession Cathedral onderscheidde zich aanvankelijk door de ascese van de decoratie: de witte muren zonder schilderijen vormden een opvallend contrast met de vloer, geplaveid met zwarte keramische tegels. Het interieur was versierd met iconen en kunstwerken van nonnen.
Onderaan de muren bevinden zich kleine nissen voor het opbergen van kerkboeken, iconen en andere kerkelijke voorwerpen. Momenteel worden bijzonder waardevolle iconen van de Voorbedekathedraal bewaard in het Russisch Museum in St. Petersburg.
2. Tentklokkentoren
Hippe klokkentoren
De klokkentoren met schilddak, grenzend aan de Pokrovsky-kathedraal vanuit het zuidwesten, is ermee verbonden door een overdekte galerij. Het onderste plastic, krachtige deel van de klokkentoren met brede hoekige bladen werd gebouwd in 1515. Deze brede achthoekige pilaar, ooit bekroond met een koepel, werd gebruikt als kerk in de naam van "The Origin of the Honest Trees of the Cross". In de 17e eeuw werden een gewelfde rij klokken en een slanke tent, aangevuld met drie rijen auditieve openingen, boven de tempel gebouwd. De overdekte galerij, die het belfort en de kathedraal met elkaar verbindt, is prachtig versierd met rustiek hout en ramen met sierlijke kozijnen. In het belfort bevindt zich een bel uit 1589, geschonken door de edelman Demid Cheremisin aan het Intercession-klooster.
3. De Heilige Poorten met de Kerk van de Aankondiging
Poort Kerk van de Aankondiging
In de zuidelijke muur van het hek bevond zich de hoofdingang van het Voorbede-klooster - de Heilige Poorten met daarboven de Kerk van de Aankondiging, gebouwd rond 1515 in opdracht van Vasily III. De Heilige Poorten combineren elementen van lijfeigene en religieuze architectuur. Het onderste deel van het gebouw, gemaakt in de vorm van een toren, heeft een begaanbare boog. Het bovenste deel van de massieve vierhoek wordt ingenomen door een kerk met drie koepels, waarvan het decor lijkt op de kathedraal van de voorbede.
De gevels zijn bedekt met een patroon bestaande uit rollen, stoepranden en breedtes van verschillende afmetingen. Het centrale hoofd van de kerk rust op een massieve trommel die op een rij kokoshniks is geheven. Op de hoeken van de tempel zijn twee miniatuur zijkapellen, bekroond met trommels met helmvormige koepels. Volgens de legende bevond de kapel van de groothertogin Saburova zich in het zuidoostelijke gangpad. De voorgevel van de kerk kijkt uit op Stromynka, de belangrijkste weg naar Moskou. Op deze weg kwamen hooggeplaatste gasten uit Moskou naar het Suzdal Pokrovsky-klooster, waaronder Ivan de Verschrikkelijke, die waardevolle geschenken naar het klooster bracht.
4. Conceptie refterkerk
Gezicht op de refterkerk van de conceptie
Ten noorden van de Voorbedekathedraal bevindt zich de Conception Refectory Church, oorspronkelijk ingewijd in de naam van de conceptie van St. Anna. In 1551 bouwde Ivan de Verschrikkelijke op de plaats van een houten kerk een stenen kerk ter nagedachtenis aan zijn overleden dochter Anna.
De Kerk van de Conceptie lijkt op een burgerlijk gebouw: de basis is een rechthoekige refter, bedekt met een zadeldak.Vanuit het zuidwesten naar de refterkamers is er een zeshoekig klokbelfort, en vanuit het oosten - het eigenlijke volume van de kerk, aangegeven door een kleine koepel. Het gebouw is versierd met ruitvormige ornamenten gemaakt van fijne bakstenen, typisch voor de Poolse in plaats van Russische architectuur. Misschien was de architect van de Kerk van de Conceptie een Poolse meester die was uitgenodigd door Elena Glinskaya. De tweede verdieping van het gebouw herbergt een ruime refter met krachtige gewelven die op een enkele pilaar rusten. De onderste verdieping wordt ingenomen door een bakkerij, een kookgelegenheid en andere bijkeuken.
5. Prikaznaya-hut, of het huis van oordeel
Prikaznaya-hut, of het huis van oordeel
In het zuidwestelijke deel van het Suzdal Pokrovsky-klooster staat een ordehut. Het langgerekte rechthoekige gebouw bestond uit drie kamers: de noordelijke werd ingenomen door het archief, de centrale werd ingenomen door het patrimoniale kantoor en in de uiterste zuidelijke kamer werden de schuldige nonnen en boeren die hier achterstallig waren, ondervraagd. Het patrimoniaal kantoor stond onder leiding van een klerk, die de monastieke economie beheerde. Tegenwoordig heeft het gebouw een expositie die het interieur van de klerk uit de late 17e eeuw nabootst.... Onder de commandohut bevindt zich een kelder - een gevangenis "tas" van 2x4 meter, waar de gevangenen werden vastgehouden.
6. Torens van het klooster
Het Intercession-klooster is omgeven door een stenen omheining met torens. In het noordelijke deel van het klooster bevindt zich het oudste deel van het hek (17e eeuw), dat samen met de schilddaktorens een aparte binnenplaats vormt.
Kloostertorens
De octaëdertorens gebouwd in de 18e eeuw zien er eleganter uit: ze zijn bekroond met halfronde koepels en in rijen verdeeld door horizontale staven.
Attractiebeoordeling:
