Adres: Rusland, het gebied van Nizhny Novgorod, Diveevsky-district, met Diveevo
Oprichtingsdatum: 1780 jaar
Hoofd attracties: Kathedraal van de Levengevende Drie-eenheid (1875), Kathedraal van de Transfiguratie van de Verlosser (1916), Kerk van de Kazan Icoon van de Moeder Gods (1780), Klokkentoren (1901), Kerk van de Geboorte van Christus (1829) )
heiligdommen: heilige Kanavka, het icoon van de Allerheiligste Theotokos "Tederheid", de ark met de relikwieën van de oudsten van de Glinsk Hermitage, dingen van de monnik Seraphim van Sarov
Coördinaten: 55 ° 02'24.2 "N 43 ° 14'44.0" E
Inhoud:
Korte geschiedenis en beschrijving
Volgens de orthodoxe traditie nam de Moeder van God onder haar speciale bescherming vier spirituele verblijven op aarde in. Haar aardse lotsbestemmingen zijn bekend - het Iberische land in Georgië, de Griekse berg Athos, de Kiev Lavra en Diveevo, waarop de Koningin van de Hemel haar Gods barmhartigheden uitstort, waarbij ze op elk van deze plaatsen drie uur per dag persoonlijk is.
Een vogelvlucht van het klooster
De geschiedenis van het klooster in het dorp Diveyevo begon in 1760, toen de zwervende non Alexandra, in de wereld Agafya Semyonovna Melgunova, de Moeder van God, in een droom verscheen met de woorden: "Hier is je limiet, bedoeld voor jou door Divine Voorzienigheid.
Leef en behaag de Heer hier tot het einde van je dagen. En ik zal altijd bij je zijn, en binnen de grenzen van je woonplaats, zal ik een klooster creëren dat geen gelijke heeft in de hele wereld.
Uitzicht op het Seraphim-Diveevsky-klooster vanaf de rivier de Vichkinza
Dit is mijn vierde aardse bestemming in het heelal." Vanaf die tijd begon de organisatie van de gemeenschap. In 1773 - 1774 richtte Matushka Alexandra op eigen kosten de kerk van het Kazan-icoon van de Moeder van God op. In 1788 schonk de lokale landeigenaar Zhdanova, nadat hij had gehoord over het klooster, beloofd van bovenaf, 1300 vierkante meter. vademen van zijn landhuis grenzend aan de Kazan-tempel. Op dit land bouwde moeder Alexandra verschillende cellen met een gemeenschappelijk hek, waar ze zich met vier novicen vestigde. De zusters leefden volgens het strikte Sarov-handvest, brachten hun dagen door met hard werken en elk uur (dat wil zeggen, 24 keer per dag) opstaan om te bidden.
Kathedraal van de Transfiguratie
Een keer per dag werd er mager voedsel gebracht vanuit de refter van het Sarov-klooster. Kort voor haar dood, in 1789, ging abdis Alexandra over op het schema van de Grote Engel en instrueerde Hierodeacon Seraphim, bekend om zijn spirituele heldendaden, om voor het Diveyevo-klooster te zorgen. In 1794 trok Seraphim zich terug in het bos op 5 km van Diveyevo en zette daar een kleine cel op, zich wijdend aan een ascetisch leven. Tijdens zijn 30-jarige ascese droeg de hierodeacon in de winter en de zomer dezelfde ellendige kleren, hij at aardappelen, bieten en bieten die in zijn woestijntuin werden verbouwd. Aan het begin van de hermitage nam pater Seraphim brood uit het klooster en van zijn wekelijkse portie gaf hij een deel aan beren en andere wilde dieren die naar de plaats van zijn gebed kwamen.
Kathedraal van de levengevende drie-eenheid
Later accepteerde pater Seraphim de prestatie van pilaardominantie en leefde 1000 dagen op een stenen rotsblok. Na een driejarige gelofte van stilte te hebben afgelegd, werd Serafim vereerd met de verschijning van de Moeder van God, die hem beval de afzondering te verlaten. Voor zijn boetedoeningen ontving de monnik de gave van genezing en helderziendheid, en mensen uit heel Rusland reikten hem om advies.
Eens werd de cel van Serafim bezocht door de landeigenaar Mikhail Vasilyevich Manturov, vergezeld van zijn dienaren. Mikhail leed aan een ernstige beenziekte. De beste artsen uit Moskou en St. Petersburg konden het verpletteren van botten niet stoppen. Nadat de ouderling Mikhail Vasilyevich's voeten met olie had gezalfd, voelde de patiënt plotseling dat hij voor het eerst in vele jaren kon staan.
klokkentoren
Uit dankbaarheid voor zijn genezing veroordeelde de landeigenaar zichzelf tot vrijwillige armoede, verkocht zijn landgoed en werd een toegewijde leerling van Serafijnen. Met de hulp van Manturov werd de Mill Community opgericht, onder leiding van de zus van de landeigenaar, Elena Vasilievna Manturova. In 1842, 9 jaar na de dood van de monnik Serafijnen, verenigden de twee gemeenschappen zich tot één en in 1861 kreeg het klooster de status van klooster. In 1903 kwam keizer Nicolaas II naar Diveyevo en sprak met de zalige Pasha van Sarov, die hem de geboorte voorspelde van een erfgenaam, Tsarevich Alexy, de revolutie van 1917 en de ineenstorting van de Romanov-dynastie..
Heilige groove
Bedevaart naar het Seraphim-Diveevsky-klooster - een bezoek aan Seraphim van Sarov
Het belangrijkste heiligdom van Diveyevo - het Heilige Kanaal - werd gegraven langs het pad waarlangs de Moeder van God zelf liep, die verscheen aan de monnik Serafijnen... Deze groef, die de Mill Community omringde, werd door de zusters met hun eigen handen gegraven, omringd door een wal en beplant met kruisbessen. Volgens de legende, wanneer de Antichrist naar de aarde komt, zal de heilige groef hoog naar de hemel zijn en zijn pad blokkeren. Serafijnen zeiden dat een pelgrim, die langs de groef loopt, 150 keer het gebed "Maagd Maria, verheug je!" moet lezen. Bezoekers mogen ook een handvol geneeskrachtige aarde uit de groef meenemen.
Kerk van het Kazan-icoon van de Moeder Gods
Aan het einde van de groef is er een kapel vernoemd naar pater Serafijnen, waar pelgrims "genezende" crackers krijgen besprenkeld met wijwater en ingewijd met gebed - dit geeft hen een zegen. Ze gaan naar het klooster om de wonderbaarlijke relikwieën van Serafijnen van Sarov te aanbidden, om te baden in de baden met geneeskrachtig water... Maar zelfs een ongelovige zou hier nog steeds moeten komen. Het klooster van Diveyevo verbaast zich met de pracht van de tempels, vooral de kathedralen van de Drie-eenheid en Transfiguratie zijn prachtig. In de Drievuldigheidskathedraal, achter het reliekschrijn met de relikwieën, zijn vitrines opgesteld waar de persoonlijke bezittingen van pater Serafijnen worden bewaard: leren wanten, liturgische gewaden en een ijzeren kruis.
Van links naar rechts: Kerk van Alexander Nevsky, klokkentoren, Kathedraal van de Levengevende Drie-eenheid, Kathedraal van de Transfiguratie
Het grondgebied van het klooster is begraven in bloeiende rozen en als je het Heilige Kanaal omzeilt, zie je een enorme lariks achter het hek. De zussen plantten deze boom in 1904 ter nagedachtenis aan de geboorte van Tsarevich Alexei, zoals blijkt uit de iconen van de koninklijke familie, opgehangen aan de stam en het hek.
