De ruïnes van Mangup-Kale liggen niet ver van Bakhchisarai, naast de dorpen Khadzhi-Sala en Zalesnoye. De exacte datum van de oprichting van de oude stad is onbekend, maar historici zeggen dat Mangup-Kale tijdens de middeleeuwen diende als de hoofdstad van het kleine maar machtige vorstendom Theodoro. In verschillende tijden werd deze stad Mangup, Mangut, Mankop en Man-Kermen genoemd.
Hoe de stad op het plateau werd gebouwd
De stad lag op het bergplateau Baba-Dag, dat qua vorm sterk lijkt op een viervingerige hand. Twee rechter "vingers" werden bezet door de stad zelf, en twee linker - woningen van ambachtslieden en bergweiden. Drie benaderingen van de top van het plateau waren tussen de "vingers".
De ruïnes van de citadel met de stadspoort
Vanwege het feit dat het Baba-Dag-plateau wordt omringd door kliffen, is Mangup-Kale altijd beschouwd als een onneembare vesting, die zelfs de Ottomaanse Turken, ervaren in militaire aangelegenheden, niet onmiddellijk konden veroveren.
De oudste archeologische vondsten die hier zijn gevonden dateren uit het Neolithicum en worden voornamelijk vertegenwoordigd door stenen werktuigen. De actieve nederzetting van het Krimplateau valt in de tweede helft van de 3e eeuw na Christus.
Prachtig ornament rond het raam van de citadel
De meest uiteenlopende volkeren - Scythen, Stier, Alanen, Sarmaten, Armeniërs, Karaïeten, Tataren en Grieken - werden inwoners van het vorstendom Theodoro. Ze woonden samen en hielden zich bezig met veeteelt, wijnbouw, wijnbouw, maar ook tuin- en tuinbouw.
Bij decreet van de Byzantijnse regering en keizer Justinianus I, begon men op het plateau met de bouw van forten en een grote basiliek - een tempel die de vestiging van het orthodoxe geloof en de consolidering van de macht van Byzantium symboliseert.
Hoofdstadspoort
Van de 5e tot de 8e eeuw werd op het bergplateau een krachtig verdedigingssysteem gecreëerd. Tegelijkertijd hebben de oude bouwers volledig rekening gehouden met en gebruik gemaakt van alle kenmerken van het rotsachtige landschap. De vestingmuren doorkruisten bergkloven in het noorden van het plateau, evenals smalle spleten van kliffen op de hellingen vanuit het zuiden en westen. Het systeem van vestingwerken strekte zich uit over 1,5 km en de defensieve contour met alle obstakels bereikte 6,6 km. Gedurende deze periode heette de stad "Doros" en diende als de hoofdstad van Gothia. Het begin van de 6e eeuw wordt voor de grotstad gemarkeerd door het feit dat het de status van het centrum van het plaatselijke bisdom krijgt.
De graven uitgehouwen in de rots
Tegen het einde van de 10e eeuw raakte de nederzetting in verval, mogelijk als gevolg van een aardbeving die het hele schiereiland beschadigde. Sinds de 14e eeuw is de stad het centrum van Feodoro geworden en, dankzij het bekwame leiderschap van prins Alexei, ervaart het een culturele en economische bloei. Tijdens deze periode ontwikkelden Mangup's externe betrekkingen met andere steden zich en werd de stedelijke infrastructuur verbeterd.
Uitzicht op het complex van het grotklooster Baraban-Koba
Sinds de Middeleeuwen zijn kunstmatig gecreëerde grotten, de overblijfselen van de Citadel, delen van verdedigingsmuren en oude basilieken goed bewaard gebleven op de Teshkli-Burun Kaap (of Lekke Kaap). Het complex van het South Cave Cloister wordt echter beschouwd als het meest solide historische monument van die tijd. Je kunt de binnenplaats van het klooster bereiken via een kunstmatige tunnel die is uitgerust met een trap. Ernaast zijn cellen en een tempel, voor de bouw waarvan het nodig was om door kalksteenrotsen te snijden.
Het terrein van het grotklooster Baraban-Koba
De Citadel stond ooit op de Lekke Kaap met een prinselijke residentie erin. Ernaast stond een achthoekige tempel, die later door de Turken in een moskee werd veranderd. In de kloven van Kapu-Dere en Gamam-Dere waren voorheen twee christelijke kerken te zien. Historici suggereren dat de kerk, gebouwd ter ere van St. Constantijn, gelovigen verzamelde tot het begin van de 17e eeuw en de laatste tempel bleef voor parochianen van de christelijke gemeenschap van Mangup-Kale.
Gedurende de geschiedenis van zijn bestaan werd het vorstendom Theodoro met het centrum van Mangup-Kale onderworpen aan verschillende invasies van de vijand. In 1299 vielen de troepen van Nogai zijn grondgebied binnen, en honderd jaar later - Khan Edigey. In 1475 werd Mangup gevangengenomen door de Ottomaanse troepen en het zware beleg van zes maanden eindigde in een bijna volledige vernietiging van de stad.
Ruïnes van een kerk en patrouilles en verdedigingswerken
Het voorvoegsel "Kale" voor de naam "Mangup" werd door de Turken gegeven - in hun taal wordt dit woord vertaald als "fort". Tot de 18e eeuw was de nederzetting op het plateau een toevluchtsoord voor het Ottomaanse garnizoen. Nadat de Krim echter een deel van Rusland werd, moesten Turkse soldaten hun huizen verlaten en hield de stad zelf op te bestaan. Het gebeurde in 1774.
Uitzicht op de omgeving vanaf de ruïnes van Mangup-Kale
Attracties Mangup Kale
Tegenwoordig kun je bij een bezoek aan het bergplateau alleen de ruïnes van de oude stad zien. Dit zijn de fragmenten van de vestingmuren en woongebouwen, evenals de ruïnes van het paleis van de prins en stenen van de christelijke basiliek van Helena en Constantijn. Ook op het plateau zijn de stadspoorten bewaard gebleven. In de oudheid werd het westelijke deel van de stad bewoond door Karaïtische leerlooiers. Hun ambacht blijkt uit de stenen vaten voor de vervaardiging van leer, uitgehouwen in de rotsen.
Ruïnes van het paleis van prins Alexei
Het zuidelijke kloostercomplex wordt sinds de jaren negentig bewoond door monniken. Tegenwoordig functioneert hier het Annunciatie-klooster, op de altaren waarvan je veel prachtige fresco's kunt zien. De mannelijke verblijfplaats op het plateau is niet rijk, maar de bewoners werken hard om het oude klooster er beter uit te laten zien.
Heilige Aankondiging Grot-klooster
De belangrijkste lokale legende is de Mangup-jongen, waarvan het reliëf aan het einde van de vorige eeuw door moderne meesters werd gereproduceerd. Volgens een oude legende viel de verdediging van de stad samen met de dood van de zoon van de heerser Mangup. En nu dwaalt de geest van de jongeman door de buurt, verbreekt de stilte met huilen en wreekt de vreemdelingen voor zijn dood. Daarom raden bijgelovige Krimmen het af om 's nachts langs het plateau te wandelen.
wijnmakerij
Hoe kom je in Mangup-Kale?
Om dichter bij de grotstad te komen, moet je een gewone bus nemen in Bakhchisarai of met eigen vervoer naar het dorp Khadzhi-Sala gaan. Dan moet je langs een van de balken naar het plateau lopen. De klim naar de ruïnes van de stad duurt ongeveer een uur.
Ruïnes van Baselica - een vroeg-middeleeuwse christelijke tempel
Als je het klooster wilt bezoeken, kun je er beter vanaf het zuidelijke deel van de berg naartoe klimmen. Hiervoor rijdt u na Khoja-Sal ongeveer 1 km richting Ternovka. Vanaf hier naar links langs de vallei is er een onverharde weg. Vanaf deze weg, vanaf de voet van het plateau, zijn er paden die naar het klooster leiden.
Attractiebeoordeling:
