25 belangrijkste attracties van Ulyanovsk

Tot 1924 heette Ulyanovsk Simbirsk. De stad ontstond in de 17e eeuw als grensversterking aan de oevers van de Wolga. De stichter van de nederzetting is de boyar-voivode Bogdan Khitrovo, die op bevel van tsaar Alexei Mikhailovich op deze plaatsen aankwam. Vóór de revolutie was Simbirsk een belangrijk cultureel centrum - hier werkten een provinciaal theater en bibliotheken. Sinds het einde van de 18e eeuw ontwikkelde de stad zich in een hoog tempo, overal werd gebouwd. Helaas zijn tijdens een brand in 1864 de meeste gebouwen afgebrand.

Maar de stad kreeg echte bekendheid vanwege het feit dat V.I.Lenin hier werd geboren. In 1924 werd Simbirsk ter ere van hem omgedoopt tot Ulyanovsk. Alle belangrijkste bezienswaardigheden verwijzen op de een of andere manier naar deze beroemde revolutionair. De namen van andere historische figuren worden ook geassocieerd met de stad: de schrijver I.A.Goncharov en de historicus N.M. Karamzin.

Wat te zien en waar te gaan in Ulyanovsk?

De meest interessante en mooiste plekken om te wandelen. Foto's en een korte beschrijving.

Lenin gedenkteken

Het Lenin Memorial is een heel museumcomplex gewijd aan V. Lenin (Ulyanov) en zijn familie. Onmiddellijk na de revolutie begon de herdenking van de naam van de leider van het wereldproletariaat met het plaatsen van gedenkplaten. Na zijn dood begonnen ze natuurlijk een volwaardig gedenkteken te creëren, maar het echte werk begon pas in de jaren zestig. Tegenwoordig omvat het ensemble het Memorial Center met een museum, een concertzaal, een huis van politieke opvoeding, een plein genoemd naar de 100ste verjaardag van de geboorte van V. Lenin en het Friendship of Peoples Park, dat in de jaren negentig werd verlaten.

Boulevard Novy Venets

Een voetgangersstraat die grenst aan het Leninplein en op het hoogste punt van de stad ligt. De straat biedt een prachtig uitzicht op de Wolga en de keizerlijke brug, evenals op sommige delen van Ulyanovsk. Tot het einde van de 18e eeuw stond op deze plek het Kremlin. De boulevard werd uiteindelijk gebouwd in de jaren zestig; de bouw van veel gebouwen ging gepaard met voorbereidingen voor de viering van de 100ste verjaardag van Lenins geboorte.

Plein en monument voor V. Lenin

Natuurlijk draagt ​​het centrale plein van de stad de naam van de belangrijkste Russische revolutionair. Tot 1918 heette het Kathedraal, omdat het twee kathedralen herbergde die na de revolutie volledig werden verwoest. Het plein is een vrij grote ruimte voor het Gouvernement. In het midden staat een bekend monument voor V. Lenin op een hoge sokkel van roze graniet.

Plein van de 30e verjaardag van Victory

Herdenkingsplein, gebouwd in 1975 ter ere van de verjaardag van de overwinning. Het is gemaakt in de vorm van een platform met twee niveaus, met in het midden een obelisk van 47 meter met daarop een ster. De Eeuwige Vlam brandt voor de stele en een beeldengroep met Sovjet-soldaten wordt aan de zijkant geplaatst. De ruimte is ook een uitkijkplatform van waaruit je het eindeloze wateroppervlak kunt bewonderen.

Monument voor Nikolai Karamzin

Een monument uit het midden van de 19e eeuw, opgedragen aan de grote Russische historicus en schrijver N. Karamzin, een inwoner van de provincie Simbirsk. Het werd opgericht op initiatief van lokale edelen, die een petitie bij Nicholas I indienden om geld in te zamelen voor de bouw. Tegen de verwachting in is de centrale sculptuur van de compositie de figuur van de muze van de geschiedenis, Cleo, die op een voetstuk staat. De buste van Karamzin bevindt zich in de ronde nis van de sokkel.

Monument voor Bogdan Khitrovo

B. Khitrovo is de oprichter van Ulyanovsk. Een monument ter ere van hem werd in 2008 opgericht op het Leninplein. De sculpturale compositie bestaat uit een ruiterstandbeeld van de gouverneur zelf en een man-krijger die in de buurt staat met een spandoek met het gezicht van de Verlosser die niet door handen is gemaakt. De opening van het monument viel samen met de 360e verjaardag van Ulyanovsk. Verrassend genoeg kwam het stadsbestuur al enkele eeuwen eerder niet op het idee om het beeld van hun "vader" te bestendigen.

Monument voor de letter "e"

Het monument, dat een object van hedendaagse kunst kan worden genoemd, verscheen in 2005 in Ulyanovsk. Het idee om een ​​compositie te maken ontstond in 1997 van de Ulyanovsk-historici, die het verschijnen van de letter "ё" in de Russische taal opmerkten. Het project is gemaakt door een van de auteurs van het idee - lokale kunstenaar A. Zinin. De letter wordt geplaatst op een driehoekig granieten prisma met een gewicht van meer dan 3 ton, geplaatst in het midden van een bloembed.

Spaso-Hemelvaartkathedraal

Een orthodoxe kerk in barokstijl, gebouwd in de jaren 2000 ter vervanging van de gesloopte Hemelvaartkathedraal (zij het op een andere plaats, om het bestaande architecturale ensemble van de stad niet te verstoren). De nieuwe structuur werd opnieuw gemaakt van foto's, omdat de tekeningen verloren waren gegaan. Door economische crises en slechte financiering ging het werk meer dan twaalf jaar door; de tempel werd pas in 2015 officieel ingewijd.

Museum voor geschiedenis van de burgerluchtvaart

Het museum ligt vlakbij de luchthaven en is eigendom van de plaatselijke luchtvaartschool. Naast de vliegtuigen die in goede staat verkeren en een open expositie vormen, worden er speciale simulatoren gebruikt voor het opleiden van piloten. Onder de tentoongestelde voorwerpen bevinden zich vrij zeldzame exemplaren die bijna in het enkelvoud zijn geproduceerd.

Huis-monument voor I. Goncharov

I. Goncharov - schrijver en criticus werd geboren in Simbirsk. Een herdenkingshuis ter ere van hem werd gebouwd in 1918. De revolutie veranderde de plannen voor het gebruik van het gebouw en de Simbirsk Proletarische Universiteit werd samen met de museumexpositie op haar grondgebied geplaatst. Tegenwoordig worden de gebouwen ingenomen door de collecties van het Ulyanovsk Regional Art Museum en het Ulyanovsk Regional Museum of Local Lore, vernoemd naar I. Goncharov.

Historisch en herdenkingscentrum-museum van I. Goncharov

Het museum is in 2012 geopend in het huis waar I. Goncharov ooit heeft gewoond. De expositie beslaat alle drie de verdiepingen van het ruime gebouw. Een aparte kamer is gewijd aan de geschiedenis van het landhuis zelf, in de overige kamers zijn er thematische exposities met betrekking tot de persoonlijkheid van I. Goncharov en zijn familie. Er zijn ook zalen met historische collecties en een verzameling huishoudelijke artikelen van kooplieden. De toren van het gebouw herbergt het Museum van de Geschiedenis van de Simbirsk City Clock.

Huismuseum van V. Lenin

De expositie bevindt zich op het grondgebied van een houten landgoed - een architectonisch monument van de stad dat aan het einde van de 19e eeuw toebehoorde aan de familie Ulyanov. Lenin bracht hier zijn jeugd en jeugd door. In 1923 werd het omgebouwd tot een museum vernoemd naar de leider; een paar jaar later werd het gebouw zorgvuldig gerestaureerd. Afstammelingen van Vladimir Iljitsj namen actief deel aan de vorming van de expositie.

Geheim appartement van de Simbirsk-groep van de RSDLP

De geheime ontmoetingsplaats van de leden van de RSDLP was op het grondgebied van het huis van de kruideniershandelaar V. Orlov. Het houten gebouw werd gebouwd in 1904. Tijdens de actieve activiteit van de cel in de kamers en op de tussenverdieping werden schuilplaatsen ingericht voor het bewaren van documenten en verboden lectuur. Van 1917 tot de jaren 60 was het pand eigendom van een particulier. De museumtentoonstelling opende in 1974.

Museum "Simbirsk Klassiek Gymnasium"

De museumexpositie is gewijd aan de geschiedenis van de ontwikkeling van het onderwijs in het Russische rijk in het algemeen en in de provincie Simbirsk in het bijzonder. Het is gevestigd in een voormalig gymnasium, waaruit V. Ulyanov ooit kwam. Binnen is de sfeer van de 19e eeuw nagebootst: het interieur van klaslokalen, zalen, kleedkamers en een gymzaal (fysiek kantoor) zijn hersteld. Het gebouw waarin het museum is gevestigd, werd gebouwd in 1790 en in 1883 werd er een bakstenen vleugel aan toegevoegd.

Museum "Simbirsk-kooplieden"

De collectie vertelt over de geschiedenis van de vorming van de koopmansklasse, evenals haar leven en tradities. Het bestaat uit twee delen: op de begane grond zijn er kamers voor tijdelijke tentoonstellingen, op de tweede is er een permanente, bestaande uit modellen van koopmanshuizen, huishoudelijke artikelen en decor typisch voor een koopmanshuis. Sinds 2006 is het museum gevestigd in een voormalige handelswinkel, die deel uitmaakt van een groot landgoed.

Museum "Kleine winkel"

In het midden van de 19e eeuw was er in Ulyanovsk een winkel genaamd "Melochnaya Lavka", waar ze boodschappen, kleine borden, zeep, kaarsen, draden, lampen en andere benodigdheden voor het huishouden verkochten. In 2002 werd op het grondgebied van de voormalige winkel een gelijknamig museum geopend met een collectie die uit exact dezelfde items bestaat. Tijdens het bekijken van de expositie worden bezoekers ondergedompeld in de sfeer van een particuliere winkel uit de tsaristische tijd.

Museum "Simbirsk-fotografie"

Het museum is gehuisvest in een herenhuis, waar in 1904 een fotostudio was gevestigd. Het gebouw is een houten herenhuis met Art Nouveau-elementen. Binnen is het interieur van de fotosalon van het begin van de 20e eeuw nagebouwd. De exposities zijn oude foto's gemaakt door Simbirsk-meesters, zeldzame apparaten waarmee de opnames zijn gemaakt, evenals achtergronddecoraties en antiek meubilair.

Museum "Brandweer van Simbirsk-Oeljanovsk"

De expositie bevindt zich op het grondgebied van het gebouw, dat sinds de 19e eeuw door de stadsbrandweer wordt bewoond. Het museum werd in 1979 geopend na de restauratie van het gebouw. De collectie bestaat uit pre-revolutionaire en Sovjet-afdelingen, waar exposities van de overeenkomstige periodes worden geplaatst. In het centrale deel bevindt zich een diorama met een afbeelding van een brand in Simbirsk in 1864.

Ulyanovsk Drama Theater

Het eerste theaterpodium begon in 1879 in de stad. De professionaliteit van het gezelschap was zo hoog dat het theater werd beschouwd als een van de beste in de provincies van het Russische rijk. Het historische gebouw heeft het niet overleefd, vandaag worden de uitvoeringen gehouden op het grondgebied van de structuur uit het Sovjettijdperk, gebouwd in de stijl van laconiek constructivisme met kenmerken die kenmerkend zijn voor deze stijl: de afwezigheid van decoratieve elementen en strikte rechthoekige vormen.

Poppentheater van Ulyanovsk

Het podium werd opgericht in 1944 en begon te werken onder leiding van de artiesten van het Moskouse Operettetheater. Haar repertoire bestaat uit voorstellingen gericht op verschillende leeftijdsgroepen, hoewel het belangrijkste publiek kinderen zijn. De voorstellingen zijn gebaseerd op de plots van Russische volksverhalen en werken van klassieke auteurs. Er zijn ook moderne toneelstukken gebaseerd op het werk van jonge toneelschrijvers.

Alexander Park

Het park ligt op het grondgebied van de nieuwe wijk Zasviyazhsky. Het is een klassiek wandelgebied met steegjes, grasvelden, bankjes, fonteinen en tuinhuisjes. De bomen in het park zijn nog klein, omdat ze relatief recent zijn geplant. In het centrum is er een kunstmatig reservoir: in de zomer aan de kust kun je zonnebaden en in de winter - schaatsen op het bevroren wateroppervlak.

Vinnovskaya Grove

Een uniek natuurmonument, dat deel uitmaakt van een relictbos, voornamelijk bestaande uit linden en eiken (in totaal groeien er meer dan 280 soorten op het grondgebied van de zone). Het bos werd op wonderbaarlijke wijze bewaard en op de een of andere manier werd volledige vernietiging tijdens de massale ontwikkeling van de stad vermeden. In 1961 werd het bosje uitgeroepen tot beschermd gebied en kreeg het de juiste status.

Keizerlijke brug

De weg- en spoorbrug over de Wolga is meer dan 2 km lang. Het werd gebouwd in 1916. In die tijd was het alleen aangepast voor het treinverkeer. In de jaren vijftig was de weg gereed. In de jaren 2000 werd een grote reconstructie van het gebouw uitgevoerd, die zeven jaar duurde. Het verkeer van voetgangers over de brug is verboden.

Presidentiële brug

Een brug over het Kuibyshev-reservoir, gebouwd in 2009 als onderdeel van het staatsprogramma om het transportsysteem van het land te moderniseren. De lengte is ongeveer 6 km. Samen met de passage - ongeveer 12 km. Het werd opgericht om wegen te lossen en service te verlenen aan het transportknooppunt van Ulyanovsk. De structuur is de langste brug in Rusland en een van de langste in Europa.

Volga River (Kuibyshev-reservoir)

Het grootste kunstmatige stuwmeer aan de Wolga, dat in de jaren vijftig verscheen. Het stuwmeer is 500 km lang, met een maximale breedte van 44 km. De krachtige waterbronnen worden gebruikt om elektriciteit op te wekken. Vanwege zijn gigantische omvang had het een aanzienlijke invloed op de Wolga zelf, veranderde het stromingsregime en lanceerde het de processen van kustuitspoeling. Het Kuibyshev-reservoir is de thuisbasis van vele soorten vis, wat visliefhebbers naar de kusten trekt.