Adres: Rusland, Moskou, Kremlin van Moskou
Start bouw: 1393 jaar
Voltooiing van de bouw: 1394 jaar
Coördinaten: 55 ° 44'59.5 "N 37 ° 36'55.8" E
Inhoud:
Een kleine middeleeuwse kerk met gouden koepel bevindt zich in het verre, westelijke deel van het Terem-paleis. Dit is de oudste nog bestaande tempel op het grondgebied van het Kremlin in Moskou. Tegenwoordig is het verborgen voor nieuwsgierige blikken, aangezien het privéleven van de tsaren en prinsessen die in de kamers van het Kremlin wonen eeuwenlang voor het menselijk oog verborgen is gebleven.
Geschiedenis van de bouw van de Geboortekerk van de Maagd op Seny
Groothertogin Evdokia Dmitrievna (Eerwaarde Euphrosyne van Moskou), de weduwe van Dmitry Donskoy, beval de bouw van een stenen kerk op de dertiende verjaardag van de Slag bij Kulikovo, die plaatsvond in 1380 tijdens de viering van de geboorte van de Moeder van God. De tempel met vier pilaren van witte steen, herbouwd in 1393-94. verving de oude houten kerk van St. Lazarus, die hier stond en van tijd tot tijd in verval raakte. En ter nagedachtenis aan de oude kerk werd in de nieuwe kerk de zijkapel Lazarevsky gebouwd.
De nieuwe kerk werd ingewijd door metropoliet Cyprianus van Moskou. En het schilderen van het interieur werd toevertrouwd aan de echte meesters van het penseel Theophanes de Griek en Simeon (Daniel) Cherny. De tempel werd gebouwd als een apart gebouw en was via een doorgang verbonden met het hooigebouw van het paleis. Hierdoor kreeg het zijn naam "van de keizer in de hal" of "die van de moeder van God in de hal". De tempel werd door de grote prinsessen en prinsessen gebruikt als huiskerk.
Aan het begin van de 16e eeuw werkte de Italiaanse architect Aleviz Fryazin (Nieuw) aan de wederopbouw van het gebouw. Zijn echte naam was Alois Lamberti da Montignana. Hij werd uitgenodigd voor de Russische dienst door de ambassadeurs van tsaar Ivan III. Deze architect maakte de kerk van twee verdiepingen en bouwde een nieuwe voltooiing over de 14e-eeuwse fundering. Na voltooiing van het werk, in 1516, werd de opgerichte tempel ingewijd.
De kerk van de opstanding van Lazarus werd op de begane grond geplaatst en de troon van de Geboorte van Christus van de Maagd werd op de top geplaatst. Hier, in de vestibule van de tweede verdieping, luisterde de koningin door het bovenraam de hele 40 dagen na de bevalling naar de kerkdienst, waarbij vrouwen niet in de kerk aanwezig mochten zijn. In de benedenkerk van de opstanding van Lazarus, vóór de bouw van het hemelvaartklooster in het Kremlin, werden vrouwen van de groothertogelijke familie begraven en werd de schatkamer bewaard.
De geschiedenis van de tempel in de 17e-19e eeuw
Helaas heeft deze kerk meer dan eens te lijden gehad van ernstige branden en heeft daarom verschillende restauraties en verbouwingen ondergaan. De tempel kreeg zijn moderne uitstraling in 1681-1684, tijdens het bewind van tsaar Fyodor Alekseevich. Het gebouw, opgericht door Aleviz de Nieuwe, werd vervangen door een nieuw gebouw en de muren van de tempel werden gelijk met de muren van het Terem-paleis uitgelijnd. De bouwwerkzaamheden voor de renovatie van de bovenkerk stonden onder toezicht van de architect Fyodor Tikhonov.
De lagere kerk van de opstanding van Lazarus werd in de 17e eeuw afgeschaft en het pand werd als magazijn gebruikt. Even later waren ze hem gewoon vergeten. En pas in 1838, toen het nieuwe Kremlin-paleis werd gebouwd en de onderste verdieping van de oude torens werd afgebroken, werden het altaar en de oude gewelven van de verlaten tempel ontdekt. Daarna beval keizer Nicolaas I de kerk te restaureren en opnieuw in te wijden ter ere van de opstanding van Lazarus.
Alle noodzakelijke bouwwerkzaamheden werden uitgevoerd onder leiding van architectenbureau F.G. Solntsev en P.A. Gerasimov. Tijdens de restauratiewerkzaamheden werd eclectische decoratie in de stijl van de 17e eeuw geïntroduceerd in het architecturale ontwerp van het gebouw, de overblijfselen van het oude schilderij werden volledig vernietigd, de ingang van de tempel was versierd met een portaal en een gewelf werd doorboord in de refter en er werd een lantaarn gemaakt.
De herbouwde kerk werd gerangschikt onder de paleiskerken en er werden diensten gehouden - eenmaal per jaar, op Lazarev-zaterdag vóór Palmzondag. In de late 19e en vroege 20e eeuw werden kerkdiensten gehouden op zon- en feestdagen. En de hoogste functionarissen van het paleis kwamen naar hen toe. Vóór Paasmorgen werd de kruisprocessie meestal uitgevoerd langs de kronkelende gangen van de paleisgangen rond het kerkgebouw.
Deze tempel valt op door het feit dat in 1862 Lev Nikolajevitsj Tolstoj en Sophia Andreevna Bers, die de dochter was van de hofdokter van keizer Alexander II, daar trouwden.
Architectonische kenmerken en interieurdecoratie van de Geboortekerk van de Maagd op Seny
De Geboortekerk van de Maagd op Seny behoort tot de periode van de vroege Moskouse architectuur (1320-1430). Dit is een van de eerste stedelijke witstenen gebouwen. En een van de weinige gebouwen in Moskou uit die tijd die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven.
De oude tempel van witte steen uit de 14e eeuw was driezijdig. Het werd gebouwd onder invloed van verschillende architectuurscholen tegelijk. De kenmerken van de Vladimir-Suzdal-architectuur zijn zichtbaar in vier massieve ronde pilaren, gebouwd van witte stenen blokken, het frame van het portaal en de schouderbladen. En de vroege architecturale tradities van Moskou komen tot uiting in de gekielde uiteinden van het portaal, evenals in de achtbladige rozetvensters.
De vroege kerk had meerdere koepels. En de moderne tempel, herbouwd in de 17e eeuw, kreeg een enkele koepel. Het heeft een refter aan de westzijde en een rechthoekige altaarkamer. Van de door Aleviz gemaakte bovenbouw is bijna niets meer over. Het decoratieve ontwerp van de trommel is bewaard gebleven sinds de 17e eeuw - een karakteristieke zuilvormige riem en gekielde kokoshniks aan de basis, in-muur caches, een trap naar het koor, evenals becijferde nissen en dakkapellen.
De binnenruimte van deze kerk is vrij klein. De muren en gewelven erin zijn volledig bedekt met ornamenten en afbeeldingen van heiligen. Vage licht komt de tempel binnen door de koepel en de tralievensters met oude ornamenten. Gekleurd glas is ingevoegd in de onderste laag ramen die uitkomen op de paleisgang.
De iconostase van de zilveren tempel, die tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven, werd gemaakt tijdens het bewind van keizer Nicolaas I volgens het project van de architect Konstantin Ton. De iconen voor hem zijn geschilderd op de academische manier van het einde van de 19e eeuw. En de stucversiering van de tempel en de tegelkachels zijn gemaakt in de oude Russische stijl. In de kerk zijn ook de koninklijke deuren perfect bewaard gebleven, die niet zijn aangetast door veranderingen van de 19e eeuw.
Onder de tempeliconen valt een lijst op die is gemaakt van het Fedorovskaya-icoon van de moeder van God - het familie-icoon van het huis van de Romanovs. Het origineel van deze oude icoon wordt nu bewaard in het Driekoningenklooster in Kostroma. Het was voor haar in maart 1613 in het Kostroma Ipatiev-klooster dat Mikhail Fedorovich Romanov naar het koninkrijk werd genoemd. Links van de koninklijke deuren staat een kopie van het Vladimir-icoon van de Moeder Gods. En het bijzonder gerespecteerde beeld van de Verlosser die niet door Handen is gemaakt, bevindt zich derde rechts van de koninklijke deuren.
Grote restauratiewerkzaamheden in de oudste kerk van het Kremlin werden uitgevoerd in 1923-1928 (onder leiding van D.P.Sukhov en N.N. Pomerantsev), in 1949-1952 en in de jaren negentig. Tegenwoordig heeft de kerk geen museumcollecties en is de toegang ertoe gesloten. Het vergulde hoofd tegen de achtergrond van het Grand Kremlin Palace is duidelijk zichtbaar vanaf de zijkant van de wapenkamer en vanaf de Mokhovaya-straat. Dit architectonisch monument is nog niet volledig bestudeerd. De eerste gedetailleerde wetenschappelijke publicatie over hem werd pas in 2011 gepubliceerd.
