Adres: Rusland, St. Petersburg, Karpovka River Embankment, 45
Oprichtingsdatum: 1900 jaar
Hoofd attracties: een tempel ter ere van de Twaalf Apostelen, een tempelkapel van de voorbede van de Moeder Gods, een tempel in de naam van St. Jan van Rylsky, een tempel-grafgewelf van St. Jan van Kronstadt
heiligdommen: de relieken van de heilige rechtvaardige Johannes van Kronstadt, het graf van de schema-gruwel van Angelina, de icoon van de Verlosser met een deeltje van het kleed van de Heer, het kruisbeeld met een deeltje van het levengevende kruis van de Heer, de icoon van de bescherming van de Moeder van God
Coördinaten: 59 ° 58'15.1 "N 30 ° 18'00.8" E
Object van cultureel erfgoed van de volkeren van de Russische Federatie van regionale betekenis
Inhoud:
Een prachtig klooster aan de oevers van een kleine zijrivier van de Neva verscheen dankzij de Russische asceet en verlichter - Johannes van Kronstadt. Het orthodoxe klooster heeft meer dan een halve eeuw van verlatenheid en vergetelheid meegemaakt. Veel priesters, nonnen en nonnen hebben geleden voor hun geloof. Tegenwoordig is het prachtige architecturale ensemble in de wijk Petrogradsky gerestaureerd en staat het open voor gelovigen en toeristen.
Ioannovsky-klooster vanuit vogelperspectief
Geschiedenis van het klooster
In 1900 schonk de koopman Simeon Ramensky een stuk grond in de buurt van de Karpovka-rivier aan pater Johannes, zodat een nieuw orthodox klooster zou verschijnen in de hoofdstad van het Russische rijk. Er werd besloten om het klooster op te dragen aan de Bulgaarse Sint Jan van Rila, die in de 10e eeuw leefde.
Het gedetailleerde ontwerp van de kloostergebouwen werd voorbereid door de Sint-Petersburgse architect Nikolai Nikitich Nikonov. Nadat het architecturale project was goedgekeurd door keizer Nicolaas II, begon pater John met de bouw. Stadsambtenaren en de bisschop van Yamburg Boris (Plotnikov) namen deel aan de ceremoniële plaatsing van de gebouwen.
Aanvankelijk werd het nieuwe nonnenklooster vermeld als een binnenplaats van het Sursk Ioanno-theologische klooster. Dankzij het enorme gezag van pater John en de liefde van gelovigen voor hem kwam er hulp uit verschillende richtingen. Donateurs droegen het nodige geld bij en aannemers losten snel alle opkomende problemen op.
Algemeen beeld van het Ioannovsky-klooster
De bouw van het klooster vorderde snel. In 1901 verscheen de eerste kerk op de begane grond van het hoofdgebouw en het enorme gebouw werd in slechts 3 jaar voltooid. Het nieuwe orthodoxe klooster bleek zo groot dat het in 1902 de status van eersteklas klooster kreeg.
De prachtige Kathedraal van de Twaalf Apostelen had twee zijbeuken. Een hoge klokkentoren grensde aan het gebouw vanuit het westen, en vijf massieve koepels torende boven de tempel uit.
Zelfs tijdens het leven van pater John was het klooster behoorlijk welvarend en voorzag het zichzelf van alles wat nodig was. Voor de revolutie woonden er meer dan 350 nonnen. Het klooster had workshops voor iconen schilderen, naaien en goud naaien. Er was een prosphora-kamer en twee ovens op het grondgebied, waar meer dan 1000 prosphora tegelijk werden gebakken.
Kerk van de Twaalf Apostelen van het Ioannovsky-klooster
Er is een moestuin in het oosten van het klooster en een boomgaard in het westen. De percelen waren klein, maar de zusters werkten hard en haalden elk jaar een goede oogst van hun nevenbedrijf. Toen de Eerste Wereldoorlog begon, werd een kleine ziekenboeg geopend in het klooster, waar de nonnen hielpen bij het herstellen van de gezondheid van soldaten die gewond waren geraakt in de strijd.
In 1908, op 80-jarige leeftijd, stierf pater John. Volgens de wil van de gerespecteerde priester werd hij begraven in het graf, dat hij voor zichzelf maakte in de crypte van het Johannesklooster. Het witmarmeren graf van pater Johannes veranderde onmiddellijk in een bedevaartsoord en duizenden gelovigen kwamen hier op elk moment van het jaar.
Na de regeringswisseling veranderde de houding van de staat ten opzichte van de kerk. In 1919 werd in het klooster een arbeidscommune geplaatst. Vier jaar later werd het klooster geliquideerd, werden de nonnen in ballingschap gestuurd en werden de gebouwen verdeeld onder verschillende organisaties. Een deel van de gebouwen ging naar de technische school voor landaanwinning.
Sommige kerken werden gesloopt omdat ze niet nodig waren. Tijdens de jaren van strijd tussen staat en religie ging de prachtige kapel met schilddak van St. Jan van Rylsky, die aan de oevers van de rivier stond, verloren. Door de beslissing van de autoriteiten van Leningrad werd de huiskerk van St. Nicholas the Wonderworker afgebroken in een van de kloosterrefter.
Ondanks het feit dat het klooster niet meer bestond, bleven gelovigen naar de crypte komen, waar de relieken van pater Johannes lagen. Om hen de kans te ontnemen om bij het vereerde heiligdom te bidden, werd in 1926 de ingang van de kelder met stenen ommuurd. Tijdens de Grote Patriottische Oorlog werd het pand geopend en werd in de voormalige crypte een schuilkelder gemaakt. Hier ontsnapten de inwoners van Leningrad tijdens de Duitse luchtaanvallen op de stad.
De tijd van vergetelheid en vernietiging sleepte meer dan 60 jaar voort, totdat het oude klooster uiteindelijk werd teruggegeven aan het bisdom. In 1989 was het klooster een ellendig gezicht. Op haar grondgebied waren meer dan 20 externe organisaties gevestigd. De interne structuur van het pand werd vernietigd of gewijzigd en de gebouwen waren aan reparatie toe.
Kloosterkoepels
Ondanks het verlies en de verlatenheid kwamen er zoveel inwoners van de stad naar de eerste dienst dat de tempel niet iedereen kon huisvesten. De kerkdienst moest via speakers op straat worden uitgezonden.
Aanvankelijk had het klooster de status van een binnenplaats van het klooster van Pyukhtinskaya Assumption. Het duurde enkele jaren voordat alle organisaties die de kerkgebouwen bezetten hun grondgebied verlieten. De restauratie van het gehele gebouwencomplex heeft vele jaren geduurd. Kerken, cellen en bijgebouwen werden in fasen gerestaureerd volgens bewaarde tekeningen en individuele foto's.
Tempels
Het spectaculaire architectonische klooster van het klooster wordt beschouwd als een van de mooiste kathedralen en kerken in St. Petersburg. De centrale plaats daarin wordt ingenomen door de Tempel van de Twaalf Apostelen - een grote kerk in neo-Byzantijnse stijl, gebouwd aan het begin van de vorige eeuw uit tweekleurige bakstenen.
Kloosterpoort
De kerk met vijf koepels en een belfort bevindt zich op de twee bovenste verdiepingen van het kloostercomplex. Na restauratie in 1991 werden er twee kapellen ingewijd. Prachtige gevels zijn versierd met ingewikkelde baksteenpatronen en grote iconen. Enorme helmvormige koepels en vergulde kruisen van de belangrijkste kloosterkathedraal zijn zichtbaar vanuit verschillende delen van de Petrograd-kant en vanuit de Karpovka-vallei.
Op de eerste verdieping van het gebouw is er een een-altaar kerk van St. John van Rylsky. De muren en gewelven zijn versierd met schilderijen over religieuze onderwerpen en pittoreske ornamenten, en de vloer is gemaakt van tweekleurige stenen tegels.
In de kelder is er een graf met de relieken van pater John. Historisch gezien werd deze tempel ingewijd ter ere van de profeet Elia en koningin Theodora - de hemelse beschermheren van de ouders van de rechtvaardigen. Het lichaam van de heilige ligt in een witmarmeren sarcofaag, die is gemarkeerd met een kruis en grote letters "I" en "K".
Kapel van de voorbede van de Allerheiligste Theotokos
Daarachter zie je een uit één laag gesneden houten iconostase. Aan de muren hangen iconen en een levensverhaal van de heilige. De vloer is bedekt met zachte tapijten die het geluid van stemmen en voetstappen dempen. Onder de lage gewelven heerst zacht licht en er zijn altijd veel kleuren.
Op de hoek van het stenen hek van het klooster staat een kleine maar zeer sierlijke Pokrovskaya-kapel. Een kleine houten kerk op een stenen fundering werd in 1910 gebouwd volgens het project van N.N. Nikonov. In de jaren 1920 werd het gesloten en omgebouwd tot een transformatorkast en vervolgens volledig gesloopt.
Voor de 100ste verjaardag van het klooster, in 1999-2000, werd de neo-Byzantijnse kapel herbouwd volgens het project van architect A.P. Viktorov. De tempel met één koepel op een hoge basis is in perfecte harmonie met het hoofdgebouw van het klooster en past perfect in één architectonisch ensemble.
Tempel-grafgewelf van St. John van Kronstadt
Nuttige informatie voor toeristen
Het grondgebied van het klooster is elke dag van 8.00 tot 19.30 uur voor iedereen toegankelijk. De toegang is gratis. Het is gebruikelijk om donaties bij het klooster achter te laten. Gasten worden verzocht geen foto's te maken van de binnenkant van de tempels en foto's van de nonnen.
Diensten worden gehouden op weekdagen om 8:20 en 17:00, en op zondag om 9:00 en 17:00. Voor pelgrims wordt het tempelgraf van pater Johannes geopend na de ochtenddienst om 10: 30-11.20 en gesloten om 15: 30-16: 45. Patroonsfeesten in het klooster worden meerdere keren per jaar gevierd - op 2 januari, 14 juni, 13 juli, 31 augustus, 30 september, 14 oktober en 1 november.
De belangrijkste heiligdommen van het klooster worden beschouwd als het graf en de gewaden van pater John, een deeltje van het gewaad, de riem en de sluier van de Moeder van God. Daarnaast komen gelovigen naar het graf van de eerste abdis van de schema-abdis Angelina, de kruisiging met een deeltje van het Levengevende Kruis van de Heer, deeltjes van de relikwieën van de heilige apostelen en de icoon van de Bescherming van de Theotokos.
Lagere kerk van St. John van Rila
Er is een zondagsschool in het klooster van St. Petersburg, die wordt bijgewoond door kinderen en volwassenen. In het dorp Vartemyagi, 37 km van de stad, werd onder toezicht van nonnen een binnenplaats geopend.
Hoe daar te komen
Het klooster is gelegen in de wijk Petrogradsky van de stad, aan de oever van Karpovka, 45. In de buurt van het klooster - op Professor Popov Street en in Vyazemsky Lane, bussen nr. 25, 25A en tram nr. 40 stoppen. Chkalovskaya "en" Black River ".
