30 belangrijkste bezienswaardigheden van Irkoetsk

De Siberische stad, die aan de oevers van de Angara ligt, is in de 17e eeuw een onbekende wereld, en tegenwoordig is het een modern en ontwikkeld gebied. Ooit begon het allemaal met een kleine gevangenis en een garnizoen van honderden mensen die elk moment het risico liepen te lijden onder de aanval van de Buryat-detachementen. Verrassend genoeg slaagden de veroveraars uit het westen erin weerstand te bieden en het recht te winnen om op dit land te blijven.

Al meer dan 350 jaar van zijn bestaan ​​is Irkoetsk begroeid met architecturale monumenten: pittoreske houten huizen en stenen kerken van ongelooflijke schoonheid (en waar haalden de architecten hun verbeelding vandaan!), Monumenten ter ere van opmerkelijke persoonlijkheden wiens lot werd geassocieerd met Siberië, musea met interessante etnografische collecties - dit alles wacht op gasten die besluiten de stad te bezoeken. En dan hebben we het nog niet eens over het feit dat het grandioze Baikal enkele tientallen kilometers verderop ligt, waar Irkoetsk-mensen gaan alsof ze naar een datsja gaan.

Wat te zien en waar te gaan in Irkoetsk?

De meest interessante en mooiste plekken om te wandelen. Foto's en een korte beschrijving.

"Babr"

De Turkse naam voor de jaguar of panter, de Yakuts noemen de Ussuri-tijger op deze manier. Sinds enkele eeuwen siert de figuur van dit beest het wapen van Irkoetsk en is het een symbool van de stad. In 2012, in het 130e kwartaal, verscheen een bronzen sculptuur met een dier in al zijn glorie. De figuur bereikt een hoogte van 3,5 meter en een lengte van 4 meter. De babr, die op zijn achterpoten is opgestaan, houdt zijn prooi - een pelsdier in zijn tanden - vast.

130e kwartaal

Een historisch gebouw op de plaats van een 18e-eeuwse buitenwijk. In die tijd waren alle gebouwen opgetrokken uit hout, dus aan het begin van de 20e eeuw zag het gebied eruit als een gewoon dorp. De beslissing om de Irkoetsk Sloboda te creëren werd in 2008 genomen. Als onderdeel van het project werden mensen hervestigd uit vervallen woningen en werden vervallen huizen gerestaureerd, waardoor ze architectonische monumenten werden.

Graaf Speransky-plein

Het belangrijkste plein van de stad, waarvan de geschiedenis meer dan 300 jaar geleden begon. Het verscheen voor het eerst achter het Kremlin van Irkoetsk en werd het centrum van handel en festiviteiten. Aan het begin van de 19e eeuw werd Gostiny Dvor hierheen overgebracht. Tegen het einde van de 19e eeuw bereikte het plein zijn huidige omvang. In 1879 was er een verwoestende brand die de meeste gebouwen verwoestte; de ​​overblijfselen van het architecturale ensemble gingen verloren tijdens het Sovjettijdperk. Tegenwoordig bevinden zich hier een fontein, een kapel en een landschapspark.

Lagere oever van Angara

De straat, gelegen in het noordelijke deel van het historische centrum, is de oudste stadsdijk. Sinds de oprichting van Irkoetsk wordt deze plek als pier gebruikt. Geleidelijk aan, met de groei van de nederzetting, werden de omliggende weilanden bebouwd met huizen en openbare gebouwen. In de 18e eeuw werd hier een stenen kathedraal van Driekoningen gebouwd. In 2010 - 2011 is een grootschalige reconstructie van de dijk uitgevoerd.

Irkoetsk Museum van Decembristen

De museumexpositie bevindt zich op het grondgebied van de landgoederen van de prinsen S.G. Volkonsky en S.P. Trubetskoy, die na de onderdrukking van de Decembristenopstand naar Siberië werden verbannen. Deze huizen zijn monumenten van stedelijke houten architectuur, typisch voor Siberië in de 19e eeuw. Binnen zijn historische interieurs nagebouwd, die een idee geven van het leven en leven van de prinselijke familie. De collectie is opgericht in 1970 en de collectie loopt tot op de dag van vandaag voort.

Victor Bronstein-galerij

Particuliere kunstgalerie, opgericht in 2011 door de filantroop en zakenman V.V. Bronstein. De collectie bevat meer dan 1,5 duizend schilderijen, sculpturen en grafische tekeningen en is daarmee de grootste buiten de Oeral. Letterlijk vanaf de oprichting neemt het museum deel aan tentoonstellingen in Rusland, China, Mongolië en Korea. De exposities van de galerie behoren tot verschillende gebieden van de hedendaagse kunst.

Irkoetsk Regionaal Museum van Lokale Lore

Een museale instelling bestaande uit meerdere afdelingen, een bibliotheek en een kindercentrum. De exposities zijn erg populair, zoals blijkt uit de hoge opkomst van 300 duizend mensen per jaar. De collectie werd in 1782 opgericht met geld van kooplieden en edelen. In 1879 brak er een brand uit die het museumfonds van vele duizenden vernietigde. Maar vier jaar later opende de instelling haar deuren weer voor bezoekers.

Drama Theater vernoemd naar N. Okhlopkov

Een van de oudste dramascènes in Rusland, gesticht in het midden van de 19e eeuw. De eerste groep van het theater was een groep rondreizende acteurs die besloot zich in Irkoetsk te vestigen. Het moderne gebouw werd in 1897 gebouwd volgens het project van V.A. Schroeter en in 1999 gereconstrueerd. Het is een voorbeeld van Russische klassieke architectuur. Kenmerkend voor het gebouw zijn de goede akoestiek en de rijke decoratie.

Muziektheater vernoemd naar NM Zagursky

Het operapodium verscheen in 1941 in Irkoetsk. Aanvankelijk trad het gezelschap op in een gebouw uit het begin van de 20e eeuw, waarin op dat moment een enorm auditorium voor meer dan 900 zitplaatsen was uitgerust. Het repertoire was voornamelijk gebaseerd op muzikale komedies en klassieke werken. Het moderne toneelgebouw werd gebouwd in 1990. Opgemerkt moet worden dat het scala aan genres vrij breed is - rockopera's, musicals, balletten en operettes worden met groot succes gehouden.

Kunstmuseum vernoemd naar V. Sukachev

De museumcollectie bevindt zich in drie historische herenhuizen - twee stenen herenhuizen en een houten huis met twee verdiepingen dat toebehoorde aan de familie van V. Sukachev, een publiek figuur, verzamelaar en beschermheer van de kunst (het was op zijn initiatief dat de kunstgalerie is gesticht). De expositie presenteert meesterwerken van Russische, Oost-, West-Europese en Siberische kunst uit de 15e – 20e eeuw.

Museumlandgoed van V.P. Sukacheva

Het pittoreske houten herenhuis, verstrengeld met houtsnijwerk als wit kant, is een waar meesterwerk van houten architectuur. De elegante platbands en kroonlijsten bedekken de gevel met de fijnste spinnenwebben en creëren een gevoel van luchtigheid. Het landgoed is een complex van gebouwen, waarvan sommige (inclusief het hoofdgebouw) in de jaren 2000 zijn gerestaureerd. Binnen is er een herdenkingsexpositie gewijd aan de familie van V. Sukachev.

Museum-ijsbreker "Angara"

Een pre-revolutionaire stoomboot die in dienst was in het Russische rijk en de Sovjet-Unie. Het is een van de oudste ijsbrekers ter wereld. Het schip werd in 1900 te water gelaten en in 1962 uit de vloot verwijderd. Het schip nam deel aan de veldslagen van de burgeroorlog. In 1982 besloten de autoriteiten om een ​​museum aan boord te creëren, maar een jaar later werd de stoomboot in brand gestoken en gedurende vijf jaar verkeerde deze in een deplorabele staat. In 1990 werd het gerepareerd en naar het stuwmeer van Irkoetsk gesleept.

"Taltisch"

Een architectonisch en etnografisch complex op 40 km van Irkoetsk, waar een verzameling monumenten uit de 17e - 20e eeuw wordt gepresenteerd. Op zijn grondgebied zijn vier zones nagebouwd: Russisch, Tofalar, Evenk, Buryat. De basis van de expositie bestaat uit houten gebouwen die zijn verzameld uit de dorpen en steden van de regio, die zijn overstroomd tijdens de bouw van de waterkrachtcentrale van Irkoetsk. Om het unieke erfgoed te behouden, werd in 1969 besloten om een ​​museum te organiseren.

Huis van kooplieden Shastin

Het landhuis van de late XIX - begin XX eeuw, bekend als het "kanthuis" dankzij het vakkundig gesneden decor, dat echt lijkt op het mooiste kant. De bouwstijl van het gebouw wordt gedefinieerd als Russische barok, hoewel deze term vrij breed is en vage criteria heeft. Het huis werd van de sloop gered en in 1999 gerestaureerd aan de hand van oude foto's op initiatief van de Franse Vereniging voor het behoud van architecturale monumenten.

Feinberghuisberg

I. Fainberg is een koopman en eigenaar van goudmijnen, die aan het einde van de 19e eeuw een van de rijkste en meest invloedrijke mensen in Irkoetsk was.In 1903 bouwde hij voor zichzelf een stenen herenhuis van baksteen en zandsteen (dat alleen zeer rijke mensen konden betalen). Maar Feinberg woonde niet in het nieuwe huis, maar verhuurde liever de vele kamers. Het pittoreske gebouw is gebouwd in een eclectische stijl.

Stationsgebouw

Stadsdecoratie en waardevol architectonisch monument. Het gebouw werd gebouwd in 1898 en herbouwd in 1907. Zelfs de wederopbouw van de jaren zestig, waardoor het complex aanzienlijk werd uitgebreid, heeft zijn historische uitstraling niet geschonden, omdat de nieuwe gebouwen harmonieus in het totale ensemble passen, wat voor die tijd een zeldzaamheid was. De laatste restauratie vond plaats in 2004.

Kathedraal van de Driekoningen

Orthodoxe kerk uit het begin van de 18e eeuw, gelegen aan de lagere oever van de Angara. In 1693 stond er een houten kerk op zijn plaats, die later door brand werd verwoest. Ze besloten een nieuw gebouw van steen te bouwen met donaties van bewoners en gasten van Irkoetsk. Na de revolutie, tot in de jaren zestig, was binnen een van de bakkerijen en een hostel voor arbeiders gevestigd. Na 19 jaar restauratie werd het gebouw overgedragen aan het plaatselijk historisch museum. Diensten hervat in 1994.

Kazankerk

Een verbazingwekkend pittoreske tempel gemaakt van felrode bakstenen met een blauw-blauw dak beschilderd met geometrische patronen. Het gebouw is zo bijzonder dat het meteen de aandacht trekt van een voorbijganger. De tempel werd gebouwd aan het einde van de 19e eeuw. Vanwege zijn onbetwistbare architecturale waarde, leed het niet onder de Sovjetregering en in 1975 werd het opgenomen in de lijst van door de staat beschermde objecten.

Kharlampievskaya-kerk

De tempel werd aan het einde van de 18e eeuw gebouwd ter vervanging van een houten gebouw dat in verval was geraakt. Vóór de revolutie werden degenen die naar zee gingen hier gezegend voor lange reizen. In 1904 trouwde A. Kolchak, de leider van de Witte beweging, een militair en een onderzoeker, binnen de muren van de kerk. De parochianen van de tempel waren vertegenwoordigers van grote handelsdynastieën van Irkoetsk, die vaak onderzoeksexpedities financierden.

Kerk van het Heilige Kruis

Een onderscheidend en origineel gebouw in de Siberische barokstijl, een van de oudste orthodoxe kerken in de stad. De kerk werd gebouwd in 1760 en kreeg in de 19e eeuw haar moderne uitstraling na de toevoeging van een nieuwe kapel. Binnen is er een oude iconostase uit de 18e eeuw en enkele honderden waardevolle afbeeldingen. Verrassend genoeg was al deze luxe in staat om de algemene inbeslagnames en verwoestingen van het Sovjettijdperk te overleven.

Kerk van de Verlosser

De tempel bevindt zich in het historische centrum van de stad op het grondgebied van het niet-bewaarde Kremlin van Irkoetsk. In architectonisch opzicht is het gebouw een vroege nederzettingskerk. Het was een van de eerste stenen gebouwen in Irkoetsk. Na de Revolutie werd het gebouw bijna gesloopt, maar toch werd besloten het aan te passen aan de economische behoeften. In 1960 werd de kerk erkend als monument van regionaal belang.

Znamensky-klooster

Orthodox vrouwenklooster, een van de oudste in Siberië. Het werd opgericht in 1689. Het architecturale ensemble van het klooster omvat onder meer de Znamenskaya-kerk, een necropolis waar kerk en publieke figuren begraven liggen, en een monument voor Kolchak (hij werd door de bolsjewieken neergeschoten bij de muren van het klooster in 1920). In onze tijd is het monastieke leven weer volledig hervat.

Monument voor Kolchak

Het monument ter ere van de leider van de Witte beweging A. Kolchak werd in 2004 in Irkoetsk opgericht. De auteur van het project was de beeldhouwer en nationale kunstenaar V. Klykov. Het monument nam zijn plaats in het Znamenskaya-klooster, waar de Opperste Heerser van Rusland zogenaamd werd neergeschoten. De figuur van de admiraal, bevestigd op een betonnen sokkel, is gemaakt van brons en bereikt een hoogte van 4,5 meter.

Monument voor Alexander III

Het eerste monument voor de keizer werd opgericht in 1908, maar na de revolutie werd het gesloopt als een hatelijke herinnering aan de eeuwen van tsaristische onderdrukking. Het monument is in 2003 gerestaureerd. De beeldhouwer A.S. Charkin werkte aan het nieuwe project. De figuur van de koning wordt gekroond met een hoog voetstuk en bereikt een hoogte van 5 meter. Op het voetstuk zelf staan ​​de bas-reliëfs van Ermak, graaf N.N. Muravyov-Amursky en M. Speransky.

Monument voor Leonid Gaidai

De beroemde regisseur begon zijn carrière in Irkoetsk. In 2012, niet ver van de school waar hij studeerde, werd ter ere van hem een ​​monument opgericht. De beeldengroep bestaat uit de figuur van Gaidai in de regisseursstoel, die zorgvuldig naar de Experienced, Coward en Dunce kijkt en op dat moment een van de scènes van zijn legendarische films creëert. De compositie is zeer emotioneel en expressief en weerspiegelt precies de geest van zijn films.

Monument voor Jakov Pokhabov

Ya I Pokhabov - pionier en oprichter van Irkoetsk. In 1661 landde hij met zijn detachement op de oevers van de Angara en stichtte er een gevangenis. In 2011 werd een monument ter ere van hem opgericht op de benedendijk; de opening viel samen met de 350ste verjaardag van Irkoetsk. Het beeld stelt de figuur van Jacob voor, gekleed in een wandelpak en doelbewust in de verte turend, blijkbaar op zoek naar een geschikte plek om het fundament voor de stad te leggen.

Moskou poorten

De Arc de Triomphe is een kopie van het gebouw uit 1813, opgericht ter ere van de troonsbestijging van Alexander I en gesloopt in 1928. De structuur werd in 2011 gerestaureerd in de bouwstijl van het rijk en de renaissance. Het is interessant dat de beslissing om de boog te slopen al vóór de revolutie door de stadsdoema werd genomen, maar toen werd het monument bewaard dankzij de petities van burgers en openbare organisaties.

Nerpinary

Baikal-zeehonden zijn ongewone, verbazingwekkende en grappige wezens, endemisch voor het Baikalmeer, die nergens anders ter wereld leven. In de nerpinary van Irkoetsk geven deze dieren een show voor bezoekers: ze spelen met een bal, tekenen, dansen en zingen. Als er geen mogelijkheid is om ze in hun natuurlijke omgeving te observeren, dan is een bezoek aan het nerpinarium een ​​uitstekende uitweg, vooral omdat je uitstekende foto's kunt maken met zeehonden.

Angara rivier

Angara is de grootste zijrivier van de Yenisei, een grote Siberische rivier die door het grondgebied van het Krasnoyarsk-gebied en de regio Irkoetsk stroomt. De lengte bedraagt ​​meer dan 1.700 km. Irkoetsk ligt aan beide oevers van de waterweg. Bij warm weer varen er schepen en plezierschepen langs, in de winter kleedt ze zich in een witte sluier. Angara wordt poëtisch "de dochter van Baikal" genoemd.

Het Baikal meer

Welke scheldwoorden geven dit grote meer niet - "grijs", "machtig", "wijs", "mysterieus", en het begiftigd met menselijke eigenschappen. Het is onvergeeflijk om naar Irkoetsk te komen en Baikal niet te bezoeken, vooral omdat de dichtstbijzijnde kust zich op slechts 70 km van de stad in het vakantieoord Listvyanka bevindt. De schoonheid van het meer heeft geen extra reclame nodig; een bezoek aan deze plek is een droom voor veel toeristen.