Adres: Rusland, Moskou, st. Volkhonka, 15
Start bouw: 1839 jaar
Voltooiing van de bouw: 1881 jaar
Architect: AK Toon
Vernietigd: 1931 jaar
herbouwd: 1994-1997
Hoogte: 103 meter
heiligdommen: een deeltje van de mantel van onze Heer en Heiland Jezus Christus, de heilige relikwieën van metropoliet Philaret van Moskou, de ark met deeltjes van heilige relikwieën, de mantel van de Allerheiligste Theotokos, het hoofd van St. Johannes Chrysostomus, de relieken van de nobele groothertog Alexander Nevsky, de relieken van St. Jona Metropoliet van Moskou, de relieken van Gelijk-aan-de-apostelen Grote Johannes de Doper, nagel van het kruis van de Heer
Coördinaten: 55 ° 44'40.9 "N 37 ° 36'19.1" E
Cultureel erfgoed van de Russische Federatie
Inhoud:
Kort verhaal
Het uiterlijk van de tempel werd geassocieerd met de wens van de Russen om de overwinning op de vijand in de oorlog van 1812 te bestendigen. Legergeneraal Pyotr Andreevich Kikin kwam met het initiatief om het te creëren. Het voorstel werd overwogen door tsaar Alexander I, en hij gaf een bouwmanifest uit. De bedoeling was om de tempel te bouwen op de verjaardag van de overwinning van de Russische staat op de troepen van Napoleon. De ontwikkeling van het eerste project van het heiligdom werd uitgevoerd door de kunstenaar en architect Alexander Lavrentievich Vitberg, en al in het midden van de herfst van 1817 werd de basis gelegd op de verhoogde locatie van de Mussenheuvels.
Uitzicht op de tempel vanaf de Grote Stenen Brug
In overeenstemming met het architectonisch project werd het kerkgebouw in drie delen gebouwd. Elk deel zou zijn eigen naam hebben: Incarnatie, Transfiguratie en Wederopstanding. In de benedenkerk was het de bedoeling om de stoffelijke overschotten te begraven van soldaten die stierven in de veldslagen van de laatste oorlog. De grond op het grondgebied van Vorobyovy Gory was echter niet bestand tegen het gewicht van het enorme gebouw en begon zich te vestigen. Het project van Vitberg werd als niet succesvol erkend en de bouw van de kerk werd toevertrouwd aan een andere architect - Konstantin Andreyevich Ton.
De constructie werd verplaatst naar een nieuwe locatie - een locatie in de buurt van het Kremlin in Moskou, waar eerder het Alekseevskaya-vrouwenklooster was gevestigd. Volgens de legende voorspelde een van de plaatselijke nonnen dat de nieuwe tempel op de plaats van het gesloopte klooster geen halve eeuw stand zou houden. Wat het ook was, maar de stichting van de kerk op deze plek vond nog steeds plaats. En het gebeurde in de vroege herfst van 1839. Na 21 jaar kwam er een einde aan de bouw van de tempel. Even later was het binnenschilderwerk van het kerkgebouw en de inrichting van het aangrenzende talud gereed.
Uitzicht op de tempel vanaf de rivier de Moskou
In 1880 werd de tempel een kathedraal en drie jaar later, op 26 mei, op het feest van Hemelvaart van de Heer, werd hij ingewijd. Op dezelfde dag vond de kroning van de Russische keizer Alexander III plaats. Kerkkapellen werden in de zomer ingewijd. De ceremonie vond plaats in de kapel van Nicolaas de prelaat op 12 juli en in de kapel van Alexander Nevsky op 8 juli. Daarna werden hier elke dag diensten gehouden.
Sinds 1918 kreeg de kerk geen financiële steun van de staat en aan het begin van de winter van 1931 werd ze op bevel van Stalin publiekelijk vernietigd. De ruïnes die zijn overgebleven van het grandioze monument van de Russische kunst bevestigden de woorden van de non, want de tempel heeft echt niet meer dan 50 jaar bestaan. De plaats van het verwoeste heiligdom zou worden ingenomen door het Congrespaleis, maar vanwege de Grote Patriottische Oorlog bleef het project voor de bouw onvervuld. Tijdens de oorlogsjaren veranderde dit gebied door explosies in een enorme kuil en werd het gebruikt om een zwembad te bouwen.
Uitzicht op de tempel vanaf de Patriarchbrug
Aan het einde van de jaren 80 van de vorige eeuw werd in het land een openbare beweging gecreëerd, wiens activisten begonnen te vechten voor de heropleving van de oude tempel. In de zomer van 1992 verscheen het Fonds voor de heropleving van de monumenten van Moskou, en de kathedraal van Christus de Verlosser was een van de eersten in de lijst van architectonische objecten die gerestaureerd moesten worden. Zo begon de volledige wederopbouw. De eerste dienst in de nieuw herbouwde kerk werd gehouden op eerste kerstdag 2000, en de kerk werd ingewijd in augustus van hetzelfde jaar.
Architectonische kenmerken en externe decoratie van de tempel
De kathedraal van Christus de Verlosser wordt beschouwd als het grootste kerkgebouw in Rusland en biedt daarom plaats aan ongeveer 10 duizend gelovigen. Het gebouw van de tempel ziet eruit als een gelijkpuntig kruis. De breedte is meer dan 85 m. De structuur heeft een hoogte van 103 m, terwijl de trommel 28 m stijgt en de koepel, samen met het kruis, 35 m omhoog gaat. De muren van het gebouw zijn 3,2 m dik.
Het decor van de gevels bestaat uit twee rijen hoge reliëfs van marmer. Bronzen toegangsdeuren sieren de gezichten van de heiligen. Over het algemeen is het gebouw zo dicht mogelijk bij het oude origineel gerestaureerd. En dit is niet verwonderlijk, want de constructie is uitgevoerd volgens tekeningen en tekeningen gemaakt in de 19e en 20e eeuw.
Toch zijn er nog enkele verschillen tussen de gebouwen. Zo kreeg het nieuwe gebouw een 17 meter lang stylobaat deel (kelder), waar een plaats was voor de refter, ruimten voor technische diensten, de Kerk van de Transfiguratie, een museum en twee zalen waarin kerkraden en vergaderingen van de Heilige Synode worden gehouden. Tijdens de afwerking gebruikten de bouwers marmer en rood granieten panelen.
Tempel ingang portalen
Het interieur van de grootste tempel in Rusland
De totale oppervlakte van het schilderij op de muren van de tempel is meer dan 22 duizend vierkante meter. m, met 9000 vierkante meter. m van hen zijn vergulde oppervlakken. Langs de omtrek van de muren is een galerij gecreëerd met gedenkplaten die de veldslagen beschrijven die door het Russische leger zijn geleverd. Hier zie je de namen van beroemde generaals, maar ook van soldaten die zich onderscheidden in veldslagen.
Binnen in de kathedraal zijn er stenen ornamenten, schilderijen en sculpturen. Hoge muren zijn beschilderd met afbeeldingen van christelijke heiligen en prinsen die hun leven niet hebben gespaard ter wille van het moederland. In de onderste galerij, op de planken, zijn de namen van de helden van de patriottische oorlog geschreven. De pittoreske decoratie van de tempel is gemaakt door een hele groep ambachtslieden, geleid door academicus en geëerd kunstenaar van het land N.A. Mukhin.
Sculpturale compositie op de muren van de tempel
Tempelrondleidingen
In de tempel worden twee excursieroutes georganiseerd voor toeristen. Ze kunnen het observatiedek bezoeken, het museum en de Hall of Church Gatherings bezoeken, beroemd om zijn nieuwjaarsbomen. Er zijn ook rondleidingen voor kinderen. Alle exposities van het museum vertellen over de stadia van de oprichting van de tempel.
Degenen die de vier uitkijkplatforms willen zien, moeten zich in groepen verzamelen, aangezien dergelijke excursies niet individueel worden uitgevoerd. Omdat alle observatiedekken zich op de 4e verdieping bevinden, zijn er liften aanwezig om er snel naartoe te kunnen reizen. Vanaf de perrons zijn de wijken van de hoofdstad en het Kremlin in één oogopslag zichtbaar.
Sculpturen op de voordeuren
De huidige kathedraal van Christus de Verlosser lijkt op een solide museum. Dankzij de vormgeving kunnen tijdgenoten kennismaken met een deel van de geschiedenis van het land en overtuigd raken van de moed van de bevolking.
