Adres: Rusland, Nizjni Novgorod regio, Nizjni Novgorod, Rozhdestvensko straat, 34A
Start bouw: 1696 jaar
Voltooiing van de bouw: 1719 jaar
Architect: Dal LV, Kilevein R.Ya.
heiligdommen: de icoon van St. Nicolaas de Wonderwerker, iconen met deeltjes van de relikwieën van St. Serafijnen van Sarov, Metropoliet Filaret van Moskou, de Optina oudsten in de reliekschrijn, de wonderbaarlijke Soevereine Ikoon van de Moeder Gods.
Coördinaten: 56 ° 19'38.4 "N 43 ° 59'06.6" E
Inhoud:
De rijkelijk versierde kerk van de kathedraal van de Allerheiligste Theotokos wordt Rozhdestvenskaya genoemd langs de straat waarop het staat, of Stroganovskaya naar de beroemde Russische zoutproducent die geld heeft uitgetrokken voor de bouw ervan. De troon van deze kerk is gewijd aan de orthodoxe feestdag - de kathedraal van de Allerheiligste Theotokos. Rode bakstenen muren, ingewikkelde witstenen beelden en veelkleurige koepels zijn een echte versiering van de stad geworden en zijn overal perfect zichtbaar.
Uitzicht op de kerk vanaf de Suetinskaya-straat
Kerst straat
De straat die het plein voor het Annunciatie-klooster verbindt met het Nationale Eenheidsplein bij het Kremlin van Nizjni Novgorod is op zijn eigen manier uniek. Het is een echt openluchtmuseum. Hier zie je huizen gebouwd in het midden van de 18e eeuw en de pittoreske kerk van de kathedraal van de Allerheiligste Theotokos. Al met al zijn er in dit deel van de stad 35 culturele erfgoedsites - architecturale monumenten die door de staat worden beschermd.
De plek waar nu de straat is, is lang geleden bewoond geweest, vanaf het allereerste begin van de stad. De beroemde ingenieur en ontwerper Augustine Bettencourt (begin 19e eeuw) gaf opdracht om de straat op te bouwen met stenen gebouwen en, om vervallen huizen te slopen, recht te trekken om brand te voorkomen. Jaren gingen voorbij en deze straat veranderde in het zakencentrum van Nizjni Novgorod.
Geschiedenis van de Maria-Hemelvaartkerk
De bouw van de tempel heeft een vrij lange geschiedenis en wordt geassocieerd met het lot van de Russische zakenman, koopman en politicus, een vertegenwoordiger van de eminente adellijke familie van de Stroganovs - Grigory Dmitrievich. Grigory was de enige zoon van Dmitry Andreevich Stroganov. Als erfenis van zijn vader ontving hij rijke landgoederen - verschillende steden, dorpen en dorpen, evenals meer dan 1,5 duizend lijfeigenen.
Algemeen beeld van de kerk
Dankzij natuurlijke intelligentie en ondernemende flair kon Grigory Stroganov het familievermogen aanzienlijk vergroten, en hij werd de eigenaar van meer dan 200 dorpen, waar 15 duizend lijfeigenen woonden. In Nizjni Novgorod had Stroganov grote commerciële belangen, omdat het winstgevend was om hier zout te verhandelen. In 1696 begon de bouw van een stenen kerk in de stad met het geld van een zoutindustrieel. In vijf jaar tijd was deze kerk bijna gebouwd, maar er was een grote brand en de nieuwe, nog niet geopende kerk was zwaar beschadigd.
In 1703 werd in Rusland een staatsmonopolie op de productie en handel van zout geïntroduceerd, en daarom was Nizhny Novgorod niet langer interessant voor Stroganov en verscheen hij niet eens in de stad. Zoals de onderzoekers suggereren, stopte Stroganov gewoon met de financiering van de bouw van de tempel en werd de bouw vele jaren opgeschort.
In 1715, op 59-jarige leeftijd, stierf Stroganov, en zijn weduwe Maria Yakovlevna beloofde de kerk te voltooien. Dankzij haar inzet en de toegekende fondsen werd de interieurdecoratie in de tempel uitgevoerd en in 1719 werd de troon ingewijd. De kerk werd een huiskerk op het stadslandgoed van de Stroganovs.
Slechts twee jaar gingen voorbij en tsaar Peter I sloot de Stroganov-kerk op persoonlijk bevel. Daarom werden hier pas na de dood van de vorst in 1725 diensten gehouden.
Algemeen zicht op de kerk en de klokkentoren tegen de achtergrond van de Kanavinsky-brug
Uit de geschiedenis van de kerk is ook bekend dat deze meerdere keren te lijden heeft gehad van de branden. Bijzonder sterke vernietiging vond plaats in de jaren 60-80 van de 18e eeuw. Aan het begin van de 19e eeuw werd de tempel echter gerenoveerd ten koste van de kleinzoon van Grigory Stroganov, Alexander Sergejevitsj Stroganov.
De volgende herstructurering van de tempel vond plaats in de jaren 1820, en ze werden geleid door Augustin Betancourt en de academicus van architectuur Ivan Efimovich Efimov. Ze begrepen hoe belangrijk het was om de mooiste Stroganov-kerk te behouden en besloten deze te versterken met een speciale extra muur en het klokkentorengebouw, dat vroeger apart stond, te verbinden met de veranda door middel van een nieuwe overdekte doorgang. Interessant is dat tijdens deze reconstructie baksteen werd gebruikt, overblijfselen van de ontmantelde oude Geboortekerk, die de naam aan de straat gaf.
In 1860, als gevolg van verzakking van de grond, begon de klokkentoren van de tempel een merkbare helling te geven. In de volgende twee decennia week het 1,2 m af van de verticale positie. De situatie was zo kritiek dat het gebouw elk moment kon instorten. Daarom was het dringend nodig om de fundering en de bovenste lagen van de klokkentoren (1887) te vervangen. Deze werken werden begeleid door de beroemde Nizhny Novgorod-architecten Lev Vladimirovich Dal en Robert Yakovlevich Kilevein. En de laatste grote restauratie voor de revolutie vond plaats in de kerk in 1913.
Uitzicht op de kerk vanaf de Rozhdestvenskaya-straat
Na de komst van de Sovjetmacht veranderde het lot van de kerk. Eerst wilden ze het gewoon vernietigen. Pater Sergiy (Veisov), die sinds 1915 rector van de kerk was, deed veel moeite om de oude kerk als architectonisch monument te laten erkennen. Hij verzamelde documenten en oude foto's, gaf lezingen over de betekenis van de Stroganov-barok en bereikte zijn doel. De tempel werd niet aangeraakt, maar tijdens de actieve antireligieuze strijd werden hier kerkdiensten verboden (1934). Het atheïstische museum van de stad was in het gebouw gehuisvest. En de eerste directeur werd benoemd tot de voormalige abt van de tempel - Veisov, en de wachter - Hieromonk Spiridon.
Restauratie en herstelwerkzaamheden in de tempel begonnen nadat deze was teruggegeven aan de gelovigen (1992). Een jaar later werd de kerk opnieuw ingewijd.
Klokkentoren klok
Een zeer interessant verhaal is verbonden met de "astronomische" klok die ooit de tempel sierde. Ze gingen kapot in 1750. En de enige die het horloge kon repareren, was een 15-jarige tiener Ivan Kulibin - later een beroemde Russische meester, bijgenaamd "Nizjni Novgorod Archimedes". Helaas hebben oude horloges met een uniek mechanisme het tot op de dag van vandaag niet overleefd.
Toen werd er een gewone klok op het belfort geïnstalleerd, die elk uur de bel sloeg, maar tegen het begin van de 20e eeuw braken ze. Op de stenen platen zijn de klok rond nog oude Slavische letters te zien, die de cirkel niet in 12, maar in 17 delen verdelen, zoals gebruikelijk was in het oude Rus.
Zicht op de zuidgevel van de kerk
In 2005 werd op een tweeledige klokkentoren bekroond met een kruis en een windwijzer een andere torenklok geïnstalleerd, die een even merkwaardige geschiedenis heeft. In 1879 werd dit ongewone uurwerk gemaakt door Duitse ambachtslieden in de fabriek van Johann Friedrich Voile. Aanvankelijk werd de klok geplaatst op het gebouw van de Blinovsky-passage, die ook aan de Rozhdestvenskaya-straat staat, niet zo ver van de Stroganov-kerk. In 1917 werd het uurwerk daar verwijderd en tot voor kort werd het bewaard in het historisch museum van de stad.
In de jaren negentig probeerden ze een oude klok op het belfort van de kerk te monteren, maar ze deden het onhandig en het klokmechanisme werkte niet. In 2004 nam de Kaluga-meester Alexander Georgievich Krasnikov de restauratie van de klok over. Hij was in staat om het originele uurwerk volledig te herstellen en er hoefden slechts vier uur wijzerplaten te worden vervangen. Tegenwoordig slaat een bel van 80 kilogram, die in het bovenste deel van de klokkentoren is geplaatst, elk uur op de juiste tijd en elk half uur wordt er één slag boven de tempel gehoord. Interessant is dat de antieke horloges volledig mechanisch zijn en eens in de twee weken handmatig moeten worden opgewonden.
Kerk klokkentoren
De architectuur van de tempel en de binnenhuisinrichting
De Geboortekerk is een van de vier Stroganov-barokke monumenten die in Rusland bewaard zijn gebleven. Uiterlijk lijkt deze kerk op een kostbare gebeeldhouwde doos. De gevels zijn bedekt met prachtige stenen beelden, waarop u afbeeldingen kunt zien van ingewikkelde schelpen en krullen, druivenranken, bloemen en prachtig fruit.
De tempel is tweeledig en heeft een altaar met drie apsissen en een refter zonder pilaren. Van bovenaf wordt het bekroond met vijf hoofdstukken, ingesteld op de windstreken. Aanvankelijk waren hun koepels groen, maar sinds het einde van de 19e eeuw zijn de koepels in verschillende kleuren geschilderd, zoals de voorbedekathedraal op het Rode Plein in Moskou.
De huidige staat van de tempel en het bezoekregime
De orthodoxe kerk is actief en haar deuren staan elke dag open voor iedereen - gelovigen en toeristen. Er zijn dagelijks diensten in de kerk. Op 8 januari wordt hier het patronale feest gevierd.
Bijzonder vereerde tempelheiligdommen worden beschouwd als de oude icoon van St. Nicholas, de kopie van de icoon van de Moeder Gods "Reigning", evenals verschillende iconen met deeltjes van de relikwieën van christelijke heiligen.
Koepels van de Geboortekerk
Hoe daar te komen
De tempel bevindt zich op 34A Rozhdestvenskaya Street. U kunt het bereiken met trams, bussen en minibussen (halte Rechnoy Vokzal).
